The site of Kinkaku-ji was original

The site of Kinkaku-ji was originally a villa called Kitayama-dai, belonging to a powerful statesman, Saionji Kintsune. Kinkaku-ji's history dates to 1397, when the villa was purchased from the Saionji family by Shogun Ashikaga Yoshimitsu, and transformed into the Kinkaku-ji complex. When Yoshimitsu died, the building was converted into a Zen temple by his son, according to his wishes.

During the Onin war (1467–1477), all of the buildings in the complex aside from the pavilion were burned down.

On July 2, 1950, at 2:30 am, the pavilion was burned down by a 22-year-old novice monk, Hayashi Yoken, who then attempted suicide on the Daimon-ji hill behind the building. He survived, and was subsequently taken into custody. The monk was sentenced to seven years in prison, but was released because of mental illnesses (persecution complex and schizophrenia) on September 29, 1955; he died of tuberculosis. During the fire, the original statue of Ashikaga Yoshimitsu was lost to the flames (now restored). A fictionalized version of these events is at the center of Yukio Mishima's 1956 book The Temple of the Golden Pavilion.

The present pavilion structure dates from 1955, when it was rebuilt. The pavilion is three stories high, approximately 12.5 meters in height. The reconstruction is said to be a copy close to the original, although some doubt such an extensive gold-leaf coating was used on the original structure.[3] In 1984, the coating of Japanese lacquer was found a little decayed, and a new coating as well as gilding with gold-leaf, much thicker than the original coatings (0.5 µm instead of 0.1 µm), was completed in 1987. Additionally, the interior of the building, including the paintings and Yoshimitsu's statue, were also restored. Finally, the roof was restored in 2003. The name Kinkaku is derived from the gold leaf that the pavilion is covered in. Gold was an important addition to the pavilion because of its underlying meaning. The gold employed was to mitigate and purify any pollution or negative thoughts and feelings towards death. Other than the symbolic meaning behind the gold leaf, the Muromachi period heavily relied on visual excesses. With the focus on the Golden Pavilion, how the structure is mainly covered in that material, creates an impression that stands out because of the sunlight reflecting and the effect the reflection creates on the pond.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เว็บไซต์ของจิเดิมเรียกว่าไดคิตะยะมะ เป็นรัฐบุรุษที่มีประสิทธิภาพ Saionji Kintsune ของวิลล่า ประวัติของจิวันที่ 1397 เมื่อวิลล่าซื้อจากครอบครัว Saionji โดยโชกุนอาชิคางะโยชิมิ และกลายเป็นคอมเพล็กซ์จิ เมื่อวัดตาย อาคารแปลงเป็นวัดเซน โดยบุตร ตามความปรารถนาของเขาในช่วงสงคราม Onin (1467-1477), ทั้งหมดของอาคารในอาคารนอกเหนือจากศาลาถูกไฟไหม้ลงบน 2 กรกฎาคม 1950 ที่ 2:30 น. ศาลารับลม โดยมีพระสงฆ์สามเณรอายุ 22 ปี ฮา Yoken ที่พยายามฆ่าตัวตายบนเนินเขาด้านหลังอาคารไดมอนจิ เขารอด และต่อมาถูกนำเข้ามาดูแล พระสงฆ์ตัดสินประหารเจ็ดปีในคุก แต่ออกเนื่องจากเจ็บป่วยทางจิต (ซับซ้อนประหัตประหารและโรคจิตเภท) เมื่อวันที่ 29 กันยายน 1955 เขาเสียชีวิตจากวัณโรค ในระหว่างไฟไหม้ รูปปั้นเดิมของอาชิคางะโยชิมิหายให้เปลวไฟ (คืนนี้) แบบสมมติเหตุการณ์เหล่านี้เป็นที่ศูนย์ของพี่มิของ 1956 หนังสือวัดศาลาทองโครงสร้างศาลาปัจจุบันวันจาก 1955 เมื่อบูรณะ ศาลาคือประมาณ 12.5 เมตรความสูง สามชั้น การบูรณะกล่าวได้ว่า เป็น สำเนาใกล้เคียงกับต้นฉบับ แม้ว่าบางคนสงสัยเช่นการครอบแผ่นทองเคลือบใช้ในโครงสร้างเดิม [3] ในปี 1984 เคลือบแล็กเกอร์ญี่ปุ่นพบผุเล็กน้อย และการเคลือบผิวใหม่ตลอดจนปิดทองละออง ด้วยทองคำเปลว หนาเคลือบเดิม (0.5 µm แทน 0.1 µm), เสร็จสิ้นในปี 1987 นอกจากนี้ การตกแต่งภายในอาคาร รวมทั้งภาพวาดและรูปปั้นของวัด ได้นอกจากนี้การคืนค่า ในที่สุด หลังคาบูรณะใน 2003 ชื่อคินมาจากทองคำเปลวที่ครอบคลุมอยู่ในศาลา ทองก็เป็นศาลาชั้นสำคัญเนื่องจากความหมายพื้นฐาน ทองที่ใช้คือการ บรรเทา และทำให้บริสุทธิ์มลพิษใด ๆ หรือความคิดเชิงลบ และความรู้สึกต่อความตาย นอกเหนือจากความหมายสัญลักษณ์หลังทองคำเปลว มุโระมากพึ่ง excesses ภาพ เน้นศาลาทอง วิธีโครงสร้างส่วนใหญ่ครอบคลุมในที่วัสดุ สร้างความประทับใจที่โดดเด่นเนื่องจากแสงแดดสะท้อน และผลสะท้อนที่สร้างบนบ่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เว็บไซต์ของ kinkaku จี แต่เดิมเรียกว่า คิตายาม่าวิลล่า ได ของผู้นำที่มีประสิทธิภาพ ไซ นจิ kintsune . ประวัติศาสตร์ของ kinkaku จีวันที่ฝรั่งเมื่อวิลล่าซื้อมาจากครอบครัว ไซ นจิโชกุนอะชิกะงะ โยะชิมิสึ และแปรสภาพเป็น kinkaku จีคอมเพล็กซ์ เมื่อโยชิมิตสึตาย อาคารที่ถูกแปลงเป็นวิหารเซน โดยลูกชายของเขา ตามความปรารถนาของเขาในช่วงสงคราม onin ( 1467 –เพราะ ) , ทั้งหมดของอาคารในที่ซับซ้อนนอกเหนือจากศาลาถูกไฟไหม้ในวันที่ 2 กรกฎาคม ปี 1950 ที่ 2 : 30 am , ศาลาถูกเผาด้วยวัย 22 ปี พระ เณร ฮายาชิโยเคน ผู้พยายามฆ่าตัวตายในไดมอนจิ เนินเขาด้านหลังอาคาร เขารอดมาได้ และต่อมาได้คุมตัว พระถูกจำคุกเจ็ดปีในคุก แต่ถูกปล่อยตัวเพราะอาการป่วยทางจิต ( ซับซ้อนประหัตประหารและจิตเภท ) เมื่อ 29 กันยายน 2498 ; เขาเสียชีวิตด้วยวัณโรค ระหว่างไฟ รูปปั้นเดิมของ อะชิกะงะ โยชิมิสึหายไปในเปลวไฟ ( บูรณะ ) รุ่นเรื่องสมมติของเหตุการณ์เหล่านี้เป็นจุดศูนย์กลางของยูกิโอะมิชิมา 1956 หนังสือวัดพลับพลาทองโครงสร้างศาลาปัจจุบันวันที่จากปี 1955 เมื่อมันถูกสร้างขึ้นมาใหม่ อาคารสูงสามชั้น ในความสูงประมาณ 12.5 เมตร การฟื้นฟูว่า เป็น คัดลอก ใกล้เคียงกับต้นฉบับ แต่สงสัยบางอย่างเช่นกว้างขวางใบชุบทองที่ใช้ในโครงสร้างเดิม . [ 3 ] ในปี 1984 , เคลือบแลกเกอร์ของญี่ปุ่นพบน้อยผุ และเคลือบใหม่ รวมทั้งการปิดทองด้วยทองคำเปลวหนาขึ้นกว่าเดิมมาก เคลือบ ( 0.5 µ M แทนµ 0.1 M ) แล้วเสร็จในปี 1987 นอกจากนี้ ภายในอาคาร รวมถึงภาพวาดและรูปปั้นของโยชิมิตสึ 1 คืน สุดท้าย หลังคาได้รับการบูรณะในปี 2003 ชื่อ kinkaku มาจากแผ่นทองที่ศาลาถูกปกคลุมด้วย ทองเป็นส่วนสำคัญที่จะพาวิลเลี่ยน เพราะพื้นฐานของความหมาย ทองที่ใช้เพื่อลดและฟอกมลพิษใดๆ หรือลบความคิดและความรู้สึกที่มีต่อความตาย นอกจากสัญลักษณ์ความหมาย ทองใบ , วัดคิโยะมิซุ หนัก อาศัยภาพความตะกละ . กับการโฟกัสบนศาลาทอง ว่าโครงสร้างส่วนใหญ่จะครอบคลุมในวัสดุ สร้างความประทับใจที่ยืนออกเพราะแสงแดดสะท้อนและผลสะท้อนที่สร้างในบ่อ