Epilogue[แก้ไข]Part 1[แก้ไข]—[Kouen

Epilogue[แก้ไข]
Part 1[แก้ไข]
—[Kouen, City of Brilliant Flames], Underground Prison of the [Salamandra] Palace.

The murky moonlight shone upon the rugged stone paved floors.

Seeming to be the direct opposite of the cloudless sunny day in the morning, the night skies were cloudy tonight.

Feeling lonely, Percher raised her head to look through the small gaps of the grilled metal windows at the moon.

“……Mah, I guess it’s true when they say that you can’t see the stars in [Kouen City].”

Percher stood upon the icy cold stone floors as she mocked the light from civilization. If the Chandelier was the Star of the surface of this region, this Star would also be the Darkness that wipes out the other starlight in the Night sky.

—The warm and soothing temperatures and the radiance in the night sky had completely engulfed the light of the stars.

For them who had died due to the weakening Sunrays, there was nothing more ironic than this and Percher’s instinct was telling her that she disliked this land of the North.

“But……What do I do from here on…….?” She hugged her knees close as she squatted.

Percher and Jin had been sent into the underground prisons as a temporary measure. Although it was just another formality that they were carrying out and the release would be in a few days, this sort of punishment was still too much.

But the problem was much more than that.

The reason for Percher’s worry was about the plans to deal with Rin and the others which she couldn’t come up with any.

“Maybe…… it’s still too early.”

She had declared war on them on impulse, but the real strengths of Rin and His Highness were much stronger than her current powers. The current Percher had no chance of winning against them.

If they met in the battlefield or the course of a Game, she would definitely be overwhelmed before making the move to defend herself. In other words, she would most probably lose her life.

To die before answering the cries of help from the 80 million vengeful spirits, she would be doomed to eternal condemnation.

(……)

Percher wasn’t afraid of all those.

It’s just that in Little Garden, she still had a life’s mission to complete.

She was reminded by the memory of Rin’s parting words. Similar words had been said to her by the Demon Lord who summoned her to the world of Little Garden—The man who led the [Grim Grimoire] had tried to probe her determination as the one who embodied the 80 million souls of the dead by telling her this:

—The fate that is bounded up with the disease of Black Death is an extremely strong connection.

Although he had toured many parallel worlds in his journey, he had confirmed that it all ended with the same situation in the end.

Hence, it would mean that this phenomenon is definitely not one caused by a natural disaster that functioned along the lines of the Probability theory of Fate.

But, one that ran contrary to the Fate of the Stars, a Fate that was embedded with a much more absolute destiny involved—


“……Of course it would. After all, the reason for the rampant outbreak of the pandemic had been caused by the solar cycle and that is a fate that Man is powerless to fight against.”

Chewing on the idea and noting the immensity that was the size of her goal, Percher hugged her knees tighter.

But that man had also declared it possible for her to change that hand of fate.

He had said that the world of Little Garden was the ‘Space where all possibilities existed’.

And it might just be possible to fulfill the revenge against the Sun in the world of Little Garden as well as the key to stop the contagious aspect of the Black Death disease.

Use the vengefulness and condemnation of the 80 million spirits to try change the Fate written by the Stars— The man had thus summoned her to the world of Little Garden with his roaring laughter.

“……However, it seem like he was killed by someone or something and it was all due to him that I got myself trapped in a colored glass to collect dust in some vault for a few hundred years. Haiz……”

Percher gave a sigh at that, which was very rare for her, however, the obstacles weren't just that as well.

Even if she had found the way, the powers that would bar her way from achieving her goals would definitely appear.

The disease of Black Death has always been the foundation for various countries and religion to come into being as noted in the annals. And amongst them were the inspections to weed out the witches during the course of witch-hunts that resulted in a sizable amount of deaths.

Such a strong [Paradigm Shift] that supported the histories of many Gods and their devotees isn’t that easy to come by. If the solution were to be found, she would definitely become the enemy of all the Gods and Heroic spirits. It was even possible for some of the Demon Lords to bare their fangs in response to that act.

“I really want to change the Fate surrounding the disease of Black Death……But even if I discuss with Asuka or Jin about this sort of thing……they would surely be against it.”

“That’s not true.”

Yiyah?! Percher was about to make that embarrassing shout of surprise but she still managed to hold it in.

That voiced sounded like Jin’s and it would mean that he’s been locked up in the adjacent cell with just a wall dividing them.

Percher had been talking to herself all these while as her way to fight off the loneliness. The sudden realization caused her to be embarrassed to the point of rage and her face blushed a shade of peach red as she shouted:

“Se…Seriously! I can’t believe this! If you’re able to hear me, at least speak up earlier! Isn’t that the polite thing to do?!”

“So…sorry. Actually I did want to interrupt somewhere during the middle but I just didn’t know how to do so.”

“……Hmph. So when did you start eavesdropping from?”

“Hm, starting from ‘I guess it’s true when they say that you can’t see the stars in [Kouen City].’”

“ISN’T THAT LIKE EVERYTHING THAT I’VE SAID SO FAR?!” Percher unfolded the blanket before giving the wall a hard punch.

If it weren’t for the wall that stood between them, it might have become a tragic ending for the both of them there.

Because Percher was currently red to the roots of her ears.

“HAaaaaaaah…… Seems like I’ve chosen to follow the wrong person.”

“That…Isn’t that line the kind of thing that people would usually leave unsaid?”

“Baka. Of course I said it out to let you hear. Hmph.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วาทะ[สิทธิการได้]ส่วนที่ 1 [สิทธิการได้]— [Kouen เปลวไฟการเมืองสดใส], คุกพา [Salamandra] รถไฟใต้ดินแสงจันทร์ขุ่น shone ตามพื้นปูหินขรุขระด้วยจะ ตรงข้ามโดยตรงของอินทนนท์แดดในตอนเช้า ท้องฟ้ายามค่ำคืนได้มีเมฆมากคืนนี้ความรู้สึกโดดเดี่ยว Percher ยกศีรษะของเธอสามารถมองผ่านช่องว่างขนาดเล็กของ windows โลหะย่างที่ดวงจันทร์“…… Mah ผมคิดว่า มันเป็นความจริงเมื่อพวกเขาบอกว่า คุณไม่สามารถมองเห็นดาว [Kouen เมือง] "Percher ยืนตามชั้นหินเย็นเป็นน้ำแข็งเธอเลียนแสงจากอารยธรรม ถ้าโคมระย้า ดาวของพื้นภูมิภาคนี้ ดาวนี้จะยังเป็นความมืดที่คลี่ออกดวงอื่น ๆ บนท้องฟ้ายามค่ำคืน– อุณหภูมิผ่อนคลาย และอบอุ่นและความเปล่งปลั่งในท้องฟ้ายามค่ำคืนได้สมบูรณ์เรื่องแสงของดาวสำหรับพวกเขาที่เสียชีวิตเนื่องจาก Sunrays อ่อนตัวลง ไม่มีอะไรมากเรื่องนี้ และ Percher ของสัญชาตญาณบอกเธอว่า เธอ disliked นี้ดินแดนเหนือ"แต่... ทำนี่ใน..." นาง hugged หัวเข่าของเธอปิดเป็นนาง squattedPercher และจิได้ถูกส่งไปคุมขังใต้ดินเป็นวัดชั่วคราว มีเพียงหนึ่งระดับที่พวกเขาได้ดำเนินการ และจะเปิดตัวในไม่กี่วัน ผลการลงโทษนั้นยังมากเกินไปแต่ปัญหาก็มากขึ้นกว่าที่เหตุผลในการกังวลของ Percher เกี่ยวกับแผนการจัดการกับรินและคนอื่น ๆ ซึ่งเธอไม่สามารถมีค่าใด ๆ ได้"บางที...ก็เกินไปก่อน"เธอได้ประกาศสงครามกับพวกเขาที่แรงกระตุ้น แต่จุดแข็งจริงรินและเจ้าฟ้าพระองค์ได้แกร่งกว่าอำนาจของเธอปัจจุบัน Percher ปัจจุบันมีโอกาสชนะกับพวกเขาถ้าพวกเขาพบกันในสนามรบหรือหลักสูตรของเกม เธอแน่นอนจะจมก่อนที่จะทำไปเพื่อปกป้องตัวเอง ในคำอื่น ๆ เธอมากที่สุดอาจจะเสียชีวิตตายก่อนตอบเสียงร้องของความช่วยเหลือจากวิญญาณพยาบาท 80 ล้าน เธอจะได้ถึงวาระการลงโทษชั่วนิรันดร์(……)Percher ไม่กลัวทั้งหมดเหล่านั้นก็เพียงแค่ว่า ในสวนน้อย เธอยังมีภารกิจของชีวิตที่สมบูรณ์เธอถูกเตือน โดยจำคำอวยของริน คำที่คล้ายกันได้ถูกก็กล่าวกับเธอโดยปีศาจพระเจ้าที่เรียกเธอโลกสวนน้อย — คนนำ [Grim Grimoire] ได้ลองหยั่งความมุ่งมั่นของเธอเป็นผู้รวบรวมไว้ 80 ล้านวิญญาณของคนตายว่าเธอนี้:คือชะตากรรมที่ล้อมรอบขึ้นกับโรคของความตายของดำ เป็นการเชื่อมต่อที่แข็งแรงมากแม้ว่าเขาได้ toured โลกคู่ขนานมากมายในการเดินทางของเขา เขาได้ยืนยันว่า ทั้งหมดสิ้นสุดกับสถานการณ์เดียวกันในสุดดังนั้น มันจะหมายถึง ว่า ปรากฏการณ์นี้ไม่แน่นอนเกิดจากภัยธรรมชาติที่แยกตามบรรทัดของทฤษฎีความน่าเป็นของโชคชะตาแต่ ที่วิ่งขัดกับชะตากรรมของดาว ชะตากรรมที่ถูกกับชะตากรรมแน่นอนมากขึ้นเกี่ยวข้อง กัน“…… แน่นอนมันจะ หลังจากที่ทุก สาเหตุระบาดสธ.อาละวาดได้รับเกิดจากวงจรแสง และที่มีชะตากรรมที่มนุษย์ใช้ในการต่อสู้กับ"เคี้ยวกับความคิด และสังเกต immensity ที่มีขนาดของเป้าหมายของเธอ Percher hugged เข่าเธอสัดแต่คนที่มียังประกาศก็ได้สำหรับเธอในการเปลี่ยนแปลงที่มือของโชคชะตาเขาได้กล่าวว่า โลกของสวนเล็ก ๆ 'ช่องว่างที่มีอยู่ทั้งหมด'และมันจะไปตามแก้แค้นกับดวงอาทิตย์ในโลกของสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ รวมทั้งคีย์หยุดด้านติดต่อโรคตายดำใช้ vengefulness และการลงโทษของสุรา 80 ล้านเปลี่ยนชะตากรรมเขียน โดยดาวซึ่งมนุษย์ได้จึงเรียกเธอโลกสวนน้อยกับเขาหัวเราะคำราม“…… อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนเช่นเขาถูกฆ่า โดยคนหรือบางสิ่งบางอย่าง และก็จากเขาว่า ผมตัวเองติดอยู่ในแก้วสีเก็บฝุ่นในตู้บางไม่กี่ร้อยปี Haiz..."Percher ให้การแยกกันที่ ซึ่งหายากมากสำหรับเธอ แต่ อุปสรรคไม่เพียงที่ดีแม้ว่าเธอได้พบวิธี อำนาจที่จะบาร์ทางของเธอจากการบรรลุเป้าหมายของเธอจะแน่นอนปรากฏโรคตายดำได้รับรากฐานในประเทศต่าง ๆ และศาสนาเพื่อให้เป็นตามที่ระบุไว้ในพงศาวดารเสมอ และหมู่พวกเขาได้ตรวจสอบกับบางกลุ่มแม่มดในระหว่างหลักสูตรของ witch-hunts ที่ทำให้เกิดจำนวนเสียชีวิตที่ยากลำบากเช่นแข็งแรง [กระบวนทัศน์] ที่สนับสนุนประวัติของเทพเจ้าต่าง ๆ และการเลือกสรรค์ไม่ว่าง่ายมา ถ้าแก้ปัญหาที่พบ เธอจะกลายเป็นศัตรูของพระเจ้าและวิญญาณงานกล้าแน่นอน แม้เป็นไปได้ของลอร์ดปีศาจเพื่อเอาเขี้ยวของพวกเขาในการตอบสนองที่กระทำได้"ผมอยากจะเปลี่ยนชะตากรรมรอบโรคตายดำ... แต่ถ้าฉันพูดคุยกับอาสึกะจิเกี่ยวกับการเรียงลำดับของสิ่ง...พวกเขาย่อมจะปรักปรำ""ที่ไม่ได้จริง"Yiyah Percher ถูกทำที่ shout อายของประหลาด แต่เธอยังคงจัดการเพื่อฝากไว้ในที่เสียงแต่เพียงแห่งเช่นโรงแรมและจะหมายถึง ว่า เขาจะถูกล็อคค่าในเซลล์ที่ติดกัน มีเพียงกำแพงแบ่งออกPercher มีการพูดกับตัวเองทั้งหมดเหล่านี้ขณะเป็นวิธีของเธอในการต่อสู้กับความเหงาที่ รับรู้อย่างฉับพลันทำให้เธออายจุดเดือด และใบหน้าของเธอขวยเขินเฉดสีของสีแดงพีชเป็นเธอตะโกน:"Se... อย่างจริงจัง ผมไม่เชื่อว่านี่ ถ้าคุณได้ยินฉัน น้อยพูดขึ้นก่อนหน้านี้ ไม่ได้ที่สิ่งสุภาพทำ!"“So…sorry. Actually I did want to interrupt somewhere during the middle but I just didn’t know how to do so.”“……Hmph. So when did you start eavesdropping from?”“Hm, starting from ‘I guess it’s true when they say that you can’t see the stars in [Kouen City].’”“ISN’T THAT LIKE EVERYTHING THAT I’VE SAID SO FAR?!” Percher unfolded the blanket before giving the wall a hard punch.If it weren’t for the wall that stood between them, it might have become a tragic ending for the both of them there.Because Percher was currently red to the roots of her ears.“HAaaaaaaah…… Seems like I’ve chosen to follow the wrong person.”“That…Isn’t that line the kind of thing that people would usually leave unsaid?”“Baka. Of course I said it out to let you hear. Hmph.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทส่งท้าย [แก้ไข]
ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
- [Kouen เมืองเปลวไฟที่สว่างสดใส] ใต้ดินของเรือนจำ [Salamandra] พาเลซ. แสงจันทร์มืดส่องแสงอยู่บนพื้นปูหินขรุขระ. ดูเหมือนจะเป็นตรงข้ามโดยตรงของวันที่แดดไม่มีเมฆ ในตอนเช้าท้องฟ้าคืนเป็นคืนที่มีเมฆ. รู้สึกเหงา Percher ยกหัวของเธอที่จะมองผ่านช่องว่างขนาดเล็กของหน้าต่างโลหะย่างไปที่ดวงจันทร์. "...... Mah ผมคิดว่ามันเป็นความจริงเมื่อพวกเขาบอกว่าคุณไม่สามารถ เห็นดาวใน [Kouen เมือง]. " Percher ยืนอยู่บนพื้นหินเย็นฉ่ำขณะที่เธอเย้ยหยันแสงจากอารยธรรม หาก Chandelier เป็นดาวของพื้นผิวของภูมิภาคนี้สตาร์นอกจากนี้ยังจะเป็นความมืดที่เช็ดออกแสงดาวในท้องฟ้ากลางคืน. -THE อุณหภูมิที่อบอุ่นและผ่อนคลายและสดชื่นท้องฟ้าในยามค่ำคืนได้ที่ห้อมล้อมสมบูรณ์ของแสง ดาว. สำหรับพวกเขาที่เพิ่งเสียชีวิตอันเนื่องมาจากการลดลง Sunrays ไม่มีอะไรน่าขันมากไปกว่านี้และสัญชาตญาณ Percher ก็บอกเธอว่าเธอไม่ชอบแผ่นดินของทวีปนี้. "แต่ ...... ฉันจะทำอย่างไรจากที่นี่ ...... ? "เธอกอดเข่าของเธออย่างใกล้ชิดขณะที่เธอนั่ง. Percher และจินได้ถูกส่งเข้าคุกใต้ดินเป็นมาตรการชั่วคราว แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่เป็นทางการอีกว่าพวกเขากำลังดำเนินการและการเปิดตัวจะอยู่ในไม่กี่วันที่เรียงลำดับของการลงโทษนี้ก็ยังคงมากเกินไป. แต่ปัญหาก็มากขึ้นกว่าที่. เหตุผลที่ต้องกังวล Percher ของเป็นเกี่ยวกับแผนการที่จะจัดการ กับรินทร์และคนอื่น ๆ ที่เธอไม่สามารถเกิดขึ้นกับใด ๆ . "บางที ...... มันยังเร็วเกินไป." เธอได้ประกาศสงครามกับพวกเขาในแรงกระตุ้น แต่จุดแข็งที่แท้จริงของรินและพระองค์ได้ทรงมีมากดีกว่าอำนาจปัจจุบันของเธอ . Percher ปัจจุบันไม่มีโอกาสในการชนะกับพวกเขา. ถ้าพวกเขาพบกันในสนามรบหรือหลักสูตรของเกมที่เธอแน่นอนจะจมก่อนที่จะย้ายที่จะปกป้องตัวเอง ในคำอื่น ๆ เธอส่วนใหญ่อาจจะสูญเสียชีวิตของเธอ. จะตายก่อนที่จะตอบเสียงร้องของความช่วยเหลือจาก 80 ล้านวิญญาณพยาบาทที่เธอจะถึงวาระที่จะลงโทษนิรันดร์. (...... ) Percher ไม่กลัวของทุกคน. มันเป็นเพียง ว่าในลิตเติ้ลการ์เด้นเธอยังคงมีภารกิจในชีวิตที่จะเสร็จสมบูรณ์. เธอได้รับการเตือนจากความทรงจำของรินคำพรากจากกัน คำที่คล้ายกันได้รับการกล่าวถึงเธอโดยพระเจ้าปีศาจที่เรียกตัวเธอไปยังโลกของลิตเติ้ลการ์เด้นคนที่นำ [Grim โบราณ] ได้พยายามที่จะตรวจสอบความมุ่งมั่นของเธอเป็นคนที่เป็นตัวเป็นตน 80 ล้านวิญญาณของคนตายโดยบอก เธอ: . ชะตากรรม -The ที่กระโดดขึ้นมาพร้อมกับโรคกาฬโรคมีการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งมาก. แม้ว่าเขาจะได้ไปเที่ยวโลกคู่ขนานจำนวนมากในการเดินทางของเขาที่เขาได้รับการยืนยันว่ามันทั้งหมดจบลงด้วยสถานการณ์เดียวกันในที่สุดดังนั้น มันจะหมายความว่าปรากฏการณ์นี้ไม่แน่นอนหนึ่งที่เกิดจากภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ทำหน้าที่ตามสายของทฤษฎีความน่าจะเป็นของโชคชะตา. แต่หนึ่งที่วิ่งตรงกันข้ามกับชะตากรรมของดาว, โชคชะตาที่ถูกฝังอยู่กับที่แน่นอนมากขึ้น โชคชะตา involved- "...... แน่นอนว่ามันจะ หลังจากที่ทุกเหตุผลสำหรับการระบาดของโรคระบาดอาละวาดที่ได้รับเกิดจากวัฏจักรสุริยะและที่เป็นชะตากรรมที่ชายคนนั้นจะหมดหนทางที่จะต่อสู้กับ. " เคี้ยวในความคิดและการสังเกตว่าเป็นความใหญ่โตมโหฬารขนาดของเป้าหมายของเธอ Percher กอดเข่าของเธอที่เข้มงวดมากขึ้น. แต่คนที่ยังได้ประกาศว่ามันเป็นไปได้สำหรับเธอที่จะเปลี่ยนมือของโชคชะตาที่. เขาบอกว่าโลกของลิตเติ้ลการ์เด้นเป็น 'พื้นที่ที่เป็นไปได้ทั้งหมดที่มีอยู่. และมันก็อาจเป็นไปได้ที่จะตอบสนอง แก้แค้นกับดวงอาทิตย์ในโลกของสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นเดียวกับกุญแจสำคัญในการหยุดการด้านโรคติดต่อของโรคกาฬโรค. ใช้ vengefulness และโทษของสุรา 80 ล้านที่จะลองเปลี่ยนโชคชะตาที่เขียนโดย Stars- คนจึงมี เรียกเธอไปยังโลกของสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยเสียงหัวเราะคำรามของ. "...... แต่ก็ดูเหมือนเขาถูกฆ่าตายโดยใครบางคนหรือบางสิ่งบางอย่างและมันเป็นทั้งหมดเนื่องจากเขาว่าผมตัวเองติดอยู่ในกระจกสีในการเก็บรวบรวมฝุ่นในหลุมฝังศพบางส่วน ไม่กี่ร้อยปี Haiz ...... " Percher ให้ถอนหายใจที่ที่ซึ่งเป็นที่หายากมากสำหรับเธอ แต่อุปสรรคที่ไม่ได้แค่นั้นเช่นกัน. แม้ว่าเธอได้พบวิธีการที่อำนาจที่จะแถบทางของเธอจากการบรรลุเป้าหมายของเธอจะ แน่นอนปรากฏ. โรคกาฬโรคได้เสมอรากฐานสำหรับประเทศต่างๆและศาสนาเข้ามาในการตามที่ระบุไว้ในพงศาวดาร และในหมู่พวกเขามีการตรวจสอบวัชพืชออกแม่มดในช่วงของการล่าแม่มดที่ส่งผลให้จำนวนเงินขนาดใหญ่ของการเสียชีวิต. ดังกล่าวที่แข็งแกร่ง [กระบวนทัศน์] ที่ได้รับการสนับสนุนประวัติของพระเจ้าจำนวนมากและชื่นชอบของพวกเขาไม่ว่าง่าย แวะมา ถ้าแก้ปัญหาได้ที่จะพบเธอแน่นอนจะกลายเป็นศัตรูของพระเจ้าและวิญญาณวีรชน มันเป็นไปได้สำหรับบางส่วนของปีศาจลอร์ดเปลือยเขี้ยวของพวกเขาในการตอบสนองต่อการกระทำที่. "ผมต้องการที่จะเปลี่ยนโชคชะตารอบโรคกาฬโรค ...... แต่แม้ว่าผมจะหารือกับอะซึกะหรือจินเกี่ยวกับการจัดเรียงของสิ่งนี้ ...... พวกเขาก็จะเป็นกับมัน. " "นั่นไม่เป็นความจริง." Yiyah ?! Percher เป็นเรื่องที่จะทำให้เสียงร้องที่น่าอายของความประหลาดใจ แต่เธอก็ยังคงมีการจัดการที่จะถือไว้ใน. ที่เปล่งออกมาฟังเหมือนจินและมันจะหมายความว่าเขาได้รับการขังไว้ในเซลล์ที่อยู่ติดกันมีเพียงผนังแบ่งพวกเขา. Percher ได้รับการพูดคุยกับตัวเอง ทั้งหมดในขณะที่เหล่านี้เป็นทางของเธอที่จะต่อสู้กับความเหงา ก่อให้เกิดอย่างฉับพลันทำให้เธอต้องอายที่จะจุดของความโกรธและใบหน้าของเธอเขินร่มเงาของสีแดงพีชขณะที่เธอตะโกน: "Se ... อย่างจริงจัง! ฉันไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้เลย! หากคุณสามารถที่จะได้ยินฉันอย่างน้อยพูดขึ้นก่อนหน้านี้! ไม่ว่าสิ่งที่จะทำสุภาพ ?! " "ดังนั้น ... ขออภัย อันที่จริงผมไม่ต้องการที่จะหยุดยั้งที่ใดที่หนึ่งในช่วงกลาง แต่ผมก็ไม่ได้รู้วิธีที่จะทำเช่นนั้น. " "...... Hmph ดังนั้นเมื่อคุณไม่เริ่มต้นแอบมาจากไหน? " "หืมมมเริ่มต้นจาก 'ผมคิดว่ามันเป็นความจริงเมื่อพวกเขาบอกว่าคุณไม่สามารถมองเห็นดาวใน [Kouen เมือง].'" "ไม่ใช่ว่าชอบทุกอย่างที่ฉันได้กล่าวว่า เพื่อให้ห่างไกล ?! "Percher คลี่ผ้าห่มก่อนที่จะให้ผนังหมัดหนัก. ถ้ามันไม่ได้สำหรับผนังที่ยืนอยู่ระหว่างพวกเขาก็อาจจะได้กลายเป็นตอนจบที่น่าเศร้าสำหรับพวกเขาทั้งสองมี. เพราะ Percher เป็นสีแดงในขณะนี้ รากของหูของเธอ. "HAaaaaaaah ...... ดูเหมือนว่าฉันได้เลือกที่จะทำตามคนผิด." "นั่น ... ไม่สายที่ชนิดของสิ่งที่คนมักจะถอนจะออก?" "Baka แน่นอนผมว่ามันออกจะให้คุณได้ยิน hmph. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนบทส่งท้าย [ แก้ไข ]
[ ]
- [ 1 แก้ไข kouen , เมืองของเปลวไฟ ] สดใส คุกใต้ดินของพระราชวัง salamandra [ ] .

แสงจันทร์หรุบหรู่ส่องบนหินปูพื้นขรุขระ

ไม่รู้จะตรงกับวันที่แดดไม่มีเมฆในตอนเช้า ท้องฟ้าคืนได้เมฆมากคืนนี้

รู้สึกเหงาpercher ยกหัวของเธอมองผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ของหน้าต่างโลหะย่างที่ดวงจันทร์ . .

" . . . . . . . มิลลิแอมป์ ผมว่ามันก็จริงเมื่อพวกเขาบอกว่าไม่เห็นดาวใน kouen [ เมือง ] "

percher ยืนอยู่บนพื้นหินเย็นเฉียบ เธอเยาะเย้ย แสงจากอารยธรรม . ถ้าโคมระย้าเป็นดาวของพื้นผิวของภูมิภาคนี้ดาวดวงนี้ก็ถูกความมืดมิดที่เช็ดออกแสงดาวในยามค่ำคืน

- อบอุ่นอุณหภูมิและความสดชื่นในท้องฟ้ากลางคืนมีทั้งหมดกลืนแสงของดวงดาว

สำหรับพวกเขาที่เสียชีวิตเนื่องจากการอ่อนตัว sunrays มีอะไรมากกว่านี้ และ percher แดก เป็นสัญชาตญาณก็บอกเธอว่า เธอเกลียดแดนเหนือนี้ .

" แต่ . . . . . . . ผมทำอะไรที่นี่ . . . . . . . ? " เธอกอดเข่าของเธอขณะที่เธอว่ามา

percher และจินได้ถูกส่งเข้าไปในคุกใต้ดินเป็นมาตรการชั่วคราว . แม้ว่ามันจะเป็นเพียงอีกหนึ่งพิธีที่พวกเขาถูกแบกออกและปล่อยจะได้ไม่กี่วัน นี้จัดเรียงของการลงโทษก็ยังมากเกินไป

แต่ปัญหามีมากกว่านั้น