As one can see, labels used to dist

As one can see, labels used to distinguish between economically developed and developing countries vary quite a bit. The terms used to describe the economic development process itself, however, are much more rigorously defined. For example, while the terms "economic growth" and "economic development" are often used interchangeably, there is an important distinction between these two terms. The term "economic growth" refers to an increase (or growth) in real national income or product expressed usually as per capita income. National income or product itself is commonly expressed in terms of a measure of the aggregate output of the economy called gross national product (GNP). Per capita income then is simply gross national product divided by the population of the country. When the GNP of a nation rises, whatever the means of achieving the outcome, economists refer to it as a rise in economic growth. The term "economic development," on the other hand, implies much more. This can best be illustrated with the help of an example. If we look at the developments in South Korea and Libya since 1960, we discover fundamentally different situations. Both these countries experienced a huge rise in the real per capita income, but the reasons for the increases are vastly different. Libya's increased per capita income resulted from the discovery of crude oil reserves; Libya harvested these oil resources with the help of foreign corporations that were largely staffed by foreign technicians. Libya thus produced a single product of great importance that was exported mainly to the United States and Western Europe. While Libyans (both the government and people) received large incomes from selling oil, they did not play a major role in producing that income—income that increased based on a windfall gain.

Economists do not usually consider Libya's increased per capita income as an instance of economic development. "Economic development" embodies a greater number of characteristics than a rise in per capita income alone—it implies certain fundamental changes in the structure of the national economy. South Korea provides an example of a country that has experienced economic development. The South Korean economy has also undergone a large increase in its per capita income. In addition, it has witnessed some important structural changes. Two of the most important changes taking place in South Korea are: (1) A rising share of industry in the total national output (the real gross national product) and the accompanying falling share of the agricultural sector in GNP; (2) An increasing percentage of the total population of South Korea living in cities rather than in the countryside. Aside from these two fundamental changes, a nation undergoing economic development goes through a number of additional changes. The demographic composition of the population (age groups that comprise the total population) changes as economic development progresses. Consumption patterns of individuals also change—people no longer have to spend the majority of their income on food and other necessities. Instead, they spend a small fraction of their income on necessities and the remaining large fraction on consumer durables and items that pertain to leisure activities.

A key characteristic of economic development is that the people substantially participate in the development process and in changing the fundamental structure of the economy. While some foreign involvement is generally inevitable, for economic growth to be described as economic development, the people of the country must participate not only in the enjoyment of benefits from the rise in per capita income, but also in the production process itself. Moreover, economic growth must confer benefits on a broad group of individuals—if it benefits only a small minority, it is not deemed as economic development. It should be noted that while much more is implied by economic development than economic growth, there can be no economic development without economic growth (that is, a rise in the real per capita income).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นหนึ่งสามารถดู ป้ายชื่อที่ใช้ในการแยกระหว่างเศรษฐกิจพัฒนา และประเทศกำลังพัฒนาแตกต่างกันไปไม่น้อย คำที่ใช้อธิบายกระบวนการพัฒนาเศรษฐกิจเอง อย่างไรก็ตาม อย่างเข้มงวดมากขึ้นที่กำหนดไว้ ตัวอย่างเช่น ในขณะที่เงื่อนไข "เศรษฐกิจ" และ "พัฒนาเศรษฐกิจ" มักจะใช้แทน ที่มีความแตกต่างสำคัญระหว่างเงื่อนไขเหล่านี้สอง คำว่า "เศรษฐกิจ" หมายถึงการเพิ่ม (หรือเจริญเติบโต) ในรายได้แห่งชาติจริงหรือผลิตภัณฑ์ที่จะแสดงตามรายได้ตู้ รายได้แห่งชาติหรือผลิตภัณฑ์ที่ตัวเองมักจะแสดงในแง่ของการวัดของผลผลิตรวมของระบบเศรษฐกิจที่เรียกว่าผลิตภัณฑ์รวมชาติ (GNP) รายได้ต่อหัวแล้วเป็นเพียงขั้นต้นแห่งชาติผลิตภัณฑ์แบ่งตามจำนวนประชากรของประเทศ เมื่อ GNP ของประเทศเพิ่มขึ้น สิ่งที่หมายถึงการบรรลุผล นักเศรษฐศาสตร์เรียกมันว่าเศรษฐกิจเติบโตขึ้น ระยะ "การพัฒนาเศรษฐกิจ บนมืออื่น ๆ ความหมายมาก สามารถที่ดีที่สุดภาพของตัวอย่าง ถ้าเรามองไปที่การพัฒนาในเกาหลีใต้และประเทศลิเบียตั้งแต่ 1960 เราพบสถานการณ์พื้นฐานต่าง ๆ ทั้งประเทศเหล่านี้มีประสบการณ์รายได้จริงต่อหัวเพิ่มขึ้นมาก แต่สาเหตุของการเพิ่มขึ้นอย่างมากแตกต่างกัน ส่งผลให้รายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้นของลิเบียจากการค้นพบน้ำมันดิบสำรอง ลิเบียเก็บเกี่ยวเหล่านี้แหล่งน้ำมันของบริษัทต่างประเทศที่มีพนักงานช่างต่างประเทศส่วนใหญ่ ลิเบียจึงผลิตผลิตภัณฑ์เดียวของสำคัญที่ส่งออกไปสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตกส่วนใหญ่ ขณะ Libyans (ทั้งรัฐบาลและผู้คน) ได้รับมากรายได้จากการขายน้ำมัน พวกเขาไม่ได้เล่นบทบาทสำคัญในการผลิตที่รายได้ซึ่งรายได้ที่เพิ่มขึ้นตามกำไรหล่นEconomists do not usually consider Libya's increased per capita income as an instance of economic development. "Economic development" embodies a greater number of characteristics than a rise in per capita income alone—it implies certain fundamental changes in the structure of the national economy. South Korea provides an example of a country that has experienced economic development. The South Korean economy has also undergone a large increase in its per capita income. In addition, it has witnessed some important structural changes. Two of the most important changes taking place in South Korea are: (1) A rising share of industry in the total national output (the real gross national product) and the accompanying falling share of the agricultural sector in GNP; (2) An increasing percentage of the total population of South Korea living in cities rather than in the countryside. Aside from these two fundamental changes, a nation undergoing economic development goes through a number of additional changes. The demographic composition of the population (age groups that comprise the total population) changes as economic development progresses. Consumption patterns of individuals also change—people no longer have to spend the majority of their income on food and other necessities. Instead, they spend a small fraction of their income on necessities and the remaining large fraction on consumer durables and items that pertain to leisure activities.A key characteristic of economic development is that the people substantially participate in the development process and in changing the fundamental structure of the economy. While some foreign involvement is generally inevitable, for economic growth to be described as economic development, the people of the country must participate not only in the enjoyment of benefits from the rise in per capita income, but also in the production process itself. Moreover, economic growth must confer benefits on a broad group of individuals—if it benefits only a small minority, it is not deemed as economic development. It should be noted that while much more is implied by economic development than economic growth, there can be no economic development without economic growth (that is, a rise in the real per capita income).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นหนึ่งสามารถมองเห็นป้ายชื่อที่ใช้ในการแยกแยะความแตกต่างระหว่างประเทศที่พัฒนาทางเศรษฐกิจและการพัฒนาแตกต่างกันไปไม่น้อย คำที่ใช้ในการอธิบายถึงกระบวนการในการพัฒนาเศรษฐกิจของตัวเอง แต่มีมากที่กำหนดไว้อย่างเคร่งครัดมากขึ้น ยกตัวอย่างเช่นในขณะที่คำว่า "การเติบโตทางเศรษฐกิจ" และ "การพัฒนาเศรษฐกิจ" มักจะใช้สลับมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสองคำนี้ คำว่า "การเติบโตทางเศรษฐกิจ" หมายถึงการเพิ่มขึ้น (หรือการเจริญเติบโต) รายได้ประชาชาติที่แท้จริงหรือผลิตภัณฑ์ที่แสดงมักจะเป็นรายได้ต่อหัว รายได้ประชาชาติหรือผลิตภัณฑ์ของตัวเองที่จะแสดงทั่วไปในแง่ของตัวชี้วัดของการส่งออกรวมของเศรษฐกิจที่เรียกว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (GNP) รายได้ต่อหัวแล้วเป็นผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติก็หารด้วยจำนวนประชากรของประเทศ เมื่อผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติของประเทศที่เพิ่มขึ้น, สิ่งที่หมายถึงการบรรลุผลที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกมันว่าการเพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ คำว่า "การพัฒนาเศรษฐกิจ" บนมืออื่น ๆ ที่แสดงถึงมากขึ้น นี้ได้ดีที่สุดจะมีภาพประกอบด้วยความช่วยเหลือของตัวอย่าง ถ้าเราดูที่การพัฒนาในประเทศเกาหลีใต้และลิเบียตั้งแต่ปี 1960 เราพบสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ทั้งสองประเทศเหล่านี้มีประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างมากในการที่แท้จริงของรายได้ต่อหัว แต่สาเหตุของการเพิ่มขึ้นจะแตกต่างกันอย่างมากมาย ลิเบียเพิ่มรายได้ต่อหัวเป็นผลมาจากการค้นพบน้ำมันดิบสำรองนั้น ลิเบียเก็บเกี่ยวทรัพยากรน้ำมันเหล่านี้ด้วยความช่วยเหลือของ บริษัท ต่างประเทศที่ได้รับการบุคลากรส่วนใหญ่โดยช่างเทคนิคที่ต่างประเทศ ลิเบียจึงผลิตผลิตภัณฑ์เดียวที่มีความสำคัญอย่างยิ่งที่ได้รับการส่งออกส่วนใหญ่ไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก ในขณะที่ Libyans (ทั้งรัฐบาลและประชาชน) ได้รับรายได้ที่มีขนาดใหญ่จากการขายน้ำมันพวกเขาไม่ได้มีบทบาทสำคัญในการผลิตว่ารายได้มีรายได้ที่เพิ่มขึ้นบนพื้นฐานของกำไรโชคลาภ. นักเศรษฐศาสตร์มักจะไม่พิจารณาเพิ่มขึ้นรายได้ต่อหัวของลิเบียตามตัวอย่าง ของการพัฒนาเศรษฐกิจ "การพัฒนาเศรษฐกิจ" คาดเดาเป็นจำนวนมากของลักษณะกว่าการเพิ่มขึ้นของรายได้ต่อหัวเพียงอย่างเดียวมันหมายถึงการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานบางอย่างในโครงสร้างของเศรษฐกิจของประเทศ เกาหลีใต้ยังมีตัวอย่างของประเทศที่มีประสบการณ์การพัฒนาทางเศรษฐกิจ เศรษฐกิจเกาหลีใต้ยังได้รับการเพิ่มขึ้นมากในรายได้ต่อหัวของมัน นอกจากนี้ยังได้เห็นการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่สำคัญบางอย่าง สองของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดที่เกิดขึ้นในเกาหลีใต้คือ (1) หุ้นที่เพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมในการส่งออกรวมแห่งชาติ (ผลิตภัณฑ์มวลรวมของชาติจริง) และหุ้นที่มาพร้อมกับที่ลดลงของภาคเกษตรในผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ; (2) ร้อยละที่เพิ่มขึ้นของจำนวนประชากรทั้งหมดของเกาหลีใต้ที่อาศัยอยู่ในเมืองมากกว่าในชนบท นอกเหนือจากนี้สองการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานเป็นประเทศที่ได้รับการพัฒนาทางเศรษฐกิจผ่านไปจำนวนของการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติม องค์ประกอบด้านประชากรของประชากร (กลุ่มอายุที่ประกอบด้วยประชากรทั้งหมด) การเปลี่ยนแปลงการพัฒนาทางเศรษฐกิจดำเนินไป รูปแบบการบริโภคของแต่ละคนก็เปลี่ยนคนไม่จำเป็นต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ของรายได้ของพวกเขาเกี่ยวกับอาหารและสิ่งจำเป็นอื่น ๆ แต่พวกเขาใช้จ่ายส่วนเล็ก ๆ ของรายได้ของพวกเขาในความจำเป็นและที่เหลือส่วนใหญ่เกี่ยวกับการอุปโภคบริโภคและสินค้าที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมสันทนาการ. ลักษณะสำคัญของการพัฒนาเศรษฐกิจคือคนที่มีนัยสำคัญเข้าร่วมในกระบวนการพัฒนาและในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพื้นฐาน ของเศรษฐกิจ ขณะที่บางคนมีส่วนร่วมในต่างประเทศโดยทั่วไปคือหลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่จะอธิบายว่าการพัฒนาเศรษฐกิจและประชาชนของประเทศที่ต้องมีส่วนร่วมไม่เพียง แต่ในความเพลิดเพลินในการได้รับประโยชน์จากการเพิ่มขึ้นของรายได้ต่อหัว แต่ยังอยู่ในขั้นตอนการผลิตของตัวเอง นอกจากนี้การเติบโตทางเศรษฐกิจจะต้องหารือผลประโยชน์ในกลุ่มกว้างของบุคคลถ้าได้ประโยชน์เพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ไม่ได้ถือว่าเป็นการพัฒนาทางเศรษฐกิจ มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าในขณะที่มากขึ้นก็ส่อให้เห็นโดยการพัฒนาทางเศรษฐกิจมากกว่าการเติบโตทางเศรษฐกิจจะต้องไม่มีการพัฒนาเศรษฐกิจโดยไม่มีการเติบโตทางเศรษฐกิจ (นั่นคือการเพิ่มขึ้นของรายได้ที่แท้จริงต่อหัว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นหนึ่งสามารถเห็นป้ายชื่อที่ใช้ในการแยกความแตกต่างระหว่างการพัฒนาทางเศรษฐกิจและการพัฒนาประเทศแตกต่างกันค่อนข้างมาก เงื่อนไขที่ใช้ในการอธิบายกระบวนการพัฒนาเศรษฐกิจของตัวเอง อย่างไรก็ตาม มีมากอย่างเข้มงวดมากขึ้น กำหนด ตัวอย่างเช่น ในขณะที่คำว่า " เศรษฐกิจ " และ " การเมือง " มักใช้นั้น มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างเงื่อนไขที่สองเหล่านี้ คำว่า " การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ " หมายถึงการเพิ่ม ( หรือการเจริญเติบโตในรายได้จริงผลิตภัณฑ์หรือแสดงปกติรายได้ต่อหัว รายได้ประชาชาติหรือผลิตภัณฑ์เองมักแสดงออกในแง่ของการวัดผลผลิตมวลรวมของระบบเศรษฐกิจที่เรียกว่า ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ ( GNP ) รายได้ต่อหัวแล้วเป็นเพียงผลิตภัณฑ์ประชาชาติเบื้องต้น แบ่งตามจำนวนประชากรของประเทศ เมื่อ GNP ของประเทศเพิ่มขึ้น ไม่ว่าจะหมายถึงการบรรลุผล นักเศรษฐศาสตร์เรียกมันว่าเพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ การพัฒนาเศรษฐกิจระยะยาว " , " บนมืออื่น ๆ , บางมาก นี้สามารถอธิบายได้ด้วยความช่วยเหลือของตัวอย่าง ถ้าเราดูที่การพัฒนาในเกาหลีใต้และสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนอาหรับลิเบียตั้งแต่ 1960 , เราพบสถานการณ์ที่แตกต่างกันในรายละเอียด ทั้งสองประเทศเหล่านี้มีประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างมากในรายได้ต่อหัวที่แท้จริง แต่เหตุผลที่เพิ่มขึ้นจะแตกต่างกันอย่างมาก ลิเบียต่อหัวเพิ่มขึ้น เป็นผลจากการค้นพบน้ำมันดิบสำรอง ; ลิเบียเก็บเกี่ยวทรัพยากร น้ำมันเหล่านี้ด้วยความช่วยเหลือของ บริษัท ต่างประเทศที่ส่วนใหญ่เป็นพนักงานให้บริการโดยช่างต่างชาติ ลิเบียจึงผลิตผลิตภัณฑ์เดียวสำคัญที่ส่วนใหญ่ส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก ในขณะที่ลิเบีย ( ทั้งรัฐบาลและประชาชน ) ได้รับรายได้ขนาดใหญ่จากการขายน้ำมัน ก็ไม่ได้มีบทบาทในการผลิตว่า รายได้ที่เพิ่มขึ้นขึ้นอยู่กับโชคลาภได้นักเศรษฐศาสตร์มักจะไม่พิจารณาลิเบียเพิ่มรายได้ต่อหัวเป็นตัวอย่างของการพัฒนาเศรษฐกิจ” " การพัฒนาเศรษฐกิจ embodies มากกว่าจํานวนคุณลักษณะกว่าเพิ่มขึ้นในรายได้ต่อหัวเพียงอย่างเดียว มัน หมายถึง บาง พื้นฐาน การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของระบบเศรษฐกิจของประเทศ เกาหลีใต้มีตัวอย่างของประเทศที่มีประสบการณ์การพัฒนาเศรษฐกิจ เศรษฐกิจเกาหลีใต้ยังได้รับการเพิ่มขนาดใหญ่ในรายได้ต่อหัวของ นอกจากนี้ จะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างบางอย่างที่สำคัญ สองที่สำคัญที่สุด การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในเกาหลีใต้ : ( 1 ) การเพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมในประเทศร่วมกันออกทั้งหมด ( จริงผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ ) และประกอบสายร่วมกันของภาคเกษตรสูงขึ้น ( 2 ) การเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดของเกาหลีใต้อยู่ในเมืองมากกว่าใน ชนบท นอกเหนือจากทั้งสองพื้นฐานการเปลี่ยนแปลง ประเทศได้รับการพัฒนาเศรษฐกิจผ่านจำนวนของการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติม องค์ประกอบของประชากรของประชากร ( อายุ กลุ่มที่ประกอบด้วยประชากรทั้งหมด ) เปลี่ยนแปลงไปตามความก้าวหน้าของการพัฒนาเศรษฐกิจ แบบแผนการบริโภคของบุคคลยัง เปลี่ยนคนไม่มีการใช้จ่ายส่วนใหญ่ของรายได้ของพวกเขาในอาหารและปัจจัยอื่น ๆ แทน พวกเขาใช้เวลาส่วนเล็ก ๆของรายได้ของพวกเขาในการอุปโภค และอีกส่วนใหญ่ผู้บริโภคคงทนและรายการที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมสันทนาการคุณลักษณะที่สำคัญของการพัฒนาเศรษฐกิจ คือ ประชาชนจึงมีส่วนร่วมในกระบวนการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงโครงสร้างรากฐานของระบบเศรษฐกิจ ในขณะที่การมีส่วนร่วมในต่างประเทศบางส่วนโดยทั่วไปที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ เพื่อจะอธิบายการพัฒนาทางเศรษฐกิจ ประชาชนในประเทศต้องมีส่วนร่วม ไม่เฉพาะในความเพลิดเพลินของประโยชน์จากการเพิ่มขึ้นของรายได้ต่อหัว แต่ยังอยู่ในกระบวนการผลิตนั่นเอง นอกจากนี้ การเติบโตทางเศรษฐกิจต้องมอบสิทธิประโยชน์ในกลุ่มกว้างของบุคคลถ้าผลประโยชน์เพียงส่วนน้อยที่เล็ก ไม่ถือว่าเป็นการพัฒนาทางเศรษฐกิจ มันควรจะสังเกตว่าในขณะที่มากขึ้นโดยนัย โดยการพัฒนาเศรษฐกิจมากกว่าการขยายตัวทางเศรษฐกิจ จะไม่มีการพัฒนาเศรษฐกิจ โดยไม่มีการเติบโตทางเศรษฐกิจ ( คือการเพิ่มขึ้นในรายได้ต่อหัวที่แท้จริง )