t is rare that someone who function

t is rare that someone who functions nominally as a folklorist or music historian becomes a celebrated performer, but one significant exception to this rule is the great Luiz Gonzaga. Colorfully attired (his most famous fashion accessory being his tasseled hat), and naked without his accordion, Gonzaga was a living, breathing representative of northeast Brazils' culture and music. Imagine if noted American musicologist Alan Lomax was as celebrated for his performing as he was for his cataloging and collecting and you get the picture. Gonzaga was indeed an archivist, but rather than spending his time in recording and cataloguing his findings for use in libraries, he became an oral historian, traveling throughout Brazil performing the indigenous music (and variations thereof) of his northeastern birthplace.

Born in the tiny farming town of Caicara in 1912, Gonzaga had little formal education as the hard life of farming put him in the fields at the age of seven. As a child Gonzaga was captivated by the stories of the Brazilian bandit/accordion player Lampiao (who died at the age of 36 in 1934). In Brazilian folklore, especially amongst those living in the northeast, Lampiao is sort of Robin Hood figure, an outlaw who served the poor and dispossessed, robbing from the rich and (mostly) giving to the poor farmers. While famous as a bandit, he was as well known for his considerable skill on the accordion his all-night dances/jam sessions. Seduced by Lampiao's romantic legacy (Gonzaga's ever-present hat was styled after one worn by Lampiao), Gonzaga took up the accordion about the same time he went into the fields. Soon, his father was accompanying him to area dances and parties where the young, Luiz was hailed as a child prodigy.

Military service interrupted Gonzaga's musical career, although while in the army he learned to play coronet. After his discharge he left the farm for the bright lights of Rio scuffling for jobs while making the bulk of his money playing in brothels. A chance meeting with the legendary Ary Barroso got Gonzaga a spot on Barroso's radio program and brought him to the attention of RCA records. In 1946, Gonzaga recorded "Baiao" a dance song with rhythms borrowed from an older form of Brazilian called the baiano, a dance that resembles the African-American ring shout. So popular was "Baiao" that Gonzaga had not only recorded a hit single but, in fusing the past with the present, created a whole new style of Brazilian music.

Gonzaga's popularity remained high during the 1950s, slipping during the '60s as the influence of rock and roll attracted the attention of younger audiences. It was the young stars of tropicalia (Caetano Veloso and Gilberto Gil among others) who championed Gonzaga's work in the early '70s, recorded his songs, and brought his music to the attention of Brazil's younger music fans. His career revived, Gonzaga, now approaching 70, toured steadily frequently appearing with the younger northeastern Brazilian artists who celebrated his dedication and genius. Gonzaga died in 1989 at the age of 77.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

t คือยากที่คนงานเมื่อเป็น folklorist หรือเพลงนักประวัติศาสตร์กลายเป็นนักแสดงเฉลิมฉลอง แต่ยกเว้นกฎนี้สำคัญคือ กอนซากา Luiz ดี Colorfully attired (เขามีชื่อเสียงมากที่สุดประดับหาดใหญ่เขา tasseled), และเปลือยไม่ มีหีบเพลงของเขา กอนซากากิน หายใจตัวแทนของวัฒนธรรมตะวันออกเฉียงเหนือ Brazils และเพลงนั้น ลองนึกภาพถ้าสังเกต musicologist อเมริกัน Alan Lomax ได้เป็นเฉลิมฉลองสำหรับเขาทำเป็นเขาเป็นของเขาจัดแค็ตตาล็อกและการรวบรวม และหารูปภาพ กอนซากาถูกนักวิชาการแน่นอน แต่แทนที่จะใช้เวลาในการบันทึก และการค้นพบของเขาใช้ในไลบรารีการ cataloguing เขากลายเป็นมีปากนักประวัติศาสตร์ เดินทางทั่วประเทศบราซิลที่ทำเพลงพื้นเมือง (และรูปแบบดังกล่าว) ของแหล่งกำเนิดของอีสานเกิดในเมือง Caicara ทำฟาร์มเล็ก ๆ ในซาวน่า กอนซากาได้อย่างเป็นทางการศึกษาน้อยเป็นชีวิตหนักของนาใส่เขาในฟิลด์อายุเจ็ด เป็นลูก กอนซากาถูกจุดประกาย โดยเรื่องราวของผู้เล่นบราซิลโจร/หีบเพลง Lampiao (ที่เสียชีวิตอายุ 36 ใน 1934) ในบราซิลขนบประเพณีพื้นบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดาผู้อยู่อาศัยในภาคอีสาน Lampiao เป็นเรียงลำดับของรูปโรบินฮูด นอกกฎหมายผู้ให้บริการไม่ดี และ dispossessed บีบจากคนรวยและให้เกษตรกรที่ยากจน (ส่วนใหญ่) ในขณะที่มีชื่อเสียงเป็นโจร เขาได้เป็นที่รู้จักสำหรับทักษะของเขาจำนวนมากบนหีบเพลงเขาเต้น/แยม all-night เซสชัน Seduced โดยดั้งเดิมโรแมนติกของ Lampiao (ของกอนซากา ever-present หาดใหญ่มีสไตล์หลังหนึ่งสวมใส่ โดย Lampiao), กอนซากาเอาค่าหีบเพลงเกี่ยวกับกันเขาเดินเข้าไปในฟิลด์นี้ เร็ว ๆ นี้ บิดาถูกพร้อมเขาเต้นตั้งและฝ่ายหนุ่ม Luiz เป็นคำยกย่องเป็นโพรดิจีเด็กทหารหยุดทำงานดนตรีของกอนซากา แม้ว่าในขณะที่เขาเรียนเล่นจุลมงกุฎในกองทัพ หลังจากปล่อยของ เขาออกฟาร์มสำหรับแสงสว่างของริโอ scuffling งานในขณะที่จำนวนมากของเงินของเขาเล่นในซ่อง การประชุมโอกาสกับ Barroso Ary ตำนานมีกอนซากาจุดในรายการวิทยุของ Barroso และนำเขาสู่การพิจารณาของเรเคิดส์ ในปี 1946 กอนซากาบันทึก "Baiao" เพลงเต้นรำ มีแบบยืมมาจากรูปแบบเก่าของบราซิลที่เรียกว่า baiano เต้นรำที่ shout African-American แหวน เป็นที่นิยมคือ "Baiao" ที่กอนซากาได้ไม่เฉพาะบันทึกตีเดียว แต่ ของอดีตกับปัจจุบัน สร้างรูปแบบใหม่ของดนตรีบราซิลความนิยมของกอนซากายังคงสูงในช่วงทศวรรษ 1950 ลื่นไถลระหว่าง ' ยุค 60s เป็นอิทธิพลของร็อกแอนด์โรลที่ดึงดูดความสนใจของผู้ชมที่อายุน้อยกว่า สาวดาวของ tropicalia (Caetano Veloso และ Gilberto Gil หมู่คนอื่น ๆ) ที่ championed งานของกอนซากาในการเริ่มต้น ' 70s บันทึกเพลงของเขา และนำเพลงของเขาให้ความสนใจของแฟนเพลงอายุของบราซิล ได้ อาชีพของเขาฟื้นฟู กอนซากา ตอนนี้ กำลัง 70 ออกอย่างต่อเนื่องมักปรากฏกับคนอีสานบราซิลศิลปินผู้อุทิศตนและอัจฉริยะของเขาในการเฉลิมฉลอง กอนซากาเสียชีวิตในปี 1989 อายุ 77

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อเป็นของหายากที่คนที่ทำหน้าที่ในนามเป็นประวัติศาสตร์ folklorist หรือเพลงกลายเป็นที่มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นนักแสดง แต่อย่างหนึ่งที่สำคัญในการยกเว้นกฎนี้คือลูอิสซะดี สีสันแต่งกาย (แฟชั่นที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขาเป็นพู่หมวกของเขา) และเปลือยกายโดยไม่ต้องหีบเพลงของเขาซะเป็นชีวิตหายใจเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมตะวันออกเฉียงเหนือ Brazils 'และเพลง ลองคิดดูหากตั้งข้อสังเกตนักดนตรีชาวอเมริกันอลันโลแม็กซ์เป็นการเฉลิมฉลองสำหรับการดำเนินการของเขาในฐานะที่เขาเป็นแคตตาล็อกของเขาและการเก็บรวบรวมและคุณจะได้รับภาพ ซะเป็นจริงเก็บเอกสาร แต่แทนที่จะใช้เวลาของเขาในการบันทึกและรายการการค้นพบของเขาสำหรับการใช้งานในห้องสมุดเขาก็กลายเป็นประวัติศาสตร์ในช่องปาก, การเดินทางทั่วประเทศบราซิลการแสดงดนตรีพื้นเมือง (และรูปแบบมัน) ของบ้านเกิดภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเขา. เกิดในเล็ก ๆ การเกษตรเมือง Caicara ในปี 1912 ซะได้ศึกษาอย่างเป็นทางการน้อยเป็นชีวิตที่ยากของการทำฟาร์มทำให้เขาอยู่ในทุ่งนาที่อายุเจ็ดขวบ เป็นเด็กซะหลงรักโดยเรื่องราวของบราซิลโจร / เล่นหีบเพลง Lampiao (ผู้ที่เสียชีวิตเมื่ออายุ 36 ในปี 1934) ชาวบ้านในบราซิลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้ที่อาศัยอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ Lampiao คือการจัดเรียงของรูปโรบินฮู้ดเป็นคนร้ายที่ทำหน้าที่คนยากจนและยึดทรัพย์ปล้นจากคนรวยและ (ส่วนใหญ่) ให้กับเกษตรกรที่ยากจน ในขณะที่มีชื่อเสียงเป็นโจรเขาก็เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับทักษะมากของเขาในหีบเพลงเต้นรำทั้งคืนของเขา / ติดประชุม ล่อลวงโดยมรดกโรแมนติกของ Lampiao (ซะหมวกที่เคยนำเสนอได้รับการเรียกขานหลังจากที่สวมใส่โดย Lampiao) ซะเอาขึ้นหีบเพลงเกี่ยวกับเวลาเดียวกันเขาเดินเข้าไปในทุ่งนา เร็ว ๆ นี้พ่อของเขาถูกติดตามเขาไปเต้นรำในพื้นที่และบุคคลที่หนุ่มลูอิสถูกยกย่องว่าเป็นเด็กอัจฉริยะ. รับราชการทหารอาชีพทางดนตรีขัดจังหวะซะแม้ว่าในขณะที่กองทัพเขาได้เรียนรู้ที่จะเล่นมงกุฎ หลังจากที่เขาออกเขาออกจากฟาร์มสำหรับไฟสว่างริโอ scuffling งานในขณะที่ทำให้กลุ่มของเงินของเขาเล่นอยู่ในซ่อง การประชุมโอกาสกับตำนาน Ary บาร์โรโซได้ซะจุดบนรายการวิทยุของบาร์โรโซและนำเขาไปสู่ความสนใจของระเบียนที่อาร์ซีเอ ในปี 1946 ซะไว้ "Baiao" เพลงเต้นรำกับจังหวะที่ยืมมาจากรูปแบบเก่าของบราซิลเรียกว่า baiano เต้นรำที่คล้ายกับตะโกนแหวนแอฟริกันอเมริกัน จึงเป็นที่นิยมก็คือ "Baiao" ที่ซะไม่ได้บันทึกการตีเพียงครั้งเดียว แต่ในการหลอมรวมอดีตกับปัจจุบันสร้างรูปแบบใหม่ของเพลงบราซิล. นิยมซะอยู่ในระดับสูงในช่วงปี 1950, การลื่นไถลในช่วงยุค 60 เป็นอิทธิพล ร็อกแอนด์โรลที่ดึงดูดความสนใจของผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า มันเป็นดาวหนุ่ม Tropicalia (Caetano Veloso และกิลกิลอื่น) ที่ปกป้องการทำงานของซะในช่วงต้นยุค 70 บันทึกเพลงของเขาและนำเพลงของเขาถึงความสนใจของบราซิลแฟนเพลงที่อายุน้อยกว่า อาชีพของเขาฟื้นขึ้นมาซะตอนนี้ใกล้ 70, เที่ยวอย่างต่อเนื่องบ่อยปรากฏตัวพร้อมกับศิลปินที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิลที่อายุการเฉลิมฉลองความทุ่มเทและความสามารถพิเศษของเขา ซะเสียชีวิตในปี 1989 ตอนอายุ 77

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ได้เป็นเรื่องยากที่ใครหน้าที่ที่จะเป็น folklorist หรือเพลงนักประวัติศาสตร์เป็นกระเดื่อง นักแสดง แต่หนึ่งที่มีข้อยกเว้นกฎนี้คือมหา Luiz กอนซากา . colorfully เครื่องแต่งกาย ( แฟชั่นของเขามีชื่อเสียงมากที่สุดเป็นหมวก tasseled ของเขา ) และเปลือยโดยไม่มีหีบเพลงของเขากอนซากาเป็นชีวิต , การหายใจ ตัวแทนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ brazils ' วัฒนธรรมและดนตรีลองคิดดูว่าถ้าเป็นชาวอเมริกันนักดนตรีอลันโลเป็นกระเดื่องสำหรับการแสดงของเขาและเมื่อเขารวบรวมรายการและคุณได้รับภาพ ซะมีเก็บแน่นอน แต่แทนที่จะใช้เวลาของเขาในการบันทึกและการลงรายการผลการวิจัยของเขาสำหรับใช้ในห้องสมุด เขากลายเป็นประวัติศาสตร์ในช่องปากเดินทางไปบราซิล การแสดงดนตรีพื้นเมือง ( และรูปแบบของมัน ) ของอีสานบ้านเกิดของเขา

เกิดในฟาร์มเล็ก ๆของเมือง caicara ในปี 1912 กอนซากามีการศึกษาน้อย เป็นชีวิตที่ยากของการวางเขาในเขตที่อายุเจ็ดขวบ