In July, the U.S. Department of Com

In July, the U.S. Department of Commerce placed anti-dumping duties on steel tubes imported from South Korea, adding 15.75 percent on the price of steel products from Hyundai, 9.89 percent for Nexteel, and 12.82 percent for other South Korean producers. Recognizing both the country’s heavy reliance on exports and the growing demand for steel pipes amidst America’s oil boom, Seoul sought mediation at the United States’ Court of International Trade. However, the court ultimately ruled in favor of the duties on August 22.

On the surface, this appears to be a simple trade dispute, one South Korea is prone to encounter due to its massive export of goods that have insignificant demand at home, rendering the assessment of a fair market price difficult for regulators. But digging deeper, it becomes readily apparent that this most recent disagreement was merely the tip of the iceberg, hinting at a more fundamental problem affecting commerce in the Asia-Pacific region.

Some American economists criticized the Department of Commerce for pursuing a policy protecting domestic steelmakers, thereby blocking cheaper inputs from South Korean producers and diminishing the overall productivity of the U.S. economy. While this argument hits on several apt points, it ignores existing imbalances in the trans-Pacific commerce, which Washington is attempting to rectify.

The roots of the problem go back to the 1997 Asian Financial Crisis when the resources of the International Monetary Fund (IMF) proved too feeble to stem the tide of capital exiting the afflicted Asian economies. Consequentially, following the crisis, many central banks in the region adopted the policy of holding vast foreign exchange reserves to ensure their respective financial security. Seoul pursued this strategy by maintaining a weak won, which bolstered the country’s exports and enhanced its trade surplus.

This created two key problems. First, the increased demand for dollars by South Korea and many other post-crisis economies exacerbated concerns that the U.S. Treasury may be over-issuing securities, thus putting the entire global capital market at risk. It is this disequilibrium that the Department of Commerce is likely attempting to rebalance by imposing tariffs and reining in excessive trade surpluses. Second, Tokyo’s devaluation of the yen under the Abe government may spark a competitive devaluation in the region.

These concerns have led the IMF to periodically advise the South Korean government against intervening in the currency market, or at least to be more transparent in its exchange rate operations. Furthermore, the IMF has tried to ease Seoul’s concerns about the weakening yen eroding South Korea’s trade surplus. However, fears that Japanese firms, now buoyed by a more competitive currency, will move aggressively into sectors currently dominated by South Korean firms still contributed to the recent decision by the Bank of Korea to engage in expansionary monetary policy.

Japan in turn is concerned about China, which through its massively subsidized industries, eats into the country’s trade gains in several areas. Japanese shipbuilding firms appear to be particularly affected, with some analysts estimating that their market share would be nearly 30 percentage points higher without Beijing providing subsidies to Chinese shipyards. This encourages Tokyo to pursue its monetary policy to retain or regain the competitiveness of domestic producers.

Coming back to the anti-dumping duties on South Korean steel – Seoul still has the option of challenging the ruling on anti-dumping duties at the World Trade Organization (WTO); however, this is unlikely as the South Korean government is currently trying to rally Washington’s support in convincing the WTO to reduce its mandatory rice import quota for 2015.

Additionally, dealing with the steel sector alone does not fix the underlying problem arising from the region’s economic insecurities. What South Korea and the Asia-Pacific region as a whole need is Washington’s support in IMF governance reforms and the establishment of a more robust multilateral structure that protect the region from another contagious financial crisis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเดือนกรกฎาคม โดยกระทรวงพาณิชย์สหรัฐฯ ไว้หน้าที่ถ่ายโอนข้อมูลป้องกันท่อเหล็กที่นำเข้าจากประเทศเกาหลีใต้ เพิ่มร้อย ละ 15.75 ราคาผลิตภัณฑ์เหล็กจากฮุนได ร้อย ละ 9.89 สำหรับ Nexteel และร้อย ละ 12.82 สำหรับผู้ผลิตอื่น ๆ เกาหลีใต้ การจดจำของประเทศหนักพึ่งส่งออกและความต้องการเติบโตสำหรับท่อเหล็กท่ามกลางเสียงน้ำมันของอเมริกา โซลขอกาชาดที่สหรัฐอเมริกาศาลของประเทศ อย่างไรก็ตาม ศาลสุดปกครองสามารถหน้าที่ในวันที่ 22 สิงหาคม

บนพื้นผิว นี้ดูเหมือนจะเป็นข้อพิพาททางการค้าอย่าง เกาหลีใต้หนึ่งมีแนวโน้มที่จะพบเนื่องจากการส่งออกขนาดใหญ่ของสินค้าที่มีความสำคัญที่บ้าน แสดงยากที่หน่วยงานกำกับดูแลการประเมินราคาตลาด แต่ขุดลึก มันกลายเป็นประเด็นว่า กันล่าสุดนี้เป็นเพียงการแนะนำส่วนเล็ก ๆ hinting ที่ส่งผลกระทบต่อการค้าในภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิกปัญหาพื้นฐานมาก

นักเศรษฐศาสตร์อเมริกันบางคนวิพากษ์วิจารณ์ฝ่ายพาณิชย์สำหรับนโยบายป้องกันประเทศ steelmakers ใฝ่หา ทำบล็อกถูกกว่าอินพุตจากผู้ผลิตที่เกาหลีใต้ และประสิทธิภาพโดยรวมของเศรษฐกิจสหรัฐฯ ลดลง ขณะนี้นิยมคะแนนหลายฉลาด ละเว้นไม่สมดุลที่มีอยู่ในพาณิชย์แปซิฟิก ซึ่งวอชิงตันพยายามแก้

รากของปัญหาย้อนกลับไปยังปี 1997 วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียเมื่อทรัพยากรของนานาชาติเงินกองทุน (IMF) พิสูจน์เบาเกินไปกับอาวุธของทุนออกจากประเทศเอเชียเป็นโรค Consequentially ต่อวิกฤต ธนาคารกลางหลายแห่งในภูมิภาคนำนโยบายยึดทุนสำรองแลกเปลี่ยนเงินตรามากมายเพื่อความปลอดภัยทางการเงินที่เกี่ยวข้อง โซลติดตามกลยุทธ์นี้ โดยรักษาแบบชนะอ่อน นั้นสนับสนุนการส่งออกของประเทศ และเพิ่มดุลการค้าของ.

นี้สร้างปัญหาสองหลัก ครั้งแรก ขึ้นโดยประเทศเกาหลีใต้และเศรษฐกิจหลังวิกฤติอื่น ๆ มากเลวร้ายความกังวลที่ว่า คลังสหรัฐอาจจะเกินออกทรัพย์ จึง ใส่ทั้งตลาดทุนโลกที่มีความเสี่ยง Disequilibrium นี้โดยกระทรวงพาณิชย์อาจพยายามปรับสมดุล ทางสถานะภาษี reining ใน surpluses ค้ามากเกินไปได้ สอง โตเกียว devaluation ของเย็นภายใต้รัฐบาลอะเบะอาจจุดประกาย devaluation แข่งขันในภูมิภาคได้

ความกังวลเหล่านี้ได้นำ IMF เป็นระยะ ๆ แนะนำรัฐบาลเกาหลีใต้ต่ออยู่ระหว่างกลางในตลาดสกุลเงิน หรือที่มีความโปร่งใสมากขึ้นในการดำเนินงานอัตราแลกเปลี่ยน นอกจากนี้ IMF ได้พยายามบรรเทาความกังวลของโซลเกี่ยวกับเย็นอ่อนตัวลงกัดเซาะดุลการค้าของเกาหลีใต้ อย่างไรก็ตาม กลัวว่า บริษัทญี่ปุ่น ตอนนี้ buoyed โดยสกุลเงินแข่งขัน จะย้ายอุกอาจในภาคปัจจุบันครอบงำ โดยบริษัทเกาหลีใต้ยัง ส่วนการตัดสินใจล่าสุด โดยธนาคารเกาหลีในคลังขยายตัวเงินนโยบาย

ญี่ปุ่นจะห่วงใยจีน ซึ่งผ่านอุตสาหกรรมทดแทนกันได้อย่างหนาแน่น กินเป็นกำไรทางการค้าของประเทศในหลายพื้นที่ บริษัทต่อเรือญี่ปุ่นจะถูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลกระทบ มีนักวิเคราะห์บางประมาณที่ ส่วนแบ่งการตลาดจะเป็นเกือบ 30 เปอร์เซ็นต์คะแนนสูงไม่ให้อุดหนุน shipyards จีนปักกิ่ง นี้ให้โตเกียวไล่ของนโยบายการเงิน การรักษาศักยภาพการแข่งขันของผู้ผลิตในประเทศได้อีกด้วย

กลับมาหน้าที่ถ่ายโอนข้อมูลต่อต้านบนเหล็กเกาหลีใต้โซลยังมีตัวเลือกในการท้าทายหุบนหน้าที่ถ่ายโอนข้อมูลต่อต้านในโลกค้าองค์กร (องค์การ); อย่างไรก็ตาม นี้ไม่น่าเป็นรัฐบาลเกาหลีใต้กำลังพยายามชุมนุมสนับสนุนของวอชิงตันทำให้องค์การลดโควต้าการนำเข้าข้าวบังคับสำหรับ 2015

นอกจากนี้ จัดการกับภาคเหล็กเพียงอย่างเดียวไม่สามารถแก้ไขปัญหาพื้นฐานที่เกิดจาก insecurities ทางเศรษฐกิจของภูมิภาคนี้ อะไรเกาหลีใต้และภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกทั้งหมดต้องเป็นของวอชิงตันสนับสนุนการปฏิรูป IMF กำกับดูแลและการจัดตั้งโครงสร้างพหุภาคีขึ้นแข็งแกร่งที่ป้องกันภูมิภาคจากวิกฤตการณ์ทางการเงินหรืออื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเดือนกรกฎาคม , สหรัฐอเมริกากรมพาณิชย์อยู่ที่ตอบโต้การทุ่มตลาดในท่อเหล็กนำเข้าจากเกาหลี เพิ่ม 500 เปอร์เซ็นต์จากราคาของผลิตภัณฑ์เหล็กจากฮุนได , 9.89 ล้าน nexteel และ 12.82 เปอร์เซ็นต์สำหรับชาวเกาหลีใต้ผู้ผลิตอื่น ๆ ซึ่งทั้งสองประเทศหนักพึ่งพาการส่งออกและความต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับท่อเหล็กท่ามกลางบูมน้ำมันของอเมริกาโซลพยายามไกล่เกลี่ยที่ศาลการค้าระหว่างประเทศของสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม ศาลก็ตัดสินในความโปรดปรานของหน้าที่ 22 สิงหาคม

บนพื้นผิว นี้จะปรากฏเป็นข้อพิพาททางการค้าที่ง่ายหนึ่งเกาหลีใต้มีแนวโน้มที่จะพบเนื่องจากการส่งออกขนาดใหญ่ของสินค้าที่มีความต้องการน้อยที่บ้าน ผลการประเมินของตลาดราคายุติธรรมยากสำหรับควบคุม .แต่ขุดลึกลงไปอีก จะกลายเป็นพร้อมแจ้งว่า ความขัดแย้งครั้งล่าสุดนี้เป็นเพียงปลายของภูเขาน้ำแข็ง hinting ที่พื้นฐานมากขึ้นปัญหาที่มีผลต่อการค้าในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิค

บางอเมริกันนักเศรษฐศาสตร์ที่วิจารณ์ของกระทรวงพาณิชย์ เพื่อติดตามนโยบายการปกป้องผู้ผลิตเหล็กภายในประเทศกระผมจึงปิดกั้นราคาถูกจากผู้ผลิตชาวเกาหลีใต้และลดประสิทธิภาพโดยรวมของเศรษฐกิจสหรัฐ ในขณะที่อาร์กิวเมนต์นี้ฮิตในจุดฉลาดหลาย มันไม่สนใจความไม่สมดุลที่มีอยู่ในการค้าทรานส์แปซิฟิกซึ่งวอชิงตันได้พยายามปรับปรุงแก้ไข

รากของปัญหากลับไป 1997 วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียเมื่อทรัพยากรของ กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( ไอเอ็มเอฟ ) พิสูจน์แล้วว่าอ่อนแอเกินไปที่จะกั้นน้ำของทุนออกจากทุกข์เศรษฐกิจเอเชีย . เพราะเหตุต่อไปนี้วิกฤตธนาคารกลางหลายในเขตประกาศใช้นโยบายถือขอสงวนแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศมากมาย เพื่อรับประกันความมั่นคงทางการเงินของตนโซลตามกลยุทธ์นี้โดยการรักษาจะอ่อนแอ ซึ่งหนุนการส่งออกของประเทศ และปรับปรุงดุลการค้า

นี้สร้างสองปัญหาที่สำคัญ แรก , เพิ่มความต้องการซื้อดอลลาร์ โดยเกาหลีใต้และหลายประเทศอื่น ๆวิกฤตโพสต์ขึ้นความกังวลว่าคลังสหรัฐอาจจะมากกว่าการออกหลักทรัพย์ จึงวางทั้งตลาดทุนทั่วโลกมีความเสี่ยงมันคือการเก็บน้ำนี้ว่า กระทรวงพาณิชย์อาจพยายามที่จะปรับสมดุล โดยการจัดเก็บภาษีภาษีศุลกากรและ reining ในการเกินดุลการค้ามากเกินไป 2 ) การลดค่าของเงินเยนภายใต้รัฐบาลอาเบะอาจจุดประกายการแข่งขันในภูมิภาค .

ความกังวลเหล่านี้ได้นำกองทุนการเงินระหว่างประเทศเป็นระยะ ๆ แนะนำให้รัฐบาลเกาหลีใต้กับการแทรกแซงในตลาดสกุลเงินหรืออย่างน้อยก็มีความโปร่งใสมากขึ้นในการอัตราการแลกเปลี่ยนของ นอกจากนี้ ไอเอ็มเอฟได้พยายามที่จะบรรเทาความกังวลเกี่ยวกับโซลลงเยนกัดเซาะดุลการค้าเกาหลีใต้ แต่กลัวว่า บริษัทของญี่ปุ่น ตอนนี้ buoyed โดยสกุลเงินในการแข่งขันมากขึ้นจะย้ายอย่างจริงจังเป็นภาคปัจจุบันครอบงำโดย บริษัท เกาหลีใต้ยังคงมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ โดยล่าสุดธนาคารแห่งประเทศเกาหลีที่จะมีส่วนร่วมในนโยบายการเงินผ่อนคลาย

ญี่ปุ่นจะเป็นกังวลเกี่ยวกับประเทศจีน ซึ่งผ่านการอุดหนุนอุตสาหกรรมและการค้าของประเทศ กินเป็นกำไรในหลายพื้นที่ บริษัทต่อเรือของญี่ปุ่น ปรากฏเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลกระทบมีนักวิเคราะห์บางส่วนประเมินว่า ส่วนแบ่งการตลาดของพวกเขาจะเกือบ 30 ร้อยละที่สูงโดยไม่ต้องปักกิ่งให้อุดหนุนอู่จีน นี้กระตุ้นโตเกียวเพื่อไล่ตามนโยบายการเงินในการรักษาหรือฟื้นความสามารถในการแข่งขันของผู้ผลิตในประเทศ

กลับมาที่การทุ่มตลาดเหล็ก–โซลเกาหลีใต้ยังคงมีตัวเลือกของการท้าทายกฎในการทุ่มตลาดที่องค์การการค้าโลก ( WTO ) ; อย่างไรก็ตาม , มันไม่น่าเป็นรัฐบาลเกาหลีใต้กำลังพยายามที่จะชุมนุมที่วอชิงตัน เพื่อสนับสนุนให้ WTO ลดโควต้าการนำเข้าข้าวข้อบังคับสำหรับ 2015

นอกจากนี้การจัดการกับเหล็กภาคเพียงอย่างเดียว ไม่สามารถแก้ไขปัญหาพื้นฐานที่เกิดจากความไม่มั่นคงทางเศรษฐกิจของภูมิภาค ที่เกาหลีใต้ และภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิก เป็นต้องทั้งหมดจะสนับสนุนการปฏิรูป IMF วอชิงตันในการปกครองและสถานประกอบการของโครงสร้างที่แข็งแกร่งมากขึ้นเพื่อปกป้องเขตอื่นติดต่อวิกฤตการณ์ทางการเงิน .