Yeehats like a mad dog. He jumped a

Yeehats like a mad dog. He jumped at the first man, and tore out his throat, killing him at once. He jumped onto a second, then a third man, going each time for the throat. The Yeehats could neither escape nor use their arrows.
Buck moved like a storm among them, tearing, biting, destroying, in a madness that he had never known before. Nothing could stop him, and soon the Yeehats were running, wild with fear, back to the forest. Buck followed for some time, then returned to the camp.
He found Pete, killed in his bed. He followed Thornton's smell to a deep pool, and found Skeet lying dead by the edge. Thornton's body was somewhere under the water.
All day Buck stayed by the pool or walked restlessly round the camp. But when the evening came, he heard new sounds from the forest; the wolves had come south for the winter, and were moving into Buck's valley. They came into the camp in the moonlight, and Buck stood silently, waiting for them. Suddenly, the bravest wolf jumped at Buck. In a second, Buck had bitten, and then stood still again. The wolf was dead behind him. Three more wolves jumped at him, and were killed.
Then the pack attacked in a crowd all at once. But not one of them could bring Buck down; he was too quick, too strong, too clever for them all. After half an hour the pack stopped attacking and moved away. Then one wolf moved forward slowly, in a friendly way; it was the wolf that Buck had met before in the forest. They touched noses. Then another wolf came forward to make friends, and another. Soon the pack was all around Buck, and the call of the wild was loud in Buck's ears. And when the wolves moved on, back into the forest, Buck ran with them, side by side.
That is perhaps the end of Buck's story. But after a few years, the Yeehats noticed that some of the wolves had golden-brown in their grey coats. They also talked of a Ghost Dog that ran at the head of the pack.
And sometimes men were found dead, killed by the teeth of a terrible animal. And each autumn, when the Yeehats follow the moose, there is one valley that they will not go into.
In the summers there is one visitor to that valley: a large, golden-brown wolf, larger than any other wolf. He walks alone round the lake where the yellow gold shines in the water, and howls. But he is not always alone. In the long winter nights, he runs at the head of the wolf pack through the moonlight, calling into the night with them, singing a song from a younger world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Yeehats เหมือนหมาบ้า เขาไปที่มนุษย์คนแรก และฉีกออกคอเขา ฆ่ากัน เขาไปลงที่สอง นั้นสาม คน ไปกันคอ Yeehats ไม่สามารถหนี หรือใช้ลูกศรของพวกเขาบัค ย้ายเช่นพายุในหมู่พวกเขา ฉีกขาด เสียดสี การ ทำลาย ในบ้าที่เขาไม่เคยรู้จักก่อน ไม่มีอะไรสามารถหยุดเขา และเร็ว ๆ นี้ Yeehats เรียก ใช้ ป่ากลัว กลับสู่ป่า บัค ตามเวลา นั้น กลับไปแคมป์เขาพบพี ตายในเตียงของเขา เขาตามกลิ่นของธอร์นตันสระลึก และพบ Skeet นอนตายตามขอบ ร่างกายของธอร์นตันบางอยู่ใต้น้ำทุกวันบัคดีสระว่ายน้ำ หรือเดิน restlessly รอบค่าย แต่เมื่อตอนเย็นมา เขาได้ยินเสียงใหม่จากป่า หมาป่ามาใต้ฤดูหนาว และได้ย้ายเข้าไปในหุบเขาของบัค พวกเขามาถึงค่ายในแสงจันทร์ และบัคเงียบ ๆ ยืนรอพวกเขา ทันใดนั้น หมาป่าเกียรติคุณไปที่บัค ที่สอง บัคมีกัด และยืนยังอีก หมาป่าหลังเขาตายได้ หมาป่าอย่างที่สามไปที่เขา และถูกฆ่าตายแล้ว ชุดที่โจมตีในฝูงชนทั้งหมดในครั้งเดียว แต่อันนั้นไม่สามารถนำบัคลง เขาได้อย่างรวดเร็วเกินไป แข็งแกร่ง ฉลาดเกินไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด หลังจากครึ่งชั่วโมง ชุดจะหยุดโจมตี แล้วย้ายไป แล้ว หมาป่าหนึ่งย้ายไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ เป็นมิตร มันเป็นหมาป่าที่บัคมาพบก่อนในป่า พวกเขาสัมผัส noses แล้ว หมาป่าอื่นมาข้างหน้าให้เพื่อน และอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ ในแพ็คมีทั้งหมดประมาณบัค และเรียกป่ามีเสียงดังในหูของบัค และเมื่อหมาป่าลำเลียงบน เข้าป่า บัควิ่ง ด้วยเคียงข้างที่อาจจะเป็นจุดสิ้นสุดของเรื่องราวของบัค แต่หลังจากไม่กี่ปี Yeehats ที่พบว่า บางส่วนของหมาป่าที่มีสีน้ำตาลทองในเสื้อโค้ทสีเทาของพวกเขา พวกเขาพูดคุยของสุนัขผีที่วิ่งที่หัวของชุดและบางคนพบคนตาย ฆ่า โดยฟันของสัตว์ที่น่ากลัว และฤดูใบไม้ร่วงแต่ละ เมื่อ Yeehats ที่ทำตามที่มู หุบเขาหนึ่งที่พวกเขาจะไม่ในช่วงฤดูร้อนมีผู้เยี่ยมชมหุบเขาที่หนึ่ง: สี น้ำตาลทองขนาดใหญ่ หมาป่า หมาป่าอื่น ๆ มากกว่านั้น เขาเดินคนเดียวรอบทะเลสาบที่สีเหลืองทองส่องในน้ำ และแล่นลอยเรื่อยไป แต่เขามักจะไม่อยู่คนเดียว ในคืนหนาวนาน วิ่งในฝูงหมาป่าผ่านแสงจันทร์ เรียกคืนกับพวกเขา การร้องเพลงจากโลกที่อายุน้อยกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yeehats เหมือนสุนัขบ้า เขากระโดดที่เป็นมนุษย์คนแรกและฉีกออกจากลำคอของเขาฆ่าเขาในครั้งเดียว เขากระโดดลงเป็นครั้งที่สองแล้วชายคนที่สามไปในแต่ละครั้งสำหรับคอ Yeehats ไม่สามารถหลบหนีหรือใช้ลูกศรของพวกเขา.
บั๊กย้ายเหมือนพายุในหมู่พวกเขาฉีกกัดทำลายในความบ้าว่าเขาไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่มีอะไรที่จะหยุดเขาและเร็ว ๆ นี้กำลังวิ่ง Yeehats ป่าด้วยความกลัวและกลับไปที่ป่า บั๊กตามบางครั้งจากนั้นก็กลับไปที่ค่าย.
เขาพบว่าพีทถูกฆ่าตายในเตียงของเขา เขาเดินตามกลิ่นทอร์นตันของสระว่ายน้ำลึกและพบว่าเป้านอนตายโดยขอบ ร่างกายของทอร์นตันอยู่ที่ไหนสักแห่งอยู่ใต้น้ำ.
บั๊กทุกวันอยู่ที่ริมสระน้ำหรือเดินพล่านรอบค่าย แต่เมื่อตอนเย็นมาเขาได้ยินเสียงใหม่จากป่า; หมาป่ามาทางทิศใต้ในช่วงฤดูหนาวและได้รับการเคลื่อนย้ายเข้าไปในหุบเขาบั๊ก พวกเขาเข้ามาในค่ายในแสงจันทร์และบั๊กยืนอยู่เงียบ ๆ รอพวกเขาอยู่ ทันใดนั้นหมาป่ากล้าหาญรีบคว้าบั๊ก ในสองบั๊กกัดแล้วยังคงยืนอยู่อีกครั้ง หมาป่าตายอยู่ข้างหลังเขา หมาป่าอีกสามเพิ่มขึ้นไปที่เขาและถูกฆ่าตาย.
แล้วแพ็คโจมตีในฝูงชนทั้งหมดในครั้งเดียว แต่ไม่ได้เป็นหนึ่งของพวกเขาสามารถนำบั๊กลง เขาได้อย่างรวดเร็วเกินไปแรงเกินไปฉลาดเกินไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด หลังจากครึ่งชั่วโมงแพ็คหยุดการโจมตีและย้ายออกไป จากนั้นหนึ่งหมาป่าเดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ ในทางที่เป็นมิตร; มันเป็นหมาป่าที่บั๊กเคยพบมาก่อนในป่า พวกเขาสัมผัสจมูก จากนั้นอีกหมาป่ามาข้างหน้าจะทำให้เพื่อน ๆ และอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ก็แพ็คทั่วบั๊กและการเรียกร้องของป่าดังในหูของบั๊ก และเมื่อหมาป่าย้ายกลับเข้าไปในป่าบั๊กวิ่งกับพวกเขาเคียงข้าง.
นั่นอาจจะเป็นตอนจบของเรื่องบั๊กของ แต่หลังจากนั้นไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่ Yeehats สังเกตเห็นว่าบางส่วนของหมาป่ามีสีทองสีน้ำตาลสีเทาเสื้อของพวกเขา พวกเขายังได้พูดคุยของผีหมาที่วิ่งที่หัวของแพ็ค.
และบางครั้งคนถูกพบศพฆ่าฟันของสัตว์ที่น่ากลัว . และฤดูใบไม้ร่วงในแต่ละเมื่อ Yeehats
ตามกวางมีเป็นหนึ่งในหุบเขาที่พวกเขาจะไม่ไปลงในฤดูร้อนมีหนึ่งผู้เข้าชมที่หุบเขา: ขนาดใหญ่หมาป่าสีทองสีน้ำตาลขนาดใหญ่กว่าหมาป่าอื่น ๆ เขาเดินคนเดียวรอบทะเลสาบที่สีเหลืองทองส่องในน้ำและแล่นลอย แต่เขาไม่เคยอยู่คนเดียว ในคืนฤดูหนาวที่ยาวนานเขาวิ่งที่หัวของฝูงหมาป่าผ่านแสงจันทร์เรียกคืนกับพวกเขาร้องเพลงจากโลกที่อายุน้อยกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

yeehats เหมือนสุนัขบ้า เขากระโดดใส่คนแรก และฉีกออกจากคอของเขา ฆ่าเขาซะ เขากระโดดลงบนสอง ผู้ชายสาม ไปแต่ละครั้ง สำหรับคอ การ yeehats ไม่สามารถหนีหรือใช้ลูกศรของพวกเขา .
บัคย้ายเหมือนพายุในหมู่พวกเขา , ฉีก , กัด , ทำลาย , บ้าที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน ไม่มีอะไรหยุดเขาได้ และเร็ว ๆนี้ yeehats กำลังวิ่งป่ากับความกลัว กลับสู่ป่า บัคตามบ้าง แล้วกลับมาที่ค่าย
เขาพบพีทฆ่าในห้องนอนของเขา เขาตามธอร์นตันของกลิ่นสระว่ายน้ำลึกและพบแซดนอนตายอยู่ตามขอบ ร่างของธอร์นตันก็อยู่ภายใต้น้ำ .
ทั้งวัน บัคอยู่ริมสระ หรือเดินพล่านรอบค่าย แต่เมื่อตอนเย็นมา เขาได้ยินเสียงจากป่า ;หมาป่ามาทางใต้ในฤดูหนาว และถูกย้ายไปเป็น บัคของหุบเขา พวกเขาเข้ามาในค่าย ในแสงจันทร์ และบัคยืนเงียบรอพวกเขา ทันใดนั้นหมาป่าผู้โดด บัค ในประการที่สอง เหรียญกัด แล้วยืนนิ่งอีกครั้ง หมาป่าตายอยู่ข้างหลังเขา สามหมาป่ากระโดดใส่เขา และถูกฆ่า
แล้วแพ็คโจมตีในฝูงชนทั้งหมดในครั้งเดียวแต่ไม่ได้หนึ่งของพวกเขาสามารถนำบัคลง มันรวดเร็วเกินไป แรงเกินไป ฉลาดเกินไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด หลังจากครึ่งชั่วโมงแพ็คหยุดโจมตีและย้ายไป แล้วหมาป่าย้ายไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ในลักษณะที่เป็นมิตร มันเป็นหมาป่าที่กวางเคยพบมาก่อนในป่า พวกเขาแตะจมูก แล้ว อีก ตัว มาส่งต่อให้เพื่อน และอีก แล้วแพ็คทั้งหมดรอบบัคและเรียกป่าที่ดังในหู บัคของ เมื่อหมาป่าอยู่ กลับเข้าไปในป่า บัควิ่งกับพวกเขาเคียงข้าง .
ที่บางทีจุดจบของเรื่องบัคของ แต่หลังจากไม่กี่ปี yeehats สังเกตเห็นว่าบางส่วนของหมาป่ามีสีน้ำตาลทองในสีเทาตรา พวกเขายังพูดถึงผีหมาที่วิ่งในหัวของแพ็ค .
และบางครั้งผู้ชายพบตายฆ่าฟันของสัตว์น่ากลัว และแต่ละฤดูใบไม้ร่วง เมื่อ yeehats ตามมูส มีหุบเขาที่พวกเขาจะไม่ไปเป็น .
ในฤดูร้อนมีแขกที่หุบเขา : ขนาดใหญ่สีทองสีน้ำตาลขนาดใหญ่กว่าหมาป่า , หมาป่า เขาเดินคนเดียวรอบทะเลสาบที่สีเหลืองทองส่องลงมาในน้ำ และหอน . แต่เขาไม่ได้อยู่คนเดียวเสมอ ในคืนฤดูหนาวที่ยาวนานเขาวิ่งไปที่หัวของหมาป่าผ่านแสงจันทร์ , โทรในเวลากลางคืนกับพวกเขาร้องเพลงจากโลกที่เด็ก