This problem has received a great d

This problem has received a great deal of attention in
econometrics, where it is called sample selection bias.
There it appears mostly because data are collected
through surveys. Very often people that respond to
a survey are self-selected, so they do not constitute a
random sample of the general population. In Nobelprize
winning work, Heckman (1979) has developed a
procedure for correcting sample selection bias. The
key insight in Heckman’s work is that if we can estimate
the probability that an observation is selected
into the sample, we can use this probability estimate
to correct the model. The drawback of his procedure
is that it is only applicable to linear regression models,
commonly used in econometrics

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหานี้ได้รับการเอาใจใส่มากeconometrics ที่เรียกว่าความโน้มเอียงในการเลือกตัวอย่างมีปรากฏเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากข้อมูลรวบรวมผ่านแบบสำรวจ คนที่ตอบบ่อยการสำรวจจะเลือกตนเอง เพื่อให้พวกเขาไม่เป็นตัวอย่างที่สุ่มของประชากรทั่วไป ใน Nobelprizeชนะงาน Heckman (1979) ได้พัฒนาแบบขั้นตอนสำหรับการแก้ไขความโน้มเอียงในการเลือกตัวอย่าง ที่เข้าใจหลักในการทำงานของ Heckman คือถ้าเราสามารถประเมินความน่าเป็นที่สังเกตการเลือกเป็นตัวอย่าง เราสามารถใช้ประเมินความน่าเป็นนี้เมื่อต้องการแก้ไขรูปแบบ ข้อเสียเปรียบของขั้นตอนของเขาคือ ว่า มันสามารถใช้ได้เฉพาะแบบจำลองถดถอยเชิงเส้นใช้ใน econometrics

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหานี้ได้รับการจัดการที่ดีของความสนใจในเศรษฐศาสตร์ที่เรียกว่าอคติเลือกตัวอย่าง. มีที่ปรากฏส่วนใหญ่เป็นเพราะข้อมูลจะถูกเก็บรวบรวมผ่านการสำรวจ มากมักจะคนที่ตอบสนองต่อการสำรวจเป็นตัวเลือกเพื่อให้พวกเขาได้เป็นตัวอย่างที่สุ่มของประชากรทั่วไป ใน Nobelprize ทำงานชนะ Heckman (1979) ได้มีการพัฒนาวิธีการในการแก้ไขอคติเลือกตัวอย่าง ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญในการทำงานของ Heckman คือว่าถ้าเราสามารถที่จะประเมินความน่าจะเป็นที่สังเกตจะเลือกลงในตัวอย่างที่เราสามารถใช้การประมาณความน่าจะเป็นนี้เพื่อแก้ไขรูปแบบ ข้อเสียเปรียบของขั้นตอนของเขาก็คือว่ามันเป็นเพียงใช้ได้กับรุ่นถดถอยเชิงเส้นที่ใช้กันทั่วไปในทางเศรษฐศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหานี้ได้รับการจัดการที่ดีของความสนใจใน
เศรษฐมิติ ซึ่งเรียกว่าอคติการเลือกตัวอย่าง .
มันปรากฏส่วนใหญ่เพราะเก็บข้อมูล
ผ่านการสำรวจ มากคนมักจะที่ตอบสนอง
การสำรวจตนเองเลือก จึงไม่ถือเป็นตัวอย่าง
สุ่มจากประชากรทั่วไป โนเบลไพรซ์
ชนะในงาน เ คแมน ( 1979 ) ได้พัฒนา
ขั้นตอนสำหรับการตั้งค่าการเลือกตัวอย่าง
ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญเฮ็กเมินทำงานคือว่าถ้าเราสามารถประมาณค่าความน่าจะเป็นที่การสังเกตเป็น

เลือกในตัวอย่าง เราสามารถใช้นี้น่าจะเป็นประมาณ
เพื่อแก้ไขรูปแบบ ข้อเสียเปรียบของขั้นตอน
คือว่ามันเป็นเพียงสามารถใช้ได้กับตัวแบบการถดถอยเชิงเส้น ,
ที่ใช้กันทั่วไปในเศรษฐมิติ