Evidence that the islet is uniquely

Evidence that the islet is uniquely at risk for oxidative damage.
The concept that the islet is unusually at risk for damage by pro-oxidant forces is not a new one (Fig. 3). Oxidative phosphorylation during anaerobic glycolysis generates reactive oxygen species (ROS), a process that might become excessive in hyperglycemic states (15). The following are metabolic pathways that excess glucose might be shunted into when it accumulates beyond the levels that glycolytic enzymes can handle and that can form ROS: glycosylation (Schiff reaction) (16), glucose autoxidation (17,18), and the glucosamine pathway (19). ROS that might be formed include superoxide, hydrogen peroxide, nitric oxide, and hydroxyl radicals. Among these, the hydroxyl radical is the most toxic because it easily passes through membrane barriers to the cell’s nucleus and strongly reacts mutagenically with DNA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานที่เกาะ(เล็ก)มีความเสี่ยงสำหรับความเสียหาย oxidativeแนวความคิดที่อิสเล็ทเป็นปกติที่มีความเสี่ยงสำหรับความเสียหายจากอนุมูลอิสระสนับสนุนกองกำลัง ไม่ใหม่หนึ่ง (Fig. 3) ปฏิกิริยาออกซิเด phosphorylation ใน glycolysis ไม่ใช้สร้างชนิดปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS), กระบวนการที่อาจมากเกินไปในอเมริกา hyperglycemic (15) ต่อไปนี้เป็นหลักที่เผาผลาญที่กลูโคสส่วนเกินอาจ shunted ไปเมื่อมันสะสมเกินกว่าระดับ ที่สามารถจัดการ glycolytic เอนไซม์ และที่สามารถฟอร์ม ROS: glycosylation (ปฏิกิริยาองท์ชิฟฟ์) (16), autoxidation กลูโคส (17,18), และทางเดินของ glucosamine (19) ROS ที่อาจเกิดขึ้นรวมถึงซูเปอร์ออกไซด์ ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ ไนตริกออกไซด์ และอนุมูลไฮดรอกซิล ในหมู่เหล่านี้ ไฮดรเป็นพิษมากที่สุดเนื่องจากได้ผ่านเมมเบรนอุปสรรคกับนิวเคลียสของเซลล์ และปฏิกิริยาขอ mutagenically กับดีเอ็นเอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานที่แสดงว่าเป็นเอกลักษณ์ของเกาะที่มีความเสี่ยงต่อความเสียหายออกซิเดชัน.
แนวคิดที่เป็นเกาะเล็กผิดปกติที่มีความเสี่ยงต่อความเสียหายโดยกองกำลังโปรอนุมูลอิสระที่ไม่ได้เป็นหนึ่งใหม่ (รูปที่. 3) Oxidative phosphorylation ในช่วง anaerobic glycolysis สร้างออกซิเจน (ROS) กระบวนการที่อาจจะกลายเป็นมากเกินไปในรัฐระดับน้ำตาลในเลือด (15) ต่อไปนี้เป็นวิถีการเผาผลาญน้ำตาลส่วนเกินที่อาจจะมีการย้ายในเมื่อมันสะสมเกินกว่าระดับที่ glycolytic เอนไซม์สามารถจัดการและรูปแบบที่สามารถ ROS: glycosylation (ชิฟฟ์ปฏิกิริยา) (16), ปฏิกิริยาออกซิเดชันกลูโคส (17,18) และทางเดินลู (19) ROS ที่อาจจะเกิดขึ้นรวมถึง superoxide ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ไนตริกออกไซด์และอนุมูลไฮดรอก กลุ่มคนเหล่านี้ที่รุนแรงเป็นพิษมากที่สุดเพราะมันได้อย่างง่ายดายผ่านไฮดรอกซิอุปสรรคเยื่อหุ้มนิวเคลียสของเซลล์และขอทำปฏิกิริยากับดีเอ็นเอ mutagenically

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานที่ว่านี้มีความเสี่ยงสำหรับความเสียหายออกซิเดชัน
แนวคิดนี้ผิดปกติ ที่เสี่ยงต่อความเสียหายโดยโปรออกซิแดนท์บังคับไม่ได้เป็นหนึ่งใหม่ ( รูปที่ 3 ) ปฏิกิริยาไกลโคไลซิส กรุงเทพมหานครในอากาศสร้างปฏิกิริยาชนิดออกซิเจน ( ROS ) , กระบวนการที่อาจจะมากเกินไปในกิจกรรมรัฐ ( 15 )ต่อไปนี้เป็นวิถีการเผาผลาญกลูโคสที่มากเกินไปอาจจะ shunted เป็นเมื่อมันสะสมเกินระดับที่ glycolytic เอนไซม์สามารถจัดการ และสามารถสร้างผลตอบแทน : glycosylation ( ปฏิกิริยาชิฟ ) ( 16 ) , ออกซิเดชันกลูโคส ( 17,18 ) และกลูโคซามีน ) ( 19 ) ผลตอบแทนที่อาจเกิดขึ้นรวมถึงออกไซด์ , ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ , ไนตริกออกไซด์และไฮดรอกซิลอนุมูลอิสระ ในหมู่เหล่านี้ไฮดรอกซิลหัวรุนแรงที่เป็นพิษมากที่สุดเพราะมันสามารถผ่านเยื่อหุ้มนิวเคลียสของเซลล์และอุปสรรคอย่างยิ่งตอบสนอง mutagenically DNA