5-min period was not signiÞcantly d

5-min period was not signiÞcantly different between
treatments (analysis of variance [ANOVA]: F1,10 
0.8; P  0.05); pheromone, 141.1  1.2 (SE) and
control, 144.8  2.0. A signiÞcantly greater proportion
of pollen foragers were observed returning in pheromone
treated compared with control colonies (chisquare
 7.9, df  1, P 0.01). The mean ratio and
standard error of pollen to nonpollen foragers was
0.2  0.1 in pheromone-treated colonies and 0.05 
0.002 in controls. That is, in pheromone-treated colonies
there were 5 times the number of nonpollen to
pollen foragers, whereas in control colonies there
were 20 times the number of nonpollen foragers.
Pollen load weight was signiÞcantly greater in the
pheromone-treated colonies (ANOVA: F1,10  24; P
0.01; Fig. 1). Pollen loads returned by pheromonetreated
bees were 43% more likely to originate from
the target crop (chi-square  62, df  1, P 0.0001;
Fig. 2). The number of pollen grains washed from the
bodies of nonpollen foragers was signiÞcantly greater
in pheromone-treated colonies than control colonies
(ANOVA: F1,10 7.3, P 0.05; Fig. 3). Source of pollen
was signiÞcantly more likely to originate from the
target crop in pheromone-treated colonies among
nonpollen foragers that had pollen grains on their
Fi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะเวลา 5 นาทีไม่แตกต่างกันระหว่าง signiÞcantlyทรีตเมนต์ (วิเคราะห์ผลต่างของ [การวิเคราะห์ความแปรปรวน]: F1, 100.8 P 0.05); ฟีโรโมน 141.1 1.2 (SE) และควบคุม 144.8 2.0 สัดส่วนมากกว่า signiÞcantlyของเรณู foragers สุภัคความในฟีโรโมนถือว่าเมื่อเทียบกับการควบคุมอาณานิคม (chisquare7.9, df 1, P 0.01) อัตราเฉลี่ย และมีข้อผิดพลาดมาตรฐานของละอองเกสรไป nonpollen foragers0.1 0.2 ในอาณานิคมที่ถือว่าฟีโรโมนและ 0.050.002 ในตัวควบคุม นั่นคือ ในถือว่าฟีโรโมนอาณานิคมมี 5 ครั้งจำนวน nonpollen ให้foragers ละอองเกสร ในขณะที่ในการควบคุมอาณานิคมได้ 20 ครั้งจำนวน nonpollen foragersน้ำหนักโหลดละอองเกสรถูก signiÞcantly มากขึ้นในการอาณานิคมที่ถือว่าฟีโรโมน (การวิเคราะห์ความแปรปรวน: F1, 10 24 P0.01 Fig. 1) ปริมาณละอองเกสรที่ถูกส่งกลับ โดย pheromonetreatedผึ้งได้ 43% มีแนวโน้มมาจากพืชเป้าหมาย (chi-square 62, df 1, P มาก 0.0001Fig. 2) จำนวน pollen ธัญพืชล้างจากการร่างกายของ nonpollen foragers ถูกมาก signiÞcantlyในอาณานิคมที่ถือว่าฟีโรโมนมากกว่าควบคุมอาณานิคม(การวิเคราะห์ความแปรปรวน: F1, 7.3 10, P 0.05 Fig. 3) แหล่งที่มาของเรณูมีแนวโน้มมาจาก signiÞcantlyพืชเป้าหมายในอาณานิคมที่ถือว่าฟีโรโมนระหว่างforagers nonpollen ที่มีละอองเกสรธัญพืชของพวกเขาไร้สาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะเวลา 5
นาทีก็ไม่ได้แตกต่างกันsigniÞcantlyระหว่างการรักษา(การวิเคราะห์ความแปรปรวน [ANOVA]
F1,10?; 0.8; P 0.05?) ฟีโรโมน, 141.1? 1.2 (SE)
และการควบคุม144.8? 2.0 สัดส่วนsigniÞcantlyมากขึ้นของเกสรหญ้าถูกตั้งข้อสังเกตกลับมาในฟีโรโมนได้รับการรักษาเมื่อเทียบกับการควบคุมอาณานิคม(ค่าไคสแคว? 7.9, DF? 1, P 0.01) อัตราส่วนค่าเฉลี่ยและข้อผิดพลาดมาตรฐานของเรณูจะพราน nonpollen เป็น 0.2? 0.1 ในอาณานิคมฟีโรโมนได้รับการรักษาและ 0.05? 0.002 ในการควบคุม นั่นคือในอาณานิคมของฟีโรโมนได้รับการรักษามี 5 ครั้งจำนวน nonpollen เพื่อพรานเกสรในขณะที่ในอาณานิคมควบคุมมีจำนวน20 ครั้งจำนวน nonpollen หญ้า. น้ำหนักเกสรเป็นsigniÞcantlyมากขึ้นในอาณานิคมของฟีโรโมนที่ได้รับ (ANOVA: F1 10 24; P 0.01. รูปที่ 1) โหลดเรณูกลับโดย pheromonetreated ผึ้งเป็น 43% มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นจากการเพาะปลูกเป้าหมาย(ไคสแควร์ 62, DF 1, P 0.0001;?. รูปที่ 2) จำนวนของละอองเรณูล้างจากร่างของพราน nonpollen เป็นsigniÞcantlyมากขึ้นในอาณานิคมฟีโรโมนได้รับการรักษากว่าการควบคุมอาณานิคม(ANOVA:. F1,10 7.3, 0.05; รูปที่ 3) แหล่งที่มาของเกสรเป็นsigniÞcantlyมีแนวโน้มที่จะมาจากการเพาะปลูกเป้าหมายในอาณานิคมฟีโรโมนได้รับการรักษาในหมู่พรานnonpollen ที่มีละอองเรณูของพวกเขาFi

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะเวลา 5 นาที ไม่ signi Þลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อความแตกต่างระหว่าง
รักษา ( การวิเคราะห์ความแปรปรวน [ 4 ] : f1,10 
0.8 ; P  0.05 ) ; ฟีโรโมน , 141.1  1.2 ( SE ) และ
ควบคุม 144.8  2.0 เป็น signi Þลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อสัดส่วนมากกว่า
เกสรชนิดที่พบกลับในฟีโรโมน
ถือว่าเทียบกับอาณานิคมควบคุม ( ความเชื่อมั่น
 7.9 , df  1 , p = 0.01 ) ค่าเฉลี่ย และอัตราส่วน
ความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของ pollen nonpollen ชนิดคือ 0.2 0.1 ใน 
ฟีโรโมนรักษาอาณานิคม และ 
0.002 ในการควบคุม นั่นคือในการรักษาอาณานิคม
ฟีโรโมนมี 5 ครั้ง จำนวน nonpollen เกสรชนิด

ส่วนในการควบคุมอาณานิคมมี
20 ครั้ง จำนวน nonpollen ชนิด .
น้ำหนักลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อเกสรโหลด signi Þมากขึ้นใน
ฟีโรโมนรักษาอาณานิคม ( ANOVA : F1 ,10  24 ; P
0.01 ; รูปที่ 1 ) เกสรโหลดกลับมาโดย pheromonetreated
ผึ้งจำนวน 43 % น่าจะมาจาก
พืชเป้าหมาย ( Chi square  62 , df =  1 P ;
รูปที่ 2 ) หมายเลขของละอองเรณู ล้างจาก
ร่างของ nonpollen ชนิดคือ signi ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อÞมากขึ้น
ฟีโรโมนอาณานิคมอาณานิคมในการปฏิบัติมากกว่าการควบคุม
( ANOVA : f1,10  7.3 P < 0.05 ; รูปที่ 3 ) แหล่งที่มาของเกสร
คือ signi Þลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อมีแนวโน้มที่จะมาจาก
เป้าหมายผลผลิต ฟีโรโมนรักษาอาณานิคมในหมู่
nonpollen ชนิดมีละอองเรณูใน Fi ของพวกเขา