MY OWN LONG ROAD THROUGH THE SHORTC

MY OWN LONG ROAD THROUGH THE SHORTCUT: A TYPICAL DAY
Most expats: Get up, work, study some vocab in the break, after work get the weekly one hour private lesson, and speak in English the entire time, go home and study for an hour, then go out with your English speaking mates for the rest of the night, complaining about how hard Chinese is… in English. Satisfied that 2 or 3 entire hours of “hard” work mean he’s done his part on the “long road” to speak the language some day.

Me: Wake up to a radio in Mandarin telling me the news and desperately force myself to pick out as many words as I can, and wish I knew what was going on in the world after I understand only fragmented basic words. Start off grumpy.

Go somewhere completely different for breakfast today to force myself to get out of the lazy routine I was getting into, since my favourite place already knows what I want and I just confirm it with 2 or 3 of the same words. It’s possible I’ll order the wrong thing because of this. Order in broken Mandarin, with no more pointing and just saying “that” and consider it a success if I get what I wanted. Starting the day off with the wrong breakfast is damn annoying, but you can bet I won’t make the mistake again next time.

I really could have done with that filling hot egg and spinach muffin they have at the Starbucks across the road… but deal with the fact that a breakfast is a breakfast. At least I ordered it in a way that forced me to practice beyond repeating the same words I already know.

Study for several hours, then after doing work for several hours after that (yes, I have to work too! Luckily it’s part time for the moment) get out of the books and out of the house to do the important spoken project of that day (e.g. explain my way into having my cellphone repaired, go get a quick tea somewhere and force myself to ask a non-tea related question of the waitress, ask directions to something that I know the answer of to help me get used to expected vocab, record a video in Mandarin for Youtube commenters to take dumps on me etc. – anything that forces me to speak the language) Every experience is like pulling teeth as I am way out of my comfort zone, but each time I learn something important and remember the minor victories.

Then it’s time for the gym! But treadmills and dumbbells are boring. Instead I go to dance lessons included in my membership. An entire hour of instructions being shouted at me and others… in Mandarin of course. Trying to divide my attention between mimicking the instructor’s body movements precisely (luckily I have some experience dancing, so I keep up fine), and trying to figure out if I can contextually figure out what he’s saying and learn some new words. End the hour exhausted physically and mentally.

Go to a crowded cafe with lots of people speaking and try to study there until they close. Studying is the easy part. Sitting in a comfy chair with nice music and nobody pressuring me or waiting for me to say what I want to say… I could do this all day! Which is exactly why I shouldn’t…

An expat walks in with his local girlfriend, speaking in English, and is soon joined by several expat friends. I sigh about the fact that I still don’t know anyone in the city yet (I’m certainly not too shy to make new friends, just not able to do it effectively in the local language yet and not interested in the slippery slope of hanging out “just a little” with English speaking expats), and put my earphones on with the radio (some easy listening station, since love songs have much easier to distinguish slower lyrics) as I continue to study. My time to shine and really get into the meat of the part of language learning I love most will come in a few short weeks. All this studying is based on the issues I actually have with speaking, not on blindly going through courses.

Come home, and try to communicate with my terribly broken Chinese in an online chatroom. Succeed in convincing someone to meet up with me next week! :) Then realize how incredibly unprepared I am to sit down with someone and talk for more than 5 seconds in Mandarin. Anyway, I’ll figure that out when the time comes…

Then finally it’s time to “reward” myself with two hours of non-work-related English to end my day, but I keep it entirely online to make sure I actually speak as little as possible or no English at all in that day.

I naively think that they Internet is going to be a warm friendly and encouraging place, and then see forums, blog posts, comments, youtube videos reminding me (as if I haven’t heard it enough already) that I’m going to fail miserably and am not “taking this seriously”. After a pretty rough day of taking it seriously I get angry with Internet trolls and waste my wind-down time feeding them. Ironically these comments are helping me because I’m getting great negative reinforcement about exposing myself to English. When I speak in Mandarin everyone is friendly, and smiling and encouraging… and I feel energised after each time I’ve tried to say something new to someone, despite how awkward it is. But when I discuss speaking Mandarin in English then it’s doom and gloom.

The solution to this problem is obvious. More Mandarin, less English. :)
I shrug off the discouragement, and filter it out for some useful comments and feedback and take that to heart. As well as this many people are indeed giving me useful encouragement, which is crucial, and something I really need after the day I’ve had. There is an important process of dealing with the immense amount of negativity I’ve been getting for this project, and your own doubts that slow you down, and a process that has been the core of helping me to learn faster that I’ll discuss in the next post.

Then I remember that there is a big X at the top right of the window and I can turn them off… and I go to bed to start the process all over again the next day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถนนที่ยาวของตัวเองผ่านทางลัด: ปกติวันชาวต่างชาติมากที่สุด: ขึ้น ทำงาน ศึกษาคำศัพท์บางอย่างในการหยุดพัก หลังจากที่ทำงานรับสอนส่วนตัวหนึ่งชั่วโมงรายสัปดาห์ และพูดภาษาอังกฤษเวลาทั้ง ไปบ้าน และศึกษาชั่วโมง แล้วออกไป ด้วยภาษาอังกฤษพูดเพื่อน ๆ ที่เหลือของคืน เกี่ยวกับว่า จีนหมู่เกาะ... ในภาษาอังกฤษ ความพึงพอใจว่า 2 หรือ 3 ทั้งชั่วโมงการทำงาน "หนัก" หมายความว่า เขาได้ทำส่วนของถนน"ยาว" พูดภาษาบางวันฉัน: ปลุกวิทยุในบอกฉันข่าวแมนดาริน และบังคับตัวเองควักคำมากที่สุดเท่าที่ฉันสามารถ และฉันรู้ว่าสิ่งเกิดขึ้นในโลกหลังจากที่ผมเข้าใจเท่านั้นต้องกระจัดกระจายคำพื้นฐานหมด เริ่มปิดหงุดหงิดไปไหนสมบูรณ์แตกต่างกันสำหรับอาหารเช้าวันนี้เพื่อบังคับตัวเองให้ออกจากประจำการขี้เกียจก็คือการเป็น เนื่องจากสถานที่ชื่นชอบของฉันได้รู้สิ่งที่ฉันต้องอยู่แล้ว และฉันเพียงแค่ยืนยัน ด้วย 2 หรือ 3 คำเดียวกัน มันเป็นไปได้ผมจะสั่งสิ่งผิดด้วยเหตุนี้ สั่งในแมนดารินเสีย ไม่ชี้และเพียงแต่พูดว่า "ที่" และพิจารณาความสำเร็จถ้าได้รับสิ่งที่ฉันต้อง เริ่มต้นวันปิดเช้าผิดน่ารำคาญไอ้ แต่คุณสามารถเดิมพันฉันจะไม่ทำความผิดอีกครั้งต่อไปผมจริง ๆ สามารถทำกับว่า ไส้ muffin ไข่และผักโขมที่ร้อนได้ที่สตาร์บัคส์ที่ข้ามถนน...แต่จัดการกับความจริงที่ว่าอาหารเช้าเป็นอาหารเช้า ที่ ผมสั่งที่บังคับให้ผมฝึกเกินซ้ำคำเดียวกันแล้วรู้ว่าศึกษาหลายชั่วโมง แล้วหลัง จากทำงานหลายชั่วโมงหลังจากนั้น (ใช่ ฉันต้องทำงานมากเกินไป โชคดีได้ของเวลาส่วนหนึ่งในขณะนี้) ได้รับ จากหนังสือ และออก จากบ้านเพื่อทำโครงการพูดสำคัญวันที่ (เช่นอธิบายวิธีของฉันไปมีโทรศัพท์มือถือของฉันซ่อมแซม รับชาด่วนที่ใด และบังคับตัวเองให้ถามคำถามที่เกี่ยวข้องไม่ใช่ชาของพนักงาน ขอคำแนะนำบางสิ่งบางอย่างที่ ฉันรู้ว่าคำตอบของจะช่วยให้ฉันได้ใช้กับคำศัพท์ที่คาดไว้ บันทึกวิดีโอในแมนดารินสำหรับแสดงความคิดเห็นใน Youtube จะทิ้งฉัน etc.-สิ่งที่บังคับให้พูดภาษา) ทุกประสบการณ์เป็นเช่นดึงฟันฉันวิธีออกจากโซนความสะดวกสบายของฉัน แต่ทุกครั้งที่ฉันเรียนรู้สิ่งสำคัญ และจำชัยรองแล้ว มันเป็นเวลาสำหรับการออกกำลังกาย แต่ลู่วิ่งและ dumbbells จะน่าเบื่อ แต่ ฉันไปเต้นรำเรียนในสมาชิกของฉัน หนึ่งชั่วโมงทั้งคำแนะนำที่กำลังตะโกนที่ฉันและคนอื่น ๆ...ในแมนดารินแน่นอน พยายามแบ่งความสนใจของฉันระหว่าง mimicking ผู้ร่างกายเคลื่อนไหวได้อย่างแม่นยำ (โชคดีผมมีบางประสบการณ์เต้นรำ ฉันเก็บค่าปรับ), และพยายามคิดหาถ้าฉันสามารถ contextually คิดออกว่าเขาพูด และเรียนรู้คำใหม่ สิ้นสุดชั่วโมงหมดกาย และใจไปร้านกาแฟแออัดของคนที่พูด และพยายามที่จะศึกษามีจนกว่าพวกเขาปิด การศึกษาเป็นส่วนง่าย นั่งในเก้าอี้ที่นุ่มสบายมีดนตรีและไม่มีใคร pressuring ฉัน หรือรอให้ฉันพูดอะไรอยากจะบอกว่า ... ฉันได้ทำทุกวัน ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ควร...ต่างชาติเดินกับแฟนของเขาท้องถิ่น พูดภาษาอังกฤษ และเร็ว ๆ นี้ได้เข้าร่วม โดยเพื่อนต่างชาติหลาย ฉันถอนใจเกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ยังไม่รู้ทุกคนในเมือง ได้ (ฉันแน่นอนไม่เกินอายเพื่อนใหม่ ไม่สามารถที่จะทำได้อย่างมีประสิทธิภาพในภาษาท้องถิ่นได้ และไม่สนใจในลาด slippery ห้อยออก "เพียงเล็กน้อย" กับชาวต่างชาติพูดภาษาอังกฤษ), และใส่หูฟังของฉัน ด้วย (บางซี่ฟังสถานีวิทยุ ตั้งแต่เพลงรักได้ง่ายมากเพื่อแยกเนื้อเพลงช้า) จะศึกษา เวลาของฉัน กับฉายจริง ๆ เป็นเนื้อส่วนของภาษาที่เรียนชอบมากที่สุดจะมาในไม่กี่สั้นสัปดาห์ ทั้งหมดนี้ศึกษาตามปัญหาจริงมี ด้วยพูด ไม่ผ่านหลักสูตรอย่างคนตาบอดบ้าน และพยายามที่จะสื่อสาร ด้วยภาษาจีนของฉันเสียชะมัดในการสนทนาแชทออนไลน์ ประสบความสำเร็จในการหลอกลวงคนเพื่อพบปะกับสัปดาห์ถัดไป :) ทราบแล้ว เกิดอย่างไม่น่าเชื่อว่าฉันจะนั่งอยู่กับบุคคลอื่น และพูดภาษาจีนกลางมากกว่า 5 วินาที อย่างไรก็ตาม ฉันจะเข้าใจที่นึกถึง...แล้ว ก็ถึงเวลา "รางวัล" ตัวเองกับสองชั่วโมงไม่ทำงานเกี่ยวกับภาษาอังกฤษเป็นวันของฉัน แต่ฉันเก็บมันทั้งหมดออนไลน์ให้แน่ใจว่า ผมพูดจริงน้อยที่สุดหรือภาษาอังกฤษเลยในวันนั้นNaively คิดว่า พวกเขาอินเทอร์เน็ตกำลังอบอุ่นเป็นมิตร และให้กำลังใจสถาน และดูฟอรั่ม บล็อก ความเห็น วิดีโอ youtube ที่เตือนฉัน (ว่าผมไม่ได้ยินก็พอแล้ว) ว่า ผมจะล้มไม่เป็นท่า และกำลังไม่ "การนี้อย่างจริงจัง" จากหยาบสวยถ่ายอย่างจริงจัง ฉันกริ้วกับ trolls อินเทอร์เน็ต และเสียเวลาลมลงฉันอาหารนั้น แดกดันข้อคิดเห็นเหล่านี้จะช่วยฉัน เพราะฉันได้รับเสริมแรงลบมากเกี่ยวกับการเปิดเผยตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ เมื่อฉันพูดแมนดาริน ทุกคนเป็น มิตร และยิ้ม และให้กำลังใจ... และรู้สึกว่า energised หลังจากทุกครั้งที่ฉันพยายามจะบอกอะไรใหม่บางคน แม้จะตกใจว่าเป็น แต่เมื่อผมพูดคุยพูดแมนดารินภาษาอังกฤษ แล้วมันลงโทษ และหยีการแก้ไขปัญหานี้ได้ชัดเจน แมนดารินมากกว่า น้อยกว่าอังกฤษ :)ฉัน shrug ปิดความ และกรองออกเห็นประโยชน์และข้อคิดเห็น และที่ไปพัก ทั้งนี้ หลายคนมีแน่นอนมันมีประโยชน์ให้กำลังใจ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ และสิ่งที่ฉันจริง ๆ ต้องหลังจากวันที่ได้ มีกระบวนการสำคัญจัดการกับจำนวน negativity ที่ฉันได้รับโครงการนี้ และข้อสงสัยของคุณเองที่คุณลงช้าอย่างมาก และกระบวนการที่ถูกหลักของการช่วยให้ผมสามารถเรียนรู้ได้เร็วกว่าที่ผมจะอธิบายในบทถัดไปแล้วผมจำได้ว่า มี X ขนาดใหญ่ที่ด้านบนขวาของหน้าต่างสามารถเปิดให้ off. ... และฉันไปที่เตียงเพื่อเริ่มกระบวนการอีกครั้งในวันถัดไปทั่ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถนนยาวของตัวเองผ่านทางลัด:
วันปกติชาวต่างชาติมากที่สุด: ลุกขึ้นทำงานศึกษาคำศัพท์บางอย่างในการหยุดทำงานหลังจากได้รับรายสัปดาห์หนึ่งชั่วโมงบทเรียนส่วนตัวและพูดภาษาอังกฤษตลอดเวลากลับบ้านและการศึกษาสำหรับ ชั่วโมงแล้วออกไปข้างนอกกับเพื่อนร่วมพูดภาษาอังกฤษของคุณสำหรับส่วนที่เหลือของคืนที่บ่นเกี่ยวกับวิธีการที่ยากจีน ... ในภาษาอังกฤษ พอใจที่ 2 หรือ 3 ชั่วโมงทั้งหมดของ "ยาก" งานหมายถึงการที่เขาทำเขามีส่วนร่วมใน "ถนนยาว" เพื่อพูดภาษาบางวัน. ฉัน: ตื่นขึ้นมาด้วยวิทยุในภาษาจีนกลางบอกข่าวและบังคับให้หมดตัวเองที่จะเลือกออก เป็นคำได้มากเท่าที่จะทำได้และหวังว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกหลังจากที่ผมเข้าใจเพียงคำพื้นฐานการแยกส่วน เริ่มต้นไม่พอใจ. ไปที่ไหนสักแห่งที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงสำหรับอาหารเช้าในวันนี้เพื่อบังคับตัวเองจะได้รับจากงานประจำขี้เกียจผมได้รับเข้าสู่เนื่องจากสถานที่ที่ชื่นชอบของฉันรู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่ฉันต้องการและฉันก็ยืนยันกับ 2 หรือ 3 ของคำเดียวกัน มันเป็นไปได้ที่ผมจะสั่งซื้อสิ่งที่ผิดเพราะเรื่องนี้ ในการสั่งซื้อหักแมนดารินที่ไม่มีมากขึ้นและชี้แค่บอก "ว่า" และคิดว่ามันเป็นความสำเร็จถ้าฉันได้รับสิ่งที่ฉันต้องการ เริ่มต้นวันด้วยอาหารเช้าที่ไม่ถูกต้องเป็นที่น่ารำคาญแช่ง แต่คุณสามารถเดิมพันฉันจะไม่ทำผิดพลาดอีกในครั้งต่อไป. ผมจะได้ทำกับที่กรอกไข่ร้อนและมัฟฟินผักโขมที่พวกเขาได้ที่สตาร์บัข้ามถนน ... แต่ จัดการกับความจริงที่ว่าอาหารเช้าเป็นอาหารเช้า อย่างน้อยผมสั่งมันในทางที่บังคับให้ฉันที่จะปฏิบัติเกินกว่าการทำซ้ำคำเดียวกันฉันรู้. การศึกษาเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วหลังจากทำผลงานเป็นเวลาหลายชั่วโมงหลังจากนั้น (ใช่ฉันต้องทำงานมากเกินไป! โชคดีที่มันเป็นเวลาส่วนหนึ่งสำหรับ ช่วงเวลา) ได้รับจากหนังสือและออกจากบ้านที่จะทำโครงการพูดที่สำคัญของวันนั้น (เช่นอธิบายวิธีการของฉันเป็นที่มีโทรศัพท์มือถือของฉันซ่อมแซมไปได้รับชารวดเร็วที่อื่นและบังคับตัวเองให้ถามที่ไม่ใช่ชาคำถามที่เกี่ยวข้อง ของน้องสาวที่ขอเส้นทางไปยังสิ่งที่ฉันรู้คำตอบของจะช่วยให้ฉันได้ใช้คำศัพท์ที่คาดว่าจะบันทึกวิดีโอในภาษาจีนกลางสำหรับ Youtube แสดงความคิดเห็นที่จะใช้กับฉันทิ้ง ฯลฯ - อะไรที่บังคับให้ผมที่จะพูดภาษา) ทุกประสบการณ์ เป็นเหมือนการดึงฟันเป็นวิธีที่ผมออกจากเขตความสะดวกสบายของฉัน แต่ทุกครั้งที่ผมได้เรียนรู้สิ่งที่สำคัญและจำชัยชนะเล็ก ๆ น้อย ๆ . จากนั้นก็ถึงเวลาสำหรับการออกกำลังกาย! แต่ดัมเบลลู่วิ่งและน่าเบื่อ แต่ผมไปเรียนเต้นรวมในการเป็นสมาชิกของฉัน ทั้งชั่วโมงของการถูกตะโกนคำแนะนำที่ผมและคนอื่น ๆ ... ในภาษาจีนกลางของหลักสูตร พยายามที่จะแบ่งความสนใจของฉันระหว่างลอกเลียนแบบการเคลื่อนไหวของร่างกายผู้สอนได้อย่างแม่นยำ (โชคดีที่ผมมีประสบการณ์การเต้นบางอย่างเพื่อให้ฉันให้ดีขึ้น) และพยายามที่จะคิดออกว่าผมบริบทสามารถคิดออกสิ่งที่เขาพูดและเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ End ชั่วโมงหมดทางร่างกายและจิตใจ. ไปที่ร้านกาแฟที่เต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากพูดและพยายามที่จะเรียนที่นั่นจนกระทั่งปิด การศึกษาเป็นส่วนที่ง่าย นั่งในเก้าอี้ที่สะดวกสบายกับเพลงที่ดีและไม่มีใครกดดันฉันหรือรอสำหรับผมที่จะพูดในสิ่งที่ผมอยากจะบอกว่า ... ฉันจะทำเช่นนี้ทุกวัน! ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมผมไม่ควร ... ต่างชาติเดินเข้ามากับแฟนสาวของเขาในท้องถิ่นพูดในภาษาอังกฤษและเร็ว ๆ นี้จะเข้าร่วมกับเพื่อนชาวต่างชาติหลาย ผมถอนหายใจเกี่ยวกับความจริงที่ว่าผมก็ยังไม่ทราบว่าทุกคนในเมืองยัง (ฉันแน่นอนไม่อายเกินไปที่จะทำให้เพื่อนใหม่ก็ไม่สามารถที่จะทำมันได้อย่างมีประสิทธิภาพในภาษาท้องถิ่นและยังไม่สนใจในการลื่นลาดของ ห้อยออก "เพียงเล็กน้อย" กับชาวต่างชาติที่พูดภาษาอังกฤษ) และใส่หูฟังของฉันกับวิทยุ (สถานีบางฟังง่ายตั้งแต่เพลงรักได้ง่ายมากที่จะแยกแยะความแตกต่างเนื้อเพลงช้าลง) ขณะที่ผมยังคงเรียน เวลาของฉันที่จะส่องแสงและได้รับจริงๆในเนื้อเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ภาษาที่ฉันรักมากที่สุดจะมาในไม่กี่สัปดาห์ ปัญหาทั้งหมดนี้การศึกษาจะขึ้นอยู่กับที่จริงผมมีกับพูดไม่ได้อยู่ในสุ่มสี่สุ่มห้าจะผ่านหลักสูตร. มาที่บ้านและพยายามที่จะสื่อสารกับชาวจีนเสียชะมัดฉันในห้องสนทนาออนไลน์ ประสบความสำเร็จในการโน้มน้าวใจคนที่จะได้พบกับผมในสัปดาห์หน้า! :) จากนั้นตระหนักถึงวิธีการอย่างไม่น่าเชื่อไม่ได้เตรียมตัวไว้ผมจะนั่งลงกับใครสักคนและพูดคุยนานกว่า 5 วินาทีในภาษาจีนกลาง อย่างไรก็ตามผมจะคิดออกว่าเมื่อเวลามา ... แล้วในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะ "รางวัล" ตัวเองด้วยสองชั่วโมงของการที่ไม่ได้ทำงานที่เกี่ยวข้องกับภาษาอังกฤษจะสิ้นสุดวันของฉัน แต่ฉันให้มันออนไลน์ทั้งหมดเพื่อให้แน่ใจว่าที่จริงผมพูด น้อยที่สุดหรือไม่มีเลยภาษาอังกฤษที่ทุกคนในวันนั้น. ฉันอย่างไร้เดียงสาคิดว่าพวกเขาอินเทอร์เน็ตเป็นไปได้ที่จะเป็นสถานที่ที่เป็นมิตรและอบอุ่นให้กำลังใจแล้วดูฟอรั่มบล็อกโพสต์ความคิดเห็นวิดีโอ YouTube เตือนฉัน (เช่นถ้าฉันไม่ได้ ได้ยินมันเพียงพอแล้ว) ว่าฉันจะล้มไม่เป็นท่าและฉันไม่ได้ "การนี้อย่างจริงจัง" หลังจากวันที่หยาบสวยของการใช้มันอย่างจริงจังฉันได้โกรธกับโทรลล์อินเทอร์เน็ตและเสียเวลาลมลงของฉันให้อาหารพวกเขา กระแทกแดกดันความคิดเห็นเหล่านี้จะช่วยให้ฉันเพราะฉันได้รับการเสริมแรงเชิงลบที่ดีเกี่ยวกับการเปิดเผยตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ เมื่อฉันพูดในภาษาจีนกลางทุกคนมีความเป็นมิตรและรอยยิ้มและให้กำลังใจ ... และฉันรู้สึกมีพลังหลังจากที่ทุกครั้งที่ฉันได้พยายามที่จะบอกว่าสิ่งใหม่กับใครสักคนแม้จะมีวิธีการที่น่าอึดอัดใจที่มันเป็น แต่เมื่อผมพูดคุยพูดภาษาจีนกลางในภาษาอังกฤษแล้วก็ลงโทษและความเศร้าโศก. วิธีการแก้ปัญหานี้จะเห็นได้ชัด เพิ่มเติมภาษาจีนกลางภาษาอังกฤษน้อย :) ผมยักออกกำลังใจและกรองออกสำหรับความคิดเห็นที่มีประโยชน์บางและข้อเสนอแนะและใช้เวลาที่ไปเลี้ยงหัวใจ เช่นเดียวกับหลาย ๆ คนนี้เป็นจริงให้ฉันให้กำลังใจที่มีประโยชน์ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญและสิ่งที่ฉันต้องการจริงๆหลังจากวันที่ฉันเคยมี มีกระบวนการที่สำคัญในการจัดการกับจำนวนเงินอันยิ่งใหญ่ของการปฏิเสธฉันได้รับสำหรับโครงการนี้และข้อสงสัยของคุณเองที่คุณช้าลงและกระบวนการที่ได้รับการหลักของการช่วยให้ผมที่จะเรียนรู้ได้เร็วว่าผมจะหารือที่ ในโพสต์ต่อไป. จากนั้นผมจำได้ว่ามีความใหญ่ X ที่มุมขวาบนของหน้าต่างและฉันสามารถปิดได้ ... และฉันจะไปนอนเพื่อเริ่มต้นกระบวนการทั้งหมดอีกครั้งในวันถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของผมยาวถนนผ่านทางลัด :
วันปกติชาวต่างชาติมาก ตื่น ทำงาน ศึกษาคำศัพท์ในวันหยุด หลังเลิกงานได้สัปดาห์หนึ่งชั่วโมงส่วนตัวเรียนและพูดภาษาอังกฤษตลอดเวลา กลับบ้านและเรียนเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง แล้วออกไปพร้อมกับเพื่อนที่เหลือของคุณพูดภาษาอังกฤษ คืนนั้น บ่นเรื่องจีนมากแค่ไหน . . . . . . . ในภาษาอังกฤษพอใจที่ 2 หรือ 3 ชั่วโมงทั้งหมดของ " ยาก " งานหมายความว่า เขาจะทำส่วนของเขาบนถนน " " นานจะพูดภาษาสักวัน

ฉัน : ปลุกวิทยุในภาษาจีนกลางที่บอกข่าวและพยายามบังคับตัวเองให้เลือกสรรคำพูดให้มากที่สุดเท่าที่ฉันสามารถ ฉันต้องการรู้ สิ่งที่เกิดขึ้นในโลกหลังจากที่ผมเข้าใจเพียงการแยกส่วนเบื้องต้นคำ เริ่มอารมณ์เสีย

วันนี้ไปที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง สำหรับอาหารเช้าจะบังคับให้ผมออกไปจากงานประจำ ขี้เกียจ ฉันกำลังจะเข้าไป เนื่องจากสถานที่ที่ชื่นชอบของฉันรู้ว่าฉันต้องการอะไรและผมก็ยืนยันด้วย 2 หรือ 3 ของคำคำนี้ มันเป็นไปได้ที่ผมจะสั่งผิด เพราะสิ่งนี้ คำสั่งเสียง่ายไม่ต้องมีการชี้ และก็พูดว่า " ที่ " และถือว่าสำเร็จ ถ้าฉันได้รับสิ่งที่ฉันต้องการ เริ่มวันใหม่กับอาหารเช้าอะไรน่ารำคาญเป็นบ้า แต่คุณสามารถเดิมพันที่ฉันจะไม่ทำพลาดอีก

จริงๆ ผมสามารถทำอะไรได้กับไส้ร้อนไข่และมัฟฟินมีผักโขมที่ Starbucks ข้ามถนน . . . . . . . แต่ยอมรับความเป็นจริงว่า อาหารเช้าเป็นมื้อเช้าอย่างน้อย ฉันสั่งให้มันในทางที่บังคับให้ผมฝึกเกินย้ำคำๆเดิม ฉันรู้แล้วน่า . . .

เรียนเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วหลังจากทำงานเป็นเวลาหลายชั่วโมงหลังจากนั้น ( ครับ ผมต้องทำงานด้วย โชคดีที่เป็นส่วนหนึ่งเวลาสักครู่ ) ออกมาจากหนังสือ และออกจากบ้านไปทำโครงการที่สำคัญพูดวันนั้น ( เช่นอธิบายวิธีการของฉันในการมีโทรศัพท์ซ่อมแซมไปชาอย่างรวดเร็ว บาง และบังคับตัวเองให้ไม่ชาที่เกี่ยวข้องคำถามของเด็กเสริฟ ถามเส้นทางบางอย่างที่ผมรู้คำตอบที่จะช่วยให้ฉันได้รับใช้ในการคิดคำศัพท์ บันทึกวิดีโอในภาษาจีนกลางสำหรับ YouTube แสดงความคิดเห็นจะทิ้งฉัน ฯลฯ –อะไรที่บังคับให้ฉันพูดภาษา ) ทุก ประสบการณ์เป็นเหมือนฟันดึงผมออกจากโซนความสะดวกสบายของฉันแต่ทุกครั้งที่ฉันได้เรียนรู้สิ่งที่สำคัญและจำชัยชนะเล็ก ๆ น้อย ๆ

แล้วมันก็ถึงเวลาที่โรงยิม แต่ treadmills และ dumbbells น่าเบื่อ แต่ฉันไปเรียนเต้นรำอยู่ในสมาชิกของฉัน ชั่วโมงทั้งหมดของคำแนะนำที่ถูกตะโกนใส่ฉันและคนอื่น ๆ . . . . . . . ในจีนแน่นอนพยายามที่จะแบ่งความสนใจของฉันระหว่างเลียนแบบอาจารย์มีการเคลื่อนไหวร่างกายแน่นอน ( โชคดีที่ผมมีประสบการณ์การเต้น ก็เลยเก็บของได้ ) , และพยายามที่จะคิดออกว่าฉันสามารถใช้หาสิ่งที่เขาพูดและเรียนรู้คำใหม่ . จบชั่วโมงเหนื่อยทั้งกายและใจ

ไปร้านกาแฟ แออัดกับคนมากมายพูดและพยายามที่จะเรียนที่นั่นจนกว่าจะปิดเรียนเป็นส่วนที่ง่าย นั่งอยู่ในเก้าอี้ที่แสนสบายกับเพลงที่ดีและไม่มีใครกดดันฉัน หรือรอให้ฉันพูดสิ่งที่ฉันอยากจะพูด . . . . . . . ฉันทำแบบนี้ทั้งวัน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันควร . . . . . . . .

ต่างชาติเดินกับแฟนท้องถิ่นของเขา พูดภาษาอังกฤษ และเร็วๆ นี้กับเพื่อนต่างชาติหลายผมถอนหายใจ เรื่องที่ฉันยังไม่รู้จักใครในเมืองเลย ( แน่นอน ผมไม่ได้ขี้อายเกินไปที่จะทำให้เพื่อนใหม่ ก็ไม่สามารถที่จะทำมันได้อย่างมีประสิทธิภาพในภาษาท้องถิ่นเลย และไม่ได้สนใจในการตกกระไดพลอยโจนของห้อยออก " เพียงเล็กน้อย " กับชาวต่างชาติที่พูดภาษาอังกฤษ ) และใส่หูฟัง ของฉันกับวิทยุ ( บางง่ายฟังสถานีเมื่อเพลงรักได้ง่ายมากที่จะแยกแยะเนื้อเพลงช้า ) ผมได้เรียนต่อ เวลาของฉันจะส่องแสงและจริงๆได้รับลงในเนื้อของส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ภาษา ที่ผมรักมากที่สุดจะมาถึงในไม่กี่สัปดาห์ นี้เรียนทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับประเด็นที่ผมพูด ไม่สุ่มสี่สุ่มห้าไปผ่านหลักสูตร .

กลับบ้านและพยายามที่จะติดต่อกับจีนโคตรแตกในห้องสนทนาออนไลน์ ประสบความสำเร็จในการโน้มน้าวคน พบกันสัปดาห์หน้า : ) แล้วว่าไม่พร้อมอย่างไม่น่าเชื่อผมนั่งลงและพูดคุยกับคนมากกว่า 5 วินาทีในภาษาจีนกลาง ยังไงก็ตาม ฉันจะหาทางออกเมื่อถึงเวลา . . . . . . .

แล้วในที่สุดก็ถึงเวลา " รางวัล " เองกับสองชั่วโมงของการไม่ทำงานที่เกี่ยวข้อง อังกฤษ จบวันของฉัน แต่ฉันให้มันทั้งหมดออนไลน์เพื่อให้แน่ใจว่าผมพูดเท่าที่จำเป็น หรือ ไม่มีภาษาอังกฤษเลยในวันนั้น

ผมยังคิดว่าพวกเขา อินเทอร์เน็ตจะเป็นสถานที่ที่อบอุ่นเป็นกันเอง และนิมิต แล้วเห็นฟอรั่มโพสต์บล็อกแสดงความคิดเห็นวิดีโอ YouTube การเตือนฉัน ( เช่นถ้าฉันไม่ได้ยินก็พอแล้ว ) ที่ผมจะล้มเหลวไม่เป็นท่า และก็ไม่ซีเรียสกับเรื่องนี้ " หลังจากวันที่หยาบกระด้างของจริงจังผมโกรธ trolls อินเทอร์เน็ตและเสียเวลาของฉันลมลง เวลาให้อาหารมัน กระแทกแดกดัน ความคิดเห็นเหล่านี้จะช่วยให้ฉันเพราะฉันได้รับการเสริมแรงเชิงลบมากเกี่ยวกับการเปิดเผยตัวเองเป็นภาษาอังกฤษเมื่อฉันพูดภาษาจีนกลาง ทุกคนเป็นกันเอง และยิ้ม และให้กำลังใจ . . . และผมรู้สึกมีพลังตลอดเวลาฉันพยายามที่จะพูดบางอย่างใหม่บางคน แม้จะมีวิธีการที่น่าอึดอัดนั้น แต่เมื่อฉันพูดพูดภาษาจีนกลางภาษาอังกฤษแล้วมันคือการลงโทษและความเศร้าโศก .

วิธีการแก้ปัญหานี้ที่เห็นได้ชัดคือ ภาษาจีนกลาง ภาษาอังกฤษน้อย : )
ผมท้อใจยักปิด ,และกรองออกมาเพื่อประโยชน์ ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะและจำขึ้นใจ เช่นเดียวกับหลาย ๆ คน นี้ แน่นอน ให้ฉันเป็นประโยชน์ให้กําลังใจ ที่สําคัญ และสิ่งที่ฉันต้องการจริงๆหลังจากวันที่ฉันมี มันเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการจัดการกับจำนวนมหาศาลของการปฏิเสธที่ฉันได้รับสำหรับโครงการนี้ และความสงสัยของคุณเองที่คุณช้าลงและกระบวนการที่เป็นหลักช่วยให้ฉันเรียนรู้ได้เร็ว ที่ผมจะกล่าวถึงในการโพสต์ต่อไป

แล้วฉันก็จำได้ว่ามีขนาดใหญ่ X ที่มุมขวาบนของหน้าต่างและสามารถเปิดปิดได้ . . . . . . . และฉันไปที่เตียงเพื่อเริ่มต้นกระบวนการทั้งหมดอีกครั้งในวันถัดไป