After the doctor left, Ji Wu Jiu’s

After the doctor left, Ji Wu Jiu’s pain has lessen greatly, his body has a layer of sweat now, due to the pain earlier, there was still droplets of sweat on his forehead. Worried and sorry, Ye Zhen Zhen kneeled on the bed and helped him wipe of his sweats.

Seeing Ye Zhen Zhen doing that, his heart felt like it was flooded with warm water, warm and very comfortable.

“Still painful?” Ye Zhen Zhen asked carefully.

“Pain” Ji Wu Jiu purposely answered in a pained voice, his facial expression showing an equally pained expression.

Ye Zhen Zhen got even more sorry, “I am sorry.. I really didn’t do it on purpose”

Ji Wu Jiu looked at her, with his eyes half closed. His eyes were very bright, with a slight shine of gentleness, but she did not see them, still engrossed in using her handkerchief to wipe of his sweat on his forehead.

Suddenly he held her hands.

“Whats wrong?” Ye Zhen Zhen wanted to free her hands, but did not manage.

Ji Wu Jiu used some strength and pulled, Ye Zhen Zhen did not manage to react, so she fell into his arms. He held her tightly into his chest, and holding her down, not allowing her to move.

“Zhen Zhen, don’t be angry anymore” Ji Wu Jiu’s voice was heard above her head, most probably due to the pain earlier, his voice carries a tone of huskiness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากหมอซ้าย ปวดจีวูจิวดูได้ลดมาก ร่างกายของเขามีชั้นของเหงื่อขณะนี้ เนื่องจากความเจ็บปวดก่อนหน้านี้ ยังมีหยดเหงื่อบนหน้าผากของเขา กังวล และขอ เจินเจินเย kneeled บนเตียงนอน และช่วยให้เขาลบของเขาเหงื่อออกเห็นเย่เจินเจินทำ หัวใจของเขารู้สึกเหมือนถูกน้ำท่วม มีน้ำอุ่น อบอุ่น และสะดวกสบายมาก"ยังเจ็บ" เจินเจินเยถามอย่างระมัดระวัง"เจ็บปวด" จิวูจิวจิวจงใจตอบในเสียง pained สีหน้าของเขาแสดงนิพจน์เท่า painedเย่เจินเจินได้เสียใจมาก "ฉันขอ... ฉันไม่ได้ทำจริง ๆ มันเกี่ยวกับวัตถุประสงค์"จิวจิววูจิมองดูที่เธอ ด้วยครึ่งปิดตา ตาได้สว่างมาก ด้วยขัดเล็กน้อยของมนต์เสนห์ แต่เธอไม่ได้เห็นพวกเขา ยังหมกมุ่นอยู่ในการใช้ผ้าเช็ดหน้าของเธอเพื่อเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเขาของเขาทันใดนั้นเขาจัดมือของเธอ"อะไรผิดปกติหรือไม่" เจินเจินเยอยากฟรีมือของเธอ แต่ไม่ได้จัดการจิวจิววูจิใช้แรงบาง และดึง เย่เจินเจินได้ดำเนินการตอบสนอง เพื่อเธอตกลงไปในแขนของเขา เขาจัดเธอแน่นเข้าไปในหน้าอกของเขา และค้างเธอ ไม่ให้เธอย้าย"เจินเจิน ไม่โกรธอีกต่อไป" เสียง Jiu จิวูได้ยินเหนือหัวของเธอ มากที่สุดอาจเนื่องจากความเจ็บปวดก่อน เสียงของเขานำเสียงของ huskiness

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่แพทย์ด้านซ้าย, ปวดจีวู Jiu ได้ลดอย่างมากร่างกายของเขามีชั้นของเหงื่อในขณะนี้เพราะความเจ็บปวดก่อนหน้านี้ยังคงมีหยดเหงื่อบนหน้าผากของเขา เป็นห่วงและขออภัยเจ้า Zhen Zhen คุกเข่าบนเตียงและช่วยให้เขาเช็ดของเหงื่อของเขา. เห็นเจ้า Zhen Zhen ทำที่หัวใจของเขารู้สึกเหมือนมันถูกน้ำท่วมด้วยน้ำอุ่นอบอุ่นและสะดวกสบายมาก. "เจ็บปวดยัง?" เจ้า Zhen Zhen ถามอย่างระมัดระวัง. "ความเจ็บปวด" จีวู Jiu ตอบจงใจในเสียงเจ็บปวด, การแสดงออกทางสีหน้าของเขาแสดงให้เห็นถึงการแสดงออกเจ็บปวดอย่างเท่าเทียมกัน. เจ้า Zhen Zhen ได้แม้จะเสียใจมากขึ้น "ผมขอโทษ .. ผมไม่ได้ทำไว้ในวัตถุประสงค์" จี วู Jiu มองที่เธอมีดวงตาของเขาปิดครึ่ง ดวงตาของเขาสดใสมากที่มีความเงางามเล็กน้อยของความอ่อนโยน แต่เธอไม่ได้เห็นพวกเขารุกยังคงอยู่ในการใช้ผ้าเช็ดหน้าของเธอที่จะเช็ดเหงื่อของเขาบนหน้าผากของเขา. ทันใดนั้นเขาจับมือของเธอ. "เป็นอะไร?" เจ้า Zhen Zhen ต้องการ ที่จะเป็นอิสระมือของเธอ แต่ไม่ได้จัดการ. จีวู Jiu ใช้ความแข็งแรงและดึงเจ้า Zhen Zhen ไม่ได้จัดการเพื่อตอบสนองดังนั้นเธอจึงตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขากอดเธอแน่นเข้าหน้าอกของเขาและถือลงเธอไม่อนุญาตให้เธอย้าย. "Zhen Zhen ไม่โกรธอีกต่อไป" เสียงจีวู Jiu ก็ได้ยินอยู่เหนือหัวของเธอมากที่สุดอาจเป็นเพราะความเจ็บปวดก่อนหน้านี้เสียงของเขา ประกอบเสียงของเสียงค่อนข้างแหบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่คุณหมอออกไป จีอู๋จิ่วความเจ็บปวดได้เบาบางมาก ร่างกายของเขามีชั้นของเหงื่อแล้ว เนื่องจากความเจ็บปวดที่ก่อนหน้านี้ มีเหงื่อยังหยดบนหน้าผากของเขา เป็นห่วงและเสียใจ เจ้าเจินเจินคุกเข่าบนเตียงของและช่วยให้เขาเช็ดเหงื่อของเขา

เห็นเจ้าเจินเจินทำ หัวใจของเขารู้สึกเหมือนมันถูกน้ำท่วมด้วยน้ำอุ่น , อบอุ่นและสะดวกสบายมาก

" ยังปวดอยู่หรือเปล่า" เจ้าเจินเจินถามอย่างระมัดระวัง

" ความเจ็บปวด " จีวูจินจงใจตอบด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด สีหน้าของเขาแสดงสีหน้าเจ็บปวดไม่แพ้กัน

" เจินเจินก็ขอโทษ " ผมขอโทษ . . . . . . . ฉันไม่ได้ตั้งใจทำนะ "

จีวูจินมองเธอด้วยแววตากึ่งปิด ตาของเขาสว่างมาก พร้อมท้าเล็กน้อยของความอ่อนโยน แต่เธอไม่ได้เจอพวกเขายังคงมุ่งมั่นในการใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก

เขาก็จับมือของเธอ

" มีอะไรผิดปกติ ? " ท่านทั้งหลาย เจิน เจินอยากฟรีมือของเธอ แต่ไม่ได้จัดการ

จีอู๋จิ่วใช้ความแข็งแรงและดึงเจ้าเจินเจินไม่ได้จัดการเพื่อตอบสนอง เธอจึงตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขาจับมือเธอเอาไว้แน่นในหน้าอกของเขาและถือของเธอลง ไม่อนุญาตให้เธอไป

" Zhen Zhen ,อย่าโกรธอีกเลยนะ " เสียงของจีวูจินดังขึ้นเหนือหัว มากที่สุดคงเพราะความเจ็บปวดก่อน เสียงของเขามีน้ำเสียงเสียงแหบ .