Often foreigners were despised or l

Often foreigners were despised or laughed at, and the newcomers found it in their best interests to integrate well and to observe as much uniformity of speech and language as possible. This, as well as the improvements in transportation and communication, led to fewer, and less distinct, dialects than in the much smaller area of Britain, although there are some noticeable (and apparently quite arbitrary) regional differences, even within some states. A few isolated communities, like the so-called “Tidewater” communities around Chesapeake Bay in Virginia (who were mainly descended from settlers from Somerset and Gloucestershire in the West Country of England, unlike the Massachusetts settlers who were largely from the eastern counties of England), have managed to retain the distinctive burring West Country accent of their forebears. But, by the 19th Century, a standard variety of American English had developed in most of the country, based on the dialect of the Mid-Atlantic states with its characteristic flat “a” and strong final “r”. Today, Standard American English, also known as General American, is based on a generalized Midwestern accent, and is familiar to us from American films, radio and newscasters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวต่างชาติมักจะถูกดูหมิ่น หรือถูกหัวเราะเยาะ และผู้มาใหม่พบการประโยชน์สูงสุดรวมกัน และ การสังเกตมากความสม่ำเสมอในการพูดและภาษาที่เป็นไปได้ นี้ เป็นการปรับปรุงในการขนส่งและการสื่อสาร ไฟ led น้อยกว่า และน้อยที่แตก ต่าง ภาษากว่าในพื้นที่มีขนาดเล็กมากของสหราชอาณาจักร แม้ว่าจะมีความชัดเจน (และค่อนข้างเห็นได้ชัดโดยอำเภอใจ) ภูมิภาคแตกต่าง ในบางรัฐ ชุมชนแยกกี่ เช่นสิ่งที่เรียกว่า "Tidewater" ชุมชนรอบอ่าว Chesapeake ในเวอร์จิเนีย (คนส่วนใหญ่ descended จากตั้งถิ่นฐานจาก Somerset และเกลาเชสเตอร์ไชร์ในประเทศตะวันตกของอังกฤษ ซึ่งแตกต่างจากที่ตั้งถิ่นฐานแมซคนส่วนใหญ่มาจากมณฑลตะวันออก), มีจัดการเพื่อรักษาสำเนียงตะวันตกประเทศ burring ที่โดดเด่นของปู่ย่าตายายของพวกเขา แต่ โดยศตวรรษ หลากหลายมาตรฐานของอังกฤษได้พัฒนาในส่วนใหญ่ของประเทศ อิงภาษาอเมริกา Mid-Atlantic มีแบนลักษณะของ "a" และสุดท้ายที่แข็งแกร่ง "r" วันนี้ มาตรฐานอังกฤษ ที่รู้จักกันทั่วไปอเมริกัน อิงสำเนียงเป็นพลเมืองทั่วไป และเราคุ้นเคยจากภาพยนตร์อเมริกัน วิทยุ และถล่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวต่างชาติมักจะถูกดูหมิ่นหรือหัวเราะเยาะและผู้มาใหม่พบว่ามันอยู่ในความสนใจที่ดีที่สุดของพวกเขาเพื่อบูรณาการได้ดีและจะสังเกตเห็นความสม่ำเสมอมากที่สุดเท่าที่ในการพูดและภาษาที่เป็นไปได้ นี้รวมทั้งการปรับปรุงในการขนส่งและการสื่อสารที่นำไปสู่​​การที่น้อยกว่าและแตกต่างน้อยกว่าภาษาในพื้นที่ขนาดเล็กมากของสหราชอาณาจักรแม้ว่าจะมีบางส่วนที่เห็นได้ชัด (และเห็นได้ชัดว่าพลมาก) ความแตกต่างภูมิภาคแม้จะอยู่ในบางรัฐ ชุมชนสามแยกเช่นที่เรียกว่า "ฝั่งทะเล" ชุมชนทั่ว Chesapeake Bay ในเวอร์จิเนีย (ซึ่งสืบเชื้อสายมาส่วนใหญ่มาจากการตั้งถิ่นฐานจากซัมเมอร์เซ็ทและกลอสเตอร์ในประเทศตะวันตกของอังกฤษซึ่งแตกต่างจากการตั้งถิ่นฐานแมสซาชูเซตที่เป็นส่วนใหญ่มาจากมณฑลทางทิศตะวันออกของประเทศอังกฤษ ) มีการจัดการเพื่อรักษาความโดดเด่น burring ประเทศตะวันตกสำเนียงของปู่ย่าตายายของพวกเขา แต่โดยศตวรรษที่ 19 ที่มีความหลากหลายมาตรฐานของภาษาอังกฤษแบบอเมริกันมีการพัฒนาในส่วนของประเทศที่อยู่บนพื้นฐานของภาษาถิ่นของรัฐกลางมหาสมุทรแอตแลนติกที่มีลักษณะแบนของ "A" และแข็งแรงสุดท้าย "R" การ วันนี้อเมริกันสแตนดาร์ดภาษาอังกฤษยังเป็นที่รู้จักทั่วไปอเมริกันจะขึ้นอยู่กับสำเนียงแถบมิดเวสต์ทั่วไปและเป็นที่คุ้นเคยกับเราจากภาพยนตร์อเมริกันวิทยุและผู้ประกาศข่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวต่างชาติมักจะถูกดูถูกหรือหัวเราะเยาะ และผู้มาใหม่เจอมันอยู่ในความสนใจของพวกเขาที่ดีที่สุดรวมและสังเกตอย่างสม่ำเสมอมากของการพูดและภาษาที่สุด นี้เช่นเดียวกับในการปรับปรุงการขนส่งและการสื่อสาร ทำให้น้อยลง และน้อยแตกต่างกัน ภาษามากกว่าในพื้นที่ขนาดเล็กมากของสหราชอาณาจักร แม้ว่าจะมีบางอย่างที่เห็นได้ชัด ( และเห็นได้ชัดว่าค่อนข้างเผด็จการ ) ความแตกต่างของภูมิภาค แม้ในบางรัฐ ไม่กี่แยกชุมชน อย่างที่เรียกว่า " Tidewater " ชุมชนรอบอ่าวเชสสเวอร์จิเนีย ( ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากผู้ตั้งถิ่นฐานจาก Somerset กับ Gloucestershire ในประเทศตะวันตกของประเทศอังกฤษ ซึ่งแตกต่างจากแมสซาชูเซตตั้งถิ่นฐานที่ส่วนใหญ่จากมณฑลตะวันออกของอังกฤษ ) , มีการจัดการเพื่อรักษากลุ่มเหล็กเส้นที่ประเทศตะวันตก forebears สำเนียงของพวกเขา แต่จากศตวรรษที่ 19 หลายมาตรฐานของภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ได้พัฒนาขึ้นในส่วนใหญ่ของประเทศ ตามถิ่นกลางมหาสมุทรแอตแลนติกมีลักษณะแบน " " แข็งแรงและสุดท้าย " R " วันนี้ มาตรฐาน อเมริกัน อังกฤษ ยังเป็นที่รู้จักทั่วไปอเมริกัน ตามแบบชาวตะวันตก สำเนียง และคุ้นเคยกับเราจากภาพยนตร์อเมริกัน วิทยุ และ newscasters .