The mere belief in an immortal soul

The mere belief in an immortal soul, or the conviction that
something in us survives death, does not make us immortal unless we
know what it is that survives and that we are capable of identifying
ourselves with it. Most human beings choose death instead of
immortality by identifying themselves with that which is perishable
and impermanent by clinging stubbornly to the body or the momentary
elements of the present personality, which they mistake for the soul
or the essential form of life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงเชื่อในจิตวิญญาณเป็นอมตะ ความเชื่อมั่นที่สิ่งที่เรารอดตาย ทำเราอมตะยกเว้นเรารู้ว่ามันคืออะไรที่มีชีวิตอยู่และที่เราสามารถระบุตัวด้วยตนเอง มนุษย์ส่วนใหญ่เลือกตายแทนความเป็นอมตะ โดยการระบุตัวเองว่าที่ไม่เน่าเปื่อยและไม่ โดยยึดมั่นดันทุรังร่างกายหรือที่มืดองค์ประกอบของบุคลิกภาพอยู่ ซึ่งพวกเขาเข้าใจผิดสำหรับจิตวิญญาณหรือแบบฟอร์มที่จำเป็นของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเชื่อเพียงในวิญญาณอมตะหรือความเชื่อมั่นว่า
บางสิ่งบางอย่างในตัวเรามีชีวิตรอดตายไม่ได้ทำให้เราเป็นอมตะถ้าเรา
รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่มีชีวิตอยู่และที่เรามีความสามารถในการระบุ
ตัวเองกับมัน มนุษย์ส่วนใหญ่เลือกที่ตายแทน
ความเป็นอมตะด้วยการระบุตัวเองกับสิ่งที่เน่าเสียง่าย
และอนิจจังโดยยึดมั่นตะแบงต่อร่างกายหรือชั่วขณะ
องค์ประกอบของบุคลิกภาพปัจจุบันซึ่งพวกเขาผิดพลาดสำหรับจิตวิญญาณ
หรือรูปแบบที่สำคัญของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเชื่อเพียงในวิญญาณเป็นอมตะ หรือความเชื่อมั่นว่าบางอย่างเรารอดจากความตาย ไม่ได้ทำให้เราเป็นอมตะ ยกเว้นเรารู้มั้ยว่าอะไรที่รอดชีวิตและเราสามารถระบุตัวเราเองด้วยค่ะ มนุษย์ส่วนใหญ่เลือกที่จะตายแทนอมตะ ด้วยการระบุตัวเองกับที่เป็นแบบไม่ถาวรและโดยยึดติดหัวชนฝากับร่างกายหรือชั่วขณะองค์ประกอบของบุคลิกภาพ ปัจจุบัน ซึ่งพวกเขาพลาดสำหรับจิตวิญญาณหรือเป็นรูปแบบของชีวิต