pressure, and the amount of residua

pressure, and the amount of residual forest (Sodhi et al.
2004b). Some species that use mangroves also vanished
(e.g., Balambangan: Thick-billed Green-pigeon [Treron
curvirostra]), probably due to the loss of this coastal
forest habitat.
As in other taxa (Koh et al. 2004; Cardillo et al. 2005;
Sodhi et al. 2008a,b), bird extinctions were nonrandom
on Bintan. Species that were restricted to Indomalaya,
lay few eggs, have narrow habitat breadth, and have large
body mass, were especially vulnerable to extinction. Similar
results have been found in other studies on birds
(e.g., Gaston & Blackburn 1995; Posa & Sodhi 2006). The
fact that Indomalayan endemic species seem especially
vulnerable to extinction is significant from a conservation
perspective, given the rapid rates of deforestation
in this region (Sodhi & Brook 2006). Geographically restricted
species tend to be more susceptible to extinction
because they usually occupy narrow niches (Smith et al.
1993), and habitat loss can reduce niches through the loss
of habitat heterogeneity (Norris & Harper 2004). Populations
of species with smaller clutch sizes may have diminished
abilities to recover following population declines
(Sodhi et al. 2004b; Jetz et al. 2008). Species with narrower
habitat breadth tend to be more extinction prone
because they may be more sensitive to habitat degradation
or conversion (Sodhi et al. 2004b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความดัน และยอดเงินเหลือป่า (Sodhi et al2004b) บางชนิดที่ใช้โกรฟส์ศาสดายัง(เช่น Balambangan: เรียกหนาเขียวนกพิราบ [Treroncurvirostra]), อาจเนื่องจากการสูญเสียของฝั่งนี้อยู่อาศัยป่าในอื่น ๆ taxa (เกาะ et al. 2004 Cardillo et al. 2005Al. Sodhi ร้อยเอ็ด 2008a, b), นก extinctions ได้ nonrandomบินตัน พันธุ์ที่จำกัด Indomalayaวางไข่น้อย มีอยู่อาศัยแคบกว้าง และมีขนาดใหญ่มวลร่างกาย มีความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการ คล้ายคลึงกันผลพบในนกการศึกษาอื่น ๆ(เช่น กาสตันและแบล็กเบิร์น 1995 ชิ้นและ Sodhi 2006) ที่ความจริงที่ดูเหมือน Indomalayan ยุงสายพันธุ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์เป็นสำคัญจากการอนุรักษ์มุมมอง กำหนดราคาอย่างรวดเร็วของการทำลายป่าในภูมิภาคนี้ (Sodhi & บรู๊ค 2006) กันทางภูมิศาสตร์จำกัดพันธุ์มักจะไวต่อการสูญพันธุ์มากขึ้นเพราะพวกเขามักจะยึดตรงไหนแคบ (Smith et al1993), และที่อยู่อาศัยสูญเสียสามารถลดตรงไหนผ่านการสูญเสียของ heterogeneity อยู่อาศัย (นอร์ริสและฮาร์เปอร์ 2004) ประชากรพันธุ์กับหนีบขนาดเล็กอาจมีการลดขนาดลงความสามารถในการกู้คืนต่อไปนี้ลดอัตราประชากร(Sodhi et al. 2004b Jetz et al. 2008) พันธุ์กับแคบลงอยู่อาศัยกว้างมักจะ มีแนวโน้มสูญพันธุ์เพิ่มเติมเนื่องจากพวกเขาอาจจะมีความไวต่อการย่อยสลายอยู่อาศัยหรือแปลง (Sodhi et al. 2004b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความดันและปริมาณของป่าที่เหลือ (Sodhi et al.
2004b) บางชนิดที่ใช้ป่าชายเลนยังหายไป
(เช่น Balambangan หนาที่เรียกเก็บเงินสีเขียวนกพิราบ [Treron
curvirostra]) อาจเป็นเพราะการสูญเสียของชายฝั่งนี้
ป่าที่อยู่อาศัย.
ในขณะที่แท็กซ่าอื่น ๆ (เกาะ et al, 2004; Cardillo et al. 2005
. Sodhi et al, 2008a, ข) การสูญพันธุ์เป็นนก nonrandom
ในบินตัน ชนิดที่ถูก จำกัด ให้ Indomalaya,
วางไข่ไม่กี่ที่อยู่อาศัยมีความกว้างแคบและมีขนาดใหญ่
มวลกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงที่จะสูญพันธุ์ ที่คล้ายกัน
ผลที่ได้รับการค้นพบในการศึกษาอื่น ๆ เกี่ยวกับนก
(เช่นแกสตันและแบ 1995; Posa & Sodhi 2006)
ความจริงที่ว่าสายพันธุ์ถิ่น Indomalayan ดูเหมือนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ความเสี่ยงที่จะสูญพันธุ์เป็นอย่างมีนัยสำคัญจากการอนุรักษ์
มุมมองที่ได้รับอัตราค่าอย่างรวดเร็วของการทำลายป่า
ในภูมิภาคนี้ (Sodhi & ห้วย 2006) จำกัด ทางภูมิศาสตร์
สายพันธุ์ที่มีแนวโน้มที่จะอ่อนแอมากขึ้นจะสูญพันธุ์
เพราะพวกเขามักจะครองซอกแคบ (สมิ ธ et al.
1993) และการสูญเสียที่อยู่อาศัยสามารถลดซอกผ่านการสูญเสีย
ความหลากหลายของที่อยู่อาศัย (นอร์ริและฮาร์เปอร์ 2004) ประชากร
ของสายพันธุ์ที่มีขนาดคลัทช์ขนาดเล็กอาจจะลดลง
ความสามารถในการฟื้นตัวตามการลดลงของประชากร
(Sodhi et al, 2004b;. Jetz et al, 2008.) สายพันธุ์ที่มีความแคบ
กว้างที่อยู่อาศัยมีแนวโน้มที่จะสูญเสียมากขึ้นแนวโน้ม
เพราะพวกเขาอาจจะมีความไวต่อการย่อยสลายที่อยู่อาศัย
หรือการแปลง (Sodhi et al. 2004b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงดันและปริมาณของป่าที่เหลือ ( sodhi et al .
2004b ) บางชนิดที่ใช้ป่าชายเลนก็หายไป
( เช่น balambangan : นกเขาเปล้าธรรมดา [ treron
curvirostra ] ) อาจจะเนื่องจากการสูญเสียของชายฝั่งนี้

ในป่าที่อยู่อาศัย และอื่น ๆ ( เกาะ et al . 2004 ; คาร์ดิลโล et al . 2005 ;
sodhi et al . 2008a , B ) , การสูญพันธุ์นกเป็น nonrandom
ในบินตัน .ชนิดที่ จํากัด นโดมาลายา
ออกไข่ , น้อยมีที่อยู่อาศัยกว้างแคบ และมีมวล
ร่างกายขนาดใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ ผลที่คล้ายกัน
ถูกพบในการศึกษาอื่น ๆนก
( เช่น แกสตัน&แบล็คเบิร์น 1995 ; โพซ่า& sodhi 2006 )
ความจริง indomalayan สายพันธุ์ถิ่นดูเหมือนโดยเฉพาะ
เสี่ยงสูญพันธุ์อย่างมีนัยสำคัญ จากการอนุรักษ์
มุมมองได้รับอัตราอย่างรวดเร็วของการตัดไม้ทำลายป่า
ในภูมิภาคนี้ ( sodhi &ห้วย 2006 ) ภูมิศาสตร์จำกัด
ชนิดมีแนวโน้มที่จะเสี่ยงต่อการสูญเสีย
เพราะพวกเขามักจะครอบครองซอกแคบ ( Smith et al .
1993 ) และการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยสามารถลดการสูญเสียความหลากหลายของ niches ผ่าน
เคอ ( นอริส&ฮาร์เปอร์ 2004 ) ประชากรของสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็ก

คลัชอาจลดลงความสามารถในการกู้คืนตามจำนวนประชากรลดลง
( sodhi et al . 2004b ; Jetz et al . 2008 ) ชนิดแคบ
ที่อยู่อาศัยกว้างมีแนวโน้มที่จะมากกว่าการเสี่ยง
เพราะพวกเขาอาจจะมีความไวต่อสิ่งแวดล้อมหรือการสลาย
( sodhi et al . 2004b )