• The Etruscans excelled in portray

• The Etruscans excelled in portraying humans. Throughout their history they used two sets of burial practices: cremation and inhumation.[3]
• Cinerary urns (for cremation) and sarcophagi (for inhumation) have been found together in the same tomb showing that throughout generations, both forms were used at the same time.[4]
• In the 7th century they started depicting human heads on canopic urns and when they started burying their dead in the late 6th century they did so in terracotta sarcophagi.[5]
• These sarcophagi were decorated with an image of the deceased reclining on the lid alone or sometimes with a spouse. The Etruscans invented the custom of placing figures on the lid which later influenced the Romans to do the same.[5]
• These urns were widely popular in Etruria and, from there, the style made its way to Chiusi. After studying the urns further, it was revealed that they were most likely made from molds, in large quantities. This was discovered due to their almost exact resemblance to one another. They have been identified as far back as the third century B.C. and are technically still used to this day (caskets.) Examples of these pieces can be found today in museums all around the world.
• The Hellenistic period funerary urns were generally made in two pieces. The top lid usually depicted a banqueting man or woman (but not always) and the container part was either decorated in relief in the front only or, on more elaborate stone pieces, carved on its sides.[6]
• During this period, the terracotta urns were being mass-produced using moulds in Northern Etruria (specifically in and around Chiusi).[7]
• Often the scenes decorated in relief on the front of the urn were depicting generic Greek influenced scenes.[8]
• The production of these urns did not require skilled artists and so what we are left with is often mediocre, unprofessional art, made en masse.[9]
• However the color choices on the urns offer great evidence as to when it was created, because the color popularities changed over time due to availability, or even just pure aesthetic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

•ต่อที่นนท์ในจิตรมนุษย์ ตลอดประวัติศาสตร์ของพวกเขา ที่พวกเขาใช้สองชุดของการปฏิบัติงานศพ: ศพและ inhumation [3]•จำลองโกศ cinerary (สำหรับศพ) และ sarcophagi (สำหรับ inhumation) พบกันในสุสานเดียวกันแสดงว่า รุ่น รูปแบบถูกใช้ในเวลาเดียวกัน [4] •ในศตวรรษ 7 พวกเขาเริ่มแสดงหัวมนุษย์บนจำลองโกศ canopic และเริ่มฝังศพของพวกเขาตายในปลายศตวรรษที่ 6 พวกเขาได้ดังนั้นในดินเผา sarcophagi [5]• Sarcophagi เหล่านี้ถูกตกแต่ง ด้วยรูปภาพของผู้เสียชีวิตนอนอยู่บนฝาอย่างเดียว หรือบางครั้งกับคู่สมรส ต่อการคิดค้นการวางเลขบนฝาซึ่งภายหลังได้รับอิทธิพลโรมันจะไม่เหมือนกัน [5] •จำลองโกศเหล่านี้เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในท่อง และ จาก ลักษณะทำทางการจิวซี หลังจากเรียนจำลองโกศเพิ่มเติม มันถูกเปิดเผยว่า พวกเขาเป็นส่วนใหญ่มักทำจากแม่พิมพ์ ในปริมาณมาก นี้ถูกค้นพบเนื่องจากความคล้ายคลึงของแทบทุกประการอื่น พวกเขาได้รับการระบุเป็นไกลกลับเป็นก่อนนั้นศตวรรษที่สามและมีเทคนิคยังคงใช้ถึงทุกวันนี้ (โลงศพราชินี) ตัวอย่างของชิ้นส่วนเหล่านี้สามารถพบวันนี้อยู่ในพิพิธภัณฑ์ทั่วโลก•จำลองโกศยอดรอบเฮเลนนิสติคมักเกิดขึ้นในสองชิ้น ฝาด้านมักจะถ่ายทอดออกมาเป็นชายหรือหญิงจัดเลี้ยง (แต่ไม่เสมอ) และส่วนคอนเทนเนอร์ถูกทั้งบรรเทาด้านหน้าเฉพาะ หรือ ในละเอียด ชิ้นหิน แกะสลักด้านข้างของมัน [6]•ในช่วงเวลานี้ จำลองโกศดินเผาถูกมวลผลิตโดยใช้แม่พิมพ์ในท่องภาคเหนือ (โดยเฉพาะสถานที่ สำคัญ ในจิวซี) [7] •ฉากตกแต่งบรรเทาที่หน้าโกศมักจะถูกถ่ายทอดฉากได้รับอิทธิพลภาษากรีกทั่วไป [8] •การจำลองโกศเหล่านี้ไม่ต้องใช้ฝีมือศิลปิน และเพื่ออะไรเราจะเหลือ เป็นศิลปะ ทำมวลปานกลาง ไม่เป็นมืออาชีพ [9] •อย่างไรก็ตาม ตัวเลือกสีบนจำลองโกศมีหลักฐานที่ดีว่าเมื่อมันถูกสร้างขึ้น เนื่องจากค่านิยมสีที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเนื่องจากความพร้อมใช้งาน หรือความงามที่บริสุทธิ์แม้เพียงแค่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•อิทรุจิตรเก่งในมนุษย์ ตลอดประวัติศาสตร์ของพวกเขาพวกเขาใช้สองชุดปฏิบัติงานฌาปนกิจศพ. พระราชทานเพลิงศพและศพ [3]
•โกศ cinerary (สำหรับเผาศพ) และโลง (สำหรับศพ) ได้รับการพบร่วมกันในหลุมฝังศพเดียวกันแสดงให้เห็นว่าตลอดชั่วอายุของทั้งสองรูปแบบที่ถูกนำมาใช้ใน ในเวลาเดียวกัน. [4]
•ในศตวรรษที่ 7 พวกเขาเริ่มวาดหัวมนุษย์บนโกศ canopic และเมื่อพวกเขาเริ่มฝังศพผู้ตายในช่วงปลายศตวรรษที่ 6 ที่พวกเขาทำเช่นนั้นในดินเผาโลง. [5]
•โลงศพเหล่านี้ถูกตกแต่งด้วยภาพของ ผู้ตายนอนบนฝาเดียวหรือบางครั้งก็มีคู่สมรส อิทรุคิดค้นที่กำหนดเองของการวางตัวเลขบนฝาที่มีอิทธิพลต่อชาวโรมันจะทำเช่นเดียวกันได้. [5]
•โกศเหล่านี้เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในปรโลกและจากที่นั่นสไตล์ที่ทำมาถึง Chiusi หลังจากเรียนโกศต่อไปมันก็ถูกเปิดเผยว่าพวกเขากำลังทำส่วนใหญ่น่าจะมาจากแม่พิมพ์ในปริมาณมาก นี้ถูกค้นพบเนื่องจากความคล้ายคลึงเกือบแน่นอนของพวกเขากับอีกคนหนึ่ง พวกเขาได้รับการระบุไกลกลับเป็นศตวรรษที่สามและมีเทคนิคยังคงใช้มาจนถึงวันนี้ (โลงศพ.) ตัวอย่างของชิ้นส่วนเหล่านี้สามารถพบได้ในวันนี้ในพิพิธภัณฑ์ทั่วโลก.
•ขนมผสมน้ำยาโกศระยะเวลาศพที่ถูกสร้างขึ้นโดยทั่วไปในสอง ชิ้น ฝาด้านบนมักจะปรากฎเป็นคนจัดงานเลี้ยงหรือหญิง ( แต่ไม่เสมอไป) และเป็นส่วนหนึ่งภาชนะที่ถูกตกแต่งอย่างใดอย่างหนึ่งในการบรรเทาในด้านหน้าหรือเฉพาะในชิ้นหินซับซ้อนมากขึ้นสลักอยู่บนด้านข้าง. [6]
•ในช่วงเวลานี้ โกศดินเผาถูกมวลผลิตโดยใช้แม่พิมพ์ในภาคเหนือปรโลก (โดยเฉพาะในและรอบ ๆ Chiusi). [7]
•บ่อยครั้งที่ฉากอลังการในการบรรเทาที่ด้านหน้าของโกศที่ถูกวาดทั่วไปกรีกอิทธิพลฉาก. [8]
•การผลิต โกศเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องศิลปินที่มีทักษะและดังนั้นสิ่งที่เราจะเหลือมักจะปานกลางศิลปะไม่เป็นมืออาชีพทำค์ไรเดอ. [9]
• แต่เลือกสีในโกศเสนอหลักฐานที่ดีว่าเมื่อมันถูกสร้างขึ้นเพราะ popularities สี เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเนื่องจากการมีหรือแม้เพียงแค่ความงามที่บริสุทธิ์