An optical flat is an optical-grade

An optical flat is an optical-grade piece of glass lapped and polished to be extremely flat on one or both sides, usually within a few millionths of an inch (about 25 nanometres). They are used with a monochromatic light to determine the flatness of other optical surfaces by interference.[1] When an optical flat is placed on another surface and illuminated, the light waves reflect off both the bottom surface of the flat and the surface it is resting on. This causes a phenomenon similar to thin-film interference. The reflected waves interfere, creating a pattern of interference fringes visible as light and dark bands. The spacing between the fringes is smaller where the gap is changing more rapidly, indicating a departure from flatness in one of the two surfaces, in a similar way to the contour lines on a map. A flat surface is indicated by a pattern of straight, parallel fringes with equal spacing, while other patterns indicate uneven surfaces. Two adjacent fringes indicate a difference in elevation of one-half wavelength of the light used, so by counting the fringes differences in elevation of the surface can be measured to millionths of an inch.
Usually only one of the two surfaces is made optically flat to the specified tolerance, and this surface is indicated by an arrow on the edge of the glass.
Optical flats are sometimes given an optical coating and used as precision mirrors for special purposes, such as in a Fabry–Pérot interferometer or laser cavity. Optical flats have uses in spectrophotometry as well.
Flatness testing
An optical flat is usually placed upon a flat surface to be tested. If the surface is clean and reflective enough, rainbow colored bands of interference fringes will form when the test piece is illuminated with white light. However, if a monochromatic light is used to illuminate the work piece, such as helium, low-pressure sodium, or a laser, then a series of dark and light interference fringes will form. These interference fringes determine the flatness of the work piece, relative to the optical flat, to within a fraction of the wavelength of the light. If both surfaces are perfectly the same flatness and parallel to each other, no interference fringes will form. However, there is usually some air trapped between the surfaces. If the surfaces are flat, but a tiny optical wedge of air exists between them, then straight, parallel interference fringes will form, indicating the angle of the wedge (ie: more, thinner fringes indicate a steeper wedge while fewer but wider fringes indicate less of a wedge). The shape of the fringes also indicate the shape of the test surface, because fringes with a bend, a contour, or rings indicate high and low points on the surface, such as rounded edges, hills or valleys, or convex and concave surfaces.
Preparation
Both the optical flat and the surface to be tested need to be extremely clean. The tiniest bit of dust settling between the surfaces can ruin the results. Even the thickness of a streak or a fingerprint on the surfaces can be enough to change the width of the gap between them. Before the test, the surfaces are usually cleaned very thoroughly. Most commonly, acetone is used as the cleaning agent, because it dissolves most oils and it evaporates completely, leaving no residue. Typically, the surface will be cleaned using the "drag" method, in which a lint-free, scratch-free tissue is wetted, stretched, and dragged across the surface, pulling any impurities along with it. This process is usually performed dozens of times, ensuring that the surface is completely free of impurities. A new tissue will need to be used each time, to prevent recontamination of the surfaces from previously removed dust and oils.Testing is often done in a clean-room or another dust-free environment, keeping the dust from settling on the surfaces between cleaning and assembly. Sometimes, the surfaces may be assembled by sliding them together, helping to scrape off any dust that might happen to land on the flat. The testing is usually done in a temperature-controlled environment to prevent any distortions in the glass, and needs to be performed on a very stable work-surface. After testing, the flats are usually cleaned again and stored in a protective case, and are often kept in a temperature-controlled environment until used again.
Lighting
For the best test-results, a monochromatic light, consisting of only a single wavelength, is used to illuminate the flats. To show the fringes properly, several factors need to be taken into account when setting up the light source, such as the angle of incidence between the light and the observer, the angular size size of the light source in relation to the pupil of the eye, and the homogeneity of the light source when reflected off of the glass.
Many sources for monochromatic light can be used. Most lasers emit light of a very narrow bandwidth, and often provide a suitable light source. A helium-neon laser emits light at 632 nanometers (red), while a frequency doubled Nd:YAG laser enits light at 532 nm (green). Various laser diodes emit light in red, green or blue. Dye lasers can be tuned to emit nearly any color. However, lasers also experience a phenomenon called laser speckle, which shows up in the fringes.
Several gas or metal-vapor lamps can also be used. When operated at low pressure and current, these lamps generally produce light in various spectral lines, with one or two lines being most predominant. Because these lines are very narrow, the lamps can be combined with narrow-bandwidth filters to isolate the strongest line. A helium-discharge lamp will produce a line at 587.6 nm (yellow) while a mercury-vapor lamp produces a line at 546.1 (yellowish green). Cadmium vapor produces a line at 643.8 (red), but low pressure sodium produces a line at 589.3 (yellow). Of all the lights, low pressure sodium is the only one that produces a single line, requiring no filter.
The fringes only appear in the reflection of the light source, so the optical flat must be viewed from the exact angle of incidence that the light shines upon it. If viewed from a zero degree angle (from directly above), the light must also be at a zero degree angle. As the viewing angle changes, the lighting angle must also change. The light must be positioned so that its reflection can be seen covering the entire surface. Also, the angular size of the light source needs to be many times greater than the eye. For example, if an incandescent light is used, the fringes may only show up in the reflection of the filament. By moving the lamp much closer to the flat, the angular size becomes larger and the filament may appear to cover the entire flat, giving clearer readings. Sometimes, a diffuser may be used, such as the powder coating inside frosted bulbs, to provide a homogenous reflection off the glass. Typically, the measurements will be more accurate when the light source is as close to the flat as possible, but the eye is as far away as possible.
Wringing
Wringing occurs when nearly all of the air becomes forced out from between the surfaces, causing the surfaces to lock together through the vacuum between them. The flatter the surfaces; the better they will wring together, especially when the flatness extends all the way to the edges. If two surfaces are very flat, they may become wrung together so tightly that a lot of force may be needed to separate them.
The interference fringes typically only form once the optical flat begins to wring to the testing surface. If the surfaces are clean and very flat, they will begin to wring almost immediately after the first contact. After wringing begins, as air is slowly forced out from between the surfaces, an optical wedge forms between the surfaces. The interference fringes form perpendicular to this wedge. As the air is forced out, the fringes will appear to move toward the thickest gap, spreading out and becoming wider but fewer. As the air is forced out, the vacuum holding the surfaces together becomes stronger. The optical flat should usually never be allowed to fully wring to the surface, otherwise it can be scratched or even broken when separating them. In some cases, if left for many hours, a block of wood may be needed to knock them loose. Testing flatness with an optical flat is typically done as soon a viable interference pattern develops, and then the surfaces are separated before they can fully wring. Because the angle of the wedge is extremely shallow and the gap extremely small, wringing may take a few hours to complete. Sliding the flat in relation to the surface can speed up wringing, but trying to press the air out will have little effect.
If the surfaces are insufficiently flat, if any oil films or impurities exist on the surface, or if slight dust-particles land between the surfaces, they may not wring at all. Therefore, the surfaces must be very clean and free of debris to get an accurate measurement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแบนแสงเป็นชิ้นเลนส์เกรดมีกระจกล้อมรอบ และขัดจะแบนมากในหนึ่ง หรือทั้งสองข้าง ปกติภายใน millionths กี่นิ้ว (ประมาณ 25 nanometres) พวกเขาจะใช้แสงมนตร์เพื่อตรวจสอบความเรียบของพื้นผิวอื่น ๆ แสงสัญญาณรบกวน [1] เมื่อมีแบนแสงอยู่บนอีกผิว และเรือง แสง แสงคลื่นสะท้อนกลับจากพื้นผิวด้านล่างของและมันจะอยู่บนพื้นผิว ซึ่งทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่คล้ายกับสัญญาณรบกวนแบบฟิล์ม คลื่นสะท้อนรบกวน การสร้างรูปแบบของการรบกวนขอบมองเห็นเป็นแถบสว่าง และมืด ระยะห่างระหว่างขอบมีขนาดเล็กช่องว่างมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การแสดงออกจากความเรียบของพื้นผิวสอง ในลักษณะคล้ายกับเส้นบนแผนที่ คือระบุรูปแบบของขอบตรง ขนานกับการเว้นระยะห่างเท่ากัน ในขณะที่รูปแบบอื่น ๆ แสดงว่า พื้นผิวไม่สม่ำเสมอกัน ขอบติดกันสองบ่งชี้ความแตกต่างในระดับความสูงของครึ่งความยาวคลื่นของแสงที่ใช้ ดังนั้น โดยการนับขอบ ความแตกต่างในระดับความสูงของพื้นผิวสามารถวัด millionths นิ้วมักจะเพียงหนึ่งพื้นผิวสองทำโดยแบนไปเผื่อระบุ และพื้นผิวนี้จะระบุ โดยลูกศรที่ขอบของแก้วแสงแฟลตบางครั้งได้รับการเคลือบเลนส์ และใช้เป็นกระจกความแม่นยำสำหรับวัตถุประสงค์พิเศษ เช่นในโพรง Fabry – Pérot อินเตอร์เฟียร์โรมิเตอร์หรือเลเซอร์ แสงแฟลตมีใช้ใน spectrophotometry เป็นอย่างดีทดสอบความเรียบการแบนแสงมักจะอยู่ตามพื้นผิวเรียบจะทดสอบ ถ้าพื้นผิวสะท้อนแสงเพียงพอ และสะอาด เรนโบว์สีแถบขอบรบกวนจะฟอร์มชิ้นทดสอบจะเรืองแสงสีขาว อย่างไรก็ตาม ถ้าไฟมนตร์ใช้ส่องชิ้นงาน เช่นฮีเลียม โซเดียมความดันต่ำ หรือ เลเซอร์ แล้วชุดขอบมืด และแสงรบกวนจะมีรูปแบบ ขอบเหล่านี้รบกวนตรวจสอบความเรียบของชิ้นงาน สัมพันธ์กับแบนแสง การภายในส่วนของความยาวคลื่นของแสง ถ้าผิวทั้งสองอย่าง ความเรียบและขนานกับขอบรบกวนกัน ไม่เหมือนกันจะฟอร์ม อย่างไรก็ตาม มีปกติบางอากาศขังอยู่ระหว่างพื้นผิว ถ้าพื้นผิวเป็นแบน แต่ลิ่มเป็นแสงเล็ก ๆ ของอากาศอยู่ระหว่างพวกเขา แล้วจะ ฟอร์มขอบรบกวนตรง ขนาน มุมลิ่มระบุ (เช่น: ขอบเพิ่มเติม ทินเนอร์แสดงลิ่มสูงชันในขณะที่น้อยลง แต่กว้างขึ้นขอบระบุน้อยของลิ่ม) รูปร่างของขอบแสดงรูปร่างของพื้นผิวทดสอบ เพราะขอบโค้ง มีรูปร่าง หรือแหวนแสดงจุดบนพื้นผิว เช่น มน หรือ หงาย หรือพื้นผิวที่เว้า และนูนสูงและต่ำเตรียมความพร้อมทั้งแบนแสงและพื้นผิวที่จะทดสอบต้องสะอาดมาก บิตที่เล็กที่สุดฝุ่นชำระระหว่างพื้นผิวสามารถทำลายผล แม้แต่ความหนาของการติดต่อหรือลายนิ้วมือบนพื้นผิวสามารถพอที่จะเปลี่ยนความกว้างของช่องว่างระหว่างพวกเขา ก่อนทดสอบ พื้นผิวมักจะทำความสะอาดอย่างละเอียด ทั่วไป อะซิโตนเป็นใช้เป็นสารทำความสะอาด เนื่องจากน้ำมันส่วนใหญ่ที่มันละลาย และมันระเหยอย่างสมบูรณ์ ไม่มีสารตกค้างออกจาก โดยทั่วไป พื้นผิวจะทำความสะอาดโดยใช้วิธี "ลาก" ซึ่งเนื้อเยื่อขุย ข่วนไม่เปียก ยืด และลากบนผิว ดึงสิ่งสกปรกใด ๆ พร้อมกับมัน กระบวนการนี้เป็นหลายสิบครั้ง มักจะทำให้พื้นผิวปราศจากสิ่งสกปรก เนื้อเยื่อใหม่จะต้องใช้แต่ละครั้ง การป้องกัน recontamination พื้นผิวจากฝุ่นละอองที่ถูกเอาออกก่อนหน้านี้และน้ำมัน มักจะทำการทดสอบในสะอาดห้องพักหรืออื่นปราศจากฝุ่น เก็บฝุ่นจากบนพื้นผิวทำความสะอาดและประกอบ บางครั้ง อาจประกอบพื้นผิว โดยการเลื่อนกัน ช่วยในการขูดปิดฝุ่นละอองที่อาจเกิดขึ้นกับที่ดินบนพื้นราบได้ การทดสอบมักจะทำในสภาพแวดล้อมควบคุมอุณหภูมิเพื่อป้องกันการบิดเบือนการ และความต้องการที่จะทำงานพื้นผิวมีความเสถียรมาก หลังจากการทดสอบ แฟลตมักจะทำความสะอาดอีกครั้ง และเก็บไว้ในการป้องกันกรณี และมักจะได้เก็บไว้ในระบบควบคุมอุณหภูมิจนใช้อีกแสงสว่างสำหรับการที่ดีที่สุดผลการทดสอบ ไฟมนตร์ ประกอบด้วยเท่าความยาวคลื่นเดียว ใช้ให้แสงสว่างแฟลต แสดงขอบได้อย่างถูกต้อง หลายปัจจัยต้องพิจารณาเมื่อการตั้งค่าแสง เช่นอุบัติการณ์ของมุมระหว่างแสงและผู้สังเกตการณ์ ขนาดเชิงมุมของแหล่งแสงม่านตา และรอยของแหล่งกำเนิดแสงเมื่อสะท้อนจากกระจกสามารถใช้มนตร์ไฟหลายแหล่ง เลเซอร์ส่วนใหญ่เปล่งแสงของแบนด์วิดท์แคบมาก และมักให้แหล่งกำเนิดแสงที่เหมาะสม เลเซอร์ฮีเลียมนีออนปล่อยแสงที่ 632 นาโนเมตร (สีแดง), ในขณะที่ความถี่เป็นสองเท่า Nd:YAG เลเซอร์ enits แสงที่ 532 nm (สีเขียว) ต่าง ๆ เลเซอร์ไดโอดเปล่งแสงสีแดง สีเขียว หรือสีฟ้า เลเซอร์สีย้อมสามารถฟังคายเกือบทุกสี อย่างไรก็ตาม เลเซอร์ยังพบปรากฏการณ์ที่เรียกว่าเลเซอร์ speckle ซึ่งแสดงในขอบก๊าซหรือไอโลหะโคมไฟต่าง ๆ ยังใช้ เมื่อดำเนินการ ที่ความดันต่ำ และปัจจุบัน โคมไฟเหล่านี้โดยทั่วไปจะผลิตแสงในเส้นสเปกตรัมต่าง ๆ มีหนึ่ง หรือสองบรรทัดเด่นมากที่สุด เนื่องจากรายการเหล่านี้จะแคบมาก โคมไฟสามารถใช้ร่วมกับแบนด์วิดท์แคบกรองเพื่อแยกบรรทัดที่แข็งแกร่ง โคมไฟลอยฟ้าปล่อยจะผลิตบรรทัดที่ 587.6 nm (สีเหลือง) ในขณะที่โคมไฟไอปรอท–สร้างบรรทัดที่ 546.1 (เหลืองเขียว) ไอแคดเมียมผลิตบรรทัดที่ 643.8 (สีแดง), แต่โซเดียมความดันต่ำผลิตบรรทัดที่ 589.3 (สีเหลือง) ทั้งหมดแสงไฟ โซเดียมความดันต่ำเป็นหนึ่งเดียวที่สร้างบรรทัดเดียว ต้องไม่ขอบปรากฏแสงสะท้อนจากแหล่งกำเนิดแสง เท่านั้นดังนั้นต้องดูแบนแสงจากของอุบัติการณ์ที่แน่นอนของมุมที่แสงไฟส่องสว่างเมื่อมัน ถ้าดูจากศูนย์องศา (จากด้านบนโดยตรง), แสงต้องเป็นมุมศูนย์องศาด้วย เป็นมุมมองการเปลี่ยนแปลง ยังต้องเปลี่ยนมุมแสง แสงต้องวางตำแหน่งเพื่อให้สามารถเห็นภาพสะท้อนของครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด ยัง ขนาดเชิงมุมของแหล่งกำเนิดแสงต้องเป็นมากกว่าตาหลายครั้ง เช่น ถ้าเป็นหลอดไฟที่ใช้ ขอบอาจแสดงค่าสะท้อนแสงของเส้นใย โดยย้ายโคมไฟมากใกล้พื้นราบ ขนาดเชิงมุมจะมีขนาดใหญ่ และเส้นใยอาจจะ ครอบคลุมทั้งพื้นราบ ให้อ่านชัดเจน บางครั้ง กระจายแสงสามารถใช้ เช่นฝุ่นภายในหลอดฝ้า ให้เป็นเนื้อเดียวกันสะท้อนออกจากกระจก โดยทั่วไป การวัดจะถูกต้องมากขึ้นเมื่อแหล่งกำเนิดแสงจะใกล้เคียงกับแบนที่สุด แต่ตาได้ไกลที่สุดบิดบิดเกิดขึ้นเมื่อเกือบทั้งหมดของเครื่องจะบังคับให้ออกระหว่างพื้นผิว ทำให้พื้นผิวการล็อกเข้าด้วยกันผ่านเครื่องดูดฝุ่นระหว่างการ อี๋ที่พื้นผิว ดีกว่าพวกเขาจะบิดเข้าด้วยกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความเรียบขยายไปทางขอบ ถ้าพื้นผิวสองแบนมาก พวกเขาอาจเป็น wrung กันให้แน่นที่อาจจะจำเป็นมากแรงไปแบบฟอร์มโดยทั่วไปเฉพาะขอบรบกวนครั้งแบนแสงเริ่มบีบผิวทดสอบ ถ้าพื้นผิวสะอาด และแบนมาก พวกเขาจะเริ่มบีบจากการติดต่อครั้งแรก หลังจากบิดเริ่ม เป็นช้าได้บังคับออกอากาศระหว่างพื้นผิว การฟอร์มลิ่มแสงระหว่างพื้นผิว ขอบรบกวนแบบฉากนี้ลิ่ม อากาศถูกบังคับให้ออก ขอบจะปรากฏขึ้นเพื่อ ย้ายไปยังช่องว่างหนา แพร่กระจายออก และกลายเป็นกว้างแต่น้อย ขณะที่อากาศถูกบังคับให้ออก เครื่องดูดฝุ่นที่จับพื้นผิวร่วมกันกลายเป็นดี แบนแสงปกติไม่ควรอนุญาตให้บิดเต็มพื้นผิว มิฉะนั้น จะมีรอยขีดข่วน หรือแม้เสียเมื่อแบ่งแยก ในบางกรณี ถ้าทิ้งไว้หลายชั่วโมง บล็อกไม้อาจต้องเคาะพวกเขาหลวม ทดสอบความเรียบกับการแบนแสงเสร็จจะเป็นเร็ว ๆ นี้ พัฒนารูปแบบการรบกวนทาง และพื้นผิวจะแยกออกแล้ว ก่อนที่จะสามารถบิดเต็ม เนื่องจากมุมของลิ่มตื้นมาก และช่องว่างขนาดเล็กมาก บิดอาจใช้เวลาสองสามชั่วโมงให้เสร็จสมบูรณ์ เลื่อนแบนสัมพันธ์กับพื้นผิวสามารถเร่งบิด แต่พยายามกดอากาศออกจะมีผลเพียงเล็กน้อยถ้าพื้นผิวไม่ แบน ถ้าฟิล์มน้ำมันหรือสิ่งสกปรกใด ๆ ที่มีอยู่บนพื้น หรือถ้าอนุภาคฝุ่นเล็กน้อยที่ดินระหว่างพื้นผิว ที่พวกเขาอาจบิดไม่ได้ ดังนั้น พื้นผิวต้องสะอาด และปราศจากฝุ่นผงเพื่อให้ได้การวัดที่แม่นยำมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบนแสงเป็นชิ้นแสงเกรดแก้วซัดและขัดจะทรงตัวมากในหนึ่งหรือทั้งสองฝ่ายมักจะภายในไม่กี่ millionths ของนิ้ว (ประมาณ 25 นาโนเมตร) พวกเขาจะใช้กับแสงสีเดียวเพื่อตรวจสอบความเรียบของพื้นผิวแสงอื่น ๆ จากการรบกวน. [1] เมื่อแบนแสงจะวางอยู่บนพื้นผิวอื่นและสว่างคลื่นแสงที่สะท้อนออกทั้งพื้นผิวด้านล่างของแบนและพื้นผิวที่มันเป็น ที่วางอยู่บน นี้ทำให้เกิดปรากฏการณ์คล้ายกับสัญญาณรบกวนแบบฟิล์มบาง คลื่นสะท้อนรบกวนการสร้างรูปแบบของการรบกวนขอบมองเห็นเป็นแสงและสีวง ระยะห่างระหว่างขอบมีขนาดเล็กที่ทำให้เกิดช่องว่างที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วมากขึ้นแสดงให้เห็นออกเดินทางจากความเรียบในหนึ่งในสองพื้นผิวในทำนองเดียวกันกับเส้นชั้นความสูงบนแผนที่ พื้นผิวที่เรียบถูกระบุโดยรูปแบบของการตรงขอบขนานที่มีระยะห่างเท่า ๆ กันในขณะที่รูปแบบอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นพื้นผิวที่ขรุขระ สองริมอยู่ติดกันบ่งบอกถึงความแตกต่างในระดับความสูงของครึ่งหนึ่งของความยาวคลื่นของแสงที่ใช้ดังนั้นโดยการนับความแตกต่างที่ขอบในระดับความสูงของพื้นผิวที่สามารถวัดในล้านของนิ้ว.
มักจะมีเพียงหนึ่งในสองของพื้นผิวที่จะทำแบนสายตาไป ความอดทนที่ระบุและพื้นผิวนี้จะแสดงโดยลูกศรบนขอบของแก้ว.
แฟลต Optical บางครั้งได้รับการเคลือบแสงและใช้เป็นกระจกที่มีความแม่นยำเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษเช่นใน Fabry-Pérotสันหรือเลเซอร์โพรง แฟลตออปติคอลได้ใช้ใน spectrophotometry เช่นกัน.
ความเรียบทดสอบ
แบนแสงมักจะวางไว้บนพื้นผิวเรียบที่จะทดสอบ หากพื้นผิวที่สะอาดและสะท้อนแสงพอแถบสีรุ้งขอบรบกวนจะเกิดขึ้นเมื่อชิ้นทดสอบจะสว่างด้วยแสงสีขาว แต่ถ้าแสงสีเดียวจะใช้ในการส่องสว่างชิ้นงานเช่นฮีเลียมโซเดียมความดันต่ำหรือเลเซอร์แล้วชุดของความมืดและแสงสว่างริมรบกวนจะฟอร์ม เหล่านี้ขอบรบกวนตรวจสอบความเรียบของชิ้นงานที่เทียบกับแบนแสงภายในส่วนของความยาวคลื่นของแสงที่ หากทั้งสองพื้นผิวเป็นอย่างดีความเรียบเหมือนกันและขนานไปกับแต่ละอื่น ๆ ไม่มีขอบรบกวนจะฟอร์ม แต่มักจะมีอากาศติดอยู่ระหว่างพื้นผิว หากพื้นผิวจะถูกแบน แต่ลิ่มแสงเล็ก ๆ ของอากาศอยู่ระหว่างพวกเขาแล้วตรงขอบรบกวนขนานจะฟอร์มแสดงให้เห็นมุมของลิ่ม (เช่น: เพิ่มเติมริมทินเนอร์แสดงให้เห็นลิ่มชันในขณะที่น้อยลง แต่กว้างขอบแสดงให้เห็นน้อย ของลิ่ม) รูปร่างของขอบยังแสดงให้เห็นรูปร่างของพื้นผิวการทดสอบเพราะขอบกับโค้งเส้นหรือแหวนบ่งบอกถึงจุดสูงและต่ำบนพื้นผิวเช่นขอบโค้งมนภูเขาหรือหุบเขาหรือนูนและพื้นผิวเว้า.
เตรียมความพร้อม
ทั้งแสงแบนและพื้นผิวที่จะทดสอบจำเป็นที่จะต้องมีความสะอาดมาก บิตที่น้อยที่สุดของการตกตะกอนฝุ่นระหว่างพื้นผิวสามารถทำลายผล แม้ความหนาของแนวหรือลายนิ้วมือบนพื้นผิวที่สามารถพอที่จะเปลี่ยนความกว้างของช่องว่างระหว่างพวกเขา ก่อนการทดสอบพื้นผิวมักจะทำความสะอาดอย่างละเอียด มากที่สุดอะซีโตนจะใช้เป็นสารทำความสะอาดเพราะมันละลายน้ำมันมากที่สุดและมันระเหยสมบูรณ์ออกไม่มีสารตกค้าง โดยปกติแล้วผิวจะได้รับการทำความสะอาดโดยใช้ "ลาก" วิธีการซึ่งในเนื้อเยื่อรอยขีดข่วนฟรีขุยจะเปียกยืดและลากไปบนพื้นผิว, การดึงสิ่งสกปรกใด ๆ พร้อมกับมัน กระบวนการนี้มักจะมีการดำเนินการหลายสิบครั้งเพื่อให้มั่นใจว่าพื้นผิวที่เป็นสมบูรณ์ฟรีของสิ่งสกปรก เนื้อเยื่อใหม่จะต้องนำมาใช้ในแต่ละครั้งเพื่อป้องกันไม่ให้ recontamination ของพื้นผิวจากฝุ่นเอาออกก่อนหน้านี้และ oils.Testing มักจะทำในการทำความสะอาดห้องพักหรือสภาพแวดล้อมที่ปราศจากฝุ่นอีกทำให้ฝุ่นละอองจากการตกตะกอนบนพื้นผิวระหว่างการทำความสะอาด และการชุมนุม บางครั้งพื้นผิวอาจจะประกอบโดยการเลื่อนพวกเขาร่วมกันเพื่อช่วยปาดฝุ่นละอองที่อาจจะเกิดขึ้นจะลงจอดบนแบน การทดสอบมักจะทำในสภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมอุณหภูมิเพื่อป้องกันการบิดเบือนใด ๆ ในแก้วและความต้องการที่จะดำเนินการในการทำงานมีเสถียรภาพมากผิว หลังจากการทดสอบแฟลตมักจะทำความสะอาดอีกครั้งและเก็บไว้ในกรณีการป้องกันและมักจะถูกเก็บไว้ในสภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมอุณหภูมิจนกระทั่งมาใช้อีกครั้ง.
โคมไฟ
สำหรับการที่ดีที่สุดในการทดสอบผลที่มีแสงสีเดียวประกอบด้วยเพียงความยาวคลื่นเดียวคือ ใช้ในการเปล่งแฟลต เพื่อแสดงให้เห็นขอบได้อย่างถูกต้องหลายปัจจัยที่ต้องนำมาพิจารณาเมื่อตั้งค่าแหล่งกำเนิดแสงเช่นมุมตกกระทบระหว่างแสงและผู้สังเกตการณ์ที่มีขนาดขนาดเชิงมุมของแหล่งกำเนิดแสงในความสัมพันธ์กับลูกศิษย์ของดวงตาที่ และความสม่ำเสมอของแหล่งกำเนิดแสงเมื่อสะท้อนของกระจก.
หลายแหล่งแสงสีเดียวสามารถนำมาใช้ เลเซอร์ส่วนใหญ่เปล่งแสงของแบนด์วิดธ์ที่แคบมากและมักจะให้แหล่งกำเนิดแสงที่เหมาะสม เลเซอร์ฮีเลียมนีออนเปล่งแสงที่ 632 นาโนเมตร (สีแดง) ในขณะที่ความถี่สองเท่า Nd: YAG enits แสงเลเซอร์ที่ 532 นาโนเมตร (สีเขียว) เลเซอร์ไดโอดเปล่งแสงต่างๆในสีแดง, สีเขียวหรือสีฟ้า เลเซอร์สีย้อมสามารถปรับเปล่งเกือบทุกสี อย่างไรก็ตามยังมีประสบการณ์เลเซอร์ปรากฏการณ์ที่เรียกว่าเลเซอร์จุดซึ่งแสดงให้เห็นในขอบ.
ก๊าซหรือไอโลหะโคมไฟหลายคนก็ยังสามารถนำมาใช้ เมื่อดำเนินการที่ความดันต่ำและปัจจุบัน, โคมไฟเหล่านี้โดยทั่วไปผลิตไฟในรางรถไฟต่างๆที่มีหนึ่งหรือสองบรรทัดเป็นเด่นที่สุด เพราะเส้นเหล่านี้แคบมากโคมไฟสามารถใช้ร่วมกับฟิลเตอร์แคบแบนด์วิดธ์ที่จะแยกสายที่แข็งแกร่ง โคมไฟฮีเลียมจำหน่ายจะผลิตสายที่ 587.6 นาโนเมตร (สีเหลือง) ในขณะที่หลอดแสงจันทร์ผลิตเส้นที่ 546.1 (สีเขียวเหลือง) ไอแคดเมียมผลิตเส้นที่ 643.8 (สีแดง) แต่โซเดียมความดันต่ำผลิตเส้นที่ 589.3 (สีเหลือง) ของไฟทั้งหมดโซเดียมความดันต่ำเป็นเพียงคนเดียวที่ผลิตเส้นเดียวต้องไม่มีการกรอง.
ริมเท่านั้นปรากฏในภาพสะท้อนของแหล่งกำเนิดแสงดังนั้นแบนแสงจะต้องมองจากมุมที่แน่นอนของอุบัติการณ์ว่าแสง ส่องกับมัน หากมองจากมุมที่ศูนย์องศา (โดยตรงจากด้านบน) แสงยังต้องในมุมที่ศูนย์การศึกษาระดับปริญญา ในฐานะที่ดูการเปลี่ยนแปลงมุมมุมแสงยังต้องเปลี่ยนแปลง แสงจะต้องมีการวางตำแหน่งเพื่อให้สะท้อนสามารถมองเห็นได้ครอบคลุมพื้นผิวทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีขนาดเชิงมุมของแหล่งกำเนิดแสงจะต้องมีหลาย ๆ ครั้งยิ่งใหญ่กว่าตา ตัวอย่างเช่นถ้าไฟหลอดไส้จะใช้ขอบอาจเพียงแสดงในภาพสะท้อนของเส้นใยที่ โดยการย้ายหลอดไฟมากใกล้แบนขนาดเชิงมุมกลายเป็นขนาดใหญ่และไส้หลอดอาจปรากฏขึ้นเพื่อให้ครอบคลุมทั้งแบนให้อ่านชัดเจน บางครั้งอาจจะกระจายใช้เช่นการเคลือบผงที่อยู่ภายในหลอดไฟฝ้าเพื่อให้สะท้อนคุณสมบัติเหมือนกันปิดกระจก โดยปกติแล้วการวัดจะมีความแม่นยำมากขึ้นเมื่อแหล่งกำเนิดแสงคือใกล้เคียงกับแบนเป็นไปได้ แต่ตาเป็นให้ไกลที่สุดเท่าที่เป็นไปได้.
บิด
บิดเกิดขึ้นเมื่อเกือบทั้งหมดของอากาศจะกลายเป็นถูกบังคับให้ออกจากระหว่างพื้นผิวที่ก่อให้เกิด พื้นผิวที่จะล็อคสูญญากาศร่วมกันผ่านระหว่างพวกเขา อี๋พื้นผิว; ที่ดีกว่าพวกเขาจะบีบเข้าด้วยกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความเรียบขยายไปตลอดทางจนถึงขอบ หากทั้งสองพื้นผิวจะถูกแบนมากที่พวกเขาอาจจะกลายเป็นบีบเข้าด้วยกันเพื่อให้แน่นที่มากของแรงอาจมีความจำเป็นที่จะแยกพวกเขา.
ริมรบกวนมักจะเพียงรูปแบบครั้งเดียวแบนแสงเริ่มที่จะบิดไปยังพื้นผิวการทดสอบ หากพื้นผิวที่มีความสะอาดและแบนมากที่พวกเขาจะเริ่มบีบเกือบจะทันทีหลังจากการติดต่อครั้งแรก หลังจากบิดเริ่มต้นเป็นอากาศถูกบังคับให้ช้าออกจากระหว่างพื้นผิวซึ่งเป็นรูปแบบออปติคอลลิ่มระหว่างพื้นผิว ริมรบกวนรูปแบบตั้งฉากกับลิ่มนี้ เนื่องจากอากาศถูกบังคับให้ออกนอกจะปรากฏขึ้นที่จะย้ายไปช่องว่างหนาที่แพร่กระจายออกไปและกลายเป็นที่กว้างขึ้น แต่น้อยลง ในฐานะที่เป็นอากาศจะบังคับให้ออกสูญญากาศที่ถือพื้นผิวด้วยกันจะกลายเป็นดี แบนแสงควรมักจะไม่ได้รับอนุญาตในการรองรับการบีบไปยังพื้นผิวอื่นก็สามารถมีรอยขีดข่วนหรือแม้กระทั่งเสียเมื่อแยกพวกเขา ในบางกรณีหากปล่อยทิ้งไว้หลายชั่วโมงบล็อกไม้อาจมีความจำเป็นที่จะเคาะพวกเขาหลวม การทดสอบความเรียบกับแบนแสงจะทำมักจะเป็นเร็ว ๆ นี้รูปแบบการแทรกแซงการทำงานได้พัฒนาแล้วพื้นผิวจะถูกแยกออกก่อนที่พวกเขาอย่างเต็มที่สามารถบีบ เพราะมุมของลิ่มตื้นมากและช่องว่างขนาดเล็กมากบิดอาจใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงจะเสร็จสมบูรณ์ เลื่อนแบนในความสัมพันธ์กับพื้นผิวที่สามารถเพิ่มความเร็วบิด แต่พยายามที่จะกดอากาศออกจะมีผลเพียงเล็กน้อย.
หากพื้นผิวจะถูกแบนไม่เพียงพอถ้าฟิล์มน้ำมันหรือสิ่งสกปรกที่อยู่บนพื้นผิวหรือถ้าเล็กน้อยที่ดินฝุ่นอนุภาค ระหว่างพื้นผิวที่พวกเขาอาจจะไม่บิดที่ทั้งหมด ดังนั้นพื้นผิวจะต้องสะอาดมากและเป็นอิสระจากเศษจะได้รับการวัดที่ถูกต้อง