Fusariosis incited by Fusarium gutt

Fusariosis incited by Fusarium guttiforme is the main limiting factor for pineapple cultivation in Brazil and
other South American countries. Disease management based on biological agents is desired because resistant varieties are not yet widespread through the producing areas and there is no information on the
durability of the resistance. Fungicide application has led to the selection of resistant populations of
the fungus in the field, besides the negative effects of these chemicals on human health and the environment. Because pineapple cultivation is expanding in the Caatinga biome, this study is an attempt to
employ Trichoderma species isolated as endophytes of plants from this region, which is characterized
by low precipitation and high temperatures. A total of 109 isolates of Trichoderma were obtained from
the sapwood of four plant species: Ananas comosus var. bracteatus (Bromeliaceae), Astronium fraxinifolium
(Anacardiaceae), Bowdichia virgilioides (Fabaceae) and Caesalpinia pyramidalis (Fabaceae). The 109 isolates
were clustered in 11 BOX groups and one isolate of each group was identified by sequencing the ITS and
tef-1a regions. The isolates were subjected to a series of experiments in vitro in Petri dishes and pineapple
stalk discs, and in vivo in a greenhouse and in the field. The number of isolates showing ability to inhibit
the pathogen and control the disease at levels higher than 80% was 26 in Petri plates, 21 in stalk discs, and
3 in the greenhouse and field assays. These three isolates were consistently able to decrease disease
severity by 68–84% across two field experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fusariosis incited โดย Fusarium guttiforme เป็นปัจจัยหลักที่จำกัดสำหรับการปลูกสับปะรดในประเทศบราซิล และประเทศอเมริกาใต้อื่น ๆ ต้องการจัดการโรคตามตัวแทนทางชีวภาพเนื่องจากสายพันธุ์ทนยังไม่แพร่หลายผ่านพื้นที่ producing และไม่มีข้อมูลในการอายุการใช้งานของผู้ต่อต้าน นำเชื้อราแอพลิเคชันการเลือกประชากรทนของเชื้อราในฟิลด์ นอกเหนือจากการกระทบของสารเคมีเหล่านี้ในสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์ เนื่องจากเป็นการขยายเพาะปลูกสับปะรดในชีวนิเวศ Caatinga การศึกษานี้มีความพยายามTrichoderma ชนิดแยกต่างหากเป็น endophytes ของพืชจากภูมิภาคนี้ ซึ่งเป็นลักษณะจ้างโดยฝนต่ำและมีอุณหภูมิสูง จำนวน 109 แยกของ Trichoderma ได้รับมาจากsapwood พันธุ์พืชสี่: Ananas comosus เพียง bracteatus (Bromeliaceae), Astronium fraxinifolium(Anacardiaceae), Bowdichia virgilioides (สมุนไพร) และ Caesalpinia pyramidalis (สมุนไพร) แยก 109มีจับกลุ่มใน 11 กลุ่มกล่องและแยกแต่ละกลุ่มหนึ่งได้ระบุลำดับเบสของ และtef 1a ภูมิภาค แยกถูกต้องให้กับชุดการทดลองเพาะเลี้ยงในจาน Petri และสับปะรดstalk ดิสก์ และในสัตว์ทดลอง ในเรือนกระจก และฟิลด์ จำนวนแยกได้แสดงความสามารถในการยับยั้งศึกษาและควบคุมโรคในระดับสูงกว่า 80% 26 ใน Petri แผ่น 21 ในสายดิสก์ และ3 ใน assays เรือนกระจกและฟิลด์ แยกสามเหล่านี้มีความสามารถอย่างสม่ำเสมอเพื่อลดโรคความรุนแรง 68-84% ในสองฟิลด์ทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Fusariosis เข้าฝันโดย guttiforme Fusarium
เป็นปัจจัยหลักสำหรับการเพาะปลูกสับปะรดในประเทศบราซิลและประเทศอื่นๆ ในอเมริกาใต้
การจัดการโรคขึ้นอยู่กับสารชีวภาพที่เป็นที่ต้องการเพราะพันธุ์ต้านทานยังไม่เป็นที่แพร่หลายผ่านพื้นที่การผลิตและไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับความทนทานของความต้านทาน
การประยุกต์ใช้ยาฆ่าเชื้อราได้นำไปสู่การเลือกของประชากรทนของเชื้อราในสาขาที่นอกเหนือจากผลกระทบของสารเคมีเหล่านี้ที่มีต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม เพราะการเพาะปลูกสับปะรดมีการขยายตัวใน caatinga
นิเวศน์วิทยาการศึกษาครั้งนี้เป็นความพยายามที่จะจ้างสายพันธุ์เชื้อราTrichoderma แยกเป็น endophytes
ของพืชจากภูมิภาคนี้ซึ่งเป็นลักษณะโดยการตกตะกอนต่ำและอุณหภูมิสูง ทั้งหมด 109 สายพันธุ์ของเชื้อรา Trichoderma
ที่ได้รับจากกระพี้ของสี่ชนิดพืช: Ananas comosus var bracteatus (Bromeliaceae) Astronium fraxinifolium
(Anacardiaceae) Bowdichia virgilioides (ซี้อี้) และ pyramidalis Caesalpinia (ซี้อี้) 109
ไอโซเลทถูกกลุ่มใน11 กลุ่ม BOX
และแยกของแต่ละกลุ่มที่ถูกระบุโดยลำดับและภูมิภาคTEF-1a
เชื้อถูกยัดเยียดให้ชุดการทดลองในหลอดทดลองในจานเลี้ยงเชื้อและสับปะรดแผ่นก้านและในร่างกายในเรือนกระจกและในสนาม จำนวนของเชื้อแสดงความสามารถในการยับยั้งการติดเชื้อและการควบคุมโรคในระดับที่สูงกว่า 80% เป็น 26 แผ่นโล 21 ในแผ่นก้านและที่3 ในเรือนกระจกและการตรวจสนาม ทั้งสามสายพันธุ์มีความสามารถอย่างต่อเนื่องเพื่อลดการเกิดโรคความรุนแรงโดย 68-84% ในสองทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟูซาริโ ิสเมื่อ guttiforme เน่าแห้งเป็นหลัก ปัจจัยจำกัดการปลูกสับปะรดในบราซิลและ
ประเทศอเมริกาใต้อื่น ๆ การจัดการโรคขึ้นอยู่กับตัวแทนทางชีวภาพเป็นที่ต้องการเพราะทนเป็นพันธุ์ที่ไม่เป็นที่แพร่หลายผ่านพื้นที่การผลิต และมีข้อมูลเกี่ยวกับ
ความคงทนของความต้านทานใช้โปรแกรมที่ทำให้การเลือกประชากรต้าน
เชื้อราในฟิลด์ นอกจากนี้ผลกระทบของสารเคมีเหล่านี้ในสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม เนื่องจากมีการขยายการปลูกสับปะรดใน Caatinga ระบบนิเวศ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็น endophytes แยกเชื้อรา
ชนิดของพืชจากภูมิภาคนี้ ซึ่งเป็นลักษณะ
โดยการตกตะกอนต่ำและอุณหภูมิสูง ทั้งหมด 109 สายพันธุ์ของเชื้อราที่ได้จาก
กระพี้ของพืช 4 ชนิดได้แก่ ( 1 ) นานา bracteatus โบรมีเลียซีอี้ ) , astronium fraxinifolium
( Anacardiaceae ) bowdichia virgilioides ( Fabaceae ) และการ pyramidalis ( Fabaceae ) 109 isolates
เป็นแบบกล่องแยก 11 และกลุ่ม แต่ละกลุ่มมีการระบุลำดับของ
tef-1a ภูมิภาค แยกได้อยู่ภายใต้ชุดของการทดลองในหลอดทดลองในจาน Petri และสับปะรด
2 แผ่น และในสัตว์ทดลองในเรือนกระจก และในเขต จำนวนของสายพันธุ์ที่แสดงความสามารถในการยับยั้ง
โรคและควบคุมโรคในระดับที่สูงกว่า 80% เป็น 26 ในจาน Petri , 21 ในก้านแผ่นและ
3 ในเรือนกระจกและสนามทดสอบ . ทั้ง 3 ไอโซเลทเสมอสามารถลดความรุนแรงโรค
โดย 68 – 84% ทั้ง 2 สนามทดลอง