Macramé comes from a 13th Century A

Macramé comes from a 13th Century Arabic weavers’ word “migramah” meaning “Fringe” This refers to the decorative fringes on camels and horses which help, amongst other things, to keep the flies off in the hot desert regions of northern Africa.
Another school of thought thinks that it comes from Turkish “makrama”: “napkin,” or “towel” and was a way to secure the ends of pieces of weaving by using the excess thread and yarn along the top and bottom edges of loomed fabrics.
One of the earliest recorded uses of macramé style knots as decoration appeared in the carvings of the Babylonians and Assyrians. Fringe-like plaiting and braiding adorned the costumes of the time and were captured in their stone statuary. Macramé traveled from north Africa, with the Moors during their conquests, to Spain, and as a result of this conquest it spread, firstly to France, and then throughout Europe.

Decorative macramé owls

necklaces from Tobati (Paraguay).
In the Western Hemisphere, macramé is believed to have originated with 13th-century Arab weavers. These artisans knotted the excess thread and yarn along the edges of hand-loomed fabrics into decorative fringes on bath towels, shawls, and veils. The Spanish word macramé is derived from the Arabic migramah (مقرمة), believed to mean "striped towel", "ornamental fringe" or "embroidered veil." After the Moorish conquest, the art was taken to Spain, then to Italy, especially in the region of Liguria, and then spread through Europe. It was introduced into England at the court of Mary II in the late 17th century. Queen Mary taught the art of macramé to her ladies-in-waiting.[1]
Sailors made macramé objects in off hours while at sea, and sold or bartered them when they landed, thus spreading the art to places like China and the New World. Nineteenth-century British and American sailors made hammocks, bell fringes, and belts from macramé. They called the process "square knotting" after the knot they used most frequently. Sailors also called macramé "McNamara's Lace".[1]
Macramé was most popular in the Victorian era. Sylvia's Book of Macramé Lace (1882), a favorite, showed readers how "to work rich trimmings for black and coloured costumes, both for home wear, garden parties, seaside ramblings, and balls—fairylike adornments for household and underlinens ..." Most Victorian homes were adorned by this craft. Macramé was used to make household items such as tablecloths, bedspreads and curtains.[1]
Though the craze for macramé faded, it regained popularity during the 1970s as a means to make wall hangings, articles of clothing, bedspreads, small jean shorts, tablecloths, draperies, plant hangers and other furnishings. By the early 1980s macramé had again begun to fall out of fashion as a decoration trend.[2]
Macramé jewelry has become popular among the American neo-hippie and grunge crowd, starting in the early 1970s. Using mainly square knots and granny knots, this jewelry often features handmade glass beads and natural elements such as bone and shell. Necklaces, anklets and bracelets have become popular forms of macramé jewelry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Macramé มา 13 ศตวรรษอาหรับทอผ้าของคำ "migramah" หมายถึง "รูป" นี้หมายถึงชานตกแต่งบนอูฐและม้าซึ่งช่วย หมู่สิ่งอื่น ๆ เพื่อให้แมลงวันออกในขอบเขตร้อนทะเลทรายของแอฟริกาเหนือความคิดของโรงเรียนอื่นคิดว่า มาจากตุรกี "makrama": "ผ้าเช็ดปาก" หรือ "ผ้า" และวิธีการจบชิ้นผ้าโดยหัวข้อส่วนเกินและเส้นด้ายตามขอบด้านบนและด้านล่างของผ้า loomedหนึ่งในบันทึกแรกสุดใช้ของ macramé แบบ knots ตกแต่งปรากฏในแกะสลักของ Babylonians Assyrians เพิ่มเติมเช่น plaiting และ braiding ประดับเครื่องแต่งกายเวลา และถูกจับใน statuary หินของพวกเขา Macramé ที่เดินจากแอฟริกาเหนือ มีชาวมัวร์ในช่วงการพิชิตดินแดนโดย สเปน และผลชนะนี้ มัน กระจาย ประการแรกประเทศฝรั่งเศส และยุโรปนกฮูก macramé ตกแต่งสร้อยคอจาก Tobati (ปารากวัย)In the Western Hemisphere, macramé is believed to have originated with 13th-century Arab weavers. These artisans knotted the excess thread and yarn along the edges of hand-loomed fabrics into decorative fringes on bath towels, shawls, and veils. The Spanish word macramé is derived from the Arabic migramah (مقرمة), believed to mean "striped towel", "ornamental fringe" or "embroidered veil." After the Moorish conquest, the art was taken to Spain, then to Italy, especially in the region of Liguria, and then spread through Europe. It was introduced into England at the court of Mary II in the late 17th century. Queen Mary taught the art of macramé to her ladies-in-waiting.[1]Sailors made macramé objects in off hours while at sea, and sold or bartered them when they landed, thus spreading the art to places like China and the New World. Nineteenth-century British and American sailors made hammocks, bell fringes, and belts from macramé. They called the process "square knotting" after the knot they used most frequently. Sailors also called macramé "McNamara's Lace".[1]Macramé was most popular in the Victorian era. Sylvia's Book of Macramé Lace (1882), a favorite, showed readers how "to work rich trimmings for black and coloured costumes, both for home wear, garden parties, seaside ramblings, and balls—fairylike adornments for household and underlinens ..." Most Victorian homes were adorned by this craft. Macramé was used to make household items such as tablecloths, bedspreads and curtains.[1]Though the craze for macramé faded, it regained popularity during the 1970s as a means to make wall hangings, articles of clothing, bedspreads, small jean shorts, tablecloths, draperies, plant hangers and other furnishings. By the early 1980s macramé had again begun to fall out of fashion as a decoration trend.[2]Macramé jewelry has become popular among the American neo-hippie and grunge crowd, starting in the early 1970s. Using mainly square knots and granny knots, this jewelry often features handmade glass beads and natural elements such as bone and shell. Necklaces, anklets and bracelets have become popular forms of macramé jewelry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

macrame มาจาก 13 คำทออาหรับศตวรรษ "migramah" ความหมาย "ริม" นี้หมายถึงขอบตกแต่งบนอูฐและม้าที่ช่วยในหมู่สิ่งอื่น ๆ เพื่อให้แมลงวันออกในพื้นที่ทะเลทรายที่ร้อนของแอฟริกาเหนือ.
โรงเรียนอีก ของความคิดที่คิดว่ามันมาจาก "makrama" ตุรกี:. "ผ้าเช็ดปาก" หรือ "ผ้าขนหนู" และวิธีที่จะรักษาความปลอดภัยของชิ้นส่วนปลายของการทอผ้าโดยใช้ด้ายส่วนเกินและเส้นด้ายตามขอบด้านบนและด้านล่างของผ้าที่ปรากฏ
หนึ่ง ของการใช้บันทึกแรกของนอตmacraméสไตล์เป็นของตกแต่งที่ปรากฏในการแกะสลักของชาวบาบิโลนและอัสซีเรีย ถักสานอื่น ๆ Fringe เหมือนและถักเปียประดับเครื่องแต่งกายของเวลาและได้รับการบันทึกในรูปปั้นหินของพวกเขา macrame เดินทางมาจากแอฟริกาเหนือมีทุ่งในระหว่างการพ่วงของพวกเขาไปยังสเปนและเป็นผลมาจากการพิชิตมันแพร่กระจายไปนี้ประการแรกไปยังประเทศฝรั่งเศสแล้วทั่วยุโรป. นกฮูกmacraméตกแต่งสร้อยคอจาก Tobati (ปารากวัย). ในซีกโลกตะวันตก macraméเชื่อว่าจะเกิดขึ้นกับศตวรรษที่ 13 ทออาหรับ ช่างฝีมือเหล่านี้ผูกปมด้ายและเส้นด้ายส่วนเกินตามขอบของผ้ามือปรากฏลงในขอบตกแต่งบนผ้าขนหนูอาบน้ำ, ผ้าคลุมไหล่และผ้าคลุม macraméคำภาษาสเปนมาจาก migramah อาหรับ (مقرمة) ซึ่งเชื่อกันว่าหมายถึง "ผ้าขนหนูลาย", "ประดับขอบ" หรือ "ม่านปัก." หลังจากพิชิตมัวร์, ศิลปะถูกนำตัวไปสเปนแล้วไปอิตาลีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของ Liguria และจากนั้นแพร่กระจายไปทั่วยุโรป มันถูกนำเข้าสู่อังกฤษในราชสำนักของแมรี่ครั้งที่สองในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 ควีนแมรี่สอนศิลปะของmacraméผู้หญิงในการรอคอยเธอ. [1] ลูกเรือทำวัตถุmacraméชั่วโมงออกในขณะที่อยู่ในทะเลและขายหรือแลกเปลี่ยนขณะที่พวกเขาเป็นเจ้าของที่ดินจึงแพร่กระจายไปยังสถานที่ศิลปะเช่นจีนและโลกใหม่ . ศตวรรษที่สิบเก้าลูกเรืออังกฤษและอเมริกันทำเปลญวน, ขอบระฆังและเข็มขัดจากmacramé พวกเขาเรียกว่ากระบวนการ "ตาราง knotting" ปมหลังจากที่พวกเขาใช้บ่อยที่สุด ลูกเรือที่เรียกว่าmacramé "นาราลูกไม้". [1] macrame เป็นที่นิยมมากที่สุดในยุควิคตอเรียน ซิลเวียหนังสือ macrame ลูกไม้ (1882) ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบการแสดงให้เห็นวิธีการอ่าน "ในการทำงานที่หลากหลายสำหรับการตัดแต่งกายสีดำและสีทั้งในการสวมใส่ที่บ้านฝ่ายสวน, เรื่องเล่าริมทะเลและลูก fairylike เครื่องประดับสำหรับใช้ในครัวเรือนและ underlinens ... " วิคตอเรียบ้านส่วนใหญ่ถูกตกแต่งประดับประดาด้วยงานฝีมือนี้ macrame ถูกใช้ในการทำรายการที่ใช้ในครัวเรือนเช่นผ้าปูโต๊ะผ้าคลุมเตียงและผ้าม่าน. [1] ถึงแม้ว่าความนิยมสำหรับmacraméจางหายไปก็กลับมาครองความนิยมในช่วงปี 1970 เป็นวิธีการที่จะทำให้ hangings ผนังบทความของเสื้อผ้า, ผ้าคลุม, กางเกงยีนส์ที่มีขนาดเล็ก, ผ้าปูโต๊ะ , ผ้าม่าน, ไม้แขวนเสื้ออาคารและการตกแต่งอื่น ๆ โดยช่วงต้นทศวรรษ 1980 macraméได้เริ่มอีกครั้งที่จะตกออกของแฟชั่นเป็นแนวโน้มการตกแต่ง. [2] เครื่องประดับ macrame ได้กลายเป็นที่นิยมในหมู่ชาวอเมริกันนีโอฮิปปี้และฝูงชนที่กรันจ์เริ่มต้นในต้นปี 1970 ส่วนใหญ่ใช้ปมสแควร์และนอตยายเครื่องประดับนี้มักจะมีลูกปัดแก้วที่ทำด้วยมือและองค์ประกอบธรรมชาติเช่นกระดูกและเปลือก สร้อยคอ, สร้อยข้อมือ anklets และได้กลายเป็นรูปแบบที่นิยมของเครื่องประดับmacramé

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาคราเม่ โดยมาจากศตวรรษที่ 13 ทอ ' ภาษาอาหรับคำ " migramah " ความหมาย " พิเศษ " นี้หมายถึงขอบตกแต่งบนอูฐและม้าซึ่ง , หมู่สิ่งอื่น ๆ , เพื่อให้แมลงวันออกไปในทะเลทรายร้อนภูมิภาคแอฟริกาเหนือ .
อีกหนึ่งโรงเรียนแห่งความคิดที่คิดว่ามันมาจากตุรกี " makrama " : " ผ้าเช็ดปาก" หรือ " ผ้าขนหนู " และเป็นวิธีการรักษาความปลอดภัยปลายของชิ้นส่วนของการทอผ้าโดยใช้ด้ายส่วนเกินและเส้นด้ายตามขอบด้านบนและด้านล่างของ loomed เนื้อผ้า
หนึ่งเก่าบันทึกการใช้ Macram éสไตล์นอต เป็นของตกแต่งที่ปรากฏในงานแกะสลักของชาวบาบิโลน และคนอัสซีเรีย ขอบชอบถักถักประดับและเครื่องแต่งกายของเวลาและถูกจับในรูปปั้นหิน .มาคราเม่ โดยเดินทางจากทวีปแอฟริกากับชาวมัวร์ในชัยชนะของ สเปน และผลของชัยชนะมันแพร่กระจาย คือฝรั่งเศสและทั่วยุโรป .



สร้อยคอ Macram éนกฮูกตกแต่งจาก Tobati ( ปารากวัย ) .
ในซีกโลกตะวันตก โดยเชื่อว่ามีต้นกำเนิดมาคราเม่กับศตวรรษที่ 13 ทออาหรับช่างฝีมือเหล่านี้เป็นปมด้าย และด้ายส่วนเกินตามขอบของผ้าในมือ loomed ขอบตกแต่งบนผ้าเช็ดตัว ผ้าคลุมไหล่ และคลุมหน้า . ภาษาสเปนคำมาคราเม่ โดยได้มาจาก migramah ภาษาอาหรับ ( مقرمة ) เชื่อว่าหมายถึงลาย " ผ้าขนหนู " , " ระบาย " หรือ " ปักม่าน . " หลังจากชัยชนะมัวร์ ศิลปะถูกสเปน จากนั้นไปที่อิตาลีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคของ Liguria และจากนั้นแพร่กระจายผ่านยุโรป มันเป็นที่รู้จักในอังกฤษที่ศาลของแมรี่ที่สองในศตวรรษที่ 17 ตอนปลาย ควีนแมรี่สอนศิลปะของ Macram éผู้หญิงของเธอในการรอคอย [ 1 ]
ลูกเรือทำ Macram และวัตถุในปิดชั่วโมง ขณะที่ทะเล และ ขาย หรือแลกเปลี่ยนพวกเขาเมื่อพวกเขามาถึง จึงกระจายศิลปะในสถานที่เช่นจีนและโลกใหม่ศตวรรษที่สิบเก้ากะลาสีชาวอังกฤษและอเมริกันทำเปลญวน , ระฆัง fringes และเข็มขัดจาก Macram กวางเจา พวกเขาเรียกว่ากระบวนการ " ตาราง knotting " หลังจากที่ปมที่พวกเขาใช้บ่อยที่สุด ชาวเรือเรียกว่า Macram é " ตัวแทนของลูกไม้ " [ 1 ]
Macram ) เป็นที่นิยมมากที่สุดในยุควิคทอเรีย ซิลเวียหนังสือ Macram ) ลูกไม้ ( 1882 ) รายการโปรดมีผู้อ่านว่า " ทำงานรวย trimmings สำหรับเครื่องแต่งกายสีดำและสี ทั้งเสื้อผ้าบ้านสวนปาร์ตี้ริมทะเล , ramblings , และลูก Fairylike adornments ครัวเรือน และ underlinens ที่สุด . . . . . . . " วิคตอเรียบ้านถูกประดับด้วยงานฝีมือ มาคราเม่ ) ถูกนำมาใช้ในการสร้างรายการที่ใช้ในครัวเรือน เช่น ผ้าปูโต๊ะ ผ้าคลุมเตียง ผ้าม่าน [ 1 ]
ถึงแม้ว่า craze Macram éสีจางมันได้รับความนิยมในช่วงปี 1970 เป็นวิธีการที่จะทำให้ hangings ผนัง , บทความของเสื้อผ้า , ผ้าคลุมเตียง , กางเกงขาสั้น , ยีนส์ขนาดเล็ก tablecloths , ผ้าม่าน , ไม้แขวนพืชและของตกแต่งอื่น ๆ โดยในช่วงต้นทศวรรษที่ 1980 มาคราเม่ ) มีอีกครั้งเริ่มที่จะตกออกของแฟชั่นและแนวโน้มการตกแต่ง [ 2 ]
Macram และเครื่องประดับได้กลายเป็นที่นิยมในหมู่ชาวอเมริกันนีโอฮิปปี้และกรันจ์ฝูงชนที่เริ่มต้นในทศวรรษก่อนใช้น็อตหลักตารางและย่า นอต เครื่องประดับนี้มักจะประกอบด้วยลูกปัดแก้วและองค์ประกอบธรรมชาติเช่นกระดูกและเปลือกหอย สร้อยคอ , จี้และสร้อยข้อมือได้กลายเป็นรูปแบบที่นิยมของมาคราเม่ . . . เครื่องประดับ