Intergroup Trade. In a fascinating

Intergroup Trade. In a fascinating account from the 1950s, R. O. D. Noone
(1954) described how buloh seworr (Bambusa Wrayi), the rare long-internode
bamboos prized for making the inner tubes of blowpipes, were traded and transported
among groups of Orang Asli in northern Peninsular Malaysia. This bamboo
has a restricted distribution, growing in scattered clumps at high altitudes within
the territories of certain Temiar and Semang (Kintak Bong and Jahai) groups in
the main range: “Access was the subject of control by the communities in whose
territories the bamboo is located” (Noone 1954: 4).12 These communities thus
monopolized supply for other groups (Temiar, Semai, and Semang) to the north
and south of them: “This state of affairs has resulted in a trade in Buloh Seworr
spreading in all directions and covering a very wide area” (Noone 1954: 4). As
Noone points out, random mentions in earlier literature (Evans 1914, 1915, 1937;
Skeat and Blagden 1906) suggested that an active trade, whereby groups that did
not have the bamboos or blowpipes bought them from other groups that did, had
long existed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค้า intergroup ในน่าสนใจบัญชีจากช่วงทศวรรษ 1950 อาร์โอ D. Noone(1954) อธิบายไว้ว่า buloh seworr (ขยายพันธุ์ Wrayi), internode ยาวที่หายากbamboos prized สำหรับทำหลอดภายในของ blowpipes ซื้อขาย และขนส่งระหว่างกลุ่มของแซงค์คาเมรอนในมาเลเซียตะวันตกภาคเหนือ ไม้ไผ่นี้มีการกระจายจำกัด กระจุกกระจายที่ความสูงภายในเจริญเติบโตกลุ่มดินแดนบางเตเมียนและ Semang (บอง Kintak และ Jahai) ในช่วงหลัก: "เข้าเป็นเรื่องของการควบคุมโดยชุมชนที่เขตไม้ไผ่อยู่" (Noone 1954:4) .12 ชุมชนเหล่านี้ดังนั้นmonopolized จัดหาวัสดุสำหรับกลุ่มอื่น ๆ (เตเมียน เซไม และ Semang) ไปทางทิศเหนือและใต้ ของพวกเขา: "สถานะของกิจการนี้มีผลในการค้าใน Buloh Seworrแพร่กระจายในทุกทิศทาง และครอบคลุมพื้นที่กว้างมาก" (Noone 1954:4) เป็นจุด Noone ออก สุ่มที่กล่าวถึงในวรรณคดีก่อนหน้า (อีวานส์ 1914, 1915, 1937Skeat และ Blagden 1906) แนะนำว่า การใช้งานทางค้า โดยกลุ่มที่ได้ไม่มีการ bamboos หรือ blowpipes ซื้อไปจากกลุ่มอื่น ๆ ที่ไม่ได้นานอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Intergroup ค้า ในบัญชีที่น่าสนใจจากปี 1950, ROD นูน
(1954) อธิบายว่า Buloh seworr (Bambusa Wrayi)
ยาวปล้องที่หายากไผ่ผลตอบแทนสำหรับการทำท่อภายในของที่เป่าลูกดอกมีการซื้อขายและการขนส่งระหว่างกลุ่มของ
Orang Asli ในภาคเหนือของคาบสมุทรมาเลเซีย . ไม้ไผ่นี้มีการกระจายที่ จำกัด การเจริญเติบโตในดงกระจัดกระจายในที่สูงภายในดินแดนของบางTemiar และเงาะ (Kintak บงและ Jahai) กลุ่มในช่วงหลัก: "การเข้าถึงเป็นเรื่องของการควบคุมโดยชุมชนที่มีดินแดนไม้ไผ่เป็น ตั้งอยู่ "(นูน 1954: 4) 0.12 ชุมชนเหล่านี้จึงผูกขาดอุปทานสำหรับกลุ่มอื่นๆ (Temiar, Semai และเงาะ) ไปทางทิศเหนือและทิศใต้ของพวกเขา" กิจการของรัฐนี้มีผลในการค้าใน Buloh Seworr แพร่กระจายในทุก ทิศทางและครอบคลุมพื้นที่กว้างมาก "(นูน 1954: 4) ขณะที่ไม่มีใครชี้สุ่มกล่าวถึงในวรรณคดีก่อนหน้า (อีแวนส์ 1914, 1915, 1937; Skeat และ Blagden 1906) ชี้ให้เห็นว่าการค้าที่ใช้งานโดยกลุ่มที่ไม่ได้มีไผ่หรือเป่าลูกดอกซื้อมาจากกลุ่มอื่นๆ ที่ไม่ได้อยู่นาน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้าระหว่างกลุ่ม . ในบัญชีที่น่าสนใจจากปี 1950 , R . o . D . ไม่มีใคร
( 1954 ) อธิบายว่า Buloh seworr ( ไผ่ wrayi ) หายาก ยาว ปล้องไม้ไผ่สำหรับทำ prized
ท่อภายในของ blowpipes , ซื้อขายและขนส่ง
กลุ่มโอรังอัสลีในภาคเหนือของคาบสมุทรมาเลเซีย ไม้ไผ่นี้
มี จำกัด การกระจายการกระจายอยู่ในที่สูงภายใน
และขวัญจาก , ยืม certain temiar ( semang ( kintak bong ( jahai เต็มเปา in
the main ระบบ : คำคม was และคฤหาสน์ของ control by และกับ 35% whose
territories เก่ง " ( noone 1954 : น . 12 35% ใหม่ว่าไง
monopolized สวยงาม , สูงสุด 12 temiar , semai , ( semang ) ไปทางเหนือและใต้ของพวกเขา :
" รัฐของกิจการนี้มีผลในการค้า Buloh seworr
กระจายไปในทุกทิศทาง และครอบคลุมพื้นที่กว้างมาก " ( ไม่มีใคร 1954 : 4 ) โดย
ไม่มีใครชี้สุ่มกล่าวถึงก่อนหน้านี้วรรณกรรม ( อีแวนส์ 1914 , 1915 , 1937 ;
สกีต และแบล็กเดิ่น 1906 ) ชี้ให้เห็นว่า การค้าที่ใช้งาน โดยกลุ่มที่ทำ
ไม่มีไม้ไผ่ หรือ blowpipes ซื้อจากกลุ่มอื่น ๆที่ไม่ได้มี
นานอยู่