This chapter explores the relations

This chapter explores the relationships between language and thought,demonstrating that Asian and Westerner languages reflect the perceptive differences of their respective speaker.Westerners,for example,use categories to classify OBJECTS MORE readily and more frequently than Asians,who prefer to describe object in terms of relationships.Consequently,Westerners also apply rules to categorization more easily. This difference starts out in childhood,where studies prove that western children learn nouns faster than verbs,and Asian children learn verbs faster than Western children.This may in turn be partly attributable to the languages themselves,given that "East Asian languages are highly contextual,"with meaning necessarily being extracted from context,whereas English words are intentionally decontextualization.For example,English sentences focus largely on object,with the subject often taking primary place,whereas Asian sentences mostly begin with context and topic. This could mean that "the differences in linguistic structure between languages are reflected in people's habitual thinking processes."Tests about how people group objects(based upon relationships or characteristics) bear this out,suggesting that thought patterns are affected by both culture and language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและความคิด เห็นว่า ภาษาเอเชียและชาวตะวันตกสะท้อนต่างตาต่ำของลำโพงแต่ละของพวกเขาชาวตะวันตก ตัวอย่าง ใช้ประเภทเพื่อจัดประเภทวัตถุเพิ่มเติมพร้อม และข้อมูลมากกว่าชาวเอเชีย ที่ต้องการอธิบายวัตถุในรูปแบบของความสัมพันธ์ดังนั้น ชาวตะวันตกยังใช้กฎประเภทได้ง่ายขึ้น ความแตกต่างนี้เริ่มออกในวัยเด็ก การศึกษาที่พิสูจน์ว่า เด็กตะวันตกเรียนรู้นามได้เร็วกว่าคำกริยา และเอเชียเด็กเรียนรู้คำกริยาได้เร็วกว่าเด็กตะวันตกนี้เป็นบางส่วนรวมภาษาตัวเอง คำ decontextualization ตั้งใจที่ "ภาษาเอเชียตะวันออกมีสูงตามบริบท หมายถึง จำเป็นต้องถูกแยกจากบริบท ในขณะที่ภาษาอังกฤษตัวอย่าง ประโยคอังกฤษโฟกัสบนวัตถุ ส่วนใหญ่เรื่องมักจะสละตำแหน่งหลัก ในขณะที่ประโยคเอเชียส่วนใหญ่เริ่มต้น ด้วยหัวข้อและบริบท นี้อาจหมายถึง ว่า "ความแตกต่างในโครงสร้างทางภาษาศาสตร์ระหว่างภาษาละประชาชนคิดเป็นกระบวนการ"ทดสอบเกี่ยวกับวิธีการที่คนจัดกลุ่มวัตถุ (ตามลักษณะหรือความสัมพันธ์) หมีนี้ออก แนะนำที่คิดว่า รูปแบบที่ได้รับผลกระทบทั้งวัฒนธรรมและภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทนี้จะสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและความคิดที่แสดงให้เห็นว่าภาษาเอเชียและตะวันตกสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างที่ชาญฉลาดของ speaker.Westerners ของตนตัวอย่างเช่นประเภทใช้ในการจำแนกวัตถ​​ุมากขึ้นอย่างรวดเร็วและบ่อยกว่าชาวเอเชียที่ต้องการที่จะอธิบายวัตถุในแง่ ของ relationships.Consequently ตะวันตกยังใช้กฎระเบียบในการจัดหมวดหมู่ได้ง่ายขึ้น ความแตกต่างนี้จะเริ่มออกมาในวัยเด็กที่ศึกษาพิสูจน์ว่าเด็กเรียนรู้คำนามตะวันตกเร็วกว่าคำกริยาและเด็กเอเชียเรียนรู้คำกริยาเร็วกว่า children.This ตะวันตกอาจจะเป็นในทางกลับกันบางส่วนส่วนที่เป็นภาษาของตัวเองที่ได้รับว่า "ภาษาเอเชียตะวันออกมีบริบทสูง "มีความหมายจำเป็นต้องถูกสกัดจากบริบทในขณะที่คำภาษาอังกฤษที่มีเจตนา decontextualization.For ตัวอย่างประโยคภาษาอังกฤษเน้นส่วนใหญ่บนวัตถุที่มีเรื่องที่มักจะเกิดขึ้นหลักในขณะที่เอเชียประโยคส่วนใหญ่เริ่มต้นด้วยบริบทและหัวข้อ ซึ่งอาจหมายความว่า "ความแตกต่างในโครงสร้างทางภาษาระหว่างภาษาจะสะท้อนให้เห็นในสิ่งที่คนของกระบวนการคิดเป็นนิสัย." การทดสอบเกี่ยวกับวิธีการที่คนกลุ่มวัตถุ (ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์หรือลักษณะ) แบกนี้ออกมาชี้ให้เห็นว่ารูปแบบความคิดได้รับผลกระทบจากทั้งวัฒนธรรมและภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนี้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและความคิด , แสดงให้เห็นว่าภาษาฝรั่ง เอเชีย และสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างที่ฉลาดเฉลียวของลำโพงของตน ชาวตะวันตก เช่น ใช้หมวดหมู่เพื่อแบ่งประเภทวัตถุพร้อมมากขึ้นและบ่อยครั้งมากขึ้นกว่าชาวเอเชีย ที่ต้องการอธิบายวัตถุในแง่ของความสัมพันธ์ จากนั้นฝรั่งยังใช้กฎการจัดหมวดหมู่ได้ง่ายขึ้น ความแตกต่างนี้จะเริ่มออกในวัยเด็กที่ศึกษาพิสูจน์ว่าเด็กตะวันตกเรียนรู้คำนามคำกริยาที่เร็วกว่าและเด็กเอเชียเรียนคำกริยาได้เร็วกว่าเด็กฝรั่ง นี้อาจจะเป็นส่วนหนึ่งจากภาษาตัวเอง ระบุว่า " ภาษาเอเชียตะวันออกจะสูงตามบริบท" ที่มีความหมายต้องถูกแยกจากบริบท และคำภาษาอังกฤษ มีเจตนา decontextualization ตัวอย่างเช่น ประโยคภาษาอังกฤษมุ่งเน้นไปที่วัตถุ เรื่องมักจะใช้สถานที่หลัก ในขณะที่เอเชียส่วนใหญ่เริ่มประโยคด้วยบริบท และหัวข้อนี้อาจหมายถึงว่า " ความแตกต่างในโครงสร้างทางภาษาระหว่างภาษาสะท้อนให้เห็นในคนเป็นนิสัยการคิดกระบวนการ “การทดสอบเกี่ยวกับวิธีคนวัตถุกลุ่ม ( ตามลักษณะความสัมพันธ์หรือ ) หมีนี้ แนะนำว่า รูปแบบการคิดที่ได้รับผลกระทบ โดยทั้งวัฒนธรรมและภาษา