An antioxidant is a molecule that i

An antioxidant is a molecule that inhibits the oxidation of other molecules. Oxidation is a chemical reaction that transfers electrons or hydrogen from a substance to an oxidizing agent. Oxidation reactions can produce free radicals. In turn, these radicals can start chain reactions. When the chain reaction occurs in a cell, it can cause damage or death to the cell. Antioxidants terminate these chain reactions by removing free radical intermediates, and inhibit other oxidation reactions. They do this by being oxidized themselves, so antioxidants are often reducing agents such as thiols, ascorbic acid, or polyphenols.[1]



Substituted phenols and derivatives of phenylenediamine are common antioxidants used to inhibit gum formation in gasoline (petrol).
Although oxidation reactions are crucial for life, they can also be damaging; plants and animals maintain complex systems of multiple types of antioxidants, such as glutathione, vitamin C, vitamin A, and vitamin E as well as enzymes such as catalase, superoxide dismutase and various peroxidases. Insufficient levels of antioxidants, or inhibition of the antioxidant enzymes, cause oxidative stress and may damage or kill cells. Oxidative stress is damage to cell structure and cell function by overly reactive oxygen-containing molecules and chronic excessive inflammation. Oxidative stress seems to play a significant role in many human diseases, including cancers. The use of antioxidants in pharmacology is intensively studied, particularly as treatments for stroke and neurodegenerative diseases. For these reasons, oxidative stress can be considered to be both the cause and the consequence of some diseases.

Antioxidants are widely used in dietary supplements and have been investigated for the prevention of diseases such as cancer, coronary heart disease and even altitude sickness. Although initial studies suggested that antioxidant supplements might promote health, later large clinical trials with a limited number of antioxidants detected no benefit and even suggested that excess supplementation with certain putative antioxidants may be harmful.[2][3][4] Antioxidants also have many industrial uses, such as preservatives in food and cosmetics and to prevent the degradation of rubber and gasoline.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีสารต้านอนุมูลอิสระเป็นโมเลกุลที่ยับยั้งการเกิดออกซิเดชันของโมเลกุลอื่น ๆ ออกซิเดชันเป็นปฏิกิริยาเคมีที่ถ่ายโอนอิเล็กตรอนหรือไฮโดรเจนจากสารจะเป็นตัวเติมออกซิเจน ปฏิกิริยาออกซิเดชันสามารถสร้างอนุมูลอิสระ กลับ อนุมูลเหล่านี้สามารถเริ่มต้นปฏิกิริยาลูกโซ่ เมื่อเกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ในเซลล์ มันอาจทำให้เกิดความเสียหายหรือตายไปยังเซลล์ สารต้านอนุมูลอิสระยุติปฏิกิริยาลูกโซ่เหล่านี้ โดยการลบ intermediates อนุมูลอิสระ และยับยั้งปฏิกิริยาออกซิเดชันอื่น ๆ พวกเขาสามารถทำได้ โดยการออกซิไดซ์ตัวเอง เพื่อให้สารต้านอนุมูลอิสระมักลดลงแทนเช่น thiols กรดแอสคอร์บิค หรือโพลี[1]


Substituted phenols และอนุพันธ์ของ phenylenediamine เป็นสารต้านอนุมูลอิสระทั่วไปที่ใช้เพื่อยับยั้งการก่อตัวหมากฝรั่งในน้ำมัน (เบนซิน)
แม้ว่าปฏิกิริยาออกซิเดชันสำคัญสำหรับชีวิต พวกเขาสามารถยังสามารถสร้างความเสียหาย พืชและสัตว์รักษาระบบซับซ้อนหลายชนิดมีสารต้านอนุมูลอิสระ เช่นกลูตาไธโอน วิตามินซี วิตามิน เอ และวิตามินอีรวม ถึงเอนไซม์ catalase ซูเปอร์ออกไซด์ dismutase และ peroxidases ต่าง ๆ พอระดับของสารต้านอนุมูลอิสระ ยับยั้งเอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระ ทำให้เกิด oxidative เครียด และอาจเกิดความเสียหาย หรือฆ่าเซลล์ ความเครียด oxidative จะทำลายโครงสร้างของเซลล์และฟังก์ชัน cell โดยโมเลกุลออกซิเจนประกอบด้วยปฏิกิริยามากเกินไปและการอักเสบเรื้อรังมากเกินไป Oxidative เครียดน่าจะ มีบทบาทสำคัญในโรคมนุษย์หลาย รวมทั้งโรคมะเร็ง การใช้สารต้านอนุมูลอิสระในเภสัชวิทยา intensively ศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นการรักษาสำหรับโรค neurodegenerative และจังหวะ ด้วยเหตุนี้ ความเครียด oxidative จะถือว่าเป็นสัจจะของบางโรคและสาเหตุ

ใช้ในอาหารเสริมสารต้านอนุมูลอิสระ และมีการตรวจสอบสำหรับการป้องกันโรคเช่นโรคมะเร็ง โรค และเจ็บป่วยสูงแม้ แม้ว่าการศึกษาเริ่มต้นแนะนำว่า อาหารเสริมต้านอนุมูลอิสระอาจมีสุขภาพ ทดลองทางคลินิกขนาดใหญ่ต่อมา มีจำนวนจำกัดของสารต้านอนุมูลอิสระพบไม่มีประโยชน์ และแนะนำที่แห้งเสริมส่วนเกินกับสารต้านอนุมูลอิสระบาง putative แม้ อาจเป็นอันตราย[2][3][4] สารต้านอนุมูลอิสระยังมีการใช้ในอุตสาหกรรม เช่นสารกันบูด ในอาหารและเครื่องสำอาง และ เพื่อป้องกันการสลายตัวของยางและน้ำมัน[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารต้านอนุมูลอิสระเป็นโมเลกุลที่ยับยั้งการเกิดออกซิเดชันของโมเลกุลอื่น ๆ ออกซิเดชันเป็นปฏิกิริยาทางเคมีที่ถ่ายโอนอิเล็กตรอนหรือไฮโดรเจนจากสารที่จะออกซิไดซ์ ปฏิกิริยาออกซิเดชันสามารถผลิตอนุมูลอิสระ ในทางกลับกันอนุมูลเหล่านี้สามารถเริ่มต้นปฏิกิริยาลูกโซ่ เมื่อปฏิกิริยาลูกโซ่ที่เกิดขึ้นในเซลล์ก็สามารถทำให้เกิดความเสียหายหรือเสียชีวิตไปยังเซลล์ สารต้านอนุมูลอิสระยุติปฏิกิริยาลูกโซ่เหล่านี้โดยการเอาตัวกลางอนุมูลอิสระและยับยั้งการเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชั่อื่น ๆ พวกเขาทำเช่นนี้โดยการออกซิไดซ์ของตัวเองเพื่อให้สารต้านอนุมูลอิสระมักจะรีดิวซ์เช่น thiols, วิตามินซีหรือโพลีฟีน. [1] ฟีนอลทดแทนและอนุพันธ์ของสารต้านอนุมูลอิสระที่มี phenylenediamine ทั่วไปที่ใช้ในการยับยั้งการก่อตัวของเหงือกในน้ำมันเบนซิน (น้ำมัน) แม้ว่าปฏิกิริยาออกซิเดชัน มีความสำคัญสำหรับชีวิตของพวกเขายังสามารถสร้างความเสียหาย; พืชและสัตว์บำรุงรักษาระบบที่ซับซ้อนของหลายประเภทของสารต้านอนุมูลอิสระเช่นกลูตาไธโอน, วิตามินซี, วิตามินเอและวิตามินอีเช่นเดียวกับเอนไซม์เช่น catalase, dismutase superoxide และ peroxidases ต่างๆ ระดับไม่เพียงพอของสารต้านอนุมูลอิสระหรือการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ต้านอนุมูลอิสระที่ก่อให้เกิดความเครียดออกซิเดชันและอาจเกิดความเสียหายหรือฆ่าเซลล์ ความเครียดออกซิเดชันจะเกิดความเสียหายต่อโครงสร้างของเซลล์และการทำงานของเซลล์โดยปฏิกิริยามากเกินไปออกซิเจนที่มีโมเลกุลและการอักเสบเรื้อรังมากเกินไป ความเครียดออกซิเดชันดูเหมือนว่าจะมีบทบาทสำคัญในโรคของมนุษย์จำนวนมากรวมทั้งโรคมะเร็ง การใช้สารต้านอนุมูลอิสระในเภสัชวิทยามีการศึกษาอย่างละเอียดโดยเฉพาะการรักษาโรคหลอดเลือดสมองและระบบประสาท ด้วยเหตุผลเหล่านี้ความเครียดออกซิเดชันสามารถได้รับการพิจารณาให้เป็นทั้งสาเหตุและผลของโรคบางอย่างสารต้านอนุมูลอิสระจะมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารและได้รับการตรวจสอบสำหรับการป้องกันโรคเช่นโรคมะเร็งโรคหลอดเลือดหัวใจและแม้กระทั่งการเจ็บป่วยระดับความสูง ถึงแม้ว่าการศึกษาเบื้องต้นชี้ให้เห็นว่าผลิตภัณฑ์เสริมอาหารต้านอนุมูลอิสระที่อาจส่งเสริมสุขภาพการวิจัยทางคลินิกขนาดใหญ่ที่ต่อมามีจำนวน จำกัด ของสารต้านอนุมูลอิสระตรวจพบไม่มีประโยชน์และชี้ให้เห็นว่าการเสริมสารต้านอนุมูลอิสระที่มีส่วนเกินสมมุติบางอย่างที่อาจจะเป็นอันตราย. [2] [3] [4] ยังมีสารต้านอนุมูลอิสระ ใช้ในอุตสาหกรรมเป็นจำนวนมากเช่นสารกันบูดในอาหารและเครื่องสำอางและเพื่อป้องกันไม่ให้การย่อยสลายของยางและเบนซิน. [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้านอนุมูลอิสระเป็นโมเลกุลที่ยับยั้งปฏิกิริยาออกซิเดชันของโมเลกุลอื่น ๆ ออกซิเดชันเป็นปฏิกิริยาทางเคมีที่ถ่ายโอนอิเล็กตรอนหรือไฮโดรเจนจากสารที่เป็นสารออกซิไดซ์ . ปฏิกิริยาออกซิเดชันสามารถผลิตอนุมูลอิสระ ในการเปิด , อนุมูลอิสระเหล่านี้สามารถเริ่มต้นปฏิกิริยาลูกโซ่ เมื่อปฏิกิริยาลูกโซ่ที่เกิดขึ้นในเซลล์ ก็จะเกิดความเสียหายหรือเสียชีวิต เพื่อเซลล์สารต้านอนุมูลอิสระยุติปฏิกิริยาลูกโซ่เหล่านี้ โดยการเอาสารอนุมูลอิสระและยับยั้งปฏิกิริยาออกซิเดชัน อื่น ๆ พวกเขาทำเช่นนี้โดยการ สลายตัวเอง ดังนั้นสารต้านอนุมูลอิสระมักจะลดแทนเช่น thiols , กรดแอสคอร์บิค หรือโพลี [ 1 ]



ใช้ฟีนอลและอนุพันธ์ของฟีนิลีนไดอะมีน พบสารต้านอนุมูลอิสระ ยับยั้งการใช้เหงือกในแก๊สโซลีน ( เบนซิน ) .
แม้ว่าปฏิกิริยาออกซิเดชันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิต พวกเขายังสามารถทำลาย พืชและสัตว์ รักษาของหลายประเภทของสารต้านอนุมูลอิสระ ระบบที่ซับซ้อน เช่น กลูตาไธโอน วิตามินซี วิตามินเอ และวิตามินอี รวมทั้งเอนไซม์ เช่น คาตาเลส และเพอร์ กซิเดส , Superoxide Dismutase ต่าง ๆ ระดับของสารต้านอนุมูลอิสระเพียงพอหรือการยับยั้งของเอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระทำให้เกิดภาวะเครียดออกซิเดชัน และอาจทำลายหรือฆ่าเซลล์ ความเครียดเกิดความเสียหายกับโครงสร้างและหน้าที่ของเซลล์ โดย oxygen-containing โมเลกุลและเรื้อรังมากเกินไปสุดเหวี่ยงปฏิกิริยาการอักเสบ ความเครียดออกซิเดชันน่าจะมีบทบาทในการเกิดโรคของมนุษย์มากมายรวมถึงมะเร็ง การใช้สารต้านอนุมูลอิสระในเภสัชวิทยาเป็นชุดเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การรักษาโรคหลอดเลือดสมองและ Neurodegenerative โรค ด้วยเหตุนี้ความเครียดออกซิเดชันสามารถถือว่าเป็นทั้งเหตุและผลของโรคบางอย่าง

สารต้านอนุมูลอิสระที่มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอาหารเสริม และได้รับการตรวจสอบเพื่อป้องกันโรค เช่น โรคมะเร็ง โรคหลอดเลือดหัวใจ และแม้แต่ความเจ็บป่วยระดับความสูง .แม้ว่าจะเริ่มต้นศึกษาพบว่าสารต้านอนุมูลอิสระอาหารเสริมอาจส่งเสริมสุขภาพ ภายหลังการทดลองทางคลินิกขนาดใหญ่ที่มีจำนวน จำกัด ของสารต้านอนุมูลอิสระที่พบไม่มีผลประโยชน์และชี้ให้เห็นว่าแม้ส่วนเกินเสริมกรดอะมิโน antioxidants บางอย่างอาจเป็นอันตราย . [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] สารต้านอนุมูลอิสระยังมีใช้ในอุตสาหกรรมมากมายเช่นสารกันบูดในอาหารและเครื่องสำอางและป้องกันการเสื่อมสภาพของยางและน้ำมันเชื้อเพลิง [ 5 ]