The analysis of a termite entombed

The analysis of a termite entombed for 100 million years in an ancient piece of amber has revealed the oldest example of "mutualism" ever discovered between an animal and microorganism, and also shows the unusual biology that helped make this one of the most successful, although frequently despised insect groups in the world.

The findings were made by George Poinar, an Oregon State University researcher and international expert on life forms found in amber. It was just published in Parasites and Vectors, a professional journal.

This particular termite was probably flying around while mating in a wet, humid tropical forest in what is now Myanmar during the Early Cretaceous period – the age of the dinosaurs. It may have been attacked by a bird or somehow torn open, and then it dropped into the sticky, oozing tree sap that would later become amber, providing an opportunity for the biology of this ancient insect to be revealed in a way that would otherwise have been impossible.

Out of its wounded abdomen spilled a range of protozoa, which even then were providing a key function for the termite – they helped it to digest wood. Between animals and microorganisms, this is the earliest example ever discovered of "mutualism," which is one type of symbiotic relationship in which two species help each other.

"Termites live on cellulose, mostly from the dead wood they chew, but they depend on protozoa in their gut to provide the enzymes that can digest the wood," Poinar said. "These protozoa would die outside of the termite, and the termite would starve if it didn't have the protozoa to aid in digestion. In this case they depend on each other for survival."

Even more primitive termites may have fed on a range of things they could digest themselves, Poinar said, but eventually they acquired protozoa that dramatically increased their ability to digest cellulose, and through evolutionary processes they came to depend on it.

Today, modern termites are one of the world's most pervasive and successful insect groups, with about 2,300 known species, mostly in tropical settings, busily at work chewing wood or other plant fiber that protozoa help to digest. They have important ecological roles, helping to create habitat, build soil fertility, recycle nutrients and serve as food for many predators. As a social species similar to ants, some colonies can have 20 million individual insects. And they also cause massive amounts of damage every year to wood structures in much of the world.

Their dependence on these protozoa is now well understood, and the process isn't always pretty.

Somewhere on the evolutionary scale the termites began producing a liquid that contained protozoa that they would excrete. The termite offspring in turn consume the feces and thereby gain the protozoa in their digestive systems.

It took time for all of this to get worked out, the study indicated. The successful establishment of protozoa in the termites required them to withstand the chemical and physical conditions inside the alimentary tract, use the gut contents as a food source, cause no damage to the host and be carried through successive stages and generations.

But by the different species each specializing at what they do best – the termite eats, the protozoa digests – the two groups have both had extraordinary evolutionary success.

"The relationship between termites and protozoa is very close and has been stabilized now for a very long time because of its obvious value," Poinar said. "It's exciting to understand that this classic example of mutualism has been going on now for at least 100 million years."

As well as outlining this age-old example of mutualism, the new study revealed 10 new fossil flagellate species of protozoa, a new species of termite, a new genus of fossil amoeba and 14 additional trophic and encysted protist stages.

Poinar for many years has studied life forms and other material found trapped in amber. As a semi-precious stone that first begins to form as sap oozing from a tree, amber has the unique ability to trap very small animals or other materials and – as a natural embalming agent – display them in nearly perfect, three-dimensional form millions of years later. This phenomenon has been invaluable in scientific and ecological research, and allows researchers to characterize the biology of ecosystems that existed millions of years ago.

The amber that contained the termite used in this study came from a mine first excavated in 2001 in the Hukawng Valley in Myanmar, in a formation that was between 97 and 110 million years old.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์ของปลวก entombed 100 ล้านปีในมีชิ้นส่วนโบราณของแอมเบอร์ได้เปิดเผยตัวอย่างเก่าของ "mutualism" เคยพบระหว่างสัตว์และจุลินทรีย์ และแสดงชีววิทยาปกติที่ช่วยให้หนึ่งที่สำเร็จมากที่สุด แต่มักจะชิงกลุ่มแมลงในโลก

ผลการวิจัยทำ โดยจอร์จ Poinar นักวิจัยของมหาวิทยาลัยออริกอนและผู้เชี่ยวชาญนานาชาติในรูปแบบของชีวิตที่พบในสีเหลืองอำพัน เพียงจัดปรสิตและเวกเตอร์ การทำงานสมุดรายวัน

คงได้บินรอบนี้ปลวกเฉพาะขณะผสมพันธุ์เปียก ชื้นเขตร้อนป่าในพม่าช่วงแรก ๆ Cretaceous – ยุคไดโนเสาร์ มันอาจถูกโจมตี โดยนก หรืออย่างใด ขาดเปิด แล้ว ก็หลุดเป็นซับทรีเหนียว oozing ที่จะเป็นเหลือง ให้โอกาสสำหรับชีววิทยาของแมลงนี้โบราณได้เปิดเผยในลักษณะที่จะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้

ออกจากช่องท้องได้รับบาดเจ็บเป็นหกช่วงของโพรโทซัว ซึ่งแม้จากนั้นได้ให้ฟังก์ชันคีย์สำหรับปลวก – ช่วยให้ย่อยไม้ สัตว์และจุลินทรีย์ นี้เป็นอย่างเร็วที่สุดที่เคยค้นพบของ "mutualism ซึ่งเป็นชนิดหนึ่งของความสัมพันธ์ symbiotic ซึ่งสองสายพันธุ์ช่วยกัน

"ปลวกอาศัยอยู่บนเซลลูโลส ส่วนใหญ่จากไม้ตายเขาวเจต แต่ขึ้นอยู่กับโพรโทซัวในลำไส้ของพวกเขาเพื่อให้เอนไซม์ที่สามารถย่อยไม้ Poinar กล่าวว่า "โพรโทซัวเหล่านี้จะตายภายนอกการกำจัดปลวก และปลวกจะอดถ้ามันไม่มีโพรโทซัวเพื่อช่วยในการย่อยอาหาร ในกรณีนี้ ขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ เพื่อความอยู่รอด"

ปลวกดั้งเดิมมากอาจได้รับในช่วงของสิ่งที่พวกเขาสามารถย่อยตัวเอง Poinar กล่าวว่า แต่ในที่สุดพวกเขามาโพรโทซัวที่เพิ่มความสามารถในการย่อยเซลลูโลสอย่างมาก และผ่านทางกระบวนการวิวัฒนาการ ที่มาพึ่งมัน

วันนี้ ปลวกที่ทันสมัยเป็นหนึ่งในโลกชุมชนที่แพร่หลาย และประสบความสำเร็จมากที่สุดแมลงกลุ่ม มีประมาณ 2300 ชนิดรู้จัก ส่วนใหญ่ในการตั้งค่าเขตร้อน สร้างที่เคี้ยวใยพืชไม้ หรืออื่น ๆ ที่โพรโทซัวช่วยย่อยทำงาน พวกเขามีบทบาทระบบนิเวศสำคัญ ช่วยสร้างอยู่อาศัย สร้างความอุดมสมบูรณ์ของดิน รีไซเคิลสารอาหาร และเป็นอาหารสำหรับล่ามาก เป็นสังคมชนิดคล้ายกับมด บางอาณานิคมได้แมลงละ 20 ล้าน และพวกเขายังทำให้เกิดจำนวนความเสียหายขนาดใหญ่โครงสร้างไม้ทุกปีมากของโลก

พึ่งโพรโทซัวเหล่านี้ของพวกเขาเป็นตอนนี้ดีที่เข้าใจ และการไม่เสมอสวยด้วย

อยู่ในระดับวิวัฒนาการ ปลวกการเริ่มผลิตของเหลวที่อยู่โพรโทซัวที่พวกเขาจะขับถ่าย ลูกหลานปลวกจะกินอุจจาระ และดังนั้นจึงได้รับโพรโทซัวในระบบย่อยอาหารของพวกเขา

จะเอาเวลาทั้งหมดนี้ได้รับการทำงาน การศึกษาระบุ สถานประกอบการที่ประสบความสำเร็จของโพรโทซัวในปลวกที่ต้องการให้ทนต่อสภาพทางเคมี และกายภาพภายในทางเดินทางเดินอาหาร ใช้เนื้อลำไส้เป็นแหล่งอาหาร ทำความเสียหายไม่ให้โฮสต์ และจะดำเนินการผ่านขั้นตอนที่ต่อเนื่องและรุ่น

แต่ โดยสายพันธุ์ต่างๆ แต่ละนริศที่สิ่งที่พวกเขาทำดีที่สุด – กินปลวก โพรโทซัว digests – กลุ่มสองทั้งมีวิวัฒนาการสำเร็จพิเศษ

"ความสัมพันธ์ระหว่างปลวกกับโพรโทซัวดีมาก และมีการเสถียรขณะนี้เป็นเวลานานเนื่องจากค่าชัดเจน Poinar กล่าวว่า "มันเป็นจะเข้าใจว่า อย่างนี้คลาสสิกของ mutualism ได้รับไปในขณะนี้อย่างน้อย 100 ล้านปีที่น่าตื่นเต้น"

และเค้าร่างอย่างนี้โปรดลองอีก mutualism การศึกษาใหม่เปิดเผย 10 ใหม่ฟอส flagellate พันธุ์โพรโทซัว ชนิดใหม่ของปลวก สกุลใหม่ของอะมีบาฟอสแล้ว 14 โพรทิสต์ trophic และ encysted เพิ่มเติมระยะ

Poinar หลายปีได้ศึกษารูปแบบของชีวิต และวัสดุอื่น ๆ พบติดอยู่ในอำพันด้วย เป็นหินกึ่งมีค่าที่เริ่มต้นก่อน เพื่อเป็นบั่นทอน oozing จากต้นไม้ เหลืองมีความสามารถเฉพาะการดักสัตว์ขนาดเล็กมากหรือวัสดุอื่น ๆ และ -เป็นตัวแทนรวีธรรมชาติ – แสดงในฟอร์มเกือบสมบูรณ์ สามมิตินับล้านปี ปรากฏการณ์นี้มีประโยชน์อย่างยิ่งในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ และระบบนิเวศ และช่วยให้นักวิจัยต้องกำหนดลักษณะชีววิทยาของระบบนิเวศที่มีอยู่นับล้านปีที่ผ่านมา

อำพันที่ประกอบด้วยปลวกที่ใช้ในการศึกษานี้มาจากทุ่นระเบิดก่อนขุดพบในปีค.ศ. 2001 ในหุบเขา Hukawng ในพม่า ก่อตัวระหว่าง 97 และ 110 ล้านปีที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ของปลวกฝังอยู่ 100 ล้านปีในชิ้นส่วนโบราณของสีเหลืองอำพันได้เปิดเผยตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของ "mutualism" ที่เคยค้นพบระหว่างสัตว์และจุลินทรีย์และยังแสดงให้เห็นถึงความผิดปกติทางชีววิทยาที่ช่วยให้นี้เป็นหนึ่งในความสำเร็จมากที่สุดแม้ว่า เกลียดบ่อยกลุ่มแมลงในโลกผลการวิจัยที่ทำโดยจอร์จพอย, นักวิจัยมหาวิทยาลัยรัฐโอเรกอนและมีความเชี่ยวชาญระดับนานาชาติเกี่ยวกับรูปแบบของชีวิตที่พบในสีเหลืองอำพัน มันถูกตีพิมพ์เพียงในปรสิตและเวกเตอร์, วารสารมืออาชีพนี้โดยเฉพาะปลวกอาจจะบินไปรอบ ๆ ในขณะที่ผสมพันธุ์ในเปียกป่าเขตร้อนชื้นในตอนนี้พม่าในช่วงยุคก่อน - ยุคของไดโนเสาร์ มันอาจจะถูกโจมตีโดยนกหรือฉีกขาดอย่างใดเปิดแล้วมันลดลงในเหนียว, oozing ต้นไม้ SAP ที่ต่อมาจะกลายเป็นสีเหลืองอำพันให้โอกาสสำหรับชีววิทยาของแมลงโบราณนี้จะถูกเปิดเผยในทางที่จะเป็นอย่างอื่นได้ เป็นไปไม่ได้ออกมาจากช่องท้องได้รับบาดเจ็บของหกช่วงของโปรโตซัวซึ่งแม้แล้วก็ให้ฟังก์ชั่นที่สำคัญสำหรับปลวก - พวกเขาช่วยในการย่อยไม้ ระหว่างสัตว์และจุลินทรีย์นี้เป็นตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่เคยค้นพบของ "mutualism" ซึ่งเป็นหนึ่งในประเภทของความสัมพันธ์ทางชีวภาพในการที่ทั้งสองชนิดช่วยกัน"ปลวกอยู่บนเซลลูโลสส่วนใหญ่มาจากไม้ที่ตายแล้วที่พวกเขาเคี้ยว แต่พวกเขาขึ้นอยู่กับ โปรโตซัวในลำไส้ของพวกเขาที่จะให้เอนไซม์ที่สามารถย่อยไม้ "พอยกล่าวว่า "โปรโตซัวเหล่านี้จะตายด้านนอกของปลวกและปลวกจะอดอาหารถ้ามันไม่ได้มีโปรโตซัวเพื่อช่วยในการย่อยอาหาร. ในกรณีนี้พวกเขาขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ เพื่อความอยู่รอด." แม้ดั้งเดิมมากขึ้นอาจจะมีปลวกกินช่วง ในสิ่งที่พวกเขาสามารถแยกแยะตัวเองพอยกล่าวว่า แต่ในที่สุดพวกเขาได้รับโปรโตซัวที่เพิ่มขึ้นความสามารถในการย่อยเซลลูโลสอย่างมากและผ่านกระบวนการวิวัฒนาการที่พวกเขามาขึ้นอยู่กับมันวันนี้ปลวกที่ทันสมัยเป็นหนึ่งในแพร่หลายมากที่สุดและประสบความสำเร็จในกลุ่มแมลงของโลก มีประมาณ 2,300 ชนิดที่รู้จักกันเป็นส่วนใหญ่ในการตั้งค่าเขตร้อนยุ่งที่ทำงานไม้หรือพืชเส้นใยอื่น ๆ ที่โปรโตซัวช่วยในการย่อยเคี้ยว พวกเขามีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศที่ช่วยในการสร้างที่อยู่อาศัยสร้างความอุดมสมบูรณ์ของดินรีไซเคิลสารอาหารและใช้เป็นอาหารสำหรับสัตว์หลาย ในฐานะที่เป็นสายพันธุ์ทางสังคมคล้ายกับมดอาณานิคมบางคนสามารถมี 20 ล้านแมลงแต่ละบุคคล และพวกเขายังทำให้จำนวนมหาศาลของความเสียหายทุกปีเพื่อโครงสร้างไม้มากในโลกการพึ่งพาของพวกเขาในโปรโตซัวเหล่านี้ตอนนี้เป็นที่เข้าใจกันดีและกระบวนการไม่เคยสวยที่ไหนสักแห่งในระดับวิวัฒนาการปลวกเริ่มผลิตของเหลวที่ โปรโตซัวที่มีอยู่ว่าพวกเขาจะขับถ่าย ลูกหลานของปลวกจะกินอุจจาระและจึงได้รับโปรโตซัวในระบบการย่อยอาหารของพวกเขาจะใช้เวลาทั้งหมดนี้จะได้รับการทำงานออกจากการศึกษาชี้ สถานประกอบการที่ประสบความสำเร็จของโปรโตซัวในปลวกพวกเขาต้องทนต่อสภาพทางเคมีและทางกายภาพภายในระบบทางเดินทางเดินอาหารที่ใช้เนื้อหาทางเดินอาหารเป็นแหล่งอาหารที่ทำให้เกิดความเสียหายไปยังโฮสต์และไม่ได้รับการดำเนินการผ่านขั้นตอนต่อเนื่องและรุ่นแต่ที่แตกต่างกัน แต่ละสายพันธุ์ที่มีความเชี่ยวชาญในสิ่งที่พวกเขาทำดีที่สุด - ปลวกกินย่อยสลายโปรโตซัว - ทั้งสองกลุ่มมีทั้งประสบความสำเร็จวิวัฒนาการพิเศษ"ความสัมพันธ์ระหว่างปลวกและโปรโตซัวที่ใกล้ชิดและได้รับการทรงตัวในขณะนี้เป็นเวลานานมากเพราะของ ค่าที่เห็นได้ชัด "พอยกล่าวว่า "มันน่าตื่นเต้นที่จะเข้าใจว่าตัวอย่างคลาสสิกของ mutualism ได้รับไปในขณะนี้เป็นเวลาอย่างน้อย 100 ล้านปี." เช่นเดียวกับการสรุปเช่นนี้มีอายุเก่าแก่ของ mutualism, การศึกษาใหม่พบว่า 10 ใหม่ทำการลงแส้ฟอสซิลชนิดของโปรโตซัวใหม่ ชนิดของปลวกชนิดใหม่ของอะมีบาฟอสซิลและ 14 โภชนาการเพิ่มเติมและ Protist encysted ขั้นตอนพอยมานานหลายปีได้ศึกษารูปแบบของชีวิตและวัสดุอื่น ๆ ที่พบติดอยู่ในสีเหลืองอำพัน ในฐานะที่เป็นหินกึ่งมีค่าที่เริ่มต้นครั้งแรกในรูปแบบที่เป็นทรัพย์ oozing จากต้นไม้สีเหลืองมีความสามารถที่ไม่ซ้ำกันมากในการดักจับสัตว์ขนาดเล็กหรือวัสดุอื่น ๆ และ - เป็นตัวแทนเหล้าธรรมชาติ - แสดงไว้ในที่สมบูรณ์แบบเกือบล้านรูปแบบสามมิติ ของปีต่อมา ปรากฏการณ์นี้ได้รับล้ำค่าในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และระบบนิเวศและช่วยให้นักวิจัยลักษณะทางชีววิทยาของระบบนิเวศที่มีอยู่นับล้านปีที่ผ่านมาที่มีสีเหลืองอำพันปลวกที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มาจากเหมืองที่ขุดครั้งแรกในปี 2001 ใน Hukawng ในหุบเขา พม่าในการสร้างที่อยู่ระหว่าง 97 และ 110 ล้านปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ของปลวกฝัง 100 ล้านปีชิ้นโบราณของแอมเบอร์ได้เปิดเผยตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของ " ซึ่งกันและกัน " ค้นพบระหว่างสัตว์ และจุลินทรีย์ และยังแสดงให้เห็นผิดปกติชีววิทยาที่ช่วยให้หนึ่งในความสำเร็จมากที่สุด แต่มักดูถูกกลุ่มแมลงในโลก

ผลได้ทํา โดย จอร์จ พอยนาร์ ,นักวิจัยมหาวิทยาลัยรัฐโอเรกอน และผู้เชี่ยวชาญระหว่างประเทศในรูปแบบของชีวิตที่พบในก้อนอำพัน มันเป็นเพียงแค่การตีพิมพ์ในปรสิตและเวกเตอร์ , นิตยสารมืออาชีพ

ปลวกนี้โดยเฉพาะอาจจะบินไปรอบ ๆในขณะที่ผสมพันธุ์ในที่เปียก ชื้น ป่าเขตร้อนในขณะนี้สิ่งที่พม่าในยุคต้น - อายุของไดโนเสาร์มันอาจจะถูกโจมตีโดยนก หรือบางที เปิดออกมา แล้วมันหลุดเข้าเหนียวเยิ้มกำมะถันที่ภายหลังจะกลายเป็นสีอำพัน การให้โอกาสสำหรับชีววิทยาของแมลงโบราณนี้ถูกเปิดเผยในทางที่มิฉะนั้นจะได้รับเป็นไปไม่ได้

ออกมาจากท้องของหกได้รับบาดเจ็บมากมาย โปรโตซัวซึ่งแม้แล้วให้คีย์ฟังก์ชันสำหรับปลวกและพวกเขาช่วยให้ย่อยไม้ ระหว่างสัตว์และจุลินทรีย์ นี้คือตัวอย่างแรกสุดเคยค้นพบ " ซึ่งกันและกัน " ซึ่งเป็นหนึ่งในประเภทของความสัมพันธ์ symbiotic ที่ทั้งสองชนิดช่วยให้แต่ละอื่น ๆ

" ปลวกอาศัยอยู่บนเซลลูโลส ส่วนใหญ่มาจาก ต้นไม้ตาย พวกเขาเคี้ยวแต่มันขึ้นอยู่กับโปรโตซัวในลำไส้ของพวกเขาเพื่อให้เอนไซม์ที่สามารถย่อยไม้ “ พอยนาร์กล่าว พวกโปรโตซัวจะตายข้างนอกของปลวก มอด และปลวกจะตายถ้ามันไม่ได้มีโปรโตซัว เพื่อช่วยในการย่อยอาหาร ในกรณีนี้จะขึ้นกับแต่ละอื่น ๆเพื่อความอยู่รอด "

ยิ่งดั้งเดิม ปลวก อาจเลี้ยงในช่วงของสิ่งที่พวกเขาจะย่อยตัวเอง พอยนาร์ว่าแต่ในที่สุดพวกเขาได้รับโปรโตซัวที่เพิ่มขึ้นอย่างมากของพวกเขาสามารถย่อยเซลลูโลส และผ่านกระบวนการวิวัฒนาการมาพึ่งมัน

วันนี้ ปลวกที่ทันสมัยเป็นหนึ่งของโลกที่แพร่หลายมากที่สุดและประสบความสำเร็จกลุ่มแมลง ประมาณ 2300 ชนิดที่รู้จักส่วนใหญ่ในการตั้งค่าเขตร้อน ยุ่งงานเคี้ยวไม้หรือพืชเส้นใยอื่น ๆ ที่โปรโตซัวช่วยย่อยจะมีบทบาทในระบบนิเวศที่สำคัญเพื่อช่วยสร้างสิ่งแวดล้อม สร้างความอุดมสมบูรณ์ให้กับดิน การนำสารอาหารและใช้เป็นอาหารสำหรับสัตว์นักล่าหลายชนิด เป็นสังคมชนิดที่คล้ายคลึงกับมด บางโคโลนีมี 20 ล้าน แมลง ของแต่ละบุคคล และพวกเขายังทำให้เกิดความเสียหายมหาศาลทุกปี โครงสร้างไม้ในโลกมาก

การพึ่งพาเหล่านี้ ( คือตอนนี้เข้าใจแล้วและกระบวนการไม่ใช่สวยเสมอ

อยู่ในระดับวิวัฒนาการปลวกเริ่มผลิตของเหลวที่มีโปรโตซัวที่พวกเขาจะขับถ่าย . ปลวกจะกินอุจจาระและลูกหลานจึงได้รับโปรโตซัวในทางเดินอาหารระบบ

เอาเวลาทั้งหมดนี้ได้รับผลการศึกษาพบว่าความสำเร็จของสถานประกอบการ โปรโตซัวในปลวกต้องการให้ทนต่อสารเคมีและเงื่อนไขทางกายภาพในระบบทางเดินอาหาร ใช้เนื้อหาดีเป็นแหล่งอาหาร เพราะไม่มีความเสียหายกับโฮสต์ และจะดำเนินการผ่านขั้นตอนต่อเนื่อง และรุ่น

แต่โดยสายพันธุ์ที่แตกต่างกันแต่ละเชี่ยวชาญในสิ่งที่พวกเขาทำดีที่สุด–ปลวกกิน ,โปรโตซัว digests –สองกลุ่มได้สำเร็จวิวัฒนาการพิเศษ

" ความสัมพันธ์ระหว่างปลวกและโปรโตซัวอยู่ใกล้มากและมีเสถียรภาพอยู่เป็นเวลานานมาก เพราะมูลค่าที่ชัดเจนของมัน พอยนาร์กล่าวว่า " . " มันน่าตื่นเต้นที่จะเข้าใจตัวอย่างที่คลาสสิกของซึ่งกันและกันนี้ได้รับไปในตอนนี้ อย่างน้อย 100 ล้านปี "

รวมทั้งการกำหนดตัวอย่างนี้โบราณของซึ่งกันและกัน , การศึกษาใหม่พบ 10 ใหม่ฟอสซิลต่างว่าชนิดของโปรโตซัว ชนิดใหม่ของปลวก เป็นสกุลใหม่ของอะมีบา ฟอสซิล และ 14 ครั้ง พระเวสสันดรระยะเพิ่มเติมและโปรติสต์ .

พอยนาร์ เป็นเวลาหลายปี ได้ศึกษาชีวิตของรูปแบบและวัสดุอื่น ๆที่พบติดอยู่ในก้อนอำพันเป็นหินกึ่งมีค่าก่อนเริ่มก่อตัวเป็น SAP ซึมออกมาจากต้นไม้ แอมเบอร์มีความสามารถเฉพาะตัวในการดักจับสัตว์ขนาดเล็กมากหรือวัสดุอื่น ๆและเป็นธรรมชาติและดองศพเจ้าหน้าที่–แสดงพวกเขาในเกือบสมบูรณ์แบบสามมิติรูปแบบล้านปีต่อมา ปรากฏการณ์นี้มีมากในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และทางนิเวศวิทยาและช่วยให้นักวิจัยที่จะศึกษาชีววิทยาระบบนิเวศที่มีอยู่หลายล้านปีมาแล้ว

อำพันที่มีปลวกที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ มาจากเหมืองแรกที่ขุดพบในปี 2001 ในหุบเขา Hukawng ของพม่า ในการสร้างซึ่งอยู่ระหว่าง 97 และ 110 ล้านปี