เบโธเฟนเติบโตขึ้นมาในกรุงบอนน์ ประเทศเยอรมัน ในวัยเด็กชีวิตความเป็นอยู่ในบ้านน่าเศร้ามาก เขาถูกบังคับให้ฝึกหัดเล่นเปียโน พ่อของเบโธเฟนมีความมุ่งมั่นที่จะให้เขาเก่งเหมือนอย่างโมสาร์ท พ่อจะลงโทษเขาอย่างไร้ความปราณีของเขาเมื่อเขาเล่นผิดพลาด เมื่อเบโธเฟนอายุได้สิบสองปี เขาสามารถประกอบอาชีพเพื่อเลี้ยงครอบครัวได้ โดยการเล่นออร์แกนและแต่งเพลง เขาเป็นเป็นนักเปียโนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในช่วงระยะเวลาที่มีชีวิตอยู่
ผลงานซิมโฟนี่ 2 ลำดับแรกมีลักษณะคล้ายคลึงกับผลงานของนักดนตรีในยุคเดียวกัน คือ ฟรานซ์ โจเซฟ ไฮเดิน ซึ่งถือว่าเป็นครูของเขา ผลงานตั้งแต่ซิมโฟนี หมายเลข 3 เป็นต้นไป มีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว เขาได้ประพันธ์บทเพลงซิมโฟนีไว้ 9 บท ซิมโฟนีทุกบทมีความไพเราะแตกต่างกันออกไป หมายเลขที่ได้รับความนิยมคือ 5, 6, 7 และ 9 ผลงานดนตรีประเภทอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียงได้แก่ คอนแชร์โตสำหรับเปียโนหมายเลข 4 และ 5 สำหรับอุปรากรนั้น เบโธเฟนได้ประพันธ์ไว้เพียง 1 เรื่องเท่านั้น คือ ฟิเดลิโอ(Fidelio)
แม้ว่าเบโธเฟนค่อย ๆ สูญเสียการได้ยินของเขา แต่เขาก็ยังคงแต่งเพลง ผลงานที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือซิมโฟนี หมายเลข 9 เขาแต่งในขณะที่เขาได้กลายเป็นคนหูหนวกโดยสิ้นเชิง ซิมโฟนีหมายเลข 9 ของเบโธเฟนถือว่าเป็นสุดยอดแห่งซิมโฟนี มีความยาว 4 กระบวน ใช้เวลาบรรเลงไม่น้อยกว่า 1 ชั่วโมง และยังมีการนำกลุ่มนักร้องประสานเสียงมาสอดแทรกไว้ในบทเพลงด้วย