Despite substantial interest in the

Despite substantial interest in the effects of stress on pregnancy, few instruments
are available to measure pregnancy-specific stressors. Moreover, research has
typically focused on the distressing, negative aspects of pregnancy. This report
examines the reliability and validity of the Pregnancy Experience Scale (PES), a 41-
item scale that measures pregnancy-specific daily hassles and uplifts. The PES was
administered to two cohorts of low risk women at 24, 30, and 36 weeks (n = 52) or
32 and 38 weeks (n = 137). Women perceived their pregnancies to be significantly
more intensely and frequently uplifting than hassling. Internal scale reliability was
high (a = 0.91 to 0.95). Frequency and intensity scores for hassles and uplifts were
stable over time (r’s = 0.56 to 0.83) and patterns of convergent and discriminant
validity emerged between the PES and existing measures of general affective
intensity, daily stressors, depressive symptoms, and anxiety. These results indicate
that (1) failure to measure pregnancy-specific stress will underestimate the degree
to which pregnant women experience distress and (2) measurement of only the
negative aspects of pregnancy will overestimate distress and fail to portray the
degree to which women are psychologically elevated by their pregnancies.
Measurement of hassles relative to uplifts may provide the most balanced
assessment of pregnancy appraisal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้จะพบสนใจในผลกระทบของความเครียดในหญิงตั้งครรภ์ เครื่องมือไม่กี่มีการวัดความเครียดเฉพาะตั้งครรภ์ นอกจากนี้ การวิจัยมีโดยทั่วไปมุ่งเน้นในด้านวิตก เชิงลบของการตั้งครรภ์ รายงานนี้ตรวจสอบความน่าเชื่อถือและความถูกต้องของการตั้งครรภ์ประสบการณ์สเกล (PES), 41-ขนาดสินค้าที่วัดเฉพาะการตั้งครรภ์ทุกวันความวุ่นวายเรื่อง และยอ แก้ไขการ PESบริหารเพื่อรุ่นสองของผู้หญิงที่มีความเสี่ยงต่ำ 24, 30 และ 36 สัปดาห์ (n = 52) หรือ32 และ 38 สัปดาห์ (n = 137) ผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ของพวกเขาที่รับรู้เป็นอย่างมากเข้มข้นมากขึ้น และบ่อยครั้งสูงกว่าวุ่นวายให้ยุ่งยาก ภายในระดับความน่าเชื่อถือได้สูง (มี = 0.91 0.95) ได้คะแนนความถี่และความรุนแรงที่เกินจากความยุ่งยากมีเสถียรภาพตลอดเวลา (เพิม่ = 0.56 0.83) และรูปแบบขององค์กร และ discriminantมีผลบังคับใช้เกิดระหว่าง PES และมาตรการที่มีอยู่ทั่วไปตลอดความเข้ม ความเครียดประจำวัน อาการซึมเศร้า และความวิตกกังวล ระบุผลลัพธ์เหล่านี้ว่า ความล้มเหลว (1) การวัดความเครียดเฉพาะการตั้งครรภ์จะประมาทระดับหญิงตั้งครรภ์ที่พบความทุกข์และการวัด (2) เฉพาะผลด้านลบของการตั้งครรภ์จะควรเลือกความทุกข์ และล้มเหลวในการวาดภาพการองศาซึ่งผู้หญิงมีจิตใจยกระดับ โดยการตั้งครรภ์ความยุ่งยากเมื่อเทียบกับที่เกินจากการวัดอาจให้สมดุลมากที่สุดการประเมินประเมินการตั้งครรภ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีความสนใจอย่างมากในผลกระทบของความเครียดในการตั้งครรภ์ไม่กี่เครื่องมือ
ที่มีอยู่ให้เกิดความเครียดในการวัดการตั้งครรภ์ที่เฉพาะเจาะจง นอกจากนี้ยังมีงานวิจัยที่
มุ่งเน้นไปที่มักจะเกี่ยวกับการที่น่าวิตกด้านลบของการตั้งครรภ์ รายงานนี้
จะตรวจสอบความน่าเชื่อถือและความถูกต้องของประสบการณ์การตั้งครรภ์ชั่ง (PES) ซึ่งเป็น 41-
ขนาดรายการที่มีขนาดความยุ่งยากในชีวิตประจำวันการตั้งครรภ์ที่เฉพาะเจาะจงและ Uplifts PES ได้รับการ
บริหารให้กับผองเพื่อนทั้งสองของผู้หญิงที่มีความเสี่ยงต่ำที่ 24, 30, และ 36 สัปดาห์ (n = 52) หรือ
32 และ 38 สัปดาห์ (n = 137) สตรีตั้งครรภ์ที่รับรู้ของพวกเขาจะมีนัยสำคัญ
อย่างเข้มข้นมากขึ้นและบ่อยครั้งสูงกว่า hassling ความน่าเชื่อถือระดับภายใน
สูง (A = 0.91-0.95) ความถี่และความรุนแรงคะแนนสำหรับยุ่งยากและ Uplifts มี
เสถียรภาพในช่วงเวลา (ของ R = 0.56-0.83) และรูปแบบของการมาบรรจบกันและจำแนก
ความถูกต้องโผล่ออกมาระหว่าง PES และมาตรการที่มีอยู่ของอารมณ์ทั่วไป
ความรุนแรงให้เกิดความเครียดในชีวิตประจำวันมีอาการซึมเศร้าและความวิตกกังวล ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้
ว่า (1) ความล้มเหลวในการวัดความเครียดการตั้งครรภ์เฉพาะจะประมาทระดับ
ที่หญิงตั้งครรภ์ที่ได้สัมผัสกับความทุกข์และ (2) การวัดเพียง
ด้านลบของการตั้งครรภ์จะประเมินค่าสูงทุกข์และความล้มเหลวในการวาดภาพ
ระดับที่ผู้หญิงมีจิตใจ ยกระดับจากการตั้งครรภ์ของพวกเขา.
วัดยุ่งยากเทียบกับ Uplifts อาจให้สมดุลมากที่สุด
การประเมินผลของการประเมินผลการตั้งครรภ์