3 Underappreciated Indicators to Gu

3 Underappreciated Indicators to Guide You through a Debt-Saturated Economy
Posted on May 5, 2014 by ffwiley

If you’re my generation or older, you may remember taking the original Pepsi Challenge – the Coke versus Pepsi taste testing booths that you would find at sporting events, fairs and similar venues. I took the Challenge and stuck with Coke. The majority of people went the other way, as confirmed by even Coke’s private tests. Nowadays, though, I’m guessing the public version of a Challenge booth would bring heckling from the nutrition-conscious folks at the Just Juice stand. The bigger challenges for Coke and Pepsi are health risks linked to their flagship products. Researchers are zeroing in on a handful of ingredients that may be harmful, such as sodium benzoate and phosphoric acid.

We have nothing to add to the soda studies, but they somehow seem similar to our research on debt. Like soft drinks, you can think of debt as having different ingredients, some benign and others risky. At the highest level, here are the ingredients that everyone should be aware of (hereafter, we’ll call them funding sources):

Funding from outside the U.S.
Funding from the Federal Reserve system
Funding from private banks
Funding from non-money savings

Over any period, we can examine the total amount of borrowing and divide it among these sources with only a small residual. Here’s a breakdown for the last 60 years:

3 indicators 1

Now, you may look at this picture and see nothing interesting. If that’s all we have, then there’s no fizz in our soda, right? You already knew that foreigners, the Fed and private banks help to finance our debt. According to mainstream economic thought, that’s a good thing. We don’t think it’s quite that simple. We’ll show that credit financed by lenders outside the U.S., the Fed and private banks is a major source of economic volatility. We’ll also describe three indicators that help to size up the related risks.

First, though, we’ll define and comment briefly on each funding category shown in the chart. (If you’re just looking for the bottom line, skip to “Okay then, what should I be watching?”)

Funding from outside the U.S. Foreigners invest the proceeds of our current account deficits back into U.S. $-denominated investments. Therefore, the money that drains out of our real economy (when we import more than we export) flows back into our financial economy. Large amounts of these flows are unsustainable over the long-term and unstable through the business cycle. Inflows to the financial economy contribute to asset volatility and, in the extreme, bubbles. They also make it easier for politicians to increase public debt. Outflows from the real economy are linked to declining savings rates, which are harmless in the short-term but come back to bite when low-savers inevitably learn they’ve overspent. America’s mix of low personal savings and high public deficits owes much to credit market financing obtained from outside the U.S.

Funding from the Fed. Like foreign funding, too much credit from the Fed (primarily debt securities held on its balance sheet) contributes to financial volatility and declining savings rates. These effects are largely intentional. Central bankers who ramp up the supply of credit through, say, quantitative easing, aim to lower interest rates, thereby pushing up asset prices and encouraging more spending and less savings. What you won’t hear from these central bankers (unlike ex-central bankers, who sometimes spill the beans) is that near-term benefits are invariably followed by an opposite reaction once interest rates, asset prices and savings rates normalize.

Funding from private banks. In a fractional reserve system, banks create (“print”) money by conjuring up deposits to deliver loan proceeds. Generally, the extra deposits remain in the banking system for as long as the corresponding loans are retained on bank balance sheets. When loans are either paid down or sold off and removed from bank balance sheets, the extra deposits are extinguished. In other words, bank funding increases when the amount of credit that’s extended and retained on bank balance sheets is greater than the amount that’s paid down and removed from bank balance sheets. (Note that banks also create money through activities that don’t involve loans, but these tend to be either less significant or on the Fed’s behalf.)

Because of the link to loan issuance, bank funding typically boosts spending more immediately and certainly than funding supplied by the Fed. Not only that, but loans retained by banks deliver the extra oomph that comes from the fact that deposits are created from thin air. Setting aside potential inflation effects, bank lending essentially turbocharges the economy, creating a “virtuous” feedback loop where more spending leads to more production, which then leads to a higher level of income and reinforces the initial lift in spending.

Unfortunately, though, turbocharged lending eventually reaches borrowers who produce things that can’t be profitably sold. Or, it flows to home buyers and consumers who spend more than they can afford. Either way, loans go sour and the virtuous loop gives way to a vicious loop of less lending, spending, production and income.

Many economists, although mainly from outside the mainstream such as Austrian business cycle theorists and Chicago Plan advocates, recognize that vicious loops are a natural consequence of balance sheet expansion by banks in a fractional reserve system. While it’s not the only culprit, we’ll demonstrate the link between bank balance sheets and economic volatility in just a moment.

Funding from non-money savings. Debt that’s placed directly with domestic, non-bank investors – through either debt security issuance or loans that banks choose to sell and move off their balance sheets – is fundamentally different from other sources of funding. It’s financed by 100% genuine, domestic savings. It excludes the monetary expansion that occurs when banks match a loan on the asset side of the balance sheet with a newly-created deposit on the liability side, thereby lifting the supply of credit without a prior increase in savings.

Most of the non-money savings in our economy comes from households, pension funds and insurance companies. You shouldn’t think of these sources of funding as completely risk-free, but they’re the Just Juices of the credit markets. Or, you can think of them as the relatively harmless ingredients in your soda that are mixed with the more dangerous stuff when other funding sources come into play.

Uncategorized funding. This is our residual category, which has negligible effects on the analysis. It’s explained in the accompanying “technical notes” post.

. . .

Okay then, what should I be watching?

Now for our three indicators. We start by estimating the percentage of total borrowing that’s funded by the three riskiest sources (the red-shaded areas of the chart above), rather than non-money savings:

3 indicators 2

As noted on the chart, three periods stand out for an unusually high percentage of risky borrowing. The first two coincide with the creeping inflation of the 1960s and Great Inflation of the 1970s. The third overlaps the serial bubbles of the last two decades and leads into the 2008 financial crisis. While some may call this a coincidence, we beg to differ. Problems with either inflation or financial instability are exactly what you should expect when debt funding is tilted heavily towards risky sources.

Next, we divide risky borrowing by GDP:

3 indicators 3

This chart can help you gauge how hard the economy might fall after the inevitable cracks appear in credit markets. Not surprisingly, it shows that the three periods with the greatest amounts of risky borrowing were followed by the three hardest falls – severe recessions in 1973-75, 1980-82 and 2008-09.

You may have also noticed that virtually every recession follows a drop in risky borrowing. This, too, shouldn’t be surprising. If you agree that large amounts of risky borrowing eventually lead to vicious circles – in which soured loans and a slower borrowing pace drag economic activity lower – then you should expect recessions to occur after risky borrowing peaks. This is exactly what we see.

We create a third indicator by measuring the change in risky borrowing. Using two year changes, it looks like this:

3 indicators 4

This isn’t a perfect recession predictor (there’s no such thing), but it helps to narrow down recession probabilities. And while it doesn’t offer ironclad proof that borrowing in excess of non-money savings leads to recessions (once again, there’s no such thing), it fits into the very process described by economists who’ve dared suggest that such borrowing is risky.

The bigger picture

We recommend including the three indicators in any risk analysis, alongside other factors such as debt ratios and interest rates. Debt ratios show the economy becoming more and more saturated with debt. We’ve seen steady increases in debt-to-GDP, debt-to-income, debt-to-sales, debt-to-assets; name the ratio and we’ll show you an unsustainable upwards trend. (We won’t repeat the charts here, but you can go to our last post and work backwards to others showing data on public and private debt.)

These upwards trends are a direct consequence of the risky borrowing shown in the charts above. If borrowing was limited to amounts funded with non-money savings, debt ratios wouldn’t rise. Even a modest margin above non-money savings would leave debt ratios stable. As it is, risky borrowing averaged 8% between 2002 and 2013, a pace that you can call hell-for-leather without much exaggeration. The post-2009 average is only slightly lower at 7% of GDP, thanks to money printing at the Fed and a shift in the debt mix from private borrowers to the U.S. Trea

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวบ่งชี้ที่แนะนำคุณเกี่ยวกับเศรษฐกิจอิ่มตัวหนี้ underappreciated 3โพสต์เมื่อ 5 พฤษภาคม 2014 โดย ffwiley ถ้าคุณกำลังสร้างของฉัน หรือ เก่า คุณอาจจำการท้าทายแป๊ปซี่เดิม – โค้กกับแป๊ปซี่รสชาติบูธทดสอบที่คุณจะพบว่ากีฬา งานแสดงสินค้า และสถานที่ที่คล้ายกัน ผมเอาความท้าทาย และติดกับโค้ก คนส่วนใหญ่ก็ไปทางอื่น เป็นยืนยันแล้ว โดยแม้ของโค้กส่วนการทดสอบ ปัจจุบัน แม้ว่า ฉันคาดเดารุ่นบูธท้าทายสาธารณะจะนำ heckling จากคนที่ใส่ใจโภชนาการที่ยืนน้ำเพียง ความท้าทายใหญ่สำหรับโค้กและแป๊ปซี่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เชื่อมโยงกับผลิตภัณฑ์เรือธงของตน นักวิจัยเป็น zeroing ในในกำมือของส่วนผสมที่อาจเป็นอันตราย โซเดียม benzoate และกรดฟอสฟอริกเรามีอะไรเพิ่มให้ศึกษาโซดา แต่พวกเขาอย่างใดดูเหมือนคล้ายกับการวิจัยของเราเกี่ยวกับหนี้ เช่นเครื่องดื่ม คุณสามารถคิดว่า หนี้มีส่วนผสมแตกต่างกัน บางอ่อนโยนและอื่น ๆ มีความเสี่ยง ในระดับสูงสุด ที่นี่มีส่วนผสมที่ทุกคนควรทราบ (โดย เราจะเรียกพวกเขาแหล่งเงินทุน): จัดหาเงินทุนจากภายนอกสหรัฐอเมริกา ทุนจากระบบสำรองของรัฐบาลกลาง เงินทุนจากธนาคารส่วนตัว เงินทุนจากเงินไม่ประหยัดรอบระยะเวลาใด ๆ เราสามารถตรวจสอบยอดรวมของเงินกู้ยืม และแบ่งระหว่างแหล่งเหล่านี้มีเพียงตัวเล็ก ๆ ส่วนที่เหลือจาก นี่คือการแบ่ง 60 ปี:ตัวบ่งชี้ 3 1ตอนนี้ คุณสามารถดูรูปภาพนี้ และดูไม่มีอะไรน่าสนใจ ถ้านั่นคือทั้งหมดที่เรามี แล้วมีฟิซไม่มีในเราโซดา ขวา คุณรู้ดีว่า ชาวต่างชาติ เฟด และธนาคารเอกชนช่วยการเงินหนี้ของเรา ตามหลักคิดเศรษฐกิจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี เราไม่คิดว่า มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้าง เราจะแสดงว่าสินเชื่อเคหะ โดยผู้ให้กู้นอกสหรัฐฯ เฟด และธนาคารเอกชนเป็นแหล่งสำคัญของความผันผวนทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้เรายังจะอธิบายถึงตัวชี้วัดที่สามที่ช่วยขนาดค่าความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องแรก แม้ว่า เราจะกำหนด และแสดงความคิดเห็นสั้น ๆ ในแต่ละประเภททุนที่แสดงในแผนภูมิ (ถ้าคุณเพียงแค่มองหาบรรทัดด้านล่าง ข้ามไป "โอเควันนั้น สิ่งควรฉันจะดูหรือไม่")จัดหาเงินทุนจากภายนอกชาวสหรัฐฯ ลงทุนดำเนินการขาดดุลของเรากลับเข้าลงทุนระดับเหรียญสหรัฐฯ ดังนั้น ท่อระบายน้ำออกจากเศรษฐกิจจริง (เมื่อเรานำเข้ามากกว่าที่เราส่งออก) เงินไหลกลับเข้าสู่เศรษฐกิจการเงินของเรา ขั้นตอนเหล่านี้จำนวนมากมี unsustainable ระยะยาว และไม่เสถียรผ่านวงจรธุรกิจ กระแสเข้าเศรษฐกิจการเงินร่วม กับสินทรัพย์ความผันผวน และ ฟองมาก พวกเขายังง่ายสำหรับการเพิ่มหนี้สาธารณะ กระแสจากเศรษฐกิจจริงเชื่อมโยงกับการคำนวณราคาประหยัด ที่ไม่มีอันตรายในระยะสั้นจะกลับมากัดเมื่อโปรแกรมรักษาต่ำย่อมเรียนรู้พวกเขาได้ overspent ผสมของอเมริกาประหยัดต่ำส่วนบุคคลและขาดดุลสาธารณะสูงค้างชำระมากสินเชื่อตลาดการเงินได้รับจากนอกสหรัฐอเมริกาทุนจากเฟด เช่นเงินทุนต่างประเทศ สินเชื่อมากเกินไปจากเฟด (เป็นหนี้หลักทรัพย์ในงบดุลของ) สนับสนุนความผันผวนทางการเงินและการคำนวณราคาประหยัด ลักษณะพิเศษเหล่านี้ส่วนใหญ่มิได้ นายธนาคารกลางที่ทางลาดขึ้นอุปทานของสินเชื่อผ่าน พูด เป้าหมายเชิงปริมาณทำ ลดอัตราดอกเบี้ย จึงผลักดันขึ้นราคาสินทรัพย์ และส่งเสริมการใช้จ่ายมากขึ้นและประหยัดน้อยกว่า สิ่งที่คุณไม่ได้ยินจากธนาคารกลางเหล่านี้ (ซึ่งแตกต่างจากกลางอดีตนายธนาคาร ที่บางครั้งหกถั่ว) ได้ที่ near-term ประโยชน์จะคงเส้นคงวาตามเป็นปฏิกิริยาตรงกันข้ามเมื่อปกติอัตราดอกเบี้ย ราคาสินทรัพย์ และราคาประหยัดเงินทุนจากธนาคารส่วนตัว ในระบบสำรองเศษ ธนาคารสร้างเงิน ("พิมพ์") โดยการปลุกผีค่าฝากส่งดำเนินการให้กู้ยืม ทั่วไป เงินฝากพิเศษครั้งระบบธนาคารตราบใดที่เงินกู้ยืมที่เกี่ยวข้องจะเก็บบนงบดุลธนาคาร เมื่อสินเชื่อได้ชำระลง หรือขายปิด และเอาออกจากงบดุลธนาคาร มีการยกเลิกการฝากเงินเพิ่ม ในคำอื่น ๆ ธนาคารเงินทุนเพิ่มขึ้นเมื่อจำนวนสินเชื่อที่ขยาย และเก็บไว้ในธนาคารดุลมากกว่ายอดเงินที่ได้ชำระลง และเอาออกจากงบดุลธนาคาร (สังเกตว่า ธนาคารสร้างเงินผ่านกิจกรรมที่ไม่เกี่ยวข้องกับสินเชื่อ แต่เหล่านี้มักจะน้อย กว่าอย่างมีนัยสำคัญ หรือ ในนามของเฟด)เนื่องจากการเชื่อมโยงไปยืมออก ทุนธนาคารโดยทั่วไปประกอบใช้จ่ายมากขึ้นทันที และแน่นอนมากกว่าเงินทุนจัดทำ โดยเฟด ไม่เฉพาะที่ แต่สินเชื่อสะสมธนาคาร oomph เสริมที่มาจากความจริงที่ว่า เงินฝากสร้างขึ้นจากอากาศบาง ตั้งไว้เป็นเงินเฟ้อผล ธนาคารที่ให้ยืม turbocharges หลักเศรษฐกิจ สร้างวนผลป้อนกลับ "คุณธรรม" ที่ใช้จ่ายมากขึ้นนำไปสู่การผลิตเพิ่มมากขึ้น ซึ่งนำไปสู่ระดับสูงขึ้นของรายได้ แล้ว reinforces ยกเริ่มต้นในการใช้จ่ายอับ แม้ว่า ให้ยืม turbocharged ถึงผู้กู้ผู้ผลิตสิ่งที่ไม่สามารถ profitably ขาย หรือ มันไหลไปผู้ซื้อบ้านและผู้บริโภคที่ใช้จ่ายมากกว่าที่พวกเขาสามารถจ่าย ทั้งสองวิธี เงินกู้ยืมไปเปรี้ยว และลูปคุณธรรมให้ไปวนทายาน้อยยืม ใช้จ่าย การผลิตและรายได้นักเศรษฐศาสตร์จำนวนมาก แต่ส่วนใหญ่จากภายนอกเช่นธุรกิจออสเตรียกับวงจร theorists และชิคาโกแผนสนับสนุน รู้จักลูปทายาส่งผลต่อธรรมชาติของการขยายงบดุลธนาคารในระบบสำรองที่เป็นเศษส่วน ในขณะที่มันไม่ใช่ผู้ร้ายเท่านั้น เราจะแสดงการเชื่อมโยงระหว่างธนาคารดุลและความผันผวนทางเศรษฐกิจเพียงอึดใจหนึ่งทุนจากเงินไม่ประหยัด หนี้ที่วางโดยตรงไม่ใช่ของธนาคารภายในประเทศ นักลงทุน – ออกปลอดภัยหนี้หรือสินเชื่อที่ธนาคารเลือกขาย และย้ายปิดดุลการ – มีความแตกต่างกันจากแหล่งอื่น ๆ ของทุน มันเป็นเงิน โดยประหยัดภายในประเทศ ของแท้ 100% จะไม่รวมการขยายตัวทางการเงินที่เกิดขึ้นเมื่อธนาคารตรงกับการกู้ด้านสินทรัพย์ของดุลเงินฝากสร้างใหม่ด้านความรับผิดชอบ จึงยกอุปทานของสินเชื่อโดยไม่มีการเพิ่มขึ้นก่อนในประหยัดประหยัดไม่ใช่เงินในเศรษฐกิจส่วนใหญ่มาจากครอบครัว กองทุนบำนาญ และบริษัทประกันภัย คุณไม่ควรคิดว่า ของเหล่านี้แหล่งที่มาของเงินทุนเป็นทั้งความเสี่ยงฟรี แต่พวกเขากำลังห้องน้ำของตลาดสินเชื่อ หรือ คุณคิดว่า พวกเขาเป็นส่วนผสมค่อนข้างอันตรายในของโซดาที่ผสมกับสิ่งอันตรายมากขึ้นเมื่อแหล่งเงินทุนอื่น ๆ เข้ามาเล่นคนเงินทุน นี่คือประเภทส่วนที่เหลือของเรา ซึ่งมีการวิเคราะห์ผลระยะ มีคำอธิบายใน "หมายเหตุด้านเทคนิค" ลงมา. . .เอาล่ะแล้ว สิ่งควรฉันจะดูหรือไม่สำหรับเราตัวบ่งชี้ 3 เราเริ่ม ด้วยการประเมินเปอร์เซ็นต์การกู้ยืมเงินทั้งหมดที่ได้รับเงินทุนจากแหล่ง riskiest สาม (แรเงาสีแดงพื้นที่ของแผนภูมิข้างต้น), แทนที่จะประหยัดเงินไม่ใช่:ตัวบ่งชี้ 3 2ตามที่ระบุไว้บนแผนภูมิ ระยะเวลาสามขาออกสำหรับเปอร์เซ็นต์การกู้ยืมเงินมีความเสี่ยงสูงผิดปกติ ครั้งแรกที่สอดคล้องกับอัตราเงินเฟ้อเชื่อของปี 1960 และอัตราเงินเฟ้อมากของสาว ๆ ที่สามทับซ้อนฟองอากาศประจำทศวรรษที่สอง และนำเป็นวิกฤตการเงินปี 2008 ในขณะที่บางคนอาจเรียกนี้บังเอิญเป็น เราขอแตกต่าง ปัญหาเงินเฟ้อหรือความไม่มีเสถียรภาพทางการเงินตรงที่คุณควรคาดหวังเมื่อหนี้ทุนยืดมากไปยังแหล่งที่มีความเสี่ยงถัดไป เราแบ่งเงินกู้ยืมที่มีความเสี่ยง โดย GDP:ตัวบ่งชี้ 3 3แผนภูมินี้สามารถช่วยให้คุณประเมินว่าเศรษฐกิจอาจตกอยู่หลังจากรอยแตกหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ปรากฏในตลาดสินเชื่อ ไม่น่าแปลกใจ ก็แสดงว่า รอบที่สาม มียอดเงินกู้ยืมที่มีความเสี่ยงมากที่สุดตามน้ำตกที่ยากที่สุดที่สาม – recessions รุนแรงใน 1973-75, 1980-82 และ 2008-09คุณอาจได้ยังสังเกตเห็นว่า ภาวะถดถอยทางดังต่อไปนี้ในการกู้ยืมเงินมีความเสี่ยง นี้ เกินไป ไม่ควรประหลาดใจ ถ้าคุณเห็นว่า จำนวนมากของการกู้ยืมมีความเสี่ยงในที่สุดนำไปสู่วงกลม vicious – ในซึ่งถูกทำให้เน่าสินเชื่อและเงินกู้ยืมช้าก้าวลากกิจกรรมทางเศรษฐกิจลด ลง – แล้วคุณควรคาดหวัง recessions เกิดขึ้นหลังจากยอดเงินกู้ยืมที่มีความเสี่ยง นี่คือสิ่งที่เราเห็นเราสามารถสร้างตัวบ่งชี้ที่ 3 โดยวัดการเปลี่ยนแปลงในเงินกู้ยืมที่มีความเสี่ยง ลักษณะเช่นนี้ใช้ 2 ปีเปลี่ยนแปลง :ตัวบ่งชี้ที่ 3 4นี้ไม่ใช่จำนวนประตูที่สมบูรณ์แบบถดถอย (มีสิ่งดังกล่าว), แต่มันช่วยให้คุณแคบลงกิจกรรมถดถอย และใน ขณะที่มันไม่มีหลักฐาน ironclad ที่กู้ยืมเงินเกินกว่าเป้าหมายประหยัดเงินไม่ต้อง recessions (อีกครั้ง ไม่มีสิ่งดังกล่าว), พอเข้าไปในกระบวนการมากโดยนักเศรษฐศาสตร์ที่ได้กล้าแนะนำว่า เงินกู้ยืมดังกล่าวมีความเสี่ยงรูปภาพใหญ่เราขอแนะนำรวมถึงตัวบ่งชี้ที่ 3 การวิเคราะห์ความเสี่ยง ควบคู่ไปกับปัจจัยอื่น ๆ เช่นอัตราส่วนของหนี้และอัตราดอกเบี้ย อัตราส่วนหนี้แสดงเศรษฐกิจกลายเป็นอิ่มตัว มีหนี้มาก เราเคยเห็นมั่นคงเพิ่มขึ้นในหนี้สินต่อ GDP หนี้รายได้ หนี้การขาย หนี้การ สินทรัพย์ ชื่ออัตราส่วน และเราจะแสดงให้คุณ unsustainable มีแนวโน้มสูงขึ้น (เราจะไม่เกิดซ้ำภูมิที่นี่ แต่คุณสามารถไปที่โพสต์ล่าสุดของเรา และทำงานย้อนหลังให้ผู้อื่นแสดงข้อมูลเกี่ยวกับหนี้ของรัฐ และเอกชน)เหล่านี้ขึ้นแนวโน้มได้กู้ยืมเงินมีความเสี่ยงที่แสดงในแผนภูมิข้างต้นเวรโดยตรง ถ้ายืมเงินสนับสนุนกับประหยัดเงินไม่จำกัด อัตราส่วนหนี้สินจะไม่เพิ่มขึ้น แม้กำไรเจียมเนื้อเจียมตัวข้างบนไม่ใช่เงินออมจะทำให้การอัตราส่วนหนี้มีเสถียรภาพ เนื่องจากเป็น ยืมเสี่ยง averaged 8% ระหว่าง 2002 และ 2013 ก้าวที่คุณสามารถโทรหา hell-for-leather ไม่พูดเกินจริงมาก โพสต์ 2009 เฉลี่ยจะต่ำกว่า 7% ของ GDP ด้วยเงินพิมพ์กะในรวมหนี้จากผู้กู้ส่วนตัวเพื่อ Trea สหรัฐฯ และเฟด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 underappreciated ตัวชี้วัดที่จะแนะนำคุณผ่านหนี้อิ่มตัวเศรษฐกิจ
โพสต์เมื่อ 5 พฤษภาคม 2014 โดย ffwiley หากคุณหรือคนรุ่นเก่าของฉันคุณอาจจำการเดิมเป๊ปซี่ท้าทาย - โค้กเป๊ปซี่เมื่อเทียบกับบูธทดสอบรสชาติที่คุณจะพบได้ที่ กีฬากิจกรรมงานแสดงสินค้าและสถานที่ที่คล้ายกัน ผมเอาความท้าทายและติดอยู่กับโค้ก คนส่วนใหญ่ไปทางอื่น ๆ ที่ได้รับการยืนยันโดยการทดสอบแม้ส่วนตัวของโค้ก ปัจจุบันแม้ว่าฉันคาดเดารุ่นสาธารณะของบูธท้าทายจะนำปอจาก folks โภชนาการสติที่ยืนเพียงน้ำผลไม้ ความท้าทายใหญ่สำหรับโค้กและเป๊ปซี่ที่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เชื่อมโยงกับผลิตภัณฑ์เรือธงของพวกเขา นักวิจัยกำลัง zeroing ในกำมือของส่วนผสมที่อาจเป็นอันตรายเช่นโซเดียมเบนโซเอตและกรดฟอสฟเราไม่มีอะไรที่จะเพิ่มการศึกษาโซดา แต่อย่างใดดูเหมือนคล้ายกับการวิจัยของเราในหนี้ เช่นเดียวกับเครื่องดื่มที่คุณสามารถคิดของหนี้ที่มีส่วนผสมที่แตกต่างกันบางใจดีและคนอื่น ๆ ที่มีความเสี่ยง ในระดับสูงสุดต่อไปนี้เป็นส่วนผสมที่ทุกคนควรทราบ (ต่อจากนี้เราจะเรียกพวกเขาแหล่งที่มาของเงินทุน): เงินทุนจากนอกสหรัฐเงินทุนจากระบบธนาคารกลางสหรัฐเงินทุนจากธนาคารเอกชนระดมทุนจากเงินฝากออมทรัพย์เงินไม่เกินใด ๆ ระยะเวลาที่เราสามารถตรวจสอบจำนวนเงินทั้งหมดของการกู้ยืมและแบ่งไว้ในแหล่งข้อมูลเหล่านี้มีเพียงขนาดเล็กที่เหลือ ที่นี่รายละเอียดในช่วง 60 ปีที่ผ่านมา: 3 ชี้ 1 ตอนนี้คุณอาจจะดูที่ภาพนี้และเห็นอะไรที่น่าสนใจ ถ้านั่นคือทั้งหมดที่เรามีแล้วมีฟองในโซดาของเราใช่มั้ย? คุณรู้แล้วว่าชาวต่างชาติของเฟดและธนาคารเอกชนช่วยให้เงินทุนหนี้ของเรา ตามความคิดทางเศรษฐกิจกระแสหลักที่เป็นสิ่งที่ดี เราไม่ได้คิดว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น เราจะแสดงเครดิตทุนโดยผู้ให้กู้นอกสหรัฐที่ว่าเฟดและธนาคารเอกชนเป็นแหล่งที่มาของความผันผวนทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้เราจะอธิบายถึงสามตัวชี้วัดที่ช่วยให้มีขนาดถึงความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องก่อนแม้ว่าเราจะกำหนดและแสดงความคิดเห็นสั้น ๆ เกี่ยวกับการระดมทุนของแต่ละประเภทที่แสดงในแผนภูมิ (หากคุณเพียงแค่มองหาบรรทัดด้านล่างให้ข้ามไป "โอเคแล้วสิ่งที่ฉันควรจะดู?") เงินทุนจากภายนอกชาวต่างชาติสหรัฐลงทุนเงินของการขาดดุลบัญชีเดินสะพัดของเรากลับเข้ามาใน US $ -denominated ลงทุน ดังนั้นเงินที่ท่อระบายน้ำออกมาจากเศรษฐกิจที่แท้จริงของเรา (เมื่อเรานำเข้ามากขึ้นกว่าที่เราส่งออก) กระแสกลับเข้ามาในระบบเศรษฐกิจการเงินของเรา จำนวนมากของกระแสเหล่านี้จะไม่ยั่งยืนในระยะยาวและไม่เสถียรผ่านวงจรธุรกิจ เงินทุนไหลเข้าต่อเศรษฐกิจการเงินที่นำไปสู่ความผันผวนของสินทรัพย์และในที่สุด, ฟอง พวกเขายังทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับนักการเมืองที่จะเพิ่มหนี้สาธารณะ ไหลออกจากภาคเศรษฐกิจจริงที่เชื่อมโยงกับอัตราเงินออมที่ลดลงซึ่งจะไม่เป็นอันตรายในระยะสั้น ๆ แต่กลับมากัดเมื่อสกรีนเซฟต่ำอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เรียนรู้ที่พวกเขาได้ผลาญ ผสมของอเมริกาออมส่วนบุคคลในระดับต่ำและการขาดดุลสาธารณะสูงเป็นหนี้มากที่จะจัดหาตลาดสินเชื่อที่ได้รับจากภายนอกสหรัฐเงินทุนจากเฟด เช่นเดียวกับเงินทุนต่างประเทศ, เครดิตมากเกินไปจากเฟด (ส่วนใหญ่ลงทุนในตราสารหนี้ที่จัดขึ้นในงบดุล) ก่อให้เกิดความผันผวนทางการเงินและอัตราการออมลดลง ผลกระทบเหล่านี้มีความตั้งใจมาก ธนาคารกลางที่ทางลาดขึ้นอุปทานของสินเชื่อผ่านการพูดการผ่อนคลายเชิงปริมาณจุดมุ่งหมายที่จะลดอัตราดอกเบี้ยซึ่งจะช่วยผลักดันขึ้นราคาสินทรัพย์และกระตุ้นการใช้จ่ายมากขึ้นและเงินฝากออมทรัพย์น้อย สิ่งที่คุณจะไม่ได้ยินจากธนาคารกลางเหล่านี้ (ซึ่งแตกต่างจากธนาคารกลางอดีตที่บางครั้งปูด) คือการที่ผลประโยชน์ในระยะสั้นมีการปฏิบัติตามอย่างสม่ำเสมอโดยปฏิกิริยาตรงข้ามเมื่ออัตราดอกเบี้ยสินทรัพย์ราคาและอัตราเงินฝากออมทรัพย์ปกติการระดมทุนจากภาคเอกชน ธนาคาร ในระบบสำรองเศษส่วนธนาคารสร้าง ("พิมพ์") รายได้จากการปลุกผีขึ้นเงินฝากที่จะส่งมอบเงินให้กู้ยืม โดยทั่วไปเงินฝากพิเศษยังคงอยู่ในระบบธนาคารให้นานที่สุดเท่าที่สอดคล้องกับการให้กู้ยืมเงินจะถูกเก็บไว้ในงบดุลของธนาคาร เมื่อการให้กู้ยืมเงินจะได้รับเงินทั้งลงหรือขายออกไปและออกจากงบดุลธนาคารเงินฝากพิเศษจะดับ ในคำอื่น ๆ เพิ่มขึ้นการระดมทุนของธนาคารเมื่อปริมาณของสินเชื่อที่ขยายและเก็บไว้ในงบดุลของธนาคารสูงกว่าจำนวนเงินที่จ่ายลงและออกจากงบดุลของธนาคาร (หมายเหตุว่าธนาคารยังสร้างรายได้ผ่านกิจกรรมที่ไม่เกี่ยวข้องกับการให้กู้ยืมเงิน แต่เหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเป็นได้ทั้งน้อยอย่างมีนัยสำคัญหรือในนามของเฟด.) เพราะการเชื่อมโยงไปยังการออกเงินให้กู้ยืมเงินทุนของธนาคารโดยทั่วไปจะช่วยเพิ่มการใช้จ่ายมากขึ้นทันทีและแน่นอนกว่าการระดมทุน จัดทำโดยเฟด ไม่เพียง แต่การให้กู้ยืมเงินโดยธนาคารยังคงส่งมอบอุ้พิเศษที่มาจากความจริงที่ว่าเงินฝากจะถูกสร้างขึ้นจากอากาศบาง การตั้งค่ากันผลกระทบอัตราเงินเฟ้อที่อาจเกิดขึ้นปล่อยสินเชื่อของธนาคารเป็นหลัก Turbocharges เศรษฐกิจ, การสร้าง "คนดี" ห่วงความคิดเห็นที่การใช้จ่ายมากขึ้นนำไปสู่การผลิตมากขึ้นซึ่งจากนั้นจะนำไปสู่ระดับที่สูงขึ้นของรายได้และตอกย้ำยกแรกในการใช้จ่ายแต่น่าเสียดายที่แม้ว่าองคาพยพ สินเชื่อที่สุดก็มาถึงผู้กู้ที่ผลิตสิ่งที่ไม่สามารถขายทำกำไร หรือมันจะไหลให้กับผู้ซื้อบ้านและผู้บริโภคที่ใช้จ่ายมากขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถจ่ายได้ ทั้งสองวิธีการให้กู้ยืมเงินไปเปรี้ยวและห่วงคุณงามความดีให้วิธีการวงหินของการปล่อยสินเชื่อน้อยกว่าค่าใช้จ่ายการผลิตและรายได้ที่นักเศรษฐศาสตร์หลายคน แต่ส่วนใหญ่มาจากนอกกระแสหลักเช่นทฤษฎีวงจรธุรกิจออสเตรียและชิคาโกสนับสนุนแผนรู้ว่าลูปหิน เป็นผลมาจากธรรมชาติของการขยายตัวในงบดุลของธนาคารในระบบสำรองเศษส่วน ในขณะที่มันไม่ได้เป็นผู้กระทำผิดเพียง แต่เราจะแสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างงบดุลของธนาคารและความผันผวนทางเศรษฐกิจในช่วงเวลาเพียงแค่เงินทุนจากเงินฝากออมทรัพย์เงินที่ไม่ใช่ หนี้ที่อยู่ในประเทศโดยตรงกับนักลงทุนที่ไม่ใช่ธนาคาร - ผ่านทั้งการออกตราสารหนี้หรือเงินกู้ยืมที่ธนาคารเลือกที่จะขายและย้ายออกงบดุลของพวกเขา - เป็นพื้นฐานที่แตกต่างจากแหล่งอื่น ๆ ของเงินทุน มันเป็นทุนโดยของแท้ 100%, เงินฝากออมทรัพย์ในประเทศ แต่ไม่รวมขยายตัวทางการเงินที่เกิดขึ้นเมื่อธนาคารตรงกับเงินกู้ในด้านสินทรัพย์ในงบดุลที่มีเงินฝากที่สร้างขึ้นใหม่ในด้านความรับผิดชอบจึงยกอุปทานของสินเชื่อไม่เพิ่มขึ้นก่อนในเงินฝากออมทรัพย์ส่วนใหญ่ของเงินที่ไม่ใช่ เงินฝากออมทรัพย์ในระบบเศรษฐกิจของเรามาจากผู้ประกอบการกองทุนบำเหน็จบำนาญและ บริษัท ประกันภัย คุณไม่ควรคิดว่าแหล่งที่มาของเงินทุนเหล่านี้เป็นอย่างสมบูรณ์ปราศจากความเสี่ยง แต่พวกเขากำลังเพียงแค่น้ำผลไม้ของตลาดสินเชื่อ หรือคุณสามารถคิดว่าพวกเขาเป็นส่วนผสมที่ค่อนข้างอันตรายในโซดาของคุณที่จะผสมกับสิ่งที่เป็นอันตรายมากขึ้นเมื่อแหล่งเงินทุนอื่น ๆ ที่เข้ามาเล่นการระดมทุนไม่มีหมวดหมู่ นี้เป็นประเภทที่เหลือของเราซึ่งมีผลเล็กน้อยในการวิเคราะห์ มันอธิบายในประกอบ "บันทึกทางเทคนิค" โพสต์. . เอาล่ะแล้วสิ่งที่ฉันควรจะดู? ตอนนี้สำหรับสามตัวชี้วัดของเรา เราเริ่มต้นด้วยการประมาณอัตราร้อยละของเงินกู้ยืมทั้งหมดที่ได้รับทุนจากสามแหล่งเสี่ยง (พื้นที่สีแดงสีเทาของแผนภูมิข้างต้น) มากกว่าการออมเงินที่ไม่ใช่3 ตัวชี้วัดที่ 2 ดังที่ระบุไว้ในแผนภูมิสามช่วงเด่น เปอร์เซ็นต์สูงผิดปกติมีความเสี่ยงของการกู้ยืม ทั้งสองเหมือนกันครั้งแรกกับอัตราเงินเฟ้อที่คืบคลานของปี 1960 และสหอัตราเงินเฟ้อของปี 1970 สามคาบเกี่ยวฟองอนุกรมของสองทศวรรษที่ผ่านมาและนำไปสู่วิกฤติการเงิน 2008 ในขณะที่บางคนอาจจะเรียกสิ่งนี้บังเอิญเราขอแตกต่างกัน ปัญหาที่มีทั้งอัตราเงินเฟ้อหรือเสถียรภาพทางการเงินเป็นสิ่งที่คุณควรคาดหวังว่าเมื่อเงินทุนหนี้เอียงหนักไปทางแหล่งที่มีความเสี่ยงต่อไปเราแบ่งการกู้ยืมมีความเสี่ยงโดยจีดีพี: 3 ชี้ 3 แผนภูมินี้สามารถช่วยคุณวัดว่ายากที่เศรษฐกิจอาจจะตกหลังจากที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ รอยแตกปรากฏในตลาดสินเชื่อ ไม่แปลกใจที่มันแสดงให้เห็นว่าทั้งสามช่วงเวลาที่มีจำนวนมากที่สุดของความเสี่ยงการกู้ยืมตามมาด้วยสามที่ยากที่สุดตก - ถดถอยอย่างรุนแรงใน 1973-75, 1980-82 และ 2008-09 คุณอาจจะยังพบว่าเกือบทุกภาวะถดถอยต่อไปนี้ มีความเสี่ยงลดลงในการกู้ยืม ที่นี่เหมือนกันไม่ควรจะเป็นที่น่าแปลกใจ ถ้าคุณยอมรับว่าจำนวนมากมีความเสี่ยงการกู้ยืมในที่สุดก็นำไปสู่วงการหิน - ที่บูดเงินให้กู้ยืมและเงินกู้ยืมช้าก้าวลากกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่ลดลง - แล้วคุณควรคาดหวังว่าการถดถอยที่จะเกิดขึ้นหลังจากที่ยอดการกู้ยืมมีความเสี่ยง ตรงนี้เป็นสิ่งที่เราเห็นเราสร้างตัวบ่งชี้ที่สามโดยการวัดการเปลี่ยนแปลงในความเสี่ยงการกู้ยืม ใช้สองการเปลี่ยนแปลงปีก็ดูเหมือนว่านี้3 ตัวชี้วัดที่ 4 นี้ไม่ได้ทำนายภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่สมบูรณ์แบบ (ไม่มีสิ่งดังกล่าว) แต่มันจะช่วยให้แคบลงน่าจะเป็นภาวะเศรษฐกิจถดถอย และในขณะที่มันไม่ได้มีหลักฐานตายตัวว่าการกู้ยืมเงินเกินกว่าเงินฝากออมทรัพย์เงินที่ไม่นำไปสู่การถดถอย (อีกครั้งไม่มีสิ่งดังกล่าว) ก็ควรเป็นขั้นตอนมากที่อธิบายโดยนักเศรษฐศาสตร์ที่ได้กล้าที่ชี้ให้เห็นว่าการกู้ยืมดังกล่าวมีความเสี่ยง . ภาพใหญ่เราขอแนะนำให้รวมทั้งสามตัวชี้วัดในการวิเคราะห์ความเสี่ยงใด ๆ ร่วมกับปัจจัยอื่น ๆ เช่นอัตราส่วนหนี้และอัตราดอกเบี้ย อัตราส่วนหนี้แสดงทางเศรษฐกิจมากขึ้นและอิ่มตัวที่มีหนี้ เราได้เห็นการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในหนี้สินต่อจีดีพีหนี้สินต่อรายได้หนี้สินต่อยอดขายหนี้สินต่อสินทรัพย์ ชื่อสัดส่วนและเราจะแสดงให้คุณแนวโน้มขึ้นไปไม่ยั่งยืน (เราจะไม่ทำซ้ำชาร์ตที่นี่ แต่คุณสามารถไปที่โพสต์ล่าสุดของเราและทำงานไปข้างหลังให้กับผู้อื่นที่แสดงข้อมูลเกี่ยวกับหนี้ภาครัฐและเอกชน.) เหล่านี้แนวโน้มสูงขึ้นเป็นผลโดยตรงจากการกู้ยืมที่มีความเสี่ยงที่แสดงในแผนภูมิข้างต้น ถ้าการกู้ยืมถูก จำกัด ให้จำนวนเงินที่มีเงินฝากออมทรัพย์เงินไม่ใช่อัตราส่วนหนี้จะไม่เพิ่มขึ้น แม้อัตรากำไรขั้นต้นสูงกว่าเงินฝากออมทรัพย์เจียมเนื้อเจียมตัวเงินไม่ได้จะออกจากอัตราส่วนหนี้ที่มีความเสถียร มันเป็นความเสี่ยงการกู้ยืมเฉลี่ย 8% ระหว่างปี 2002 และ 2013 ก้าวที่คุณสามารถเรียกนรกสำหรับหนังโดยไม่ต้องพูดเกินจริงมาก เฉลี่ยโพสต์ 2009 เป็นเพียงลดลงเล็กน้อยอยู่ที่ 7% ของจีดีพีด้วยการพิมพ์เงินที่เฟดและการเปลี่ยนแปลงในการผสมหนี้จากผู้กู้ส่วนตัวไปยังสหรัฐอเมริกา Trea

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวที่จะแนะนำคุณผ่าน 3 underappreciated หนี้และเศรษฐกิจ
โพสต์เมื่อ : 5 พฤษภาคม 2014 โดย ffwiley

ถ้าคุณเป็นรุ่นใหม่หรือเก่า คุณอาจจำเอาต้นฉบับเป๊ปซี่โค้กกับเป๊ปซี่ท้าทาย –ลิ้มรสการทดสอบตู้ที่คุณจะพบในกิจกรรมกีฬา , งานแสดงสินค้าและสถานที่ที่คล้ายกัน ฉันเอาความท้าทาย และติดกับโค้ก คนส่วนใหญ่ไปทางอื่นเป็นการยืนยันจากการทดสอบส่วนตัวแม้แต่โค้ก . ปัจจุบัน แม้ว่า ฉันเดาว่ารุ่นสาธารณะของความท้าทายที่บูธจะพาตัวป่วนจากโภชนาการ ตระหนัก folks ที่น้ำยืน . ความท้าทายใหญ่สำหรับโค้กและเป๊ปซี่ มีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เชื่อมโยงกับผลิตภัณฑ์เรือธงของพวกเขา นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่ไม่กี่ของส่วนผสมที่อาจเป็นอันตรายเช่น โซเดียมเบนโซเอต และ กรดฟอสฟอริค

เราไม่มีอะไรที่จะเพิ่มโซดาการศึกษา แต่พวกเขาก็คล้ายๆกับงานวิจัยของเราในหนี้ ชอบเครื่องดื่มที่คุณสามารถคิดของหนี้ที่มีส่วนผสมที่แตกต่างกัน บางชนิดอื่น ๆที่มีความเสี่ยง อยู่ในระดับมากที่สุด นี่คือส่วนผสมที่ทุกคนควรทราบ ( ต่อจากนี้จะเรียกว่าแหล่งทุน ) :

การระดมทุนจากนอกสหรัฐอเมริกาเงิน

จากเดิมระบบ Federal Reserve ธนาคาร
ส่วนบุคคลเงินทุนจากการออมเงิน

ไม่ผ่านรอบระยะเวลาใด ๆเราสามารถตรวจสอบยอดเงินกู้ยืม และหาร ของแหล่งเหล่านี้มีเพียงเล็กน้อยที่เหลือ ที่นี่รายละเอียดตลอด 60 ปี :

3 ตัวชี้วัดที่ 1

ตอนนี้คุณอาจจะดูที่ภาพนี้ และดูไม่มีอะไรน่าสนใจถ้านั่นคือทั้งหมดที่เรามี แล้วไม่มีฟองในโซดาของเราใช่ไหม คุณรู้อยู่แล้วว่า ชาวต่างชาติ เฟดและธนาคารเอกชนช่วยการเงินหนี้ของเรา ตามแนวคิดเศรษฐศาสตร์กระแสหลัก นั่นเป็นสิ่งที่ดี เราไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ง่าย เราจะแสดงให้เห็นว่าสินเชื่อกู้เงินกู้นอกสหรัฐ เฟดและธนาคารเอกชนเป็นแหล่งสำคัญของความผันผวนทางเศรษฐกิจนอกจากนี้เรายังจะอธิบายสามตัวที่ช่วยปรับขนาดถึงความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง .

แรก แม้ว่า เราจะกำหนดและแสดงความคิดเห็นสั้น ๆในแต่ละกองทุนประเภทที่แสดงในแผนภูมิ ( ถ้าคุณกำลังมองหาบรรทัดล่างข้ามไป " โอเค แล้วผมควรดู ? " )

เงินทุนจากนอกสหรัฐอเมริกา ชาวต่างชาติที่ลงทุนเงินบัญชีเดินสะพัดขาดดุลของเรากลับเข้าไปในสหรัฐอเมริกา