“Hmm…”When KangYoon opened his eyes

“Hmm…”

When KangYoon opened his eyes, the surroundings had already become dark. After he went outside the pension house, he realized that HeeYoon wasn’t here and called her immediately.

-Yes, oppa.

“Where are you?”

-The nearby sea.

“Sea?”

-Yeah, if you come out for a bit…

KangYoon immediately started running after he heard where HeeYoon was. A feeble girl going out on a pitch dark night made him shocked.

However, when KangYoon went to the sea, he realized that HeeYoon wasn’t alone. There was another person next to a figure looking like HeeYoon. There was also a light that he could see.

‘A performance?’

He listened in to find that it was a guitar. Although weak, white light could be seen. KangYoon went to that place immediately.

“Lee HeeYoon!”

“Oppa.”

As KangYoon came here hurriedly, the guitar sound stopped.

“How can you come out alone? You should have come with me.”

“It’s just for a walk…”

Before HeeYoon could say anything, KangYoon poured all kinds of scolding remarks on her. Starting with ‘what are you doing when it’s so dark’ to ‘contact me next time’, KangYoon didn’t seem to see the guitar girl in front of him, as he didn’t stop speaking until HeeYoon accepted it.

In the end, when KangYoon felt that HeeYoon had accepted, and ended his scolding, HeeYoon introduced the guitar girl to him.

“Oppa, this is a friend I just met now.”

“A friend?”

“I’m Park SoYoung, hello.”

She made a friend in this short of time? KangYoon slightly panicked. However, as she was HeeYoon’s friend, it wasn’t a bad thing. A friend of the same age was, of course, a good thing for HeeYoon. KangYoon greeted straight away and heard the story of what happened until now.

“…Are you an applied music major aspirant? Composing at that?’

“Yes. It’s noisy to practice at home so I come out like this.”

Park SoYoung said the academy for music was too far away and lived apart from her family. As she couldn’t make any noise at her dorm, she was practicing out here on the beach. HeeYoon was someone who she met at that time.

“Composition eh… You’re walking on a difficult path.”

“Yes. They do say repeating 2 or 3 times was the basics so I should do my best.”

An indescribable feel of a musician could be felt from Park SoYoung. It was a similar atmosphere to the unique aura of a person who does music or arts. There was no way KangYoon would not know that indescribable feeling.

“I wish you luck.”

“Thank you.”

When KangYoon was about to turn back, HeeYoon grabbed him.

“Oppa, I want to stay a little more.”

“……”

HeeYoon seemed to like Park SoYoung’s song as she didn’t plan on standing up. There was also that she didn’t want to be apart from a friend she had just made. As KangYoon had lost to HeeYoon, he also had to sit down. Although the audience became two, Park Soyoung didn’t seem to mind and started playing again.

KangYoon also started seeing the musical notes and the lights.

‘It doesn’t harmonize that well.’

HeeYoon was clapping in excitement, but KangYoon couldn’t think of it as that good. It seemed like an original composition, but the musical note coming out from Park SoYoung and the one from the guitar didn’t mix well. Due to that, the light was very weak. However, it wasn’t gray.

‘Well, I don’t need to say it to her.’

KangYoon wasn’t that generous. It wasn’t work, so he didn’t want to overdrive his brain on vacation. KangYoon also lightly clapped along with HeeYoon and enjoyed Park SoYoung’s singing.

‘Why do the musical notes not harmonize well? Is there a problem in the song? Or is the problem in another place?’

Of course, work disease couldn’t be helped.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“Hmm…”When KangYoon opened his eyes, the surroundings had already become dark. After he went outside the pension house, he realized that HeeYoon wasn’t here and called her immediately.-Yes, oppa.“Where are you?”-The nearby sea.“Sea?”-Yeah, if you come out for a bit…KangYoon immediately started running after he heard where HeeYoon was. A feeble girl going out on a pitch dark night made him shocked.However, when KangYoon went to the sea, he realized that HeeYoon wasn’t alone. There was another person next to a figure looking like HeeYoon. There was also a light that he could see.‘A performance?’He listened in to find that it was a guitar. Although weak, white light could be seen. KangYoon went to that place immediately.“Lee HeeYoon!”“Oppa.”As KangYoon came here hurriedly, the guitar sound stopped.“How can you come out alone? You should have come with me.”“It’s just for a walk…”Before HeeYoon could say anything, KangYoon poured all kinds of scolding remarks on her. Starting with ‘what are you doing when it’s so dark’ to ‘contact me next time’, KangYoon didn’t seem to see the guitar girl in front of him, as he didn’t stop speaking until HeeYoon accepted it.In the end, when KangYoon felt that HeeYoon had accepted, and ended his scolding, HeeYoon introduced the guitar girl to him.“Oppa, this is a friend I just met now.”“A friend?”"ผมปาร์ค SoYoung สวัสดี"เธอทำให้เพื่อนในนี้สั้นของเวลา KangYoon เล็กน้อยพอพวก อย่างไรก็ตาม เพราะเพื่อนของ HeeYoon มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี เพื่อนวัยเดียวกันได้ แน่นอน สิ่งดีสำหรับ HeeYoon KangYoon ประทับใจทันที และได้ยินเรื่องราวของสิ่งที่เกิดขึ้นจนถึงขณะนี้“… ท่านแสวงหาหลักการแนวเพลง เขียนว่า?'"ใช่ สิ่งอำนวยความสะดวกจะปฏิบัติที่บ้านดังนั้นฉันออกมาเช่นนี้"สวน SoYoung กล่าวว่า ออสการ์สำหรับเพลงไปไกล และอยู่นอกเหนือจากครอบครัวของเธอ เธอไม่สามารถทำให้เสียงที่หอพักของเธอ เธอถูกฝึกที่นี่บนชายหาด HeeYoon เป็นคนที่เธอพบในเวลานั้น"องค์ประกอบเอ๊ะ... เดินบนเส้นทางยากขึ้น""ใช่ พวกเขาบอกว่า ทำซ้ำครั้งที่ 2 หรือ 3 เป็นพื้นฐานดังนั้นควรทำอย่างไรดีที่สุด"ความรู้สึกที่ถ่ายทอดความเป็นนักดนตรีอาจรู้สึกจากสวน SoYoung มันเป็นบรรยากาศคล้ายกับกลิ่นอายเอกลักษณ์ของบุคคลที่ไม่เพลงหรือศิลปะ วิธี KangYoon จะรู้ความรู้สึกที่ถ่ายทอดได้"ในอดีตคุณโชคดี"ขอบคุณค่ะ"เมื่อจะ กลับ KangYoon, HeeYoon คว้าเขา"โอปป้า ฉันต้องการเข้าพักเล็กน้อย"“……”HeeYoon ประจักษ์ เช่นสวน SoYoung เพลงกับเธอไม่ได้วางแผนลุกขึ้นยืน ได้นอกจากนี้ที่เธอไม่ต้องการให้นอกเหนือจากเพื่อนก็ได้ เป็นไป KangYoon เพื่อ HeeYoon นอกจากนี้เขาจะนั่งลง แม้ว่าผู้ชมกลายเป็นสอง สวน Soyoung การจิตใจ และเริ่มเล่นอีกครั้งนอกจากนี้ KangYoon ยังเริ่มเห็นโน้ตดนตรีและแสงไฟ' มันไม่กลมกลืนที่ดีขึ้น 'HeeYoon คือปรบมือในเมือง แต่ KangYoon ไม่คิดว่า มันเป็นที่ดี มันดูเหมือนเป็นองค์ประกอบเดิม แต่โน้ตดนตรีที่ออกมาจากสวน SoYoung และจากกีต้าร์ไม่ได้ผสมให้เข้ากัน เนื่องจากว่า แสงได้อ่อนมาก อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้สีเทา'ดี ไม่ต้องการพูดกับเธอ'KangYoon ไม่ว่าใจกว้าง มันไม่ได้ทำงาน เพื่อให้เขาไม่ต้องการ overdrive สมองของเขาในวันหยุด KangYoon เบา ๆ ยังปรบมือเพื่อเรียกพร้อมกับ HeeYoon และชอบร้องเพลงสวน SoYoung' ทำไมทำโน้ตดนตรีไม่กลมกลืนกันหรือไม่ มีปัญหาในเพลง หรือเป็นปัญหาในตำแหน่งอื่นหรือไม่ 'แน่นอน ไม่ช่วยงานโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อืม ... "

เมื่อ KangYoon เปิดตาของเขาสภาพแวดล้อมได้กลายเป็นที่มืด หลังจากที่เขาออกไปข้างนอกบ้านบำเหน็จบำนาญเขาตระหนักว่า HeeYoon เป็นไม่ได้ที่นี่และเรียกเธอทันที

ใช่พี่

"คุณอยู่ที่ไหน?"

-The ทะเลบริเวณใกล้เคียง

"ทะเล?"

-Yeah ถ้าคุณออกมาสำหรับบิต ...

KangYoon ทันทีที่เริ่มทำงานหลังจากที่เขาได้ยินเสียงที่เป็น HeeYoon มีหญิงสาวที่อ่อนแอออกไปในสนามคืนที่มืดทำให้เขาตกใจ

แต่เมื่อ KangYoon ไปทะเลเขาตระหนักว่า HeeYoon ไม่ได้อยู่คนเดียว มีบุคคลอื่นที่อยู่ติดกับรูปมองเช่น HeeYoon เป็น นอกจากนี้ยังมีแสงที่เขาจะได้เห็น

'การแสดง?'

เขาฟังในที่จะพบว่ามันเป็นกีต้าร์ แม้ว่าจะอ่อนแอแสงสีขาวอาจจะเห็น KangYoon ไปยังสถานที่ที่ได้ในทันที

"ลี HeeYoon!"

"พี่คะ."

ในฐานะที่เป็น KangYoon รีบมาที่นี่เสียงกีตาร์หยุด

"วิธีที่คุณสามารถออกมาคนเดียว? คุณควรจะได้มากับฉัน. "

" มันก็แค่เดินเล่น ... "

ก่อนที่จะ HeeYoon สามารถพูดอะไร KangYoon เททุกชนิดดุพูดกับเธอ เริ่มต้นด้วย 'สิ่งที่คุณทำเมื่ออยู่ในที่มืดเพื่อให้' เป็น 'ติดต่อเราได้ในครั้งต่อไป' KangYoon ไม่ได้ดูเหมือนจะเห็นสาวกีต้าร์ในด้านหน้าของเขาในขณะที่เขาก็ไม่ได้หยุดพูดจนกว่า HeeYoon ยอมรับมัน

ในท้ายที่สุดเมื่อ KangYoon รู้สึกว่า HeeYoon ได้รับการยอมรับและสิ้นสุดวันที่ด่าว่าเขา HeeYoon แนะนำสาวกีต้าร์กับเขา

"พี่นี้เป็นเพื่อนฉันเพิ่งพบกันตอนนี้".

"เพื่อน?"

"ฉันสวน Soyoung สวัสดี."

เธอทำให้เพื่อนในเวลาสั้น ๆ นี้หรือไม่? KangYoon ตกใจเล็กน้อย อย่างไรก็ตามในขณะที่เธอเป็นเพื่อน HeeYoon มันก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ดี เพื่อนในวัยเดียวกันเป็นของหลักสูตรเป็นสิ่งที่ดีสำหรับ HeeYoon KangYoon ทักทายทันทีและได้ยินเรื่องราวของสิ่งที่เกิดขึ้นจนถึงขณะนี้

" ... คุณเป็นเพลงแสวงหาหลักสมัครแล้ว? การเขียนที่ว่า?

"ใช่. มันมีเสียงดังในการฝึกที่บ้านดังนั้นฉันออกมาเช่นนี้. "

สวน Soyoung กล่าวว่าสถาบันการศึกษาสำหรับการฟังเพลงก็ไกลเกินไปและอาศัยอยู่ห่างจากครอบครัวของเธอ ขณะที่เธอไม่สามารถทำให้เสียงรบกวนใด ๆ ที่หอพักของเธอเธอได้รับการฝึกออกจากที่นี่บนชายหาด HeeYoon เป็นคนที่เธอพบในช่วงเวลานั้น

"องค์ประกอบเอ๊ะ ... คุณกำลังเดินบนเส้นทางที่ยาก."

"ใช่ พวกเขาไม่พูดซ้ำ 2 หรือ 3 ครั้งได้รับพื้นฐานดังนั้นฉันควรจะทำอย่างไรดีที่สุดของฉัน. "

ความรู้สึกสุดจะพรรณนาของนักดนตรีอาจจะรู้สึกจากสวน Soyoung มันเป็นบรรยากาศที่คล้ายกับกลิ่นอายเอกลักษณ์ของคนที่ไม่ฟังเพลงหรือศิลปะ มีวิธี KangYoon จะไม่ทราบความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ไม่ได้

"ผมขอให้คุณโชค."

"ขอบคุณ."

เมื่อ KangYoon กำลังจะหันหลังกลับ HeeYoon คว้าตัวเขา

"พี่คะฉันต้องการที่จะอยู่เล็ก ๆ น้อย ๆ

มากขึ้น." " ...... "

HeeYoon ดูเหมือนจะชอบเพลงปาร์ค Soyoung ขณะที่เธอไม่ได้วางแผนที่จะลุกขึ้นยืน นอกจากนี้ยังมีว่าเธอไม่ได้ต้องการที่จะแตกต่างจากเพื่อนเธอทำเพียง ในฐานะที่เป็น KangYoon ได้หายไป HeeYoon เขาก็ยังมีที่จะนั่งลง แม้ว่าผู้ชมกลายเป็นสองพาร์ Soyoung ดูเหมือนจะไม่ได้คิดและเริ่มเล่นอีกครั้ง

KangYoon ก็เริ่มเห็นโน้ตดนตรีและแสงไฟ

'มันไม่สอดคล้องกันว่า.

HeeYoon ได้รับการปรบมือในความตื่นเต้น แต่ KangYoon ไม่ได้คิดว่ามันเป็นที่ดีที่ มันดูเหมือนว่าองค์ประกอบเดิม แต่โน้ตดนตรีออกมาจากสวน Soyoung และหนึ่งจากกีต้าร์ที่ไม่ได้ผสมให้เข้ากัน เนื่องจากการที่แสงเป็นอ่อนแอมาก แต่มันไม่เป็นสีเทา

'ดีฉันไม่จำเป็นต้องบอกว่ามันกับเธอ.

KangYoon ไม่ได้ว่าเป็นคนใจกว้าง มันก็ไม่ได้ทำงานเพื่อให้เขาไม่ต้องการที่จะ overdrive สมองของเขาในวันหยุด KangYoon ยังตบมือเบา ๆ พร้อมกับ HeeYoon และสนุกกับการร้องเพลงของปาร์ค Soyoung

'ทำไมโน๊ตดนตรีไม่สอดคล้องกัน? จะมีปัญหาในเพลงหรือไม่? หรือเป็นปัญหาในสถานที่อื่น?

แน่นอนโรคทำงานช่วยไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อืม . . . . . . . . . . . . "เมื่อ kangyoon ลืมตา สภาพแวดล้อมก็จะมืด หลังจากที่เขาออกจากบ้านพัก เขาตระหนักว่า heeyoon ไม่ได้ที่นี่และเรียกเธอทันทีครับ พี่" คุณอยู่ไหน ? "- ใกล้ทะเล ." ทะเล "ใช่ ถ้าคุณมาหน่อยสิ . . . . . . .kangyoon ทันทีเริ่มวิ่งหลังจากที่เขาได้ยินที่ heeyoon . ผู้หญิงอ่อนแอไป มืดมากกลางคืนทำให้เขาตกใจอย่างไรก็ตาม เมื่อ kangyoon ไปทะเล เขาตระหนักว่า heeyoon ไม่ได้อยู่คนเดียว มีอีกคนข้างๆ รูปเหมือน heeyoon . มีแสงที่เขามองเห็น' การแสดง 'เขาฟังจะพบว่า มันเป็นกีตาร์ แม้ว่าจะอ่อนแอลง แสงสีขาวไม่สามารถมองเห็นได้ kangyoon ไปที่นั่นทันที" ลี heeyoon ! "" พี่คะ "เป็น kangyoon มาอย่างรีบร้อน , เสียงกีตาร์หยุดลง" ทำไมคุณมาคนเดียว ? นายควรจะไปกับฉัน "" มันก็แค่เดินเล่น . . . . . . . "ก่อน heeyoon จะพูดอะไร kangyoon เททุกชนิดด่าความเห็นของเธอ เริ่มด้วย ' คุณกำลังทำอะไรเมื่อมันมืด ' ' ติดต่อเราต่อไป ' kangyoon ไม่ได้ดูเหมือนจะเห็นกีตาร์สาวตรงหน้าเขา เขาไม่ได้ห้ามพูดจนกว่า heeyoon ยอมรับมันในที่สุด เมื่อ kangyoon รู้สึกว่า heeyoon ก็ยอมรับ และก็ด่าเขา heeyoon แนะนำกีตาร์สาวเขา" พี่ค่ะ นี่เพื่อนฉันเพิ่งเจอตอนนี้" เพื่อน ? "" ผม ปาร์ค โซยอง สวัสดี "เธอทำให้เพื่อนในเวลาสั้น ๆ นี้ ? kangyoon เล็กน้อยตกใจ อย่างไรก็ตาม ขณะที่เธอถูกเพื่อน heeyoon มันไม่ได้เป็นสิ่งไม่ดี เพื่อนของยุคเดียวกันแน่นอนเป็นสิ่งที่ดีสำหรับ heeyoon . kangyoon ทักทายทันที และได้ยินเรื่องราวของสิ่งที่เกิดขึ้นมาจนถึงตอนนี้" . . . . . . . คุณเอกดนตรีประยุกต์ผู้ปรารถนา ? เขียนว่า ? '" ครับ มันหนวกหูไปปฏิบัติที่บ้าน ก็เลยออกมาแบบนี้ปาร์ค โซยอง กล่าวว่า สำหรับโรงเรียนดนตรีอยู่ไกลเกินไป และอยู่ห่างจากครอบครัวของเธอ เธอไม่ส่งเสียงที่หอของเธอ เธอถูกฝึกออกมาบนชายหาด heeyoon เป็นใครบางคน ที่เธอเจอในตอนนั้น" องค์ประกอบของเอ๋ . . . . . . . คุณกำลังเดินอยู่บนเส้นทางที่ยาก "" ครับ พวกเขาบอกว่าอีก 2 หรือ 3 ครั้ง คือ พื้นฐาน ดังนั้น ผมจะทำให้ดีที่สุด "ความรู้สึกที่คลุมเครือของนักดนตรีได้รู้สึกจาก ปาร์ค โซยอง . มันเป็นบรรยากาศที่คล้ายกับตัวที่เป็นเอกลักษณ์ของคนที่ทำดนตรี หรือ ศิลปะ ไม่มีทางที่ kangyoon จะไม่รู้ว่าสุดที่จะบรรยายความรู้สึก" ขอให้คุณโชคดี "" ขอบคุณ " .เมื่อ kangyoon กำลังจะหันหลังกลับ heeyoon คว้าเขา" พี่คะ หนูอยากอยู่น้อยมาก "" . . . . . . . "heeyoon ดูเหมือนชอบปาร์คโซยังเป็นเพลงที่เธอไม่ได้ตั้งใจจะยืน ก็เธอไม่อยากจากเพื่อนที่เพิ่งทำ เป็น kangyoon ได้หายไป heeyoon นอกจากนี้เขายังได้นั่ง แม้ว่าผู้ชมเป็นสอง ปาร์ค โซยอง ก็ไม่สน และเริ่มเล่นอีกครั้งkangyoon ยังเริ่มเห็นโน๊ตดนตรีและไฟ' มันไม่กลมกลืนดี’heeyoon ก็ปรบมือในความตื่นเต้น แต่ kangyoon ไม่คิดว่ามันเป็นที่ดี มันเหมือนเป็นจุดเริ่มต้น แต่ดนตรีหมายเหตุออกมาจาก ปาร์ค โซยอง และหนึ่งจากกีตาร์ที่ไม่เข้ากัน เนื่องจากว่าแสงมันอ่อนมาก อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่สีเทา' ฉันไม่ต้องการที่จะพูดกับเธอได้ . . .kangyoon ไม่ได้ใจกว้าง มันไม่ทำงาน ก็เลยไม่อยากใช้สมองของเขาในวันหยุด kangyoon ยังตบมือเบาๆพร้อมกับ heeyoon กับปาร์คโซยองกำลังร้องเพลง' ทำไมโน๊ตดนตรีไม่กลมกลืนดี มีปัญหาในเพลง ? หรือเป็นปัญหาในสถานที่อื่น 'แน่นอน โรคทำงานไม่สามารถช่วยได้