Foam expansion (FE) and foam stabil

Foam expansion (FE) and foam stability (FS) as
functions of concentration (1-30 mg/ml) are depicted
in Figs. 2A and 2B, for the BPC and the BPHs (10-
30% DH), respectively. The FE increased with
protein concentration in all cases. At 1 and 5 mg/ml
of hydrolysate the DH had no consistent effect on FE,
and at 1 mg/ml of hydrolysate the highest FE was
observed at 20%DH (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โฟมขยายตัว (FE) และโฟมเสถียรภาพ (FS) เป็นมีแสดงฟังก์ชันของความเข้มข้น (1-30 mg/ml)Figs. 2A และ 2B, BPC ที่และ BPHs (10-DH 30%), ตามลำดับ FE ที่เพิ่มขึ้นด้วยโปรตีนความเข้มข้นในทุกกรณี ที่ 1 และ 5 mg/mlของด้วย DH ที่ได้ผลไม่สอดคล้องกับ FEและที่ 1 mg/ml ของด้วย FE สูงสุดสังเกตที่ DH 20% (p < 0.05) ที่ 10 และ 30 mg/mlของด้วย FE ลดลงกับ DH (p < 0.05)นี่คืออาจเนื่องจากเปปไทด์ขนาดเล็กได้น้อยจัดที่ส่วนติดต่ออากาศ – น้ำ (Nalinanonร้อยเอ็ด al., 2008) FE ของ BPC ถูกมากปรับปรุง ด้วยไฮโตรไลซ์ FA สูงสุดเกิดที่ DH 10% 10 และ 30 mg/ml ของความเข้มข้นในการใช้ นี้อาจเกิดจากการผลิตของเปปไทด์ amphiphilic ซึ่งสามารถย้ายไปส่วนติดต่ออากาศน้ำ ในช่วงก่อตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขยายตัวโฟม (FE) และความมั่นคงโฟม (FS)
เป็นฟังก์ชั่นของความเข้มข้น(1-30 mg / ml)
เป็นภาพในมะเดื่อ 2A และ 2B สำหรับ BPC และ BPHs (10-
30% เอช) ตามลำดับ
ซานตาเฟที่เพิ่มขึ้นกับความเข้มข้นของโปรตีนในทุกกรณี ณ วันที่ 1 และ 5 มิลลิกรัม /
มิลลิลิตรของไฮโดรไลเอชไม่มีผลที่สอดคล้องกับFE,
และ 1 มิลลิกรัม / มิลลิลิตรไฮโดรไลสูงสุด FE
ถูกตั้งข้อสังเกตที่20% เอช (p <0.05) ที่ 10 และ 30 mg / ml
ของไฮโดรไลเสท FE ลดลงเอช (p <0.05).
นี้อาจเกิดจากการเปปไทด์ที่มีขนาดเล็กถูกจัดตำแหน่งน้อยกว่าที่อินเตอร์เฟซที่อากาศน้ำ (Nalinanon et al., 2008) ซานตาเฟของ BPC อย่างมีนัยสำคัญที่ดีขึ้นโดยการย่อยสลายและเอฟเอคัสูงสุดที่เกิดขึ้นในDH 10% กับ 10 และ 30 mg / ml ของความเข้มข้นที่ใช้ ซึ่งอาจนำมาประกอบกับการผลิตของเปปไทด์ amphiphilic ที่สามารถโยกย้ายไปยังอินเตอร์เฟซที่อากาศน้ำ ในระหว่างการก่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขยายโฟม ( Fe ) และเสถียรภาพของฟอง ( FS )
หน้าที่ของสมาธิ ( 1-30 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) จะกล่าวถึง
ในมะเดื่อ . และ 2A 2B สำหรับ BPC และ bphs ( 10 - 30 %
DH ) ตามลำดับ O
ความเข้มข้นโปรตีนเพิ่มขึ้นในทุกกรณี ที่ 1 และ 5 มก. / มล. ตามลำดับ ส่วนทงเฮ
ของไม่สอดคล้องต่อเหล็ก
และ 1 มก. / มล. ตามลำดับของเหล็กสูงสุด
สังเกตที่ 20% DH ( P < 0.05 ) 10 และ 30 มก. / มล.
ไฮโดรไลเซทกับ DH เหล็กลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) .
นี้อาจเนื่องจากมีเปปไทด์ถูก
น้อยชิดในอากาศและน้ำอินเตอร์เฟซ ( nalinanon
et al . , 2008 ) เหล็กของ BPC อย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงการ

ฟ้าและสูงสุดเกิดขึ้นที่ DH 10 % 10 และ 30 มก. / มล.
ความเข้มข้นที่ใช้ นี้อาจจะเกิดจากการผลิตเปปไทด์ amphiphilic

ซึ่งสามารถโยกย้ายไปยังอากาศและน้ำในอินเตอร์เฟซ ในระหว่างการพัฒนา