Biography of Walt Whitman (1819 - 1

Biography of Walt Whitman (1819 - 1892)
Walt Whitman was born on May 31, 1819, on the West Hills of Long Island, New York. His mother, Louisa Van Velsor, of Dutch descent and Quaker faith, whom he adored, was barely literate. She never read his poetry, but gave him unconditional love. His father of English lineage, was a carpenter and builder of houses, and a stern disciplinarian. His main claim to fame was his friendship with Tom Paine, whose pamphlet Common Sense (1776), urging the colonists to throw off English domination was in his sparse library. It is doubtful that his father read any of his son's poetry, or would have understood it if he had. The senior Walt was too burdened with the struggle to support his ever-growing family of nine children, four of whom were handicapped.
Young Walt, the second of nine, was withdrawn from public school at the age of eleven to help support the family. At the age of twelve he started to learn the printer's trade, and fell in love with the written and printed word. He was mainly self-taught. He read voraciously, and became acquainted with Homer, Dante, Shakespeare and Scott early in life. He knew the Bible thoroughly, and as a God-intoxicated poet, desired to inaugurate a religion uniting all of humanity in bonds of friendship.
In 1836, at the age of 17, he began his career as an innovative teacher in the one-room school houses of Long Island. He permitted his students to call him by his first name, and devised learning games for them in arithmetic and spelling. He continued to teach school until 1841, when he turned to journalism as a full-time career. He soon became editor for a number of Brooklyn and New York papers. From 1846 to 1847 Whitman was the editor of the Brooklyn Daily Eagle. Whitman went to New Orleans in 1848, where he was editor for a brief time of the "New Orleans Crescent". In that city he had become fascinated with the French language. Many of his poems contain words of French derivation. It was in New Orleans that he experienced at first hand the viciousness of slavery in the slave markets of that city.
On his return to Brooklyn in the fall of 1848, he founded a "free soil" newspaper, the "Brooklyn Freeman". Between 1848 and 1855 he developed the style of poetry that so astonished Ralph Waldo Emerson. When the poet's Leaves of Grass reached him as a gift in July, 1855, the Dean of American Letters thanked him for "the wonderful gift" and said that he rubbed his eyes a little "to see if the sunbeam was no illusion." Walt Whitman had been unknown to Emerson prior to that occasion. The "sunbeam" that illuminated a great deal of Whitman's poetry was Music. It was one of the major sources of his inspiration. Many of his four hundred poems contain musical terms, names of instruments, and names of composers. He insisted that music was "greater than wealth, greater than buildings, ships, religions, paintings." In his final essay written one year before his death in 1891, he sums up his struggles of thirty years to write Leaves of Grass. The opening paragraph of his self-evaluation "A Backward Glance O'er Travel'd Road," begins with his reminiscences of "the best of songs heard." His concluding comments again return to thoughts about music, saying that "the strongest and sweetest songs remain yet to be sung."
When Lilacs Last in the Dooryard Bloomed" and "O Captain! My Captain!" (1866) are two of his more famous poems. A poet who was ardently singing on life and himself, Whitman is today claimed as one of the few truly great American men of letters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติของวอล์ทดิสนีย์ Whitman (1819-ค.ศ. 1892)
Whitman วอล์เกิด 31 พฤษภาคม 1819 บนเนินเขาทิศตะวันตกของเกาะยาว นิวยอร์ก แม่ของเขา Louisa แวน Velsor เชื้อสายดัตช์และศรัทธา Quaker ที่เขาเคารพ literate แทบไม่ได้ เธอไม่เคยอ่านบทกวีของเขา แต่ให้เขารักโดยไม่มีเงื่อนไข บิดาของคนเชื้อสายอังกฤษ ถูกไม้และสร้างบ้าน และ disciplinarian ตรง ๆ ชื่อเสียงของเขาร้องหลักมิตรภาพของเขากับ Tom Paine จุลสารมีสามัญสำนึก (1776), กระตุ้นให้ colonists โยนออกจากการครอบงำทางภาษาอังกฤษอยู่ในไลบรารีของเขาเบาบางได้ หนี้สงสัยสูญที่พ่ออ่านบทกวีของบุตร หรือจะมีความเข้าใจว่าถ้าเขาได้ วอล์ทดิสนีย์อาวุโสถูกเกินไปเป็นภาระกับการต่อสู้เพื่อสนับสนุนครอบครัวเติบโตเคยเด็กเก้า สี่คนได้อำนวย
หนุ่มวอล์ สองเก้า ถูกถอนจากโรงเรียนอายุ 43 ช่วยเหลือครอบครัว อายุของ twelve เขาเริ่มต้น การเรียนรู้ทางการค้าของเครื่องพิมพ์ รักมีคำเขียน และการพิมพ์ เขาได้เรียนรู้ด้วยตนเองส่วนใหญ่ เขาอ่านอย่างตะกละตะกลาม และกลายเป็นความคุ้นเคยกับโฮเมอร์ Dante เชกสเปียร์และสก็อตในชีวิตช่วงนั้น เขารู้ว่า พระคัมภีร์ต้องสะอาด และ เป็น กวี intoxicated พระ ประเดิมศาสนาของมนุษยชาติในพันธบัตรของเฟรนด์ชิพยูนิตติ้ง
ใน 1836 อายุ 17 เขาเริ่มอาชีพของเขาเป็นอาจารย์เป็นนวัตกรรมในห้องโรงเรียนบ้านเกาะยาว เขาอนุญาตให้นักเรียนของเขาเรียกเขา ด้วยชื่อแรกของเขา และชิ้นเรียนรู้เกมสำหรับพวกเขาในทางคณิตศาสตร์และการสะกด เขายังคงสอนโรงเรียนจน 1841 เมื่อเขาหันไปวารสารศาสตร์เป็นอาชีพเต็มเวลา เขาเร็ว ๆ นี้กลายเป็นโปรแกรมแก้ไขสำหรับหมายเลขของเอกสารที่บรู๊คลินและนิวยอร์ก จาก 1846 1847 เพื่อ Whitman เป็นตัวแก้ไขอีเกิ้ลวันบรู๊คลิน Whitman ได้ไปนิวออร์ลีนส์ในปี 1848 แห่ง ที่เขาเป็นบรรณาธิการเป็นเวลาสั้น ๆ ของ "เครสนิวออร์ลีนส์" ในเมืองที่ เขาได้กลายเป็นภาษาฝรั่งเศสหลงใหล บทกวีของเขามากมายประกอบด้วยคำของฝรั่งเศสมา มันอยู่ในนิวออร์ลีนส์ที่เขามีประสบการณ์ห้อง viciousness ทาสในตลาดทาสของที่เมือง
พระองค์ถึงบรู๊คลินในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1848 แห่ง ก่อตั้งหนังสือพิมพ์ "ดินฟรี" "ฟรีแมนบรู๊คลิน" ระหว่างปี 1848 แห่งและ 1855 เขาพัฒนารูปแบบของบทกวีที่ให้ ตะลึงงันราล์ฟวอลโดเอเมอร์สัน เมื่อกวีใบของหญ้าเขาเป็นของขวัญในเดือนกรกฎาคม โทรทัศน์(เคเบิล) คณบดีของอเมริกันจดหมายขอบคุณเขาสำหรับ "เป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยม" และกล่าวว่า เขา rubbed ตาน้อย "เพื่อดูถ้าซันบีมถูกภาพลวงตาไม่" วอล์ทดิสนีย์ Whitman ได้รู้จักกับอีเมอร์สันก่อนที่โอกาส เพลง "ซันบีม" ที่อร่ามมากบทกวีของ Whitman ได้ มันเป็นแหล่งสำคัญของแรงบันดาลใจอย่างใดอย่างหนึ่ง บทกวีของเขาสี่ร้อยมากมายประกอบด้วยเงื่อนไขดนตรี ชื่อเครื่องมือ และชื่อของคีตกวี เขายืนยันว่า เพลง "มากกว่ามากกว่าอาคาร เรือ ศาสนา ภาพวาด มั่งคั่ง" เขียนในเรียงความขั้นสุดท้ายของเขาปีหนึ่งก่อนตายใน 1891 เขาหาผลรวมค่าของเขาย่างสามสิบปีเพื่อเขียนใบของหญ้า ย่อหน้าเปิดของ "A ย้อนหลังดู O'er เดินทาง 'd Road ประเมินตนเองของเขาเริ่มต้น ด้วยเขา reminiscences "ที่สุดของเพลงที่ได้ยินกัน" ความคิดเห็นของเขาสรุปอีกกลับไปคิดเพลง บอกว่า "เพลงหวาน และแข็งแกร่งยังคงยังสามารถสูง"
เมื่อ Lilacs ล่าสุดใน Dooryard บัวบาน"และ" กัปตัน O ของฉันกัปตัน" (1866) สองของบทกวีที่มีชื่อเสียงของเขา กวีที่ ardently ร้องในชีวิตและตัวเอง Whitman วันนี้ได้อ้างว่า เป็นหนึ่งในไม่กี่คนอเมริกันอย่างแท้จริงมากของตัวอักษร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวประวัติของวอลท์วิทแมน (1819 - 1892)
วอลท์วิทแมนเกิดเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 1819 ในเวสต์ฮิลล์ของลองไอส์แลนด์นิวยอร์ก แม่ของลูอิซ่าแวน Velsor เขาเชื้อสายดัตช์และความเชื่อเควกเกอร์ซึ่งเขาชื่นชอบเป็นความรู้แทบจะไม่ เธอไม่เคยอ่านบทกวีของเขา แต่ให้เขารักที่ไม่มีเงื่อนไข พ่อของเขาเชื้อสายอังกฤษเป็นช่างไม้และก่อสร้างของบ้านและวินัยเข้มงวด เรียกร้องหลักของเขามีชื่อเสียงเป็นมิตรภาพของเขากับทอมพายน์ที่มีแผ่นพับสามัญสำนึก (1776), กระตุ้นให้ชาวอาณานิคมที่จะโยนออกจากการปกครองของอังกฤษในห้องสมุดของเขาเบาบาง เป็นที่น่าสงสัยว่าพ่อของเขาอ่านบทกวีใด ๆ ของลูกชายของเขาหรือจะมีความเข้าใจมันถ้าเขามี วอลท์ได้รับการอาวุโสภาระเกินไปกับการต่อสู้เพื่อสนับสนุนครอบครัวของเขาที่เคยเติบโตของลูกเก้าสี่คนเป็นคนพิการ
หนุ่มวอลต์ที่สองของเก้าที่ถูกถอนออกจากโรงเรียนเมื่ออายุสิบเอ็ดที่จะช่วยเหลือครอบครัว ตอนอายุสิบสองเขาเริ่มที่จะเรียนรู้การค้าของเครื่องพิมพ์และตกหลุมรักกับคำที่เขียนและพิมพ์ เขาเป็นส่วนใหญ่เรียนด้วยตัวเอง เขาอ่านตะกละตะกลามและกลายเป็นความคุ้นเคยกับโฮเมอร์เต้, เช็คสเปียร์และสก็อตในช่วงต้นชีวิต เขารู้ว่าพระคัมภีร์อย่างทั่วถึงและเป็นกวีพระเจ้าเมาที่ต้องการที่จะทำพิธีเปิดศาสนารวมกันทั้งหมดของมนุษยชาติในพันธบัตรของมิตรภาพ
ใน 1836 ตอนอายุ 17 เขาเริ่มอาชีพของเขาเป็นครูที่ทันสมัยในห้องหนึ่ง โรงเรียนบ้านลองไอส์แลนด์ เขาได้รับอนุญาตให้นักเรียนของเขาที่จะเรียกเขาด้วยชื่อแรกของเขาและวางแผนเกมการเรียนรู้สำหรับพวกเขาในการคำนวณและการสะกดคำ เขายังคงสอนโรงเรียนจนกว่า 1841 เมื่อเขาหันไปเขียนข่าวเป็นอาชีพเต็มเวลา ไม่ช้าเขาก็กลายเป็นบรรณาธิการสำหรับจำนวนบรูคลิและนิวยอร์กเอกสาร จาก 1846-1847 วิทแมนเป็นบรรณาธิการของบรูคลิประจำวัน Eagle วิทแมนไปที่นิวออร์ในปี 1848 ที่เขาเป็นบรรณาธิการเป็นเวลาสั้น ๆ ของ "นิวออร์เครส" ในเมืองที่เขาได้กลายเป็นหลงกับภาษาฝรั่งเศส หลายบทกวีของเขามีคำของรากศัพท์ภาษาฝรั่งเศส มันอยู่ในนิวออร์ว่าเขามีประสบการณ์ที่มือแรกความผิดพลาดของการเป็นทาสในตลาดทาสของเมืองที่ว่า
เมื่อเขากลับไปที่บรูคลิในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1848 เขาก่อตั้ง "ดินฟรี" หนังสือพิมพ์, "บรูคลินฟรีแมน" ระหว่าง 1848 และ 1855 เขาได้พัฒนารูปแบบของบทกวีที่ประหลาดใจเพื่อ Ralph Waldo Emerson เมื่อใบกวีของหญ้าถึงเขาเป็นของขวัญในเดือนกรกฎาคม 1855, คณบดีอเมริกันจดหมายขอบคุณเขาสำหรับ "ของขวัญที่ยอดเยี่ยม" และบอกว่าเขาลูบตาของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ "เพื่อดูว่าแดดไม่ภาพลวงตา." วอลท์วิทแมนได้รับการรู้จักกับเมอร์สันก่อนที่จะมีโอกาสที่ "แดด" ที่สว่างมากของบทกวีวิทแมนเป็นเพลง มันเป็นหนึ่งในแหล่งที่สำคัญของแรงบันดาลใจของเขา หลายสี่ร้อยบทกวีของเขามีคำดนตรีชื่อของเครื่องมือและชื่อของคีตกวี เขายืนยันว่าเพลงคือ "มากกว่าความมั่งคั่งมากกว่าอาคาร, เรือ, ศาสนา, ภาพวาด." ในบทความสุดท้ายของเขาที่เขียนหนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิตใน 1891 เขาสรุปการต่อสู้ของเขาสามสิบปีในการเขียนใบของหญ้า ย่อหน้าแรกของการประเมินตนเองของเขา "สรุปย้อนหลังเอ่อ Travel'd ถนน" เริ่มต้นด้วยความทรงจำของเขา "ที่ดีที่สุดของเพลงที่ได้ยิน." ความเห็นสรุปของเขาอีกครั้งกลับไปที่ความคิดเกี่ยวกับเพลงบอกว่า "เพลงที่แข็งแกร่งและหอมหวานยังคงอยู่ยังไม่ได้ร้องเพลง."
เมื่อไลแลคล่าสุดใน dooryard ดอก "และ" กัปตัน O! ฉันกัปตัน! "(1866) เป็นสองบทกวีของเขามีชื่อเสียงมากขึ้น. กวีที่ร้อนแรงร้องเพลงเกี่ยวกับชีวิตและตัวเอง, วิทแมนคือวันนี้อ้างว่าเป็นหนึ่งในไม่กี่คนอเมริกันที่ดีอย่างแท้จริงของตัวอักษร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวประวัติของ วอลท์ วิทแมน ( 1819 - 1892 )
วอลท์ วิทแมน เกิดวันที่ 31 พฤษภาคม 1819 , เวสต์ฮิลล์ของ Long Island , New York . แม่ของเขา หลุยซ่า แวน velsor เชื้อสายดัตช์ และแผ่นดินไหว , ศรัทธา , ผู้ที่เขารัก แทบจะไม่มีความรู้ . เธอเคยอ่านบทกวีของเขา แต่เขาให้ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข บิดาของเชื้อสายอังกฤษ เป็นช่างไม้และก่อสร้างบ้าน และรักษาวินัย สเติร์นอ้างหลักของเขาเพื่อชื่อเสียงคือมิตรภาพของเขากับทอมเพน มีแผ่นพับสามัญสำนึก ( 1776 ) เรียกร้องให้ชาวอาณานิคมทิ้งจักรวรรดินิยมอังกฤษอยู่ในห้องสมุดมากของเขา มันเป็นหนี้สงสัยจะสูญที่พ่อของเขาอ่านบทกวีของบุตรชายของเขา หรืออาจจะเข้าใจ ถ้าเขามี รุ่นพี่วอลท์ก็หนักใจกับการต่อสู้ที่จะสนับสนุนครอบครัวของเขาที่เคยเติบโตของเก้าลูกสี่ที่พิการ
ยองวอล ที่สองของเก้า ถูกถอนออกจากโรงเรียนตอนอายุสิบเอ็ดที่จะช่วยสนับสนุนครอบครัว ตอนอายุสิบสอง เขาเริ่มที่จะเรียนรู้การค้าของเครื่องพิมพ์และตกหลุมรักกับการเขียนและคำพิมพ์ เขาเน้นเรียนด้วยตัวเอง เขาอ่านตะกรุมตะกรามและกลายเป็นที่คุ้นเคยกับโฮเมอร์ ดันเต้ เชคสเปียร์ และ สก็อต ในช่วงต้นของชีวิตเขารู้ว่าพระคัมภีร์อย่างละเอียด และเป็นพระเจ้ามึนเมากวีที่ต้องการที่จะเปิดศาสนารวมกันทั้งหมดของมนุษยชาติในพันธบัตรของมิตรภาพ .
ใน 1836 เมื่ออายุ 17 ปี เขาเริ่มอาชีพของเขาในฐานะที่เป็นครูใหม่ในหนึ่งห้องโรงเรียนบ้านเกาะยาว เขาอนุญาตให้นักเรียนของเขาที่จะเรียกเขาด้วยชื่อจริงของเขา และการวางแผน การเรียนรู้เกมสำหรับพวกเขาในคณิตศาสตร์และการสะกดคำเขายังคงสอนที่โรงเรียนจนกว่า 1841 , เมื่อเขากลายเป็นนักข่าวเป็นอาชีพแบบเต็มเวลา ในไม่ช้าเขาก็กลายเป็นบรรณาธิการสำหรับจำนวนของ Brooklyn ในนิวยอร์กและเอกสาร จาก 2389 ถึง 1847 วิทแมนเป็นบรรณาธิการของนกอินทรีทุกวัน บรู๊คลิน วิทแมนไป นิว ออร์ลีนส์ ใน ค.ศ. 1848 ซึ่งเขาเป็นบรรณาธิการสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆของ " นิว ออร์ลีนส์ เสี้ยว "ในเมืองที่เขาได้กลายเป็นหลงกับภาษาฝรั่งเศส หลายบทกวีของเขาประกอบด้วยคำรากศัพท์ภาษาฝรั่งเศส มันเป็น นิว ออร์ลีนส์ ที่เขามีประสบการณ์ในมือก่อนความชั่วร้ายของการเป็นทาสในตลาดค้าทาส ในเมืองนั้น
บนกลับไปบรู๊คลินในฤดูใบไม้ร่วงที่เขาก่อตั้ง " ดินฟรี " หนังสือพิมพ์ " นิวยอร์กฟรีแมน "และระหว่างที่ 1855 เขาพัฒนารูปแบบของบทกวีที่ประหลาดใจ Ralph Waldo Emerson . เมื่อกวีใบหญ้าถึงเขาเป็นของขวัญในเดือนกรกฎาคม หรือ คณบดีของตัวอักษรอเมริกันขอบคุณเขาสำหรับของขวัญที่วิเศษ " และบอกว่า เขาขยี้ตาเพื่อดูว่าเงาไม่มีมายาน้อย " " วอลท์ วิทแมน ได้รู้จักกับ เอเมอร์สัน ก่อน ที่ โอกาส" เงา " ที่สว่างมากเป็นบทกวีของวิทแมนเพลง มันเป็นหนึ่งในแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจของเขา หลายของเขาสี่ร้อยบทกวีประกอบด้วยด้านดนตรี ชื่อของเครื่องมือและชื่อของผู้ประพันธ์ . เขาก็ยืนยันว่าเพลง " มากกว่าความมั่งคั่งมากกว่าอาคาร , เรือ , ศาสนา , ภาพวาด " ในเรียงความขั้นสุดท้ายของเขาเขียน 1 ปี ก่อนที่จะตายของเขา 1891เขาสรุปของเขาการต่อสู้ของสามสิบปีเพื่อเขียนใบของหญ้า ย่อหน้าเปิดของเขาแบบ " เหลือบมองข้างหลังเดินทางจะข้ามถนน " เริ่มต้นด้วยความทรงจำของ " ที่ดีที่สุดของเพลงที่ได้ยิน " เขาสรุปข้อคิดเห็นอีกครั้ง กลับไปคิดเรื่องเพลงว่า " แข็งแกร่งและ sweetest เพลงยังคงอยู่ยังไม่ได้ซอง "
เมื่อดอกสุดท้ายใน dooryard บาน " และ " โอ กัปตัน กัปตันของฉัน ! " ( 1866 ) เป็นสองบทกวีที่มีชื่อเสียงมากกว่าเขา เป็นกวีที่ร้อนแรงร้องเพลงเกี่ยวกับชีวิตและตัวเอง วิทแมน วันนี้ อ้างว่าเป็นหนึ่งในไม่กี่ที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง คนอเมริกัน
ตัวอักษร