When they touched together, Ke Yunh

When they touched together, Ke Yunhai’s body suddenly trembled. He was old to begin with, but now he grew even older. His aura instantly grew weaker.

It was at this same time that, Meng Hao, within the 89th level, ran out of talismans. His magical items were exhausted, and his protective shield was virtually completely faded. Booming sounds could be heard as it began to explode.

“It’s over….” he sighed. He watched as the shield exploded, and countless magical techniques threatened to overwhelm him. However, it was at this moment that a towering figure suddenly appeared to stand in front of him.

The figure’s face was the same one that Meng Hao had seen when he first arrived in this world…. Ke Yunhai.

Ke Yunhai stood by Meng Hao, as if he were his entire world. He was like a tree, protecting Meng Hao from the wind, blocking all of the countless divine abilities shooting toward him.

The divine abilities, Daoist magics, and countless figures, all suddenly came to a standstill. Everything grew still; the entire world became quiet.

When Meng Hao saw the figure, he trembled. His heart seized as he realized that he recognized the figure as…. Ke Yunhai.

Ke Yunhai smiled at Meng Hao, then reached out and tousled his hair. A doting smile appeared on his face. A look appeared in his eyes that seemed to say that no matter the occasion, the person there in front of him was his young boy, still not yet grown up.

“Jiusi, don’t be afraid. Daddy’s here to take you the rest of the way.”

It was a simple sentence, but as soon as Meng Hao heard it, it caused uncontrollable emotions to swell up within him. He thought of his own father, but at the same time, the image of his own father that existed in his mind seemed to overlap with Ke Yunhai. In this moment, he actually forgot that he wasn’t really Ke Jiusi!

“Dad….” he said, gaping at Ke Yunhai. One breath earlier, he had been on the verge of failure. The next breath, he had hope. The intensity of the reversal was such that the image of Ke Yunhai was branded onto his heart…. It was the image of… a father.

“Don’t worry,” laughed Ke Yunhai. “Your dad isn’t dead yet. We’re going to get through this battle together. Our dad and son team is going to pass this level together!” With that, he turned and waved his hand. Heaven and Earth began to collapse, and a terrifying, indescribable power transformed into a roaring whirlpool that began to sweep about. As it expanded, everything it touched, collapsed. The sky grew blurry, and all the figures in the area were transformed into flying ash.

Next to Ke Yunhai suddenly appeared a floating oil lamp. The wick of the lamp was a phoenix and its body was a dragon!

Meng Hao took a deep breath, and his heart filled with incredible enthusiasm. He nodded his head, then stood up by Ke Yunhai, by his father, and proceeded forward.

One in front, one behind. One father and one son!

Patriarch Reliance’s eyes went wide as he stared at Ke Yunhai. His mind trembled, and his expression filled with fear. His head shrank back into his shell as the gleam of realization filled his eyes. Now he understood Meng Hao’s background.

“Dammit. His dad’s a Paragon! No wonder he’s so crazy. No wonder he can bully me so easily!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อพวกเขาสัมผัสกัน Ke หยุนไห่ร่างกายทันที trembled เขาอายุจะเริ่มต้นด้วย แต่วันนี้ เขาเติบโตแม้เก่า ออร่าของเขาทันทีเติบโตอ่อนในเวลาเดียวกันนี้ที่ เฮาเมง ในระดับ 89th พอเซปต์ ได้ รายการของเขาขลังถูกหมด และโล่ป้องกันของเขาจางหายไปแทบทั้งหมด สามารถได้ยินเสียงเฟื่องฟูขณะที่มันเริ่มจะระเบิด"มันเป็นไป..." เล่าปี่ เขาดูเหมือนเป็นระเบิดโล่ และเทคนิคมหัศจรรย์ที่นับไม่ถ้วนถูกพระ อย่างไรก็ตาม มันเป็นตอนนี้ที่ตัวเลขสูงตระหง่านก็ปรากฏให้ ขาหน้าเขาตัวเลขหน้าเป็นเหมือนกันที่เมงเฮาได้เห็นเมื่อเขามาถึงโลกนี้ ... หยุนไห่ Keหยุนไห่ Ke ยืน โดย Meng ห้าว เสมือนว่าโลกทั้งใบของเขา เขาเป็นเช่นต้นไม้ ปกป้องเมงเฮาจากลม บล็อกความสามารถพระเจ้านับไม่ถ้วนที่ยิงไปทางเขาทั้งหมดความสามารถแห่งสวรรค์ เวทมนตร์ Daoist และตัว เลขนับไม่ถ้วน ทั้งหมดก็มาติด ทุกอย่างเติบโตยังคง โลกทั้งใบกลายเป็นเงียบเมื่อเฮาเมงเห็นรูป เขา trembled หัวใจของเขายึดเขาตระหนักว่า เขารู้จักตัวเลขที่เป็น... หยุนไห่ Keหยุนไห่ Ke ยิ้มที่เฮาเมง เอื้อม และ tousled ผมของเขา รอยยิ้มที่ doting ปรากฏบนใบหน้าของเขา ดูยังไม่ปรากฏในดวงตาของเขาที่ดูเหมือนจะบอกว่า ไม่ว่าโอกาส คนที่มีเขามีเขาเด็กหนุ่ม ยังไม่ ได้เติบโตขึ้นมา" Jiusi อย่ากลัว พ่อของที่นี่จะ ใช้เวลาเหลือของทางการ"มันเป็นประโยคเรียบง่าย แต่เป็นเมงเฮาได้ยินมัน มันเกิดจากอารมณ์ไม่สามารถควบคุมได้จะบวมขึ้นภายในตัวเขา เขาคิดว่า พ่อของเขาเอง แต่ในเวลาเดียวกัน ภาพของพ่อของเขาเองที่มีอยู่ในใจของเขาดูเหมือนจะ ทับซ้อนกับหยุนไห่ Ke ในช่วงเวลานี้ เขาจริงลืมว่า เขาไม่ได้จริง ๆ Ke Jiusi"พ่อ..." เขากล่าวว่า ที่อ้าปากค้างที่หยุนไห่ Ke หนึ่งลมหายใจก่อนหน้านี้ เขาได้หมิ่นล้มเหลว ลมหายใจต่อไป เขามีความหวัง ความเข้มของการกลับรายการเป็นเช่นที่ภาพของหยุนไห่ Ke ที่มีตราสินค้าลงบนหัวใจของเขา... มันเป็นภาพของ...พ่อ"ไม่ต้องกังวล หัวเราะหยุนไห่ Ke "พ่อของคุณไม่ได้ตายยัง เราจะได้รับผ่านการต่อสู้นี้ร่วมกัน ทีมงานพ่อและลูกชายกำลังจะผ่านนี้ระดับกัน" กับที่ เขาเปิด และโบกมือ สวรรค์และโลกเริ่มยุบ และอำนาจที่น่ากลัว พรรณนา ที่กลายเป็นอ่างน้ำวนคำรามที่เริ่มกวาดเกี่ยวกับ เป็นขยาย ทุกอย่างที่มันสัมผัส ยุบ ท้องฟ้าเติบโตมาไม่ชัด และตัวเลขทั้งหมดในพื้นที่ได้กลายเป็นเถ้าบินถัดจากหยุนไห่ Ke ก็ปรากฏไฟน้ำมันลอย ไส้ตะเกียงของโคมฟีนิกซ์ และร่างกายของ มังกรเมงเฮาเอาลมหายใจลึก และหัวใจของเขาเต็มไป ด้วยความกระตือรือร้นอย่างไม่น่าเชื่อ เขาเลยต้องศีรษะของเขา แล้วยืน โดยหยุนไห่ Ke บิดา และดำเนินไปข้างหน้าหนึ่งในหน้า หนึ่งหลัง หนึ่งพ่อและลูกชายคนหนึ่งพระพึ่งตาไปกว้างเขาจ้องที่หยุนไห่ Ke Trembled ใจของเขา และการแสดงออกของเขาเต็มไป ด้วยความกลัว หัวของเขาหดกลับเข้าไปในเปลือกของเขาคให้ความสำนึกเต็มตา ตอนนี้ เขาเข้าใจเบื้องหลังเมงเฮา"Dammit พ่อของพารากอน มีเสน่ห์เป็นบ้าดังนั้น ไม่น่าแปลกใจที่เขาสามารถกลั่นแกล้งฉันได้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อพวกเขาได้สัมผัสกันร่างกาย Ke Yunhai ของตัวสั่นกึก เขาอายุจะเริ่มต้นด้วย แต่ตอนนี้เขาเติบโตแม้เก่า กลิ่นอายของเขาทันทีเติบโตที่อ่อนแอ. มันเป็นช่วงเวลาเดียวกันนี้ว่าเม้งเฮาภายในระดับ 89, วิ่งออกมาจากเครื่องรางของขลัง รายการมหัศจรรย์ของเขาได้หมดและโล่ป้องกันของเขาก็แทบจะจางหายไปอย่างสมบูรณ์ เสียงดังสนั่นอาจจะได้ยินที่มันเริ่มที่จะระเบิด. "มันจบแล้ว ... ." เขาถอนหายใจ เขาดูเป็นโล่ระเบิดและเทคนิคที่มีมนต์ขลังที่นับไม่ถ้วนขู่ว่าจะเอาชนะเขา แต่ก็เป็นช่วงเวลานี้ว่าเป็นตัวเลขที่สูงตระหง่านก็ปรากฏตัวขึ้นไปยืนอยู่ตรงหน้าเขา. ใบหน้าของร่างเป็นคนเดียวกันกับที่เม้งเฮาเคยเห็นตอนแรกที่เขาเข้ามาในโลกนี้ ... Ke Yunhai. Ke Yunhai ยืนอยู่เม้งเฮาราวกับว่าเขาเป็นทั้งโลกของเขา เขาเป็นเหมือนต้นไม้ปกป้องเม้ง Hao จากลม, การปิดกั้นทั้งหมดของความสามารถในการถ่ายภาพของพระเจ้านับไม่ถ้วนที่มีต่อเขา. ความสามารถของพระเจ้าเวทมนตร์ Daoist และตัวเลขที่นับไม่ถ้วนทั้งหมดก็มาหยุดนิ่ง ทุกอย่างยังคงเติบโต; โลกทั้งโลกกลายเป็นที่เงียบสงบ. เมื่อเม้งเฮาเห็นรูปที่เขากลัวจนตัวสั่น หัวใจของเขาในขณะที่เขายึดตระหนักว่าเขาได้รับการยอมรับว่าเป็นร่าง ... Ke Yunhai. Ke Yunhai ยิ้มเม้งเฮาแล้วเอื้อมมือออกและกระเซิงผมของเขา รอยยิ้มที่ทุ่มเทปรากฏบนใบหน้าของเขา ดูปรากฏอยู่ในดวงตาของเขาที่ดูเหมือนจะพูดว่าไม่ว่าโอกาสที่คนที่มีในด้านหน้าของเขาเป็นเด็กหนุ่มของเขายังคงไม่ได้เติบโตขึ้น. "Jiusi ไม่ต้องกลัว พ่อที่นี่เพื่อพาคุณส่วนที่เหลือของวิธีการ. " มันเป็นประโยคที่เรียบง่าย แต่ทันทีที่เม้งเฮาได้ยินมันมันจะทำให้เกิดอารมณ์ความรู้สึกที่ไม่สามารถควบคุมการบวมขึ้นภายในตัวเขา เขาคิดว่าพ่อของเขาเอง แต่ในขณะเดียวกันภาพของพ่อของเขาเองที่มีอยู่ในใจของเขาดูเหมือนจะทับซ้อนกับ Ke Yunhai ในขณะนี้จริง ๆ แล้วเขาลืมไปว่าเขาไม่ได้จริงๆ Ke Jiusi! "พ่อ ... ." เขากล่าวว่าอ้าปากค้างที่ Ke Yunhai หนึ่งลมหายใจก่อนหน้านี้เขาได้รับการหมิ่นของความล้มเหลว ลมหายใจต่อไปเขามีความหวัง ความรุนแรงของการกลับรายการจะเป็นเช่นนั้นภาพของ Ke Yunhai ถูกตราลงบนหัวใจของเขา ... มันเป็นภาพของ ... พ่อ. "ไม่ต้องกังวล" หัวเราะ Ke Yunhai "พ่อของคุณคือยังไม่ตาย เรากำลังจะได้รับผ่านการต่อสู้ครั้งนี้ด้วยกัน พ่อและลูกชายของทีมงานของเราจะผ่านระดับนี้ด้วยกัน! "ด้วยความที่เขาหันหลังกลับและโบกมือ สวรรค์และโลกเริ่มที่จะยุบและน่ากลัวอำนาจสุดจะพรรณนาได้กลายเป็นอ่างน้ำวนคำรามที่เริ่มที่จะกวาดเกี่ยวกับ ในขณะที่มันขยายตัวทุกอย่างที่มันสัมผัสทรุดตัวลง ท้องฟ้าเติบโตตาพร่าและตัวเลขทั้งหมดในพื้นที่ถูกเปลี่ยนเป็นเถ้าบิน. ถัดไปเพื่อ Ke Yunhai ก็ปรากฏโคมไฟน้ำมันลอย ไส้ตะเกียงของหลอดไฟเป็นอินทผลัมและร่างของมันถูกมังกร! เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกและหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นอย่างไม่น่าเชื่อ เขาพยักหน้าแล้วลุกขึ้นยืนโดย Ke Yunhai โดยพ่อของเขาและเดินไปข้างหน้า. หนึ่งในด้านหน้าหนึ่งที่อยู่เบื้องหลัง พ่อและลูกชายหนึ่ง! ตาพระสังฆราชพึ่งเดินกว้างในขณะที่เขาจ้องที่ Ke Yunhai จิตใจของเขากลัวจนตัวสั่นและการแสดงออกของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ศีรษะของเขาหดกลับเข้าไปในเปลือกของเขาเป็นประกายของการสำนึกเต็มดวงตาของเขา ตอนนี้เขาเข้าใจพื้นหลังเม้งเฮาส์. "Dammit พ่อของเขาเป็นพารากอน! ไม่น่าแปลกใจที่เขาบ้าดังนั้น ไม่น่าแปลกใจที่เขาสามารถระรานฉันได้อย่างง่ายดาย! "