Fidel Castro is a man of many words

Fidel Castro is a man of many words. No other political figure in modern
history has spoken more on the public record, varying the scope of his oration from
short interviews to twelve hour lectures on the state of Cuban society. Starting in
1959, his ideas flooded Cuban society and provided a code of social expectations
for all to obey. Cubans listened patiently, and over time enjoyed the fruits of an
egalitarian socialist system: food, shelter, education and medicine for all. By the
early 1980s, Castro had constructed a centrally planned economy and an
economically favorable partnership with the Soviet Union.
In 1989, however, the dissolution of the Soviet Union crippled the Cuban economy
and forced millions of Cubans into poverty, resulting in widespread hunger and
unemployment. Faced with the threat of an economic meltdown that could end his
regime, Castro looked inward for ways to revive the Cuban economy. Though
previously condemning and imprisoning Cubans illegally possessing black market
dollars, Castro suddenly regarded these dollar holders as the key to his regime’s
survival. This hard currency was crucial to restoring the national economy, and
though its legalization would undermine his socialist, anti-American ideology,
Castro saw no other option. In 1993, he decriminalized the possession of U.S.
dollars and established state-run dollar stores to channel dollars to the
government. Castro legalized self-employment, decentralized the agricultural
sector and boosted Cuba’s tourist industry. Though they aided in reviving the
national economy, these policy changes transformed the socioeconomic structure of
Cuban society, creating a mixed economy that required Cubans to embrace certain
market principles outside of socialist doctrine.
The basics of Cuba’s centrally planned economy lasted through the 1990s,
but the microeconomic activities of the Cuban people revealed considerable free
market strategy. For the first time in thirty years, Cubans were legally given a
taste of free market structure, and they operated swiftly and naturally within
that framework. Despite Castro’s assertions that socialism would live on after
the economy “recovered” from the Special Period, his reforms permitted the teeth
of capitalism to sink more deeply into a Cuban society that already valued
entrepreneurship. My sense is that Cubans have an inherent capacity for trade
that grew furtively throughout the Revolution through black market activity.
Castro’s 1993 reform policy fostered this activity, and commercialism blossomed
during the Special Period. Thus, socialism could no longer stand alone as Cuba’s
official ideology. It is my goal in this work to expose the breakdown in the
centrally planned Marxist economy in Cuba during the Special Period. I hope to
show that during this time, the Cuban people’s various pursuits of capitalistic
goals transformed the economy from socialist to mixed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fidel Castro เป็นชายจำนวนมาก ไม่มีรูปอื่น ๆ การเมืองสมัยใหม่ประวัติศาสตร์ได้พูดเพิ่มเติมบนระเบียนสาธารณะ ขอบเขตของการสัมภาษณ์ของเขาจากที่แตกต่างกันสัมภาษณ์สั้น ๆ ไปสิบสองชั่วโมงบรรยายในสภาพของสังคมที่คิวบา เริ่มต้นในปี 1959 ความคิดของเขาน้ำท่วมสังคมคิวบา และให้รหัสของความคาดหวังของสังคมให้เชื่อฟังทุกคน คิวบาฟังอดทน และช่วงเวลาเพลิดเพลินกับผลของการระบบสังคมนิยมคุ้ม: อาหาร พักอาศัย การศึกษา และยาสำหรับทั้งหมด โดยต้นทศวรรษ 1980 คาสโตรได้สร้างเศรษฐกิจแบบวางแผนจากส่วนกลาง และการห้างหุ้นส่วนทางเศรษฐกิจที่ดีกับสหภาพโซเวียตในปี 1989 อย่างไรก็ตาม การสลายตัวของสหภาพโซเวียตง่อยเศรษฐกิจคิวบาและบังคับล้านของคิวบาในความยากจน ส่งผลให้หิวอย่างแพร่หลาย และว่างงาน ต้องเผชิญกับภัยคุกคามของการล่มสลายทางเศรษฐกิจที่ไม่ของเขาระบอบการปกครอง คาสโตรมองเข้าด้านในสำหรับวิธีในการฟื้นเศรษฐกิจคิวบา แม้ว่าก่อนหน้านี้ ประณามและคิวบาผิดกฎหมายครอบครองตลาดสีดำ imprisoningดอลลาร์ คาสโตรก็ถือดอลลาร์เหล่านี้ถือเป็นกุญแจสำคัญในการปกครองของเขาอยู่รอด สกุลเงินนี้ฮาร์ดดิสก์เป็นเรื่องสำคัญมากในการฟื้นฟูเศรษฐกิจของประเทศ และแม้ว่า การรับรองจะบ่อนทำลายเขาอุดมการณ์สังคมนิยม ต่อต้านอเมริกันคาสโตรเห็นมีตัวเลือกอื่น ๆ ในปี 1993 เขา decriminalized การครอบครองของสหรัฐอเมริกาดอลลาร์ และก่อตั้งรัฐดอลลาร์เก็บช่องดอลลาร์เพื่อการรัฐบาล Castro legalized จ้างงานตนเอง แบบกระจายศูนย์การเกษตรภาคธุรกิจและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวโปรโมคิวบา แม้ว่าพวกเขาช่วยในการฟื้นฟูการเศรษฐกิจ การเปลี่ยนแปลงนโยบายเหล่านี้เปลี่ยนโครงสร้างเศรษฐกิจของสังคมคิวบา การสร้างเศรษฐกิจแบบผสมที่ต้องคิวบากอดบางหลักการตลาดนอกลัทธิสังคมนิยมพื้นฐานของเศรษฐกิจวางแผนจากส่วนกลางของประเทศคิวบาที่กินเวลาถึงปี 1990แต่กิจกรรมเศรษฐศาสตร์ของคนคิวบาเปิดเผยมากฟรีกลยุทธ์การตลาด ครั้งแรกในสามสิบปี คิวบาตามกฎหมายที่ได้รับการรสชาติของโครงสร้างตลาดเสรี และพวกเขาดำเนินการอย่างรวดเร็ว และเป็นธรรมชาติภายในกรอบงานที่ แม้ของ Castro assertions ที่สังคมนิยมจะอาศัยอยู่บนหลังเศรษฐกิจที่ "หาย" จากงวดพิเศษ ปฏิรูปของเขาอนุญาตให้ฟันของทุนนิยมจมยิ่งลึกลงในสังคมคิวบามูลค่าแล้วผู้ประกอบการ ความรู้สึกของผมคือ คิวบามีกำลังเป็นโดยธรรมชาติสำหรับการค้าที่ลับ ๆ ล่อ ๆ เติบโตตลอดการปฏิวัติผ่านกิจกรรมการตลาดกิจกรรมการส่งเสริมนโยบายการปฏิรูปของ Castro 1993 และนิยมเบ่งบานงวดพิเศษ ดังนั้น สังคมนิยมอาจไม่เด่นคนเดียวเป็นของคิวบาอุดมการณ์ทางการ มันเป็นเป้าหมายของผมในงานนี้เพื่อแสดงรายละเอียดในการMarxist เศรษฐกิจวางแผนจากส่วนกลางในคิวบาในช่วงเวลาพิเศษ ฉันหวังว่าจะแสดงว่าในช่วงเวลานี้ การปรับกิจกรรมต่าง ๆ ของคนคิวบาเป้าหมายเปลี่ยนระบบเศรษฐกิจจากสังคมนิยมเพื่อผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Fidel Castro คือคนของคำจำนวนมาก ไม่มีตัวเลขทางการเมืองอื่น ๆ ในปัจจุบัน
ประวัติศาสตร์ได้พูดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการบันทึกสาธารณะที่แตกต่างกันในขอบเขตของคำปราศรัยของเขาจาก
การสัมภาษณ์สั้น ๆ ถึงสิบสองชั่วโมงในการบรรยายสภาพสังคมคิวบา เริ่มต้นใน
ปี 1959 ความคิดของเขาที่ถูกน้ำท่วมสังคมคิวบาและให้รหัสของความคาดหวังทางสังคม
ให้ทุกคนได้ปฏิบัติตาม คิวบาฟังอย่างอดทนและช่วงเวลาที่มีความสุขกับผลไม้ของ
ระบบสังคมนิยมคุ้ม: อาหาร, ที่พัก, การศึกษาและการแพทย์ทั้งหมด โดย
ในช่วงต้นปี 1980 คาสโตรได้สร้างเศรษฐกิจการวางแผนจากส่วนกลางและ
ความร่วมมือที่ดีทางเศรษฐกิจกับสหภาพโซเวียต.
ในปี 1989 แต่การล่มสลายของสหภาพโซเวียตพิการเศรษฐกิจของคิวบา
และถูกบังคับล้านของคิวบาเข้าไปในความยากจนที่เกิดในความหิวอย่างกว้างขวางและ
การว่างงาน. ต้องเผชิญกับภัยคุกคามของการล่มสลายทางเศรษฐกิจที่จะสิ้นสุดของ
ระบอบการปกครองของคาสโตรเข้ามองหาวิธีการที่จะฟื้นฟูเศรษฐกิจของคิวบา แม้ว่า
ก่อนหน้านี้ประณามและขังคิวบาผิดกฎหมายครอบครองตลาดสีดำ
ดอลลาร์คาสโตรได้รับการยกย่องอย่างกระทันหันของผู้ถือเงินดอลเหล่านี้เป็นกุญแจสำคัญในระบอบการปกครองของเขา
อยู่รอด สกุลเงินนี้ยากที่มีความสำคัญต่อการฟื้นฟูเศรษฐกิจของประเทศและ
แม้ว่าจะถูกต้องตามกฎหมายของมันจะทำลายสังคมนิยมอุดมการณ์ต่อต้านอเมริกันของเขา
คาสโตรไม่เห็นตัวเลือกอื่น ๆ ในปี 1993 เขา decriminalized ครอบครองของสหรัฐ
ดอลลาร์และเป็นที่ยอมรับของรัฐทำงานร้านค้าดอลลาร์ที่จะหาช่องดอลลาร์เพื่อ
รัฐบาล คาสโตรจะทำให้การค้าการจ้างงานตนเอง, การกระจายอำนาจการเกษตร
ภาคและผลักดันอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศคิวบา แม้ว่าพวกเขาจะได้รับความช่วยเหลือในการฟื้นฟู
เศรษฐกิจของประเทศมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายเหล่านี้เปลี่ยนโครงสร้างทางเศรษฐกิจและสังคมของ
สังคมคิวบา, การสร้างเศรษฐกิจแบบผสมที่ต้องคิวบาที่จะโอบกอดบาง
หลักการตลาดนอกของลัทธิสังคมนิยม.
พื้นฐานของการวางแผนเศรษฐกิจจากส่วนกลางของคิวบากินเวลาผ่านปี 1990
แต่ กิจกรรมเศรษฐศาสตร์จุลภาคของชาวคิวบาเปิดเผยมากฟรี
กลยุทธ์การตลาด เป็นครั้งแรกในสามสิบปีที่คิวบาได้รับถูกต้องตามกฎหมาย
รสชาติของโครงสร้างตลาดเสรีและพวกเขาดำเนินการอย่างรวดเร็วและเป็นธรรมชาติภายใน
กรอบที่ แม้จะมีการยืนยันของคาสโตรว่าสังคมนิยมจะมีชีวิตอยู่หลังจากที่
เศรษฐกิจ "หาย" จากช่วงเวลาพิเศษการปฏิรูปของเขาได้รับอนุญาตให้ฟัน
ของระบบทุนนิยมที่จะจมลึกลงไปในสังคมที่คิวบามูลค่าแล้ว
ผู้ประกอบการ ความรู้สึกของฉันอยู่ที่คิวบามีความจุโดยธรรมชาติเพื่อการค้า
ที่ขยายตัวลอบตลอดการปฏิวัติผ่านกิจกรรมการตลาดสีดำ.
นโยบายการปฏิรูป 1993 คาสโตรส่งเสริมกิจกรรมนี้และพ่อค้าเบ่งบาน
ในช่วงระยะเวลาพิเศษ ดังนั้นสังคมนิยมไม่สามารถยืนอยู่คนเดียวเป็นของคิวบา
อุดมการณ์อย่างเป็นทางการ มันเป็นเป้าหมายของฉันในงานนี้ที่จะเปิดเผยรายละเอียดในส่วน
เศรษฐกิจของมาร์กซ์วางแผนจากส่วนกลางในคิวบาในช่วงระยะเวลาพิเศษ ฉันหวังว่าจะ
แสดงให้เห็นว่าในช่วงเวลานี้ชาวคิวบาของการแสวงหาความรู้ต่างๆของนายทุน
เป้าหมายเปลี่ยนเศรษฐกิจจากสังคมนิยมผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

My disadvantage is that I easily frustrated.