The results for the plate diffusion

The results for the plate diffusion assay with the phenolic extract
obtained from R. rosaefolius, at different concentrations, are shown
in Table 4.
As observed in Table 4, the phenolic extract inhibited all the
evaluated bacteria, at least at two concentrations. The most sensitive
bacterium was P. fluorescens which was inhibited in all
tested concentrations and presented the greatest inhibition zone
(14.2 ± 0.11 mm). As it is often difficult to compare studies with
plant extracts, Alves et al. (2000) suggested a classification scheme
where extracts with halos 18 mm very
active. If we follow this classification scheme, the present extracts
were partially to active against the tested bacteria.
Once again, no studies were found for the antimicrobial activity
of R. rosaefolius fruits. However, Zeidan et al. (2013) studied the
antimicrobial activity ofthe ethanolic andmethanolic extracts from
leaves and fruits of R. sanguineus, which is a related species, against
strains of pathogenic E.coli, P. aeruginosa, S. aureus, B. cereus and
Candida albicans, by the plate diffusion assay. They found that all
the organisms showed some degree of sensitivity to the leaves and
the fruits (halos varied from 7 ± 0.5 mm to 22 ± 0.5 mm).
Complementing the inhibitory potential of the phenolic extract
of R. rosaefolius, the results for the MIC are presented on Table 5.
Studies determining the MIC of any type of extract prepared
with R. rosaefolius have not been reported. However, Mauro et al.
(2002) evaluated the antimicrobial acitvity of the aqueous extract
obtained from the root, stem and leaves of R. sanguineus which
inhibited S. aureus, P. aeruginosa, E. coli and C. albicans. Azevedo,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์สำหรับการทดสอบการกระจายของจานกับแยกฟีนอจาก R. rosaefolius ที่ความเข้มข้นแตกต่างกัน มีแสดงในตารางที่ 4เป็นที่สังเกตในตาราง 4 แยกฟีนอยับยั้งทั้งการประเมินแบคทีเรีย น้อยที่ความเข้มข้นสอง มีความสำคัญมากที่สุดแบคทีเรียถูก P. fluorescens ซึ่งถูกยับยั้งในทั้งหมดทดสอบความเข้มข้น และแสดงโซนยับยั้งมากที่สุด(14.2 ± 0.11 mm) ก็มักจะยากที่จะเปรียบเทียบกับการศึกษาสารสกัดจากพืช Alves et al. (2000) แนะนำแบบจัดประเภทที่แยกกับใน < 9 มม.ถูกจัดประเภทเป็นไม่ทำงาน จาก9 – 12 มม. ใช้งานบางส่วน จากงาน 13 – 18 มม. และ > 18 มม.มากใช้งาน ถ้าเราทำตามแบบแผนประเภทนี้ ปัจจุบันแยกบางส่วนเป็นที่ใช้งานกับเชื้อแบคทีเรียที่ผ่านการทดสอบได้อีกครั้ง ไม่มีการศึกษาพบว่ากิจกรรมต้านจุลชีพR. rosaefolius ผลไม้ อย่างไรก็ตาม Zeidan et al. (2013) ศึกษาการกิจกรรมต้านจุลชีพของสารสกัด ethanolic andmethanolic จากใบไม้และผลไม้ของ R. sanguineus ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง กับสายพันธุ์ของเชื้อ E.coli, P. aeruginosa, S. หมอเทศข้างลาย B. cereus และCandida albicans โดยทดสอบการกระจายของจาน พวกเขาพบว่าทั้งหมดสิ่งมีชีวิตที่แสดงให้เห็นว่าระดับของความไวใบ และผลไม้ (ในหลากหลายตั้งแต่ 7 ± 0.5 มม.ถึง 22 ± 0.5 มม.)ศักยภาพของสารสกัดฟีนอ inhibitory มากของ R. rosaefolius มีแสดงผลสำหรับไมโครโฟนในตาราง 5ศึกษากำหนดไมโครโฟนชนิดใด ๆ ของสารสกัดที่เตรียมไว้มี R. rosaefolius มีไม่ได้รายงาน อย่างไรก็ตาม Mauro et al(2002) ประเมิน acitvity ต้านจุลชีพของสารสกัดน้ำได้จากราก ลำต้น และใบของ R. sanguineus ซึ่งยับยั้ง S. หมอเทศข้างลาย P. aeruginosa, E. coli และ C. albicans Azevedo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับผลการทดสอบการแพร่กระจายแผ่นด้วยสารสกัดจากฟีนอล
ที่ได้รับจากอาร์ rosaefolius ที่ความเข้มข้นที่แตกต่างกันจะแสดง
ในตารางที่ 4
ในฐานะที่เป็นข้อสังเกตในตารางที่ 4, สารสกัดจากฟีนอลยับยั้งทั้งหมด
แบคทีเรียประเมินอย่างน้อยในสองความเข้มข้น มีความสำคัญมากที่สุด
แบคทีเรียเป็น P. fluorescens ซึ่งถูกยับยั้งในทุก
ระดับความเข้มข้นของการทดสอบและนำเสนอโซนยับยั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
(14.2 ± 0.11 มิลลิเมตร) มันเป็นเรื่องยากที่จะเปรียบเทียบกับการศึกษา
สารสกัดจากพืชอัลเวส, et al (2000) แนะนำโครงการประเภท
ที่มีสารสกัดที่มีรัศมี <9 มมถูกจัดให้เป็นไม่ได้ใช้งานจาก
วันที่ 9-12 มมใช้งานบางส่วน 13-18 มมใช้งานและ> 18 มมมาก
ใช้งาน หากเราปฏิบัติตามโครงการประเภทนี้สารสกัดจากปัจจุบัน
มีบางส่วนที่ใช้งานต่อต้านแบคทีเรียทดสอบ.
อีกครั้งหนึ่งที่ไม่มีการศึกษาก็พบว่าสำหรับฤทธิ์ต้านจุลชีพ
ของอาร์ rosaefolius ผลไม้ อย่างไรก็ตาม Zeidan et al, (2013) การศึกษา
ฤทธิ์ต้านจุลชีพ ofthe สารสกัดเอทานอลจาก andmethanolic
ใบและผลของอาร์ sanguineus ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องกับ
สายพันธุ์ของที่ทำให้เกิดโรคอีโคไล, P. aeruginosa, เชื้อ S. aureus, B. cereus และ
เชื้อ Candida albicans โดย การทดสอบการแพร่กระจายแผ่น พวกเขาพบว่าทุก
สิ่งมีชีวิตที่แสดงให้เห็นว่าระดับของความไวต่อใบและบาง
ผลไม้ (รัศมีที่แตกต่างกันตั้งแต่ 7 ± 0.5 มิลลิเมตรถึง 22 ± 0.5 มม.)
เมี่ยงที่มีศักยภาพในการยับยั้งของสารสกัดฟีนอล
ของอาร์ rosaefolius ผลสำหรับไมค์ จะถูกนำเสนอในตารางที่ 5
การศึกษาการกำหนด MIC ของประเภทของสารสกัดจากเตรียมการใด ๆ
กับอาร์ rosaefolius ยังไม่ได้รับรายงาน อย่างไรก็ตาม Mauro et al.
(2002) การประเมิน acitvity ยาต้านจุลชีพของสารสกัด
ที่ได้จากรากลำต้นและใบของอาร์ sanguineus ซึ่ง
มีฤทธิ์ยับยั้งเชื้อ S. aureus, P. aeruginosa, E. coli และ C. albicans ช่า,