Weed sat down at the table and bega

Weed sat down at the table and began to peel the sweet potatoes.
Seoyoon also sat down next to him and quietly began peeling sweet potatoes and eating them.
In the past, there was a time they also ate together like this in the Instructor’s log cabin.
‘Every time we meet, we seem to end up eating something together. If we’re this tied together, could it be fate?’
The sweet potatoes that they put into a campfire and grilled. The sweet potato eaten at night was puffy with steam and had an aesthetic golden meat.
Weed took a mouthful of the sweet potato.
It was savory while being sweet!
‘It would’ve been perfect if I had some kimchi to go with this.’
He had enough proficiency in cooking to make some kimchi. He also had the necessary ingredients.
However, it was impossible to start marinating kimchi when one wanted to eat it. That was why special foods, such as kimchi, usually sold at exceedingly high prices.
Because it became a widely spread universal food that even the Westerners could eat, it was available in most restaurants.
People loved to eat kimchi to the point where chefs would learn how to make it first.
Weed diligently peeled and ate the sweet potatoes. Ever since coming to the North, there was very little to eat, so they were in a hungry state.
Alveron tried to eat politely at first, but he started to eat hastily. After he started traveling with Weed, he began to gain an appreciation for food.
The basket filled with sweet potatoes began to rapidly empty.
Weed and Alveron did most of the eating, but the amount Seoyoon was putting away was also substantial. It was then that Weed looked at the Elder’s expression.
A mooch must always gauge the state of his benefactor in order to live and eat.
The glaring eyes and the furrowed brows!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัชพืชเสาร์ลงในตาราง และเริ่มปอกมันฝรั่งหวานSeoyoon นั่งลงข้างเขา และเริ่มปอกมันฝรั่งหวานและกินพวกเขาอย่างเงียบ ๆในอดีต มีช่วงหนึ่งยังกินกันเช่นนี้ในเคบินผู้' ทุกครั้งที่พบกัน เราดูเหมือนจะจบค่ากินบางสิ่งบางอย่างร่วมกัน ถ้าเรานี้เชื่อมโยงกัน มันอาจเป็นชะตากรรมหรือไม่ 'มันฝรั่งหวานที่พวกเขาย้ายไปแคมป์ไฟ และย่าง เทศกินในเวลากลางคืนถูกตุ่ยกับไอน้ำ และมีเนื้อทองมีความงามวัชพืชเอาถูกปากของมันฝรั่งหวานมันเผ็ดก็หวาน'ก็จะได้รับสมบูรณ์แบบมีกิมจิบางไป ด้วยนี้'เขามีความชำนาญเพียงพอในการปรุงอาหารทำกิมจิบาง นอกจากนี้เขายังมีส่วนผสมจำเป็นอย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้เพื่อเริ่มต้นการหมักกิมจิเมื่อหนึ่งอยากกิน ที่มีเหตุพิเศษอาหาร เช่นกิมจิ มักจะขายราคาสูงไปเนื่องจากเป็นการแพร่ระบาดไปทั่วอาหารสากลที่ชาวตะวันตกจะได้กิน ได้มีในร้านอาหารส่วนใหญ่คนรักการกินกิมจิไปยังจุดที่เชฟจะได้เรียนรู้วิธีการทำก่อนวัชพืชหมั่นปอกเปลือก และรับประทานมันฝรั่งหวาน ตั้งแต่ที่มาทางทิศเหนือ มีมากกิน เพื่อให้พวกเขาอยู่ในสถานะหิวAlveron พยายามสุภาพกินครั้งแรก แต่เขาเริ่มกินอย่างกระทันหัน หลังจากที่เขาเริ่มต้นเดินทางกับวัชพืช เขาเริ่มได้รับการขอบคุณสำหรับอาหารตะกร้าที่เต็มไป ด้วยมันฝรั่งหวานเริ่มจะว่างอย่างรวดเร็ววัชพืชและ Alveron ส่วนใหญ่กินไม่ได้ แต่ยอด Seoyoon ถูกย้ายยังพบ แล้วนิพจน์ของพี่มองว่าวัชพืชได้ตัว mooch เสมอต้องวัดรัฐบุญคุณของเขาสด และกินตาแจ๋และเลือน furrowed

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัชพืชนั่งลงที่โต๊ะและเริ่มที่จะปอกเปลือกมันฝรั่งหวาน.
Seoyoon ยังนั่งลงข้าง ๆ เขาและเงียบเริ่มปอกมันฝรั่งหวานและการรับประทานอาหารพวกเขา.
ในอดีตที่ผ่านมามีเวลาที่พวกเขายังกินด้วยกันเช่นนี้ในกระท่อมไม้ซุงผู้สอน .
เวลาที่เราเจอกันทุกคนเราดูเหมือนจะจบลงด้วยการรับประทานอาหารบางสิ่งบางอย่างร่วมกัน ถ้าเราผูกติดอยู่ด้วยกันมันอาจจะเป็นชะตากรรม?
มันฝรั่งหวานที่พวกเขาใส่ลงไปในกองไฟและย่าง มันเทศกินในเวลากลางคืนได้รับการพองตัวด้วยไอน้ำและมีเนื้อสีทองความงาม.
วัชพืชเอาคำหนึ่งของมันเทศ.
มันเป็นอาหารคาวหวานในขณะที่กำลัง!
'มันจะได้รับที่สมบูรณ์แบบถ้าผมมีกิมจิบางส่วนที่จะไปกับเรื่องนี้ '
เขามีความสามารถพอในการปรุงอาหารที่จะทำให้กิมจิบาง นอกจากนี้เขายังมีส่วนผสมที่จำเป็น.
แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มต้นการหมักกิมจิเมื่อใครอยากจะกินมัน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมอาหารพิเศษเช่นกิมจิ, มักจะขายในราคาที่สูงมาก.
เพราะมันจะกลายเป็นอาหารสากลแพร่กระจายอย่างกว้างขวางว่าแม้ชาวตะวันตกจะได้กินมันก็มีอยู่ในร้านอาหารส่วนใหญ่.
คนรักการกินกิมจิไปยังจุดที่เชฟจะ เรียนรู้วิธีการที่จะทำให้มันเป็นครั้งแรก.
วัชพืชปอกเปลือกอย่างขยันขันแข็งและกินมันฝรั่งหวาน นับตั้งแต่มาถึงภาคเหนือมีน้อยมากที่จะกินเพื่อให้พวกเขาอยู่ในสภาพหิว.
Alveron พยายามที่จะกินอย่างสุภาพในตอนแรก แต่เขาก็เริ่มที่จะกินอย่างเร่งรีบ หลังจากที่เขาเริ่มต้นการเดินทางกับวัชพืชเขาเริ่มที่จะได้รับความชื่นชมสำหรับอาหาร.
ตะกร้าที่เต็มไปด้วยมันฝรั่งหวานเริ่มว่างอย่างรวดเร็ว.
วัชพืชและ Alveron ได้มากที่สุดของการรับประทานอาหาร แต่ปริมาณ Seoyoon ถูกวางออกไปก็ยังเป็นอย่างมาก ตอนนั้นเองที่วัชพืชมองไปที่การแสดงออกของผู้สูงอายุ.
Mooch จะต้องวัดสถานะของผู้มีพระคุณของเขาเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่และกิน.
ดวงตาที่จ้องมองและคิ้วขมวด!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัชพืชนั่งลงที่โต๊ะและเริ่มปอกมันฝรั่งหวาน
seoyoon ก็นั่งลงข้างเขา และค่อยๆเริ่มปอกมันฝรั่งหวานและกินพวกเขา .
ในอดีต มีเวลาก็กินด้วยกันแบบนี้ในห้องโดยสารเข้าสู่ระบบผู้สอน .
'every เวลาเราเจอกัน เราก็จบ ไปกินอะไรด้วยกัน ถ้าเราผูกกัน มันอาจจะเป็นโชคชะตา '
มันฝรั่งหวานที่พวกเขาใส่ลงไปในกองไฟ และย่าง มันฝรั่งหวานกินตอนกลางคืนคือฟูด้วยไอน้ำและมีเนื้อทองงาม .
วัชพืชได้เต็มปากของมันเทศ .
มันเผ็ดในขณะที่หวาน !
มันคงจะเยี่ยมมากถ้าฉันมีกิมจินี่เขามีความสามารถพอ '
ในการประกอบอาหาร ทำกิมจิ เขายังมีส่วนผสมที่จำเป็น .
อย่างไรก็ตามมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มต้นการหมักกิมจิเมื่อหนึ่งต้องการที่จะกินมัน นั่นคือเหตุผลที่อาหารเป็นพิเศษ เช่น กิมจิ มักจะขายในราคาที่สูงเหลือเกิน .
เพราะมันกลายเป็นกระจายกันอย่างแพร่หลายสากลอาหารที่แม้ฝรั่งจะกิน มันสามารถใช้ได้ในร้านอาหารมากที่สุด คนชอบกินกิมจิ
ไปยังจุดที่พ่อครัวจะได้เรียนรู้วิธีการทำมันก่อน
วัชพืชขยันปอกเปลือกกินมันฝรั่งหวาน ตั้งแต่มาทางเหนือ มี น้อยมากที่จะกินเพื่อให้พวกเขาอยู่ในสถานะ หิว . . .
alveron พยายามกินอย่างสุภาพ ที่แรก แต่เขาก็เริ่มกินอย่างรีบเร่ง หลังจากที่เขาเริ่มการเดินทางกับวัชพืช เขาเริ่มที่จะได้รับความชื่นชมในอาหาร
ตะกร้าที่เต็มไปด้วยมันฝรั่งหวานเริ่มอย่างรวดเร็ว ว่างเปล่า
วัชพืชและ alveron ทำส่วนใหญ่ของกินแต่ปริมาณ seoyoon คือใส่ไปก็มาก ก็ยัยนั่นมองผู้สูงวัย การแสดงออก การไม่ต้องวัดสถานะของผู้มีพระคุณของเขา เพื่อที่จะอยู่และกิน
ตาเขม็งและคิ้วร่อง !