Boers & Bosch, 1994; Borg, 1998; Br

Boers & Bosch, 1994; Borg, 1998; Bramwell et al., 1996; D’Amore, 1992; Diamantis, 1999;
Heukemes, 1993; Manning & Dougherty, 1995; Mowforth & Munt, 1998).
The listed guidelines, which are on a general level, can be critically examined from different
perspectives. What do these guidelines imply, if we look at them, for example, from a
tourism company perspective (first level (L1) in Figure 1)? A run-through of the guidelines shows
that a tourism company should have a business mission (Doyle, 1998) which includes a sustainable
dimension (Chrisnall, 1995) and a business culture colored by ethical considerations
(Malloy & Fennell, 1998a; 1998b). The current operation and all expansion plans must be
balanced. Economical aspects and ecological dimensions must be integrated and the planning
perspective must be long. But this is not enough. An environmental impact assessment should
be carried out (Manning & Dougherty, 1995; Ding & Pigram, 1995) and (if possible) an Environmental
Management and Audit Scheme (EMAS) implemented. Support for the relevance of
the listed guidelines for a STD can be found in two praxis oriented reports presented by the
Finnish Tourist Board (Suomi ympäristöä ..., 1995; Majoitus- ja ..., 1997).
Small tourism companies can have problems to comply with the principles listed in Table
2 out of many reasons (Butler, 1999). The tourism companies may have a) a lack of knowledge
on how to change course and become more sustainable, b) economic restrictions, and/or c)
no interest in sustainability issues. Cooperation is one dimension stressed within the framework
of STD and if there is not sufficient knowledge in-house on how to become more sustainable,
support should be received from authorities and tourist organizations involved (Boers
& Bosch, 1994; Karjalainen, 1998). In cases where there are project leaders working in close contact with the tourism companies, they should be of immediate support (Jithendran &
Baum, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัวร์& Bosch, 1994; แอนเดอ, 1998;. Bramwell et al, 1996; ดามู, 1992; Diamantis, 1999;
heukemes, 1993; แมนนิ่งโดเฮอร์ที 1995 &. mowforth & munt, 1998)
แนวทางที่ระบุไว้ที่ ซึ่งในระดับทั่วไปสามารถตรวจสอบได้จากวิกฤตที่แตกต่างกัน
มุมมอง สิ่งที่บ่งบอกถึงแนวทางเหล่านี้ถ้าเรามองไปที่พวกเขายกตัวอย่างเช่นจากการท่องเที่ยว
มุมมองของ บริษัท (ระดับแรก (l1) ในรูปที่ 1)?วิ่งผ่านแนวทางที่แสดงให้เห็นว่า บริษัท
การท่องเที่ยวควรจะมีภารกิจทางธุรกิจ (ดอยล์, 1998) ซึ่งรวมถึงการพัฒนาอย่างยั่งยืน
มิติ (chrisnall, 1995) และวัฒนธรรมทางธุรกิจสีโดยพิจารณาด้านจริยธรรม
(ลอย& Fennell, 1998; 1998b) การดำเนินการปัจจุบันและแผนการขยาย
ต้องมีความสมดุลด้านเศรษฐกิจและขนาดของระบบนิเวศจะ​​ต้องบูรณาการและการวางแผน
มุมมองที่ต้องมีความยาว แต่นี้ไม่เพียงพอ การประเมินผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่ควร
จะดำเนินการ (แมนนิ่งโดเฮอร์ที&, 1995; ดิง& pigram, 1995) และ (ถ้าเป็นไปได้) การจัดการสิ่งแวดล้อม
และการตรวจสอบโครงการ (Emas) ดำเนินการ การสนับสนุนสำหรับความเกี่ยวข้องของ
แนวทางที่ระบุไว้สำหรับมาตรฐานสามารถพบได้ในสองแพรคซิสรายงานที่มุ่งเน้นนำเสนอโดยคณะกรรมการการท่องเที่ยว
ฟินแลนด์ (Suomi ympäristöä ... , 1995; Majoitus-ja ... , 1997).
บริษัท การท่องเที่ยวที่มีขนาดเล็กจะมีปัญหาในการปฏิบัติตาม หลักการที่ระบุไว้ในตาราง
2 ออกมาจากเหตุผลหลายประการ (บัตเลอร์, 1999) บริษัท การท่องเที่ยวอาจจะมี) การขาดความรู้
เกี่ยวกับวิธีการเปลี่ยนหลักสูตรและกลายเป็นความยั่งยืนมากขึ้นข) ข้อ จำกัด ทางเศรษฐกิจและ / หรือค)
ความสนใจในประเด็นความยั่งยืนไม่ ความร่วมมือเป็นหนึ่งในมิติที่เน้นในกรอบของมาตรฐาน
และถ้าไม่มีความรู้เพียงพอในบ้านในการที่จะกลายเป็นความยั่งยืนมากขึ้น
สนับสนุนควรจะได้รับจากหน่วยงานและองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว (บัวร์
& BOSCH, 1994; karjalainen 1998 )ในกรณีที่มีผู้นำโครงการทำงานในการติดต่อใกล้ชิดกับ บริษัท การท่องเที่ยวที่พวกเขาควรจะได้รับการสนับสนุนได้ทันที (jithendran &
ม, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Boers & Bosch, 1994 Borg, 1998 Bramwell et al., 1996 D'Amore, 1992 Diamantis, 1999;
Heukemes, 1993 ธุระ& Dougherty, 1995 Mowforth & Munt, 1998) .
คำแนะนำรายชื่อ ที่อยู่ในระดับทั่วไป สามารถเหลือตรวจจากแตกต่าง
มุมมองได้ เป็นสิทธิ์ที่ทำแนวทางเหล่านี้แบบ ถ้าเรามองพวกเขา เช่น จากการ
มุมมองท่องเที่ยวบริษัท (ระดับแรก (L1) ในรูปที่ 1) เล่นของการแสดงคำแนะนำ
บริษัทท่องเที่ยวควรมีภารกิจทางธุรกิจ (ดอยล์ 1998) ที่มีความยั่งยืน
ขนาด (Chrisnall, 1995) และวัฒนธรรมธุรกิจสี โดยพิจารณาจริยธรรม
(Malloy & Fennell, 1998a; 1998b) การดำเนินการปัจจุบันและแผนขยายทั้งหมดต้อง
สมดุล ต้องบูรณาการด้านเศรษฐกิจและมิติของระบบนิเวศ และการวางแผน
มุมมองต้องยาว แต่ไม่เพียงพอ การประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมควร
ทำ (ธุระ& Dougherty, 1995 ดิง& Pigram, 1995) และ (ถ้าทำได้) เป็น
จัดการและตรวจสอบโครงร่าง (แมส) ดำเนินการ ความสำคัญของการสนับสนุน
คำแนะนำอยู่สำหรับ STD สามารถพบได้ในสอง praxis มุ่งเน้นรายงานนำเสนอโดยการ
บอร์ดท่องเที่ยวฟินแลนด์ (ซวา ympäristöä..., 1995 Majoitus - ja..., 1997) .
บริษัทท่องเที่ยวขนาดเล็กสามารถมีปัญหาเพื่อให้สอดคล้องกับหลักการที่แสดงในตาราง
2 จากสาเหตุหลายประการ (พ่อบ้าน 1999) บริษัทท่องเที่ยวอาจมีการ) การขาดความรู้
วิธี การเปลี่ยนหลักสูตรเป็น อย่างยั่งยืน b) ข้อจำกัดทางเศรษฐกิจ หรือ c)
ไม่สนใจในประเด็นความยั่งยืน ความร่วมมือจะเน้นภายในกรอบงานมิติหนึ่ง
STD และถ้ามีความรู้เพียงพอในบ้านบนไม่ยั่งยืนมากขึ้น เป็นอย่างไร
ควรได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงานและองค์กรท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้อง (Boers
& Bosch, 1994 Karjalainen, 1998) ในกรณีมีผู้นำโครงการที่ทำงานติดต่อใกล้ชิดกับบริษัทท่องเที่ยว พวกเขาควรจะสนับสนุนทันที (Jithendran &
จัด 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Bosch boers & 1994 Borg 1998 bramwell et al . 1996 d ' Amore 1992 diamantis 1999
heukemes 1993 จัดบุคลากร& Doughery จาก MediaLive 1995 mowforth & munt 1998 )..
ตามแนวทางที่ได้รับการบันทึกลงในรายการที่อยู่ระดับทั่วไปที่สามารถคิดแตกต่างจาก
มุมมอง. สิ่งที่ทำในแนวทางนี้มีความหมายว่าถ้าเรามองว่าที่พวกเขายกตัวอย่างเช่นจากมุมมองของบริษัท
การท่องเที่ยว(ระดับแรก( L 1 )ในรูปที่ 1 )เรียกใช้งานผ่านทางหนึ่งของแนวทางปฏิบัติที่จะแสดง
ซึ่งจะช่วยให้บริษัทการท่องเที่ยวที่ควรจะมีธุรกิจพันธกิจ(ดอยล์ 1998 )ซึ่งรวมถึงอย่างยั่งยืน
ขนาด( chrisnall 1995 )และวัฒนธรรมทางธุรกิจที่สีโดยการพิจารณาทางจริยธรรม
( malloy & fennell 1998 A , 1998 B ) การใช้งานในปัจจุบันและแผนการขยายธุรกิจทั้งหมดจะต้องถูก
ซึ่งจะช่วยมอบความสมดุลด้านราคาประหยัดขนาดและจะต้องมีการผนวกรวมระบบนิเวศวิทยาและการวางแผน
มุมมองที่ต้องยาว แต่เรื่องนี้มีไม่เพียงพอ การประเมินผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่ควร
ซึ่งจะช่วยเป็นการดำเนินการ(จัดบุคลากร& Doughery จาก MediaLive 1995 Men - Ding & pigram 1995 )และ(หากเป็นไปได้)ด้านสิ่งแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยการจัดการและการตรวจสอบโครงสร้าง( emas )ที่นำมาใช้ การสนับสนุนสำหรับความสัมพันธ์ของ
ตามมาตรฐานที่อยู่ในรายการแนวทางสำหรับมาตรฐานสามารถพบได้ในสองวัตถุนิยมเน้นนำเสนอรายงานโดย
,ฟินแลนด์,ท่องเที่ยวบอร์ด(ฟินแลนด์ ympäristöä ..., 1995 ; majoitus - Ja ..., 1997 )..
ขนาดเล็กการท่องเที่ยวบริษัทสามารถมีปัญหาในการปฏิบัติตามหลักการอยู่ในรายการในตาราง
2 จากจำนวนมากด้วยเหตุผล(พนักงานรับใช้, 1999 ) บริษัทการท่องเที่ยวอาจจะมี)การขาดความรู้ตอบแทน
ในการเปลี่ยนหลักสูตรและกลายเป็นยั่งยืนกว่า B )ข้อจำกัดทางเศรษฐกิจและ/หรือ C )
ไม่มีส่วนได้เสียในประเด็นเกี่ยวกับความยั่งยืน. ความร่วมมือเป็นหนึ่งขนาดควรอยู่ในกรอบของ
ซึ่งจะช่วยแบบ STD และหากไม่มีความรู้เพียงพอในที่พักในเรื่องการเป็นมากขึ้นอย่างยั่งยืน
การสนับสนุนจะต้องได้รับจากหน่วยงานและองค์กรท่องเที่ยวมีส่วนร่วม( boers
& Bosch 1994 karjalainen 1998 )ในกรณีที่มีผู้นำโครงการการทำงานในการติดต่อกับบริษัทการท่องเที่ยวที่จะได้รับการสนับสนุนได้ทันที( jithendran &
Baum 2000 )