Authentic Materials and Cultural Co

Authentic Materials and Cultural Content in EFL Classrooms
Ferit Kilickaya
kilickay [at] metu.edu.tr
http://www.metu.edu.tr/~kilickay
Middle East Technical University (Ankara, Turkey)

This paper aims to answer the questions of when and how authentic materials should be used in EFL classrooms, and how cultural content may be included in the curriculum. To address these questions, the paper is organized in two parts. In the first part, the definition of authentic materials is given. Then advantages and disadvantages of the use of authentic materials are discussed. In the second part, the definition of culture is given and then, why and how cultural content should be used is discussed.

Introduction
The use of authentic materials in an EFL classroom is what many teachers involved in foreign language teaching have discussed in recent years. We have heard persuasive voices insisting that the English presented in the classroom should be authentic, not produced for instructional purposes. Generally, what this means is materials which involve language naturally occurring as communication in native-speaker contexts of use, or rather those selected contexts where standard English is the norm: real newspaper reports, for example, real magazine articles, real advertisements, cooking recipes, horoscopes, etc. Most of the teachers throughout the world agree that authentic texts or materials are beneficial to the language learning process, but what is less agreed is when authentic materials should be introduced and how they should be used in an EFL classroom.

Authentic Materials: Definition
The definitions of authentic materials are slightly different in literature. What is common in these definitions is 'exposure to real language and its use in its own community'. Rogers (1988) defines it as 'appropriate' and 'quality' in terms of goals, objectives, learner needs and interest and 'natural' in terms of real life and meaningful communication (p. 467). Harmer (1991), cited in Matsuta (n.d., para. 1) defines authentic texts as materials which are designed for native speakers; they are real text; designed not for language students, but for the speakers of the language. Jordan (1997, p. 113) refers to authentic texts as texts that are not written for language teaching purposes. Authentic materials is significant since it increases students' motivation for learning, makes the learner be exposed to the 'real' language as discussed by Guariento & Morley (2001, p. 347). The main advantages of using authentic materials are (Philips and Shettlesworth 1978; Clarke 1989; Peacock 1997, cited in Richards, 2001):
•They have a positive effect on learner motivation.
•They provide authentic cultural information.
•They provide exposure to real language.
•They relate more closely to learners ' needs.
•They support a more creative approach to teaching.
We can claim that learners are being exposed to real language and they feel that they are learning the 'real' language. These are what make us excited and willing to use authentic materials in our classrooms, but while using them, it is inevitable that we face some problems.
Disadvantages of Using Authentic Materials
Richards (2001, p. 253) points out that alongside with these advantages, authentic materials often contain difficult language, unneeded vocabulary items and complex language structures, which causes a burden for the teacher in lower-level classes. Martinez (2002) mentions that authentic materials may be too culturally biased and too many structures are mixed, causing lower levels have a hard time decoding the texts. There comes the question of when authentic materials should be introduced and used in a classroom; in other words, can we use authentic materials regardless of our students' level?
Using Authentic Materials: At Which Level?
Guariento & Morley (2001) claim that at post-intermediate level, the use of authentic materials is available for use in classroom. This might be attributed to the fact that at this level, most students master a wide range of vocabulary in the target language and all of the structures. They also note that at lower levels, the use of authentic materials may cause students to feel de-motivated and frustrated since they lack many lexical items and structures used in the target language. Matsuata (n.d.) states that the use of authentic materials is a burden for the instructors teaching beginning students as they have to spend a lot of time to prepare for authentic materials regarding the ability level of the students.

Do all these mean we are not able to use authentic materials in lower-level classes apart from post-intermediate and advanced levels? According to the findings of the survey carried out by Chavez (1998), learners enjoy dealing with authentic materials since they enable them to interact with the real language and its use. Also they do not consider authentic situations or materials innately difficult. However, learners state that they need pedagogical support especially in listening situations and when reading literary texts such as the provision of a full range of cues (auditory and visual including written language).
What Can be Done to Overcome Difficulties We Face?
We may conclude that learners feel better with authentic materials helping them involve in the 'real' language as long as we, as teachers, provide them with pedagogical support. In order to achieve this, we have a wide range of choices.

Martinez (2002) suggests that teachers may use authentic materials for the learners to listen for the gist of the information presented and also he adds that by using authentic materials teachers will have the opportunity to encourage students to read for pleasure especially certain topics of their interest. Matsuta (n.d.) claims that using audio-visual materials aiding students' comprehension is beneficial since it will prevent students especially beginning ones from being frustrated about authentic materials. Materials such as popular and traditional songs will help us to create a non-threatening environment.

Guariento & Moley (2001) suggest that authentic materials should be used in accordance with students' ability and adds that suitable tasks can be given to learners in which total understanding is not important. According to Jordan (1997), in the earlier stages, non-authentic materials can be used, but stresses that upon students' dealing with materials from their own subject area, authentic materials should be introduced.
Cultural Content
Westerhuis (as cited in Cheung, 2001, p.56) defines 'culture' as the customs, values, laws, technology, artifacts and art of a particular time or people. Culture in English language teaching materials has been subject to discussion for many years. The reason for the use of cultural content in classroom is for the supposition that it will foster learner motivation (McKay, 2000, p.7).

Changes in linguistic and learning theory suggest that culture can be used as an important element in language classrooms, but many students say that they do not want to learn about the culture of the target language . This might be because of the fear of assimilation into what they perceived as something strange to them. Also, misrepresenting cultures by reinforcing popular stereotypes and constructing these cultures as monolithic, static 'Others', rather than as dynamic, fluid entities might result in failure in making cultural content an effective element in language learning and teaching (Guest, 2002).

I believe that cultural content is a key to effective teaching and learning a language provided that problems arising from introducing culture into EFL classroom are dealt with effectively and teaching strategies and learning materials are chosen appropriately.
Why Should We Use Cultural Content?
As all we know, knowing a language goes beyond the knowledge of grammatical rules, vocabulary items and pronunciation of these items. Successful language learning requires language users to know that culture underlying language in order to get the meaning across. Also, Tseng (2002) suggests that culture effects changes in individual perception and is vital for expanding an individual's perspective of the world.
According to Stuart and Nocon (1996),

Learning about the lived culture of actual target language speakers as well as about one's own culture requires tools that assist language learners in negotiating meaning and understanding the communicative and cultural texts in which linguistic codes are used" (p. 432).

Also, Shanahan (1997, p. 168) states that cultural content provides exposure to living language that a foreign language student lacks. So, culture is not something consisting of facts to be learnt, but a helpful tool to make learners feel the need to speak and use the target language.
How Can We Deal with Problems?
Today, English teachers have a lot of choices in terms of textbooks, and it is surprising that many of them rely on uninteresting textbooks that focus students' attention on grammatical structures, and on practice in isolation. Also, the activities chosen are based on teacher-talk and student-listen routines as suggested by Cheung (2001). These practices are unlikely to lead students to develop a genuine interest in learning English. Students lacking motivation to learn a language need variety and excitement. We should help them to notice that learning a language is not just learning its grammatical rules, vocabulary items and so on.

The reason for the use of cultural content in classroom is that it will foster learner motivation (McKay, 2000, p. 7). She, like many other experts, believes that there should be a variety of culture in the materials and not only an overload of western culture in ELT classrooms. Besides, learning about a culture does not mean accepting that culture. If the role of the culture in the materials is just to create learner interest towards contents and thus towards

Authentic Materials and Cultural Content in EFL Classrooms
Ferit Kilickaya
kilickay [at] metu.edu.tr
http://www.metu.edu.tr/~kilickay
Middle East Technical University (Ankara, Turkey)

This paper aims to answer the questions of when and how authentic materials should be used in EFL classrooms, and how cultural content may be included in the curriculum. To address these questions, the paper is organized in two parts. In the first part, the definition of authentic materials is given. Then advantages and disadvantages of the use of authentic materials are discussed. In the second part, the definition of culture is given and then, why and how cultural content should be used is discussed.

Introduction
The use of authentic materials in an EFL classroom is what many teachers involved in foreign language teaching have discussed in recent years. We have heard persuasive voices insisting that the English presented in the classroom should be authentic, not produced for instructional purposes. Generally, what this means is materials which involve language naturally occurring as communication in native-speaker contexts of use, or rather those selected contexts where standard English is the norm: real newspaper reports, for example, real magazine articles, real advertisements, cooking recipes, horoscopes, etc. Most of the teachers throughout the world agree that authentic texts or materials are beneficial to the language learning process, but what is less agreed is when authentic materials should be introduced and how they should be used in an EFL classroom.

Authentic Materials: Definition
The definitions of authentic materials are slightly different in literature. What is common in these definitions is 'exposure to real language and its use in its own community'. Rogers (1988) defines it as 'appropriate' and 'quality' in terms of goals, objectives, learner needs and interest and 'natural' in terms of real life and meaningful communication (p. 467). Harmer (1991), cited in Matsuta (n.d., para. 1) defines authentic texts as materials which are designed for native speakers; they are real text; designed not for language students, but for the speakers of the language. Jordan (1997, p. 113) refers to authentic texts as texts that are not written for language teaching purposes. Authentic materials is significant since it increases students' motivation for learning, makes the learner be exposed to the 'real' language as discussed by Guariento & Morley (2001, p. 347). The main advantages of using authentic materials are (Philips and Shettlesworth 1978; Clarke 1989; Peacock 1997, cited in Richards, 2001):
•They have a positive effect on learner motivation.
•They provide authentic cultural information.
•They provide exposure to real language.
•They relate more closely to learners ' needs.
•They support a more creative approach to teaching.
We can claim that learners are being exposed to real language and they feel that they are learning the 'real' language. These are what make us excited and willing to use authentic materials in our classrooms, but while using them, it is inevitable that we face some problems. 
Disadvantages of Using Authentic Materials
Richards (2001, p. 253) points out that alongside with these advantages, authentic materials often contain difficult language, unneeded vocabulary items and complex language structures, which causes a burden for the teacher in lower-level classes. Martinez (2002) mentions that authentic materials may be too culturally biased and too many structures are mixed, causing lower levels have a hard time decoding the texts. There comes the question of when authentic materials should be introduced and used in a classroom; in other words, can we use authentic materials regardless of our students' level? 
Using Authentic Materials: At Which Level?
Guariento & Morley (2001) claim that at post-intermediate level, the use of authentic materials is available for use in classroom. This might be attributed to the fact that at this level, most students master a wide range of vocabulary in the target language and all of the structures. They also note that at lower levels, the use of authentic materials may cause students to feel de-motivated and frustrated since they lack many lexical items and structures used in the target language. Matsuata (n.d.) states that the use of authentic materials is a burden for the instructors teaching beginning students as they have to spend a lot of time to prepare for authentic materials regarding the ability level of the students.

Do all these mean we are not able to use authentic materials in lower-level classes apart from post-intermediate and advanced levels? According to the findings of the survey carried out by Chavez (1998), learners enjoy dealing with authentic materials since they enable them to interact with the real language and its use. Also they do not consider authentic situations or materials innately difficult. However, learners state that they need pedagogical support especially in listening situations and when reading literary texts such as the provision of a full range of cues (auditory and visual including written language). 
What Can be Done to Overcome Difficulties We Face?
We may conclude that learners feel better with authentic materials helping them involve in the 'real' language as long as we, as teachers, provide them with pedagogical support. In order to achieve this, we have a wide range of choices.

Martinez (2002) suggests that teachers may use authentic materials for the learners to listen for the gist of the information presented and also he adds that by using authentic materials teachers will have the opportunity to encourage students to read for pleasure especially certain topics of their interest. Matsuta (n.d.) claims that using audio-visual materials aiding students' comprehension is beneficial since it will prevent students especially beginning ones from being frustrated about authentic materials. Materials such as popular and traditional songs will help us to create a non-threatening environment.

Guariento & Moley (2001) suggest that authentic materials should be used in accordance with students' ability and adds that suitable tasks can be given to learners in which total understanding is not important. According to Jordan (1997), in the earlier stages, non-authentic materials can be used, but stresses that upon students' dealing with materials from their own subject area, authentic materials should be introduced. 
Cultural Content
Westerhuis (as cited in Cheung, 2001, p.56) defines 'culture' as the customs, values, laws, technology, artifacts and art of a particular time or people. Culture in English language teaching materials has been subject to discussion for many years. The reason for the use of cultural content in classroom is for the supposition that it will foster learner motivation (McKay, 2000, p.7).

Changes in linguistic and learning theory suggest that culture can be used as an important element in language classrooms, but many students say that they do not want to learn about the culture of the target language . This might be because of the fear of assimilation into what they perceived as something strange to them. Also, misrepresenting cultures by reinforcing popular stereotypes and constructing these cultures as monolithic, static 'Others', rather than as dynamic, fluid entities might result in failure in making cultural content an effective element in language learning and teaching (Guest, 2002).

I believe that cultural content is a key to effective teaching and learning a language provided that problems arising from introducing culture into EFL classroom are dealt with effectively and teaching strategies and learning materials are chosen appropriately. 
Why Should We Use Cultural Content?
As all we know, knowing a language goes beyond the knowledge of grammatical rules, vocabulary items and pronunciation of these items. Successful language learning requires language users to know that culture underlying language in order to get the meaning across. Also, Tseng (2002) suggests that culture effects changes in individual perception and is vital for expanding an individual's perspective of the world.
According to Stuart and Nocon (1996),

Learning about the lived culture of actual target language speakers as well as about one's own culture requires tools that assist language learners in negotiating meaning and understanding the communicative and cultural texts in which linguistic codes are used" (p. 432).

Also, Shanahan (1997, p. 168) states that cultural content provides exposure to living language that a foreign language student lacks. So, culture is not something consisting of facts to be learnt, but a helpful tool to make learners feel the need to speak and use the target language. 
How Can We Deal with Problems?
Today, English teachers have a lot of choices in terms of textbooks, and it is surprising that many of them rely on uninteresting textbooks that focus students' attention on grammatical structures, and on practice in isolation. Also, the activities chosen are based on teacher-talk and student-listen routines as suggested by Cheung (2001). These practices are unlikely to lead students to develop a genuine interest in learning English. Students lacking motivation to learn a language need variety and excitement. We should help them to notice that learning a language is not just learning its grammatical rules, vocabulary items and so on.

The reason for the use of cultural content in classroom is that it will foster learner motivation (McKay, 2000, p. 7). She, like many other experts, believes that there should be a variety of culture in the materials and not only an overload of western culture in ELT classrooms. Besides, learning about a culture does not mean accepting that culture. If the role of the culture in the materials is just to create learner interest towards contents and thus towards

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

วัสดุอาหารและเนื้อหาทางวัฒนธรรมในห้องเรียน EFLทาง Kilickayakilickay [ที่] metu.edu.trhttp://www.metu.edu.tr/~kilickayมหาวิทยาลัยเทคนิคตะวันออกกลาง (อังการา ตุรกี)เอกสารนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตอบคำถามเมื่อ และ วิธีที่ควรใช้วัสดุอาหารในห้องเรียน EFL อยู่ และ วิธีอาจรวมเนื้อหาทางวัฒนธรรมในหลักสูตร ไปคำถามเหล่านี้ กระดาษจัดเป็นสองส่วน ในส่วนแรก เป็นกำหนดคำนิยามของวัสดุอาหาร แล้ว ข้อดีและข้อเสียของการใช้วัสดุแท้จะกล่าวถึง ถูกกำหนดคำนิยามของวัฒนธรรมในส่วนสอง แล้ว ทำไมและอย่าง ไรควรใช้เนื้อหาวัฒนธรรมกล่าวถึงแนะนำการใช้วัสดุอาหารในห้องเรียน EFL การเป็นอะไรมากครูเกี่ยวข้องภาษาต่างประเทศ สอนได้กล่าวถึงในปีที่ผ่านมา เราได้ยินเสียง persuasive insisting ว่า ภาษาอังกฤษที่นำเสนอในห้องเรียนควรแท้ ไม่มีผลิตสำหรับวัตถุประสงค์ในการจัดการเรียนการสอน ทั่วไป ว่าวิธีนี้เป็นวัสดุที่เกี่ยวข้องกับภาษาที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติเป็นการสื่อสารในบริบทของลำโพงพื้นเมืองของใช้ หรือเป็น ผู้เลือกบริบทที่ภาษาอังกฤษเป็นเร็ว: หนังสือพิมพ์จริงรายงาน ตัวอย่าง บทความจริงนิตยสาร โฆษณาจริง การทำอาหารสูตร horoscopes ฯลฯ ส่วนใหญ่ของครูทั่วโลกยอมรับว่า ข้อความแท้จริงหรือวัสดุที่เป็นประโยชน์ต่อกระบวนการเรียนรู้ภาษา แต่ที่เห็นน้อยเมื่ออาหารควรนำวัสดุ และวิธีว่าควรจะใช้ในการเรียน EFLวัสดุอาหาร: นิยามข้อกำหนดของวัสดุอาหารแตกต่างกันเล็กน้อยในเอกสารประกอบการ ในข้อกำหนดเหล่านี้คือ 'สัมผัสภาษาที่แท้จริงและใช้ในชุมชนของตนเอง' โรเจอร์ส (1988) กำหนดมันเป็น 'เหมาะสม' และ 'คุณภาพ' เป้าหมาย วัตถุประสงค์ ความต้องการผู้เรียน และสนใจและ 'ธรรมชาติ' ในชีวิตจริงและการสื่อสารความหมาย (p. 467) Harmer (1991), อ้างถึงใน Matsuta (n.d., para. 1) กำหนดข้อความที่แท้จริงเป็นวัสดุที่ถูกออกแบบมาสำหรับภาษา เป็นข้อความจริง ออกแบบมา สำหรับนักเรียนภาษาไม่ แต่ สำหรับลำโพงของภาษา Jordan (1997, p. 113) อ้างถึงข้อความที่แท้จริงเป็นข้อความที่ไม่ได้เขียนขึ้นสำหรับวัตถุประสงค์ในการสอนภาษา แท้จริงเป็นสำคัญเนื่องจากมันเพิ่มแรงจูงใจของนักเรียน ทำให้ผู้เรียนได้สัมผัสกับภาษา 'จริง' ตามที่อธิบายไว้ โดย Guariento & Morley (2001, p. 347) ประโยชน์หลักของการใช้วัสดุแท้ใจ (ฟิลิปส์ Shettlesworth 1978 คลาร์ก 1989 นกยูง 1997 อ้างถึงในริชาร์ด 2001):•They มีผลดีต่อแรงจูงใจผู้เรียน•They ให้ข้อมูลวัฒนธรรมที่แท้จริง•They ให้สัมผัสกับภาษาที่แท้จริง•They เกี่ยวข้องมากขึ้นกับความต้องการของผู้เรียน•They สนับสนุนวิธีการสอนสร้างสรรค์มากขึ้นเราสามารถอ้างได้ว่า ผู้เรียนจะถูกเปิดเผยแท้จริงภาษา และพวกเขารู้สึกว่า พวกเขากำลังเรียนรู้ภาษา 'จริง' เหล่านี้เป็นสิ่งที่ทำให้เราตื่นเต้น และยินดีที่จะใช้วัสดุที่แท้จริงในห้องเรียนของเรา แต่ในขณะนั้น ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เราเผชิญปัญหาบางอย่าง ข้อเสียของการใช้วัสดุแท้ริชาร์ด (2001, p. 253) ชี้ให้เห็นว่า ควบคู่ไป ด้วยข้อดีเหล่านี้ วัสดุอาหารมักจะประกอบด้วยภาษายาก จำคำศัพท์และโครงสร้างภาษาที่ซับซ้อน ซึ่งทำให้ภาระสำหรับครูผู้สอนในระดับชั้นเรียน มาติเน่ (2002) กล่าวถึงที่แท้วัสดุอาจจะลำเอียงเกินไปวัฒนธรรม และโครงสร้างมากเกินไปจะ ผสม ทำให้ระดับล่างมีทีถอดรหัสข้อความ มีมาถามของวัสดุอาหารควรแนะนำ และใช้ในห้องเรียน ในคำอื่น ๆ เราสามารถใช้วัสดุอาหารว่าระดับนักเรียนของเราได้ ใช้วัสดุและส่วนประกอบอาหาร: ระดับใดGuariento และ Morley (2001) เคลมที่หลังกลางระดับ การใช้วัสดุแท้ได้สำหรับใช้ในห้องเรียน นี้อาจเกิดจากในความเป็นจริงที่ว่า ระดับนี้ นักเรียนหลักการที่หลากหลายของคำศัพท์ในภาษาเป้าหมายและโครงสร้างทั้งหมด พวกเขายังสังเกตว่า ในระดับที่ต่ำกว่า การใช้วัสดุแท้อาจทำให้นักเรียนรู้สึกผิดหวัง และแรงจูงใจยกเลิกเนื่องจากพวกเขาขาดหลายรายการเกี่ยวกับคำศัพท์และโครงสร้างที่ใช้ในภาษาเป้าหมาย Matsuata (n.d.) ระบุว่า การใช้วัสดุแท้ภาระสำหรับครูที่สอนนักเรียนในการเริ่มต้นพวกเขาต้องใช้เวลาในการเตรียมวัสดุที่แท้จริงเกี่ยวกับระดับความสามารถของนักเรียนอย่างไรช่วงนี้เราจะไม่สามารถใช้วัสดุอาหารในระดับชั้นเรียนจากหลังระดับกลางและระดับสูง วิจัยพบของแบบสำรวจที่ดำเนินการ โดยชาเวซ (1998), เรียนเพียงจัดการกับวัสดุอาหารเนื่องจากจะช่วยให้คุณโต้ตอบกับภาษาแท้จริงและการใช้ ยัง จะไม่พิจารณาสถานการณ์ที่แท้จริงหรือวัสดุ innately ยาก อย่างไรก็ตาม ผู้เรียนระบุว่า พวกเขาต้องสอนสนับสนุนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสถานการณ์ที่ฟัง และอ่านข้อความวรรณคดีเช่นจัดหาช่วงเต็มรูปแบบของสัญลักษณ์ (หู และภาพรวมถึงภาษาเขียน) ทำอย่างไรเพื่อเอาชนะความยากลำบากเราหน้าเราอาจสรุปที่ ผู้เรียนรู้สึกดีกับวัสดุอาหารที่ช่วยให้พวกเขาเกี่ยวข้องกับภาษา 'จริง' ตราบที่เรา เป็นครู มีสอนสนับสนุน เพื่อให้บรรลุนี้ เรามีตัวเลือกหลากหลายมาติเน่ (2002) แนะนำว่า ครูอาจใช้วัสดุอาหารสำหรับผู้เรียนฟังเนื้อข้อมูลนำเสนอ และเขาเพิ่มที่ โดยใช้วัสดุแท้ ครูจะมีโอกาสที่จะส่งเสริมให้นักเรียนอ่านความสุขโดยเฉพาะบางหัวข้อที่น่าสนใจของพวกเขา Matsuta (n.d.) อ้างว่า ใช้วัสดุช่วยงานทำความเข้าใจนักเรียนเป็นประโยชน์เนื่องจากมันจะทำให้นักเรียนเริ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนจากความผิดหวังเกี่ยวกับวัสดุอาหาร วัสดุเช่นเพลงยอดนิยม และแบบดั้งเดิมจะช่วยให้เราสร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่Guariento และ Moley (2001) แนะนำว่า ควรใช้วัสดุที่แท้จริงตามความสามารถของนักเรียน และเพิ่มที่ งานเหมาะจะไปเรียนที่เข้าใจทั้งหมดก็ไม่ ตาม Jordan (1997), ในระยะที่ผ่านมา วัสดุที่ไม่ใช่อาหารสามารถใช้ แต่ความเครียดที่ว่า เมื่อนักเรียนการจัดการกับวัสดุจากวิชาตนเอง วัสดุที่แท้จริงควรจะแนะนำ เนื้อหาวัฒนธรรมWesterhuis (ตามที่อ้างถึงในจาง 2001, p.56) กำหนด 'วัฒนธรรม' เป็นศุลกากร ค่า กฎหมาย เทคโนโลยี สิ่งประดิษฐ์ และศิลปะเฉพาะเวลาหรือบุคคล วัฒนธรรมในการสอนภาษาอังกฤษแล้วต้องสนทนาหลายปี เหตุผลในการใช้เนื้อหาทางวัฒนธรรมในห้องเรียนเป็นหลักว่า จะส่งเสริมแรงจูงใจของผู้เรียน (McKay, 2000, p.7)การเปลี่ยนแปลงในทฤษฎีภาษาศาสตร์ และการเรียนแนะนำว่า สามารถใช้วัฒนธรรมเป็นองค์ประกอบสำคัญในห้องเรียนภาษา แต่นักเรียนหลายคนกล่าวว่า พวกเขาไม่ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมของภาษาเป้าหมาย ซึ่งอาจเนื่องจากความกลัวอันเป็นสิ่งที่พวกเขาถือว่าเป็นสิ่งที่แปลกไป ยัง เวอร์แสดงวัฒนธรรม ทางภาคเอกชนมักนิยมสร้างวัฒนธรรมเหล่านี้ เป็นเสาหิน คง 'ผู้อื่น' ไม่ ใช่ เป็นแบบไดนามิก เอนทิตีของเหลวอาจทำให้เกิดความล้มเหลวในการทำเนื้อหาวัฒนธรรมองค์ประกอบมีผลบังคับใช้ในภาษาการเรียนรู้ และสอน (Guest, 2002)ผมเชื่อว่าวัฒนธรรมเนื้อหาคีย์การสอน และการเรียนรู้ภาษาได้ว่าปัญหาที่เกิดจากการแนะนำวัฒนธรรมเรียน EFL จะดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพ และกลยุทธ์การสอน และการเรียนรู้วัสดุจะถูกเลือกอย่างเหมาะสมมีประสิทธิภาพ เหตุใดเราจึงควรใช้เนื้อหาทางวัฒนธรรมเป็นทั้งหมดเรารู้ รู้ภาษาไปเกินความรู้ของกฎไวยากรณ์ คำศัพท์ และการออกเสียงของรายการเหล่านี้ เรียนภาษาที่ประสบความสำเร็จจำเป็นต้องใช้ภาษาให้ผู้ใช้ทราบว่าวัฒนธรรมภาษาต้นแบบเพื่อให้ได้ความหมายตรงข้าม ยัง หยานี (2002) แนะนำลักษณะวัฒนธรรมในแต่ละรับรู้การเปลี่ยนแปลง และมีความสำคัญสำหรับการขยายมุมมองของแต่ละที่ของโลกตามสจวตและ Nocon (1996),เรียนรู้ เกี่ยวกับวัฒนธรรมของภาษาเป้าหมายจริงลำโพง lived และ เกี่ยวกับวัฒนธรรมของตัวเองต้องใช้เครื่องมือที่ช่วยผู้เรียนภาษาในการเจรจาต่อรองหมายถึง ความเข้าใจข้อความสื่อสาร และวัฒนธรรมที่มีใช้รหัสภาษาศาสตร์" (p. 432)ยัง Shanahan (1997, p. 168) ระบุว่า เนื้อหาวัฒนธรรมช่วยให้สัมผัสกับภาษาชีวิตที่ขาดการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ดังนั้น วัฒนธรรมไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่ประกอบด้วยข้อเท็จจริงที่จะเรียนรู้ แต่เครื่องมือที่ช่วยให้ผู้เรียนรู้สึกต้องการพูด และใช้ภาษาเป้าหมาย เราจัดการกับปัญหาอย่างไรสามารถวันนี้ ครูมีจำนวนมากตัวเลือกในตำรา และความตื่นเต้นที่มากของพวกเขาพึ่งพาตำราน้อย ๆ ที่มุ่งเน้นความสนใจของนักเรียนโครงสร้างไวยากรณ์ และ การปฏิบัติในการแยก ยัง กิจกรรมที่เลือกตามพูดครู และนักเรียนฟังคำสั่งแนะนำโดยจาง (2001) แนวทางปฏิบัติเหล่านี้ไม่น่าจะนำนักเรียนพัฒนาดอกเบี้ยที่แท้จริงในการเรียนภาษาอังกฤษ นักเรียนที่ขาดแรงจูงใจการเรียนภาษาต้องการความหลากหลายและความตื่นเต้น เราควรช่วยให้พวกเขาสังเกตเห็นว่า เรียนภาษาคือไม่เพียงเรียนรู้กฎของไวยากรณ์ คำศัพท์และเหตุผลในการใช้เนื้อหาทางวัฒนธรรมในชั้นเรียนได้ว่า จะสร้างแรงจูงใจผู้เรียน (McKay, 2000, p. 7) เธอ เช่นหลายอื่น ๆ ผู้เชี่ยวชาญ เชื่อว่า ควรมีความหลากหลายของวัฒนธรรมในวัสดุและไม่เพียงแต่การโอเวอร์โหลดของวัฒนธรรมตะวันตกในห้องเรียน ELT สำรอง เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมไม่หมายถึง วัฒนธรรมที่ยอมรับ ถ้าบทบาทของวัฒนธรรมในวัสดุที่เป็นเพียงการ สร้างผู้เรียนสนใจ ต่อเนื้อหา และต่อ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

วัสดุจริงและเนื้อหาทางวัฒนธรรมในภาษาอังกฤษห้องเรียน
เฟริต kilickaya
kilickay [ ที่ ] metu . edu . TR
http : / / www.metu . edu . TR / ~ kilickay
ตะวันออกกลางมหาวิทยาลัยเทคนิค ( อังการา , ตุรกี )

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตอบคำถามของเมื่อและวิธีการสื่อจริง ควรใช้ ในภาษาอังกฤษเรียนอย่างไร และเนื้อหาทางวัฒนธรรมอาจจะรวมอยู่ในหลักสูตร ไปถามที่อยู่เหล่านี้กระดาษจัดเป็นสองส่วน ในส่วนแรก ความหมายของวัสดุที่แท้จริงจะได้รับ แล้วข้อดีและข้อเสียของการใช้วัสดุที่แท้จริงว่า ในส่วนที่สอง , ความหมายของวัฒนธรรม คือ ให้แล้ว ทำไมเนื้อหาทางวัฒนธรรมควรใช้กล่าวถึง

แนะนำการใช้วัสดุจริงในชั้นเรียนภาษาอังกฤษที่ครูหลายคนที่เกี่ยวข้องในการสอนภาษาต่างประเทศได้กล่าวถึงในปีล่าสุด เราได้ยินเสียง เพื่อยืนยันว่า ภาษาอังกฤษที่นำเสนอในชั้นเรียนควรแท้ ผลิต ไม่ มีการสอน โดยทั่วไปสิ่งที่หมายถึงนี้คือวัสดุที่เกี่ยวข้องกับภาษาเกิดขึ้นตามธรรมชาติเช่นการสื่อสารในบริบทของเจ้าของภาษาใช้หรือมากกว่าผู้ที่เลือกบริบทที่ภาษาอังกฤษมาตรฐานเป็นบรรทัดฐาน : รายงานหนังสือพิมพ์จริง ตัวอย่างเช่น จริงจริง โฆษณา นิตยสาร บทความ สูตรการทำอาหาร , ดูดวง , ฯลฯครูส่วนใหญ่ทั่วโลกยอมรับว่า ข้อความจริง หรือวัสดุที่เป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ภาษากระบวนการ แต่เป็นสิ่งที่น้อยกว่าที่ตกลงคือเมื่อวัสดุที่แท้จริงควรแนะนำและวิธีการที่พวกเขาควรจะใช้ในการเรียนในชั้นเรียน

ของแท้วัสดุ : นิยามความหมายของวัสดุที่แท้จริง
จะแตกต่างกันเล็กน้อยในวรรณคดีสิ่งที่เป็นทั่วไปในคำนิยามเหล่านี้คือ ' การใช้ภาษาที่แท้จริงในชุมชนของตนเอง โรเจอร์ส ( 1988 ) ได้กำหนดเป็น ' เหมาะสม ' และ ' คุณภาพ ' ในแง่ของเป้าหมาย วัตถุประสงค์ ความต้องการและความสนใจของผู้เรียนในแง่ของชีวิตที่แท้จริง และสื่อสารความหมายธรรมชาติ ( หน้า 77 ) ฮาร์เมอร์ ( 1991 ) , อ้างใน matsuta ( n.d. พารา .1 ) กําหนดข้อความของแท้เช่นวัสดุที่ออกแบบมาสำหรับเจ้าของภาษา มีข้อความจริง ไม่ได้ถูกออกแบบมาสำหรับผู้เรียนภาษา แต่สำหรับลำโพงของภาษา จอร์แดน ( 2540 , หน้า 113 ) หมายถึง ข้อความเป็นข้อความจริงที่ไม่ได้เขียนเพื่อวัตถุประสงค์ในการสอนภาษา วัสดุที่แท้จริงอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากมันช่วยเพิ่มแรงจูงใจของนักศึกษาเพื่อการเรียนรู้ทำให้ผู้เรียนได้สัมผัสกับภาษา ' ' จริงตามที่กล่าวไว้ โดย guariento &มอร์ลีย์ ( 2544 , หน้า 347 ) ประโยชน์หลักของการใช้วัสดุของแท้ ( Philips และ shettlesworth 1978 ; คลาร์ก 1989 ; นกยูง 1997 อ้างถึงใน ริชาร์ด , 2001 ) :
- พวกเขามีความสัมพันธ์ในทางบวกกับแรงจูงใจการเรียนรู้ .
- ให้ข้อมูลทางวัฒนธรรมดั้งเดิม พวกเขาให้แสงจริง
-
ภาษา .- พวกเขามีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความต้องการของผู้เรียน
- พวกเขาสนับสนุนแนวทางที่สร้างสรรค์ขึ้นเพื่อสอน .
เราสามารถเรียกร้องว่า ผู้เรียนจะถูกเปิดเผยจริง ภาษา และพวกเขารู้สึกว่าพวกเขามีการเรียนรู้จริง ' ' ภาษา เหล่านี้เป็นสิ่งที่ทำให้เราตื่นเต้นและยินดีที่จะใช้วัสดุที่แท้จริงในห้องเรียนของเรา แต่ในขณะที่การใช้พวกเขา มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เราเผชิญปัญหา
ข้อเสียของการใช้วัตถุดิบแท้
ริชาร์ดส์ ( 2544 , หน้า 253 ) ชี้ว่า พร้อมกับมีข้อได้เปรียบเหล่านี้วัสดุที่แท้จริงมักจะมีภาษายาก รายการคำศัพท์และภาษา เป็นโครงสร้างที่ซับซ้อน ซึ่งทำให้เป็นภาระสำหรับครูในชั้นเรียนระดับล่าง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.