Table 3Our water quality data indic

Table 3
Our water quality data indicated that mean concentrations of particulate and dissolved nutrients were generally higher on WT reefs than in PC. The existence of such regional differences is supported by 2-fold differences in long-term chlorophyll a values recorded monthly since 1992 in both regions (Brodie et al., 1997; Fabricius and Death, 2004). Water column chlorophyll concentration is widely used as a proxy for nutrient status in shallow waters. In the central GBR but not in the Far North, chlorophyll concentrations increase steeply towards the coast, indicating that the differences can not be explained just by latitude or by cross-self patterns, but that more nutrients are available in WT inshore compared with WT offshore and PC inshore and offshore (Brodie et al., unpublished data). New nutrients in inshore waters are predominantly derived from river plumes (Furnas, 2003). Nutrient and sediment discharges by river floods from agriculturally used catchments in the central GBR (including WT) have increased 5 to 10-fold since European settlement, whereas concentrations have remained relatively similar in the Far North (including Princess Charlotte Bay) where agriculture is minimal (McCulloch et al., 2003; Furnas, 2003). However, since historic water quality data from the GBR are sparse, it is impossible to determine whether or not chlorophyll levels in this region have increased in response to past and present land use practices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาราง 3ข้อมูลระบุว่า หมายถึง ความเข้มข้นของฝุ่น และส่วนยุบสารอาหารคุณภาพน้ำโดยทั่วไปสูงขึ้นโขดหิน WT กว่าในเครื่องคอมพิวเตอร์ได้ การดำรงอยู่ของความแตกต่างของภูมิภาคดังกล่าวได้รับการสนับสนุน โดยความแตกต่างค่าคลอโรฟิลล์เอยาวบันทึกรายเดือนตั้งแต่ปี 1992 ในทั้งสองภูมิภาค (โบรดีและ al., 1997; 2-fold ขาวแวนนาไมและตาย 2004) อย่างกว้างขวางน้ำคอลัมน์คลอโรฟิลล์เข้มข้นใช้เป็นพร็อกซีสำหรับสถานะธาตุอาหารในน้ำตื้น GBR เซ็นทรัล แต่ไม่ เหนือไกล ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์เพิ่มขึ้นอย่างสูงต่อชายฝั่ง บ่งชี้ว่า ไม่สามารถอธิบายความแตกต่างเพียง ตามละติจูด หรือ ตามรูปแบบตนเองข้าม แต่ว่า สารอาหารเพิ่มเติมมี WT inshore เมื่อเทียบกับ PC inshore และบริเวณชายฝั่งและทะเล WT (al. et โบรดี ข้อมูลประกาศ) สารอาหารใหม่ในน่านน้ำ inshore ส่วนใหญ่มาจากแม่น้ำเบิ้ลพลูม (Furnas, 2003) ปล่อยธาตุอาหารและตะกอนจากน้ำท่วมแม่น้ำจาก catchments เกษตรกรรมใช้ใน GBR กลาง (รวมถึง WT) ได้เพิ่มขึ้น 5 การ 10-fold ตั้งแต่จ่ายเงินยุโรป ในขณะที่ความเข้มข้นยังคงมีความคล้ายคลึงกันค่อนข้างไกลเหนือ (รวมทั้งเจ้าหญิงชาร์ลอตต์ Bay) ซึ่งเป็นส่วนน้อย (McCulloch et al., 2003 Furnas, 2003) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากข้อมูลคุณภาพน้ำประวัติศาสตร์จาก GBR เป็นบ่อ ได้ไปกำหนดว่า ระดับคลอโรฟิลล์ในภูมิภาคนี้ได้เพิ่มขึ้นในการปฏิบัติการใช้ที่ดินในอดีต และปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 3
ข้อมูลคุณภาพน้ำของเราพบว่า ความเข้มข้นของอนุภาคและปริมาณสารอาหารหมายถึงโดยทั่วไปที่สูงขึ้นในแนวกว่า WT . . การดำรงอยู่ของความแตกต่างของภูมิภาคดังกล่าวได้รับการสนับสนุนโดยถึงความแตกต่างในคลอโรฟิลล์ระยะยาวค่าบันทึกรายเดือนตั้งแต่ปี 1992 ในทั้งสองภูมิภาค ( Brodie et al . , 1997 ; Fabricius และความตาย , 2004 )คอลัมน์น้ำคลอโรฟิลล์เข้มข้นถูกใช้อย่างกว้างขวางเป็นพร็อกซี่สำหรับสถานะของธาตุอาหารในน้ำตื้น . ใน GBR กลาง แต่ไม่ได้อยู่ในแดนไกล คลอโรฟิลล์เข้มข้นเพิ่มขึ้นอย่างสูงลิ่วไปยังชายฝั่ง ระบุว่า ความแตกต่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยตนเองโดยละติจูดหรือรูปแบบข้ามแต่สารอาหารเพิ่มเติมมีอยู่ใน WT เข้าหาฝั่ง เมื่อเทียบกับ WT offshore และ PC เข้าหาฝั่งและต่างประเทศ ( Brodie et al . , พิมพ์ข้อมูล รังใหม่ในน้ำส่วนใหญ่มาจากเลียบฝั่งแม่น้ำขนนกเฟอร์นาส , 2003 )ธาตุอาหารพืชและตะกอนจากแม่น้ำไหลท่วมจากการเกษตรที่ใช้ catchments ใน GBR กลาง ( รวมทั้ง WT ) ได้เพิ่มขึ้น 5 ถึง 10 เท่า ตั้งแต่การตั้งถิ่นฐานในยุโรป ในขณะที่ยังคงมีความเข้มข้นค่อนข้างคล้ายกันในไกลทางตอนเหนือ ( รวมถึงเจ้าหญิงชาร์ล็อต Bay ) ที่เกษตรน้อยที่สุด ( ไหล่ et al . , 2003 ; เฟอร์นาส , 2003 ) อย่างไรก็ตามตั้งแต่ประวัติศาสตร์คุณภาพน้ำข้อมูลจาก GB เป็นป่าโปร่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบหรือไม่ว่าระดับคลอโรฟิลล์ในภูมิภาคนี้มีการเพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อการปฏิบัติการใช้ที่ดินในอดีตและปัจจุบัน