We investigated the association bet

We investigated the association between hourly differences in air pollution and asthma exacerbation in Korea using asthma-related emergency department data and verified seasonality and demographic modifiers with an hourly temporal resolution. We applied time-stratified case-crossover adjusted for weather and influenza; the lag was stratified as 1–6, 7–12, 13–18, 19–24, 25–48, and49–72 h. Odds ratios (95% confidence interval) per interquartile range increase were 1.05 (1.00–1.11) after 1–6 h for PM10–2.5 and 1.10 (1.04–1.16) after 19–24 h for O3. Effect size was 1.14 (1.06–1.22) at a 1–6 h lag in spring for PM10–2.5, and 1.25 (1.03–1.51) at a 25–48 h lag in winter for O3. O3 effects were age- and low socio-economic status-modified at a 7–12 h lag [1.25 (1.04–1.51)]. Increased PM10–2.5 and O3 increased the risk of asthma exacerbation; the effect of PM10–2.5 was most immediate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่างต่อชั่วโมงในอากาศมลภาวะและโรคหอบหืด exacerbation ในเกาหลีโดยใช้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับโรคหอบหืดแผนกฉุกเฉิน และตรวจสอบ seasonality และวิเศษณ์ประชากรกับการแก้ปัญหาชั่วคราวรายชั่วโมง เราใช้เวลา stratified กรณีไขว้ปรับอากาศและไข้หวัดใหญ่ ความล่าช้าถูก stratified 1 – 6, 7-12, 13-18, 19-24, 25-48, h. and49-72 ราคาอัตราส่วน (ช่วงความเชื่อมั่น 95%) ต่อเพิ่มช่วง interquartile ได้ 1.05 (1.00 – 1.11) หลังจาก h 1-6 สำหรับ PM10 – 2.5 และ 1.10 (1.04-1.16) หลังจาก 19 – 24 h สำหรับ O3 ขนาดผลมี 1.14 (1.06-1.22) ช่วงห่าง 1-6 h ในฤดูใบไม้ผลิสำหรับ PM10 – 2.5 และ 1.25 (1.03 – 1.51) ที่ช่วงห่าง 25-48 h ในฤดูหนาวสำหรับ O3 ผล O3 มีอายุ - และต่ำทางเศรษฐกิจสังคมการปรับเปลี่ยนสถานะที่ช่วงห่าง 7 – 12 h [1.25 (1.04-1.51)] PM10 – 2.5 และ O3 เพิ่มขึ้นเพิ่มความเสี่ยงของโรคหอบหืด exacerbation ผลของ PM10 – 2.5 ถูกมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่างในรายชั่วโมงมลพิษทางอากาศและโรคหอบหืดกำเริบในเกาหลีใช้หอบหืดที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลที่แผนกฉุกเฉินและฤดูกาลการตรวจสอบและการปรับเปลี่ยนกลุ่มผู้เข้าชมที่มีความละเอียดชั่วชั่วโมง เราใช้เวลาแซดกรณีครอสโอเวอร์ปรับสภาพอากาศและไข้หวัดใหญ่; ความล่าช้าที่ถูกแบ่งเป็น 1-6, 7-12, 13-18, 19-24, 25-48, ชั่วโมง and49-72 อัตราส่วนราคาต่อรอง (ช่วงความเชื่อมั่น 95%) ต่อการเพิ่มขึ้นของช่วง interquartile เป็น 1.05 (1.00-1.11) หลังจาก 1-6 ชั่วโมงสำหรับ PM10-2.5 และ 1.10 (1.04-1.16) หลังจาก 19-24 ชั่วโมงสำหรับ O3 ผลที่ได้คือขนาด 1.14 (1.06-1.22) ที่ล่าช้า 1-6 ชั่วโมงในฤดูใบไม้ผลิสำหรับ PM10-2.5 และ 1.25 (1.03-1.51) ที่ล่าช้า 25-48 ชั่วโมงในช่วงฤดู​​หนาวสำหรับ O3 ผลกระทบ O3 เป็นอายุต่ำทางเศรษฐกิจและสังคมมีการปรับเปลี่ยนสถานะที่ล่าช้า 7-12 ชั่วโมง [1.25 (1.04-1.51)] เพิ่ม PM10-2.5 และ O3 เพิ่มความเสี่ยงของโรคหอบหืดกำเริบ; ผลกระทบของการ PM1​​0-2.5 ทันทีมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่างรายชั่วโมงในมลพิษทางอากาศและโรคหืดกำเริบในเกาหลีใช้หืดแผนกฉุกเฉินและตรวจสอบข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับฤดูกาลและประชากรที่มีความละเอียดตำแหน่งชั่วคราว รายชั่วโมง เราใช้เวลาศึกษากรณีการปรับสภาพอากาศและไข้หวัดใหญ่ ; ความล่าช้าคือแบ่งเป็น 1 – 6 , 7 – 12 , 13 – 18 , 19 และ 24 , 25 – 48 , and49 – 72 ชั่วโมงราคาอัตราส่วน ( 95% ช่วงความเชื่อมั่น ต่อ ค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ เพิ่มเป็น 1.05 ( 1.00 ( 1.11 ) หลังจาก 1 – 6 H สำหรับ PM10 – 2.5 และ 1.10 ( 1.04 ( 1.16 ) หลังจาก 19 – 24 H สำหรับ O3 . ขนาดต่อ 1 ( 1.06 ( 1.22 ) ที่ 1 – 6 ชั่วโมงความล่าช้าในฤดูใบไม้ผลิ PM10 – 2.5 และ 1.25 ( 1.03 ( 1.51 ) ที่ 25 – 48 ชั่วโมงร่างกายในฤดูหนาวสำหรับ O3 . O3 ผล อายุ และสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำ แบบที่ 7 – 12 H ล้าหลัง [ 1.25 ( 1.04 ( 1.51 ) ]เพิ่มขึ้น 2.5 และ O3 PM10 ซึ่งเพิ่มความเสี่ยงของโรคหอบหืดกำเริบ ; ผลของ PM10 – 2.5 ได้ทันทีมากที่สุด