3. Results3.1. Effect of TDZ on sho

3. Results
3.1. Effect of TDZ on shoot bud induction
The concentration of TDZ in the medium significantly influenced the response of shoot bud induction irrespective of genotype studied. The percentage of induction of shoot buds and the of induced shoot buds per explant were directly proportional to the concentrat of TDZ. Of the different concentrations of TDZ tested, the highest percentage of shoot bud induction (66.97%) highest number of induced shoot buds (13.76) per explant number and
were observed in the presence of 9.08 M TDZ, among the genotypes studied. However, further proliferation and elongation of shoot buds were inhibited due to compact shoot bud induction at this concentration. It was observed that 2.27 M TDZ was the optimum concentration for the induction of shoot buds and subsequent sub-culture. At M TDZ, the percentage of shoot bud induction varied from 39.69 2.27 to 51.19% and the number of induced shoot buds
explants varied from 4.75 to 9.75 among the genotypes (Tables 1 and 2).
3.2. Effect of orientation of explants on shoot bud induction
The orientation of explants significantly influenced the response of shoot bud
induction at the tested concentrations of among the genotypes studied. The percentage of induction of shoot buds and the number of induced shoot buds per explant were higher in the horizontal position, as compared to the vertical per TDZ position, irrespective of genotype. The percentage of induction of shoot budsvaried from 5.88 to 66.97% in the horizontal
position and Fig. 5.17–62.97% in the vertical position (Table 1 and Fig. 1C and D). Whilst the number of induced shoot buds per explant varied from 2.21 to 13.76 in the horizontal position and 2.01–13.01 in 1A the and B) vertical and
position at the concentrations of TDZ (Table tested among the genotypes (Table 2).
3.3. Effect of explant source on shoot bud induction
The source of explants also significantly influenced plant regeneration at the
concentrations of TDZ tested among the genotypes studied. In vitro explants responded more efficiently than in vivo explants, irrespective of genotype. The percentage of induction of shoot buds varied from 5.17 to 66.97% for in
vitro explants 1 and Fig. 1A and C) and 5.23–63.02% for in vivo explants (Table 1 and Fig. 1B and D). Whilst the number of shoot buds induced per explant varied
2.11–13.28 for in vivo from 2.01 explants to at 13.76 the for in vitro concentrations explants of TDZ and tested the genotypes (Table 2).
3.4. Effect of genotype on shoot bud induction
Significant differences in the percentage of induction of shoot buds and the number of induced shoot buds per explant was observed among the genotypes studied at concentrations of TDZ tested. CSMCRI-JC-3 performed best at concentrations of TDZ tested both in terms of the percentage of induction of shoot 1 (Table among buds and the number of shoot buds per explant.
The percentage induction of shoot buds in CSMCRI-JC-3 and CSMCRI-JC-1
of varied 9.11 to 66.97% and 5.37–61.66% respectively (Table 1) and the number of induced shoot buds per explant varied from 5.01 to 13.76 and 2.01–10.75 respectively at concentrations of TDZ tested (Table 2). The response of CSMCRI-JC-2 was poor, both in vitro and in vivo explants. The percentage of induction of shoot buds in CSMCRI-JC2 varied from 5.17 to 59.93%
(Table 1), and the number induced shoot buds per explant varied from
3.01 to 5.98 at concentrations of TDZ tested (Table 2).
3.5. Shoot proliferation and elongation from induced shoot
The induced shoot buds proliferated on 10 M Kn, 4.5 M BAP and 5.5 M NAA supplemented medium (Fig. 1E). Individual (0.3–0.5 cm) shoots were separated from the clump of proliferated shoots and transferred to elongation medium containing different concentrations and combinations of plant growth regulators (PGRs) such as BAP, IAA, NAA and IBA (Table 3). from of Significant differences in elongation were observed at different concentrations and combinations of PGRs and genotypes. A combination of BAP and IAA was found to be best for all the genotypes. The best elongation (3.01–3.61 cm) was observed on a medium containing 2.25 M BAP and 8.5 M IAA (Fig. 1F). The amount of elongation ranged from 1.91 to 3.61 cm on media containing combinations of BAP and IAA. Elongation was inhibited on medium containing BAP and IBA. The amount of elongation ranged from 2.01 to 2.31 cm on
budsmedia containing combinations of BAP and IBA, and 4.5 M BAP and 7.5 M IBA gave the best elongation (2.11–2.31 cm). Combinations of BAP and NAA
promoted the lowest amount of elongation, with the elongation ranging
from 1.01 to 1.81 cm. The best elongation was observed in CSMCRI-JC-2 genotype (1.01–3.61 cm) followed by CSMCRI-JC-2 (1.01–3.45 cm). The lowest amount of elongation was observed in CSMCRI-JC-3 genotype (1.11–3.01 cm) (Table 3).
3.6. Rooting and acclimatization
The percentage of rooting differed significantly depending upon the concentrations and combinations of auxins used IAA and NAA. Rooting increased with the increase in concentration of IBA and inclusion of IAA and NAA further increased the percentage of rooting (Table 4). The best rooting
(37.06%) was viz. IBA, observed on half strength MS medium supplemented with 5 M IBA, 5.7 M IAA, 11 M NAA after 4 weeks of incubation of harvested shoots (Fig. 1G). No significant differences were observed in the percentage of rooting among the genotypes. Following transfer to the rooted plants to polythene bags more than 90% of the plants survived. No visual morphological abnormalities were observed in regenerated plants (Fig. 1H).
4. Discussion
An efficient and reproducible method for the plant regeneration of elite genotypes of J. curcas plants has been developed. The method employed direct regeneration of shoots from the in vitro and in vivo cotyledonary petiole
explants, the formation of an intervening callus using a MS without
containing TDZ. TThe concentration of TDZ in the medium, orientation, source of explants and genotype significantly influenced the regeneration response. Huetteman and Preece (1993) reported that TDZ is a potent cytokinin for woody plant tissue culture. In this study, the percentage response of explants forming shoot buds increased with an increase in the concentration of TDZ. Similar observations were reported in Alstromeria species (Lin et al., 1997), Solanum
melongena (Magioli et al., 1998), Hagenia abyssinica (Feyissa et al., 2005), J. curcas (Kumar and Reddy, 2010; Kumar et 2010a,b, 2011a,b). Genotypic effects on shoot regeneration and elongation have been described in many
species, and could be al., due, to differences in the levels of endogenous
growth regulators, particularly cytokinins during the induction period, although the precise mechanism remains unclear (Pellegrineschi, 1997; Schween and Schwenkel, 2003). Henry et al. (1994) reported that genotypic differences with respect to embryogenesis and regeneration result from quantitative or qualitative genetic differences. The inhibitory effects of high concentrations of TDZ on shoot elongation have been reported previously (Preece and Imel, 1991; in Feyissa
al., 2005; Raghu et al., 2006; Kumar and Reddy, 2010; Kumar et al., 2010a,b, 2011a,b), and our results are in agreement with above findings. Following the transfer of proliferated shoots to the elongation medium, the elongation of individual shoots depended upon the concentrations and combinations of PGRs in the medium. The maximum elongation was obtained using combinations of BAP and IAA as compared to BAP and IBA, and BAP and NAA.
results are consistent with the previous reports (Christopher and Rajam, 1996; Venkataiah et al., 2003; Kumar and Reddy, 2010; Kumar et al., 2010a). Elongation was reduced in the medium containing BAP and IBA, which may be due to the proliferation of axillary buds. A similar observation has been reported in Eupatorium triplinerve (Martin, 2003). The low elongation observed in a medium Our part, containing BAP and NAA may be due to the profuse
callusing at the of proliferated shoots (Koroch et al., 2002; Kumar et al., 2008, 2010a; Kumar, 2009; Kumar and Reddy, 2010). The percentage of rooting was directly proportional to the concentration of IBA and a higher percentage was observed in combinations of auxins as compared to IBA alone. Similar observations have been observed in Simmondsia chinensis (Singh et al., 2008; Kumar, 2009; Kumar and Reddy, 2010; Kumar et al., 2010a) and it is well
established that basal auxins potent hormones for rooting (Vuylasteker et al., 1998; Nandagopal and Ranjitha Kumari, 2007). The acclimatization of the rooted shoots was easily accomplished and more than 90% of the plants were successfully transferred to polythene bags under greenhouse conditions.
are et end
Keywords: Cotyledonary petiole Jatropha
curcas Regeneration Thidiazuron
Thidiazuron (TDZ) induced plant regeneration from cotyledonary petiole explants of elite genotypes of Jatropha curcas: A candidate biodiesel plant

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. Results3.1. Effect of TDZ on shoot bud inductionThe concentration of TDZ in the medium significantly influenced the response of shoot bud induction irrespective of genotype studied. The percentage of induction of shoot buds and the of induced shoot buds per explant were directly proportional to the concentrat of TDZ. Of the different concentrations of TDZ tested, the highest percentage of shoot bud induction (66.97%) highest number of induced shoot buds (13.76) per explant number and were observed in the presence of 9.08 M TDZ, among the genotypes studied. However, further proliferation and elongation of shoot buds were inhibited due to compact shoot bud induction at this concentration. It was observed that 2.27 M TDZ was the optimum concentration for the induction of shoot buds and subsequent sub-culture. At M TDZ, the percentage of shoot bud induction varied from 39.69 2.27 to 51.19% and the number of induced shoot buds explants varied from 4.75 to 9.75 among the genotypes (Tables 1 and 2).3.2. Effect of orientation of explants on shoot bud inductionThe orientation of explants significantly influenced the response of shoot bud induction at the tested concentrations of among the genotypes studied. The percentage of induction of shoot buds and the number of induced shoot buds per explant were higher in the horizontal position, as compared to the vertical per TDZ position, irrespective of genotype. The percentage of induction of shoot budsvaried from 5.88 to 66.97% in the horizontal position and Fig. 5.17–62.97% in the vertical position (Table 1 and Fig. 1C and D). Whilst the number of induced shoot buds per explant varied from 2.21 to 13.76 in the horizontal position and 2.01–13.01 in 1A the and B) vertical and position at the concentrations of TDZ (Table tested among the genotypes (Table 2).3.3. Effect of explant source on shoot bud inductionThe source of explants also significantly influenced plant regeneration at the concentrations of TDZ tested among the genotypes studied. In vitro explants responded more efficiently than in vivo explants, irrespective of genotype. The percentage of induction of shoot buds varied from 5.17 to 66.97% for in vitro explants 1 and Fig. 1A and C) and 5.23–63.02% for in vivo explants (Table 1 and Fig. 1B and D). Whilst the number of shoot buds induced per explant varied 2.11–13.28 for in vivo from 2.01 explants to at 13.76 the for in vitro concentrations explants of TDZ and tested the genotypes (Table 2).3.4. Effect of genotype on shoot bud inductionSignificant differences in the percentage of induction of shoot buds and the number of induced shoot buds per explant was observed among the genotypes studied at concentrations of TDZ tested. CSMCRI-JC-3 performed best at concentrations of TDZ tested both in terms of the percentage of induction of shoot 1 (Table among buds and the number of shoot buds per explant. The percentage induction of shoot buds in CSMCRI-JC-3 and CSMCRI-JC-1 of varied 9.11 to 66.97% and 5.37–61.66% respectively (Table 1) and the number of induced shoot buds per explant varied from 5.01 to 13.76 and 2.01–10.75 respectively at concentrations of TDZ tested (Table 2). The response of CSMCRI-JC-2 was poor, both in vitro and in vivo explants. The percentage of induction of shoot buds in CSMCRI-JC2 varied from 5.17 to 59.93% (Table 1), and the number induced shoot buds per explant varied from 3.01 to 5.98 at concentrations of TDZ tested (Table 2).3.5. Shoot proliferation and elongation from induced shoot The induced shoot buds proliferated on 10 M Kn, 4.5 M BAP and 5.5 M NAA supplemented medium (Fig. 1E). Individual (0.3–0.5 cm) shoots were separated from the clump of proliferated shoots and transferred to elongation medium containing different concentrations and combinations of plant growth regulators (PGRs) such as BAP, IAA, NAA and IBA (Table 3). from of Significant differences in elongation were observed at different concentrations and combinations of PGRs and genotypes. A combination of BAP and IAA was found to be best for all the genotypes. The best elongation (3.01–3.61 cm) was observed on a medium containing 2.25 M BAP and 8.5 M IAA (Fig. 1F). The amount of elongation ranged from 1.91 to 3.61 cm on media containing combinations of BAP and IAA. Elongation was inhibited on medium containing BAP and IBA. The amount of elongation ranged from 2.01 to 2.31 cm onbudsmedia ประกอบด้วยชุด BAP และอิ บา 4.5 M BAP และ 7.5 M อิบาให้ elongation สุด (2.11-2.31 ซม.) ชุดของ BAP และ NAA ยอดเงินต่ำสุดของ elongation กับ elongation ไปจนถึงการส่งเสริม จาก 1.01 ซม. 1.81 Elongation สุดถูกตรวจสอบใน CSMCRI-เจซี-2 ลักษณะทางพันธุกรรม (ซม. 1.01 – 3.61) ตาม ด้วย CSMCRI-เจซี-2 (1.01 – 3.45 cm) ยอดเงินต่ำสุดของ elongation ถูกสังเกตใน CSMCRI-เจซี-3 ลักษณะทางพันธุกรรม (1.11-3.01 ซม.) (ตาราง 3)3.6 การ rooting acclimatization และSignificantly ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นที่แตกต่างของเปอร์เซ็นต์ของ rooting และชุดของ auxins ใช้ IAA และ NAA Rooting เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของอิบา และรวมของ IAA และ NAA ต่อเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของ rooting (ตาราง 4) ส่วน rooting (37.06%) ถูก viz.อิบา สังเกตบนครึ่งแรง MS สื่อเสริม ด้วย 5 เมตรอิบา 5.7 M IAA, NAA หลังสัปดาห์ที่ 4 ของคณะทันตแพทยศาสตร์ของยอดเก็บเกี่ยว (Fig. 1G) 11 M ไม่มีความแตกต่าง significant สุภัคเปอร์เซ็นต์ของ rooting ระหว่างการศึกษาจีโนไทป์ ต่อส่งพืช rooted กับถุง polythene มากกว่า 90% ของพืชรอดชีวิต ไม่มีความผิดปกติของภาพที่สังเกตในการสร้างพืช (Fig. 1 H)4. สนทนาEfficient และจำลองวิธีการฟื้นฟูโรงงาน elite ของ J. curcas พืชได้รับการพัฒนา วิธีการทำงานฟื้นฟูโดยตรงของยอดจาก petiole cotyledonary ในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลอง explants การก่อตัวของการให้อยู่ระหว่างกลางที่ใช้ MS ไม่มี ประกอบด้วย TDZ ความเข้มข้น TThe ของ TDZ ในกลาง แนว explants และลักษณะทางพันธุกรรม significantly influenced ตอบสนองการฟื้นฟู Huetteman และรับเชิญ (1993) รายงานว่า TDZ cytokinin มีศักยภาพในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืชวู้ดดี้ ในการศึกษานี้ การตอบสนองเปอร์เซ็นต์ explants อาหารยิงขึ้นรูปเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของ TDZ มีรายงานสังเกตที่คล้ายกันในสายพันธุ์ Alstromeria (Lin et al., 1997), Solanum melongena (Magioli et al., 1998), Hagenia abyssinica (Feyissa et al., 2005), J. curcas (Kumar และ Reddy, 2010 Kumar et 2010a บี 2011a, b) ผลยิงฟื้นฟูและ elongation จีโนไทป์มีได้อธิบายไว้ใน พันธุ์ และอาจ al. ผล ความแตกต่างในระดับของ endogenous เร็คกูเลเตอร์เติบโต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง cytokinins ช่วง induction แม้ว่ากลไกแม่นยำยังคง ชัดเจน (Pellegrineschi, 1997 Schween และ Schwenkel, 2003) เฮนรีและ al. (1994) รายงานว่า จีโนไทป์แตกต่างกับการเกิดเอ็มบริโอและฟื้นฟูได้จากเชิงปริมาณ หรือเชิงคุณภาพความแตกต่างทางพันธุกรรม มีการรายงานผลของความเข้มข้นสูงของ TDZ ใน elongation ยิงลิปกลอสไขก่อนหน้านี้ (Imel, 1991 และรับเชิญใน Feyissa al., 2005 Raghu และ al., 2006 Kumar และเรดดี 2553 Kumar et al., 2010a บี 2011a, b), และผลของเราสอดคล้องข้างต้น findings ต่อการโอนถ่ายภาพ proliferated ปานกลาง elongation, elongation ของแต่ละยอดพร้อมความเข้มข้นและชุดของ PGRs ในสื่อ Elongation สูงสุดได้รับโดยใช้ BAP และ IAA โดยเปรียบเทียบกับ BAP และอิ บา และ BAP และ NAA ผลลัพธ์จะสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้ (คริสโตเฟอร์และ Rajam, 1996 Venkataiah และ al., 2003 Kumar และเรดดี 2553 Kumar et al., 2010a) Elongation ลดลงในการประกอบด้วย BAP และอิบา ซึ่งอาจเกิดจากการแพร่หลายของอาหาร axillary สังเกตคล้ายได้ถูกรายงานในยา triplinerve (มาร์ติน 2003) Elongation ต่ำที่พบในสื่อส่วนของเรา BAP และ NAA อาจเป็น เพราะสะพรั่ง callusing ที่ที่ของถ่ายภาพ proliferated (Koroch et al., 2002 Kumar et al., 2008, 2010a Kumar, 2009 Kumar และเรดดี 2553) เปอร์เซ็นต์ของ rooting เป็นสัดส่วนโดยตรงกับความเข้มข้นของอิบา และเปอร์เซ็นต์สูงถูกสังเกตในชุดของ auxins เมื่อเทียบกับอิบาเพียงอย่างเดียว สังเกตที่คล้ายกันได้ถูกตรวจสอบใน Simmondsia chinensis (สิงห์ร้อยเอ็ด al., 2008 Kumar, 2009 Kumar และเรดดี 2553 Kumar et al., 2010a) ก็ดี โรคที่ก่อตั้งขึ้น auxins ฮอร์โมนมีศักยภาพสำหรับ rooting (Vuylasteker et al., 1998 Nandagopal ก Ranjitha กุมารี 2007) Acclimatization ของยอด rooted ถูกทำได้ง่าย และมากกว่า 90% ของพืชถูกโอนย้ายไปถุง polythene สภาวะเรือนกระจกเสร็จเรียบร้อยแล้วร้อยเอ็ดจะสิ้นสุด คำสำคัญ: Cotyledonary petiole สบู่ดำ curcas Thidiazuron ฟื้นฟูThidiazuron (TDZ) เกิดพืชเลี้ยง explants cotyledonary petiole ของ elite curcas สบู่ดำ: พืชไบโอดีเซลผู้สมัคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผล
3.1 ผลของ TDZ
ในการถ่ายเหนี่ยวนำตาความเข้มข้นของTDZ ในมีนัยสำคัญขนาดกลางอย่างมีนัยในชั้น uenced ตอบสนองของการถ่ายเหนี่ยวนำตาโดยไม่คำนึงถึงจีโนไทป์ศึกษา ร้อยละของการเหนี่ยวนำของตายิงและของตายิงเหนี่ยวนำต่อชิ้นมีสัดส่วนโดยตรงกับ concentrat ของ TDZ ความเข้มข้นแตกต่างกันของ TDZ ทดสอบเปอร์เซ็นต์สูงสุดของการถ่ายเหนี่ยวนำตา (66.97%) จำนวนสูงสุดของตายิงเหนี่ยวนำ (13.76)
ต่อจำนวนชิ้นและถูกตั้งข้อสังเกตในที่ที่9.08 M TDZ ในหมู่ยีนศึกษา อย่างไรก็ตามการแพร่กระจายต่อไปและการยืดตัวของตายิงถูกยับยั้งเนื่องจากการยิงเหนี่ยวนำตาที่มีขนาดกะทัดรัดที่มีความเข้มข้นนี้ มันถูกตั้งข้อสังเกตว่า 2.27 M TDZ เป็นความเข้มข้นที่เหมาะสมสำหรับการเหนี่ยวนำของตายอดและวัฒนธรรมย่อยที่ตามมา ที่เอ็ม TDZ ร้อยละของการถ่ายเหนี่ยวนำตาที่แตกต่างกันจาก 39.69 2.27-51.19%
และจำนวนของตายิงเหนี่ยวนำชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน4.75-9.75 หมู่ยีนนี้ (1 โต๊ะและ 2).
3.2 ผลของการวางแนวของชิ้นส่วนในการถ่ายเหนี่ยวนำตาปฐมนิเทศของชิ้นไฟอย่างมีนัยสำคัญในชั้น uenced การตอบสนองของการถ่ายตาเหนี่ยวนำที่มีความเข้มข้นของการทดสอบในกลุ่มยีนที่ศึกษา ร้อยละของการเหนี่ยวนำของตายิงและจำนวนของตายิงเหนี่ยวนำต่อชิ้นมีสูงขึ้นในตำแหน่งแนวนอนเมื่อเทียบกับตำแหน่ง TDZ ต่อแนวตั้งโดยไม่คำนึงถึงลักษณะทางพันธุกรรม ร้อยละของการเหนี่ยวนำของการถ่าย budsvaried 5.88-66.97% ในแนวนอนตำแหน่งและรูป 5.17-62.97% ในตำแหน่งแนวตั้ง (ตารางที่ 1 และรูป. 1C และ D) ในขณะที่จำนวนของตายิงเหนี่ยวนำต่อชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน 2.21-13.76 ในตำแหน่งแนวนอนและใน 2.01-13.01 1A และ B) ในแนวตั้งและตำแหน่งที่ความเข้มข้นของTDZ (ตารางการทดสอบในกลุ่มยีน (ตารางที่ 2). 3.3. ผล แหล่งที่มาของชิ้นส่วนในการถ่ายเหนี่ยวนำตาแหล่งที่มาของชิ้นส่วนยังมีนัยสำคัญอย่างมีนัยในชั้นuenced ฟื้นฟูโรงงานที่มีความเข้มข้นของTDZ การทดสอบในกลุ่มยีนที่ศึกษา. ในหลอดทดลองชิ้นตอบสาย EF มากขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าในร่างกายชิ้นโดยไม่คำนึงถึงจีโนไทป์. ร้อยละของการเหนี่ยวนำของตายิงต่าง ๆ 5.17-66.97% สำหรับในหลอดทดลองชิ้นที่1 และรูป. 1A และ C) และ 5.23-63.02% สำหรับชิ้นส่วนในร่างกาย (ตารางที่ 1 และรูป. 1B และ D) ในขณะที่จำนวนของตายิงเหนี่ยวนำต่อชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน2.11-13.28 สำหรับในร่างกายจาก 2.01 ชิ้นเพื่อที่ 13.76 สำหรับในระดับความเข้มข้นของการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อชิ้น TDZ และทดสอบจีโนไทป์ (ตารางที่ 2). 3.4 ผลของการถ่ายยีนในการเหนี่ยวนำตานัยสำคัญสายลาดเทความแตกต่างในอัตราร้อยละของการเหนี่ยวนำของตายิงและจำนวนของตายิงเหนี่ยวนำต่อชิ้นถูกพบในหมู่ยีนศึกษาที่ระดับความเข้มข้น TDZ ทดสอบ CSMCRI-JC-3 ดำเนินการที่ดีที่สุดที่ความเข้มข้น TDZ การทดสอบทั้งในแง่ของอัตราร้อยละของการเหนี่ยวนำ 1 ยิง (ตารางที่หมู่ตาและจำนวนของตายิงต่อชิ้น. เหนี่ยวนำอัตราร้อยละของตายิงใน CSMCRI-JC-3 และ CSMCRI -JC-1 ของที่แตกต่างกัน 9.11-66.97% และ 5.37-61.66% ตามลำดับ (ตารางที่ 1) และจำนวนของตายิงเหนี่ยวนำต่อชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน 5.01-13.76 และ 2.01-10.75 ตามลำดับที่ความเข้มข้น TDZ ทดสอบ (ตารางที่ 2). โดย การตอบสนองของ CSMCRI-JC-2 เป็นคนยากจนทั้งในหลอดทดลองและในชิ้นส่วนร่างกาย. ร้อยละของการเหนี่ยวนำของตายิงใน CSMCRI-JC2 แตกต่างกัน 5.17-59.93% (ตารางที่ 1) และเหนี่ยวนำให้เกิดจำนวนตายิงต่อชิ้นต่างจาก3.01-5.98 ที่ความเข้มข้น TDZ ทดสอบ (ตารางที่ 2). 3.5. ยิงงอกและการยืดตัวจากการถ่ายเหนี่ยวนำให้เกิดตายิงเหนี่ยวนำให้แพร่กระจายออกไปในวันที่10 ม Kn 4.5 M BAP และ 5.5 ล้าน NAA เสริมกลาง (รูป. 1E). บุคคล (0.3 -0.5 เซนติเมตร) หน่อถูกแยกออกจากกอหน่อแพร่กระจายและการถ่ายโอนไปยังยืดขนาดกลางที่มีความเข้มข้นแตกต่างกันและการรวมกันของหน่วยงานกำกับดูแลการเติบโตของพืช (PGRs) เช่น BAP, IAA, NAA และ IBA (ตารางที่ 3) จากความแตกต่างที่มีนัยสำคัญในการยืดตัวลาดเทพบที่ระดับความเข้มข้นแตกต่างกันและการรวมกันของ PGRs และยีน การรวมกันของ BAP และ IAA ถูกพบว่ามียีนที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน การยืดที่ดีที่สุด (3.01-3.61 ซม.) พบว่าในสื่อที่มี 2.25 M BAP และ 8.5 M IAA (รูป. 1F) จำนวนของการยืดตัวอยู่ในช่วง 1.91-3.61 ซม. ในสื่อที่มีการรวมกันของ BAP และ IAA การยืดตัวถูกยับยั้งในสื่อที่มี BAP และ IBA ปริมาณของการยืดตัวอยู่ในช่วง 2.01-2.31 เซนติเมตรbudsmedia ที่มีการรวมกันของ BAP และ IBA และ 4.5 M BAP 7.5 M IBA ให้การยืดตัวที่ดีที่สุด (2.11-2.31 ซม.) การรวมกันของ BAP และ NAA การส่งเสริมการลงทุนจำนวนเงินต่ำสุดของการยืดตัวด้วยการยืดตัวตั้งแต่1.01-1.81 ซม. การยืดที่ดีที่สุดพบว่าใน CSMCRI-JC-2 จีโนไทป์ (1.01-3.61 ซม.) ตามด้วย CSMCRI-JC-2 (1.01-3.45 ซม.) จำนวนเงินที่ต่ำสุดของการยืดตัวพบว่าใน CSMCRI-JC-3 จีโนไทป์ (1.11-3.01 ซม.) (ตารางที่ 3). 3.6 รากและเคยชินกับสภาพร้อยละของการขจัดความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับความเข้มข้นและการรวมกันของ auxins ใช้ IAA และ NAA ขจัดเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของ IBA และรวมของ IAA และ NAA ต่อไปเพิ่มขึ้นร้อยละของการขจัด (ตารางที่ 4) รากที่ดีที่สุด(37.06%) เป็น ได้แก่ ไอบีเอตั้งข้อสังเกตกับความแรงครึ่งสูตร MS เสริมด้วย 5 M IBA 5.7 M IAA 11 M NAA หลังจาก 4 สัปดาห์ที่ผ่านมาของการบ่มของหน่อเก็บเกี่ยว (รูป. 1G) ไม่มีความแตกต่างที่มีนัยสำคัญลาดเทพบในอัตราร้อยละของรากหมู่ยีนที่ ต่อไปนี้การถ่ายโอนไปยังรากพืชถุงพลาสติกมากกว่า 90% ของพืชที่รอดชีวิตมาได้ ไม่มีความผิดปกติของการมองเห็นลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่พบในพืชอาศัย (รูป. 1H). 4 คำอธิบายเพียงพอไฟ EF และวิธีการเลียนแบบสำหรับการฟื้นฟูโรงงานยีนยอดของเจพืชดำได้รับการพัฒนา วิธีการฟื้นฟูการจ้างงานโดยตรงของหน่อจากในหลอดทดลองและในร่างกาย cotyledonary ก้านใบชิ้นส่วนการก่อตัวของแคลลัสที่ใช้MS แทรกแซงโดยไม่ต้องมีTDZ ความเข้มข้นของ TThe TDZ ในกลางปฐมนิเทศแหล่งที่มาของชิ้นส่วนและจีโนไทป์นัยสำคัญอย่างมีนัยในชั้น uenced การตอบสนองต่อการฟื้นฟู Huetteman และ Preece (1993) รายงานว่า TDZ เป็นไซโตไคนิที่มีศักยภาพในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืชยืนต้น ในการศึกษานี้การตอบสนองร้อยละของการขึ้นรูปชิ้นตายิงเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของ TDZ ข้อสังเกตที่คล้ายกันได้รับรายงานในสายพันธุ์ Alstromeria (หลิน et al, 1997.) มะเขือmelongena, Hagenia abyssinica เจดำ (มาร์และเรดดี้ 2010 (Magioli et al, 1998.) (Feyissa et al, 2005.) มาร์ต 2010a, B, 2011a b) ผลกระทบทางพันธุกรรมในการฟื้นฟูการยิงและการยืดตัวได้รับการอธิบายในหลายชนิดและอาจจะเป็นอัลเนื่องจากความแตกต่างในระดับของภายนอก. ควบคุมการเจริญเติบโตโดยเฉพาะอย่างยิ่ง cytokinins ในช่วงระยะเวลาการเหนี่ยวนำแม้ว่ากลไกที่แม่นยำยังไม่ชัดเจน (Pellegrineschi, 1997; Schween และ Schwenkel, 2003) เฮนรีเอตอัล (1994) รายงานว่าความแตกต่างทางพันธุกรรมที่เกี่ยวกับผล embryogenesis และการฟื้นฟูจากความแตกต่างทางพันธุกรรมเชิงปริมาณหรือคุณภาพ ผลการยับยั้งของความเข้มข้นสูงของ TDZ ในการยืดตัวยิงได้รับรายงานก่อนหน้านี้ (Preece และ Imel 1991; ใน Feyissa อัล, 2005. รัค et al, 2006;. มาร์และเรดดี้, 2010. มาร์, et al, 2010a, B , 2011a b) และผลของเราอยู่ในข้อตกลงกับ ndings สายดังกล่าวข้างต้น ต่อไปนี้การถ่ายโอนของหน่อแพร่กระจายออกไปยังสื่อการยืดตัวที่ยืดตัวของยอดบุคคลที่ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นและการรวมกันของ PGRs ในสื่อ ยืดสูงสุดที่ได้รับโดยใช้การรวมกันของ BAP และ IAA เมื่อเทียบกับ BAP และ IBA และ BAP และ NAA. ผลมีความสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้า (คริสและ Rajam 1996; Venkataiah et al, 2003;. มาร์และเรดดี้, 2010; Kumar et al., 2010a) การยืดตัวลดลงในระดับปานกลางที่มี BAP และ IBA ซึ่งอาจจะเกิดจากการแพร่กระจายของตาซอกใบ สังเกตที่คล้ายกันได้รับการรายงานใน triplinerve ยา (มาร์ติน, 2003) ยืดตัวต่ำสังเกตเห็นในสื่อเป็นส่วนหนึ่งของเราที่มี BAP และ NAA อาจจะเป็นเพราะมากมายcallusing ที่ยอดธุ์ (Koroch, et ​​al., 2002; Kumar et al, 2008, 2010a. มาร์ 2009; มาร์และเรดดี้ 2010) ร้อยละของรากเป็นสัดส่วนโดยตรงกับความเข้มข้นของ IBA และร้อยละที่สูงขึ้นพบว่าในการรวมกันของ auxins เมื่อเทียบกับไอบีเอคนเดียว ข้อสังเกตที่คล้ายกันได้รับการปฏิบัติใน Simmondsia chinensis (ซิงห์, et al, 2008;. มาร์ 2009; มาร์และเรดดี้ 2010; et al, มาร์, 2010a.) และมันก็เป็นที่ยอมรับว่าauxins ฐานฮอร์โมนที่มีศักยภาพสำหรับการขจัด (Vuylasteker et al, , 1998; Nandagopal และ Ranjitha กุมารี, 2007) เคยชินกับสภาพของหน่อหยั่งรากก็ประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดายและกว่า 90% ของพืชที่มีการถ่ายโอนประสบความสำเร็จในถุงพลาสติกภายใต้เงื่อนไขเรือนกระจก. มีและท้ายคำสำคัญ: cotyledonary ก้านใบสบู่ดำดำฟื้นฟูThidiazuron Thidiazuron (TDZ) การฟื้นฟูโรงงานชักนำจาก cotyledonary ก้านใบชิ้นส่วนของ ยีนยอดของสบู่ดำ: โรงงานไบโอดีเซลผู้สมัคร