There are two types of light scatte

There are two types of light scattering measurements: static light scattering (SLS) and dynamic light scattering (DLS). The SLS method is used to estimate the molecular weight (MW) of particles by measuring the time-averaged intensity of light scattered by the particles, whereas the DLS method is used to estimate the diffusion coefficient of particles by observing the time-correlation of scattered light intensity. These techniques have recently been applied to the investigation of the aggregation, denaturation and folding, and complex formation of proteins in solution. However, the accuracy of protein size measurement by light scattering is poorly understood. In the present study, we carried out the size measurements of five globular proteins by SLS and DLS at a detection angle of 90。 and compared these data to measurements made by size exclusion chromatography (SEC). The difference (%) between the MW estimated from each method and the MW calculated from the amino acid sequence (namely the calibration residual error) was regarded as an index of measurement accuracy. The averaged calibration residual errors were 5.2 and 4.7 for SEC and SLS measurements, respectively. For the DLS measurements, the extrapolation of the apparent hydrodynamic radii to a protein concentration of zero may effectively eliminate the interparticle and hydrodynamic interactions and significantly reduced the averaged calibration residual error to 4.8%. Our results suggested that the size of globular proteins can be estimated using light scattering measurements with an accuracy equivalent to that of SEC.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีอยู่สองชนิดของการวัดแสง scattering: คงแสง scattering (SLS) และแบบไดนามิกแสง scattering (DLS) ใช้วิธี SLS เพื่อประเมินน้ำหนักโมเลกุล (MW) ของอนุภาค โดยการวัดเวลา averaged ความเข้มของแสงที่กระจัดกระจาย โดยอนุภาค ในขณะที่วิธี DLS จะใช้การประมาณค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ของอนุภาค โดยการสังเกตเวลาความสัมพันธ์ของความเข้มแสงที่กระจาย เทคนิคเหล่านี้ได้เมื่อเร็ว ๆ นี้ถูกประยุกต์ใช้กับการสอบสวนรวม denaturation และพับ และซับซ้อนการก่อตัวของโปรตีนในโซลูชัน อย่างไรก็ตาม ความถูกต้องของการวัดขนาดของโปรตีนโดย scattering แสงคืองานเข้าใจ ในการศึกษาปัจจุบัน เราทำการวัดขนาดของโปรตีน globular ห้า SLS และ DLS ที่มุมตรวจจับของ 90。 และเปรียบเทียบข้อมูลเหล่านี้กับการวัดโดยขนาดแยก chromatography (วินาที) ผลต่าง (%) ระหว่าง MW ประมาณจากแต่ละวิธีและ MW ที่คำนวณจากลำดับกรดอะมิโน (คือเทียบเหลือข้อผิดพลาด) ที่ถือเป็นดัชนีวัดความถูกต้องแม่นยำ ข้อผิดพลาดที่เหลือเทียบเฉลี่ยได้ 5.2 และ 4.7 สำหรับการประเมิน SEC และ SLS ตามลำดับ สำหรับการประเมิน DLS extrapolation ของรัศมี hydrodynamic ชัดเจนให้โปรตีนเข้มข้นเป็นศูนย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพอาจกำจัดโต้ interparticle และ hydrodynamic และลดข้อผิดพลาดที่เหลือเทียบเฉลี่ย 4.8% ผลของเราแนะนำว่า ขนาดของโปรตีน globular ความใช้วัดแสง scattering แม่นยำเทียบเท่ากับวินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสองประเภทของการวัดการกระเจิงของแสงคือกระเจิงแสงคงที่ (SLS) และกระเจิงแสงแบบไดนามิก (DLS) วิธี SLS จะใช้ในการประเมินน้ำหนักโมเลกุล (MW) ของอนุภาคโดยการวัดความเข้มของเวลาเฉลี่ยของแสงกระจายจากอนุภาคในขณะที่วิธีการ DLS ถูกนำมาใช้ในการประมาณค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ของอนุภาคโดยการสังเกตเวลาความสัมพันธ์ของกระจัดกระจาย ความเข้มของแสง เทคนิคเหล่านี้เพิ่งได้รับนำไปใช้กับการตรวจสอบข้อเท็จจริงของการรวมสูญเสียสภาพธรรมชาติและการพับและการก่อตัวของโปรตีนที่ซับซ้อนในการแก้ปัญหา แต่ความถูกต้องของการวัดขนาดโปรตีนโดยกระเจิงแสงคือความเข้าใจ ในการศึกษาปัจจุบันเราดำเนินการวัดขนาดของห้าโปรตีนกลมโดย SLS และ DLS ที่มุมการตรวจสอบของ 90 และเมื่อเทียบกับข้อมูลเหล่านี้จะทำโดยการวัดขนาดการยกเว้นโค (ก.ล.ต. ) ความแตกต่าง (%) ระหว่างเมกะวัตต์ที่ประมาณจากแต่ละวิธีและ MW คำนวณจากลำดับกรดอะมิโน (คือการสอบเทียบความผิดพลาดตกค้าง) ได้รับการยกย่องเป็นดัชนีของความถูกต้องวัด ข้อผิดพลาดการสอบเทียบค่าเฉลี่ยที่เหลือเป็น 5.2 และ 4.7 สำหรับ ก.ล.ต. และ SLS วัดตามลำดับ สำหรับการวัด DLS, การคาดการณ์ของรัศมีอุทกพลศาสตร์ชัดเจนกับความเข้มข้นของโปรตีนของศูนย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพอาจขจัด interparticle และอุทกพลศาสตร์และการมีปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญลดลงการสอบเทียบค่าเฉลี่ยความผิดพลาดที่เหลือ 4.8% ผลของเราแสดงให้เห็นว่าขนาดของโปรตีนกลมสามารถประมาณโดยใช้การวัดการกระเจิงของแสงที่มีความถูกต้องเทียบเท่ากับที่คณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสองประเภทของการกระจายแสงการวัดแสงการกระเจิง ( SLS ) แบบคงที่และแบบไดนามิก การกระจายแสง ( dls ) SLS จะใช้วิธีคำนวณน้ำหนักโมเลกุล ( MW ) ของอนุภาค โดยวัดจากความเข้มของแสงที่กระจัดกระจายโดยอนุภาคส่วน dls ใช้วิธีประมาณค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ของอนุภาคโดยความสัมพันธ์เวลาสังเกตการกระจายความเข้มแสง เทคนิคเหล่านี้ได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้ใช้กับการสอบสวนของการเกาะกลุ่ม ( และพับและเชิงซ้อนของโปรตีนในสารละลาย และความแม่นยำของการวัดขนาดของโปรตีนโดยการกระเจิงแสงจะไม่ค่อยเข้าใจ .ในการศึกษาครั้งนี้เราทำขนาดการวัดห้าทรงกลมและโปรตีนโดย SLS dls ที่ตรวจจับมุม 90 และเปรียบเทียบข้อมูลเหล่านี้จะทำโดยการวัดขนาดยกเว้นโครม ( วินาที )ความแตกต่างระหว่าง MW ( % ) คำนวณได้จากแต่ละวิธี และยัง คำนวณจากลำดับกรดอะมิโน ( คือค่าความผิดพลาดตกค้าง ) ก็ถือได้ว่าเป็นดัชนีของความถูกต้องของการวัด จากการตกค้างของข้อผิดพลาด 5.2 และ 4.7 สำหรับการวัดและ SLS ตามลำดับ สำหรับ dls การวัดส่วนทำไมปรากฏรัศมีเป็นดัชนีความเข้มข้นของสารละลายโปรตีนศูนย์อาจได้อย่างมีประสิทธิภาพขจัด interparticle และการโต้ตอบและการปรับดัชนีลดลงเฉลี่ยเหลือข้อผิดพลาด 4.8 % ผลของเราชี้ให้เห็นว่าขนาดของโปรตีนทรงกลม สามารถประเมินโดยใช้การกระจายแสงการวัดที่มีความถูกต้องเทียบเท่ากับที่ของวินาที