Effectiveness of Corexit 9500A for

Effectiveness of Corexit 9500A for dispersing Louisiana crude oil was evaluated in salt water solutions containing natural materials in relation to salinity and dispersant-to-oil ratio (DOR). Experimental results showed that both salinity and DOR had significant effects on dispersion of Louisiana crude oil in the presence of different natural materials. The natural materials added to the salt water solutions included sea sand (South Beach, Miami, Florida), red mangrove leaves (Rhizophora mangle), seaweed (Sargassum natans), and sea grass (Halodule wrightii). Dispersant effectiveness (amount of oil dispersed into the water) was reduced significantly with increasing salinity with the minimum effectiveness observed in the salinity range between 30 and 50 ppt in all aqueous samples containing natural materials. When significant amounts of floating oil were present, the partially submerged natural materials enhanced the transfer of oil into the water column, which improved the dispersion effectiveness. However, dispersant effectiveness was significantly reduced when the amount of floating oil was relatively small and could not be released back to the water column. Surface tension may not be an adequate parameter for monitoring the effectiveness of dispersants in salt water environment. When distilled water was used (i.e., zero salinity), surface tension was significantly reduced with increasing dispersant concentration. However, there was no clear trend in the surface tension of the salt water solutions (17–51 ppt) containing crude oil and natural materials with increasing dispersant concentration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประเมินประสิทธิภาพของ Corexit 9500A สำหรับสลายน้ำมันดิบหลุยเซียน่าในการแก้ไขปัญหาน้ำเค็มที่ประกอบด้วยวัสดุธรรมชาติเกี่ยวกับเค็มและอัตราส่วนน้ำมัน dispersant (ฎ) ผลการทดลองพบว่า ทั้งเค็มและฎมีผลกระจายตัวของน้ำมันดิบหลุยเซียน่าในต่อหน้าของธรรมชาติที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ วัสดุธรรมชาติเพิ่มน้ำเกลือโซลูชั่นรวมทะเลทราย (ใต้บีช ไมอามี ฟลอริดา), ป่าแดงใบไม้ (mangle โกงกางใบ), สาหร่าย (Sargassum natans), และหญ้าทะเล (Halodule wrightii) Dispersant ประสิทธิผล (จำนวนน้ำมันกระจายในน้ำ) มีน้อยมากกับการเพิ่มประสิทธิภาพต่ำสุดในช่วงระหว่าง 30 และ 50 ppt ในตัวอย่างทั้งหมดที่ประกอบด้วยวัสดุธรรมชาติอควีเค็มเค็ม เมื่อสำคัญจำนวนน้ำมันลอยได้อยู่ วัสดุธรรมชาติบางส่วนน้ำท่วมเพิ่มโอนน้ำมันลงในคอลัมน์น้ำ การปรับปรุงประสิทธิภาพการกระจายตัว อย่างไรก็ตาม dispersant ประสิทธิภาพเป็นอย่างมากลดลงเมื่อจำนวนน้ำมันลอยตัวค่อนข้างเล็ก และไม่ได้นำออกใช้ไปคอลัมน์น้ำ แรงตึงผิวอาจจะมีพารามิเตอร์เพียงพอสำหรับการตรวจสอบประสิทธิภาพของ dispersants ในน้ำเกลือ เมื่อใช้น้ำกลั่น (เช่น ศูนย์เค็ม), แรงตึงผิวถูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ด้วยเพิ่มความเข้มข้น dispersant อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มไม่ชัดเจนในแรงตึงผิวในน้ำเกลือโซลูชั่น (ppt 17-51) ประกอบด้วยน้ำมันดิบและเพิ่มความเข้มข้น dispersant วัสดุธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสิทธิผลของ Corexit 9500A สำหรับการกระจายน้ำมันดิบลุยเซียนาถูกประเมินในการแก้ปัญหาน้ำทะเลที่มีวัสดุธรรมชาติในความสัมพันธ์กับความเค็มและสารให้น้ำมันอัตราส่วน (DOR) ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าทั้งความเค็มและ DOR มีผลอย่างมีนัยสำคัญในการกระจายตัวของหลุยเซียน้ำมันดิบในการปรากฏตัวของวัสดุธรรมชาติที่แตกต่างกัน วัสดุธรรมชาติที่เพิ่มให้กับการแก้ปัญหาน้ำทะเลรวมทรายทะเล (เซาท์บีช, ไมอามี่, ฟลอริด้า), ใบป่าชายเลนสีแดง (โกงกางฉีก), สาหร่าย (Sargassum natans) และหญ้าทะเล (Halodule wrightii) ประสิทธิภาพสารเคมีขจัดคราบ (ปริมาณของน้ำมันแยกย้ายกันลงไปในน้ำ) ก็ลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มความเค็มที่มีประสิทธิภาพต่ำสุดที่สังเกตได้ในช่วงความเค็มระหว่างวันที่ 30 และ 50 ส่วนในพันในตัวอย่างน้ำทั้งหมดที่มีวัสดุธรรมชาติ เมื่อจำนวนเงินที่สำคัญของน้ำมันที่ลอยอยู่ในปัจจุบันที่จมอยู่ใต้น้ำบางส่วนวัสดุธรรมชาติที่เพิ่มขึ้นการถ่ายโอนน้ำมันลงในคอลัมน์น้ำซึ่งการปรับปรุงประสิทธิภาพการกระจายตัว อย่างไรก็ตามประสิทธิภาพสารเคมีขจัดคราบก็ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อปริมาณของน้ำมันที่ลอยอยู่ค่อนข้างเล็กและไม่สามารถได้รับการปล่อยตัวกลับไปน้ำคอลัมน์ ความตึงผิวอาจจะไม่เพียงพอพารามิเตอร์สำหรับการตรวจสอบประสิทธิภาพของสารช่วยกระจายตัวในสภาพแวดล้อมน้ำเกลือ เมื่อน้ำกลั่นที่ใช้ (เช่นศูนย์ความเค็ม) แรงตึงผิวก็ลดลงอย่างมีนัยสำคัญที่มีความเข้มข้นสารที่เพิ่มขึ้น แต่ไม่พบว่ามีแนวโน้มที่ชัดเจนในแรงตึงผิวของโซลูชั่นน้ำเกลือ (17-51 พีพีที) ที่มีน้ำมันดิบและวัสดุธรรมชาติที่มีความเข้มข้นสารที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิผลของ corexit 9500a เพื่อกระจายของน้ำมันดิบถูกประเมินในเกลือน้ำสารละลายที่ประกอบด้วยวัสดุธรรมชาติในความสัมพันธ์กับความเค็มและขจัดคราบน้ำมันอัตราส่วน ( ดอร์ ) ผลการทดลองพบว่าทั้งเค็มและ ดอร์มีอิทธิพลต่อการแพร่กระจายของน้ำมันดิบในการแสดงตนของวัสดุธรรมชาติที่แตกต่างกันวัสดุธรรมชาติเพิ่มน้ำเกลือโซลูชั่นรวมทะเลทราย ( South Beach , ไมอามี ฟลอริดา ) ป่าชายเลน ( ใบสีแดง ) mangle ) สาหร่าย ( ซาร์กัซซัม natans ) และทะเลหญ้า ( halodule wrightii )ประสิทธิผล ( ขจัดคราบน้ำมันที่กระจายตัวในน้ำ ) ก็ลดลงอย่างมากด้วยการเพิ่มความเค็มด้วยขั้นต่ำประสิทธิผลที่พบในช่วงระหว่าง 30 และ 50 ppt ความเค็มในน้ำตัวอย่างที่ประกอบด้วยวัสดุธรรมชาติ เมื่อพบปริมาณของน้ำมันที่ลอยอยู่ ณปัจจุบันบางส่วนจมวัสดุธรรมชาติเพิ่มการถ่ายโอนน้ำมันลงในน้ำ ซึ่งการเพิ่มประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพสารอย่างมีนัยสำคัญลดลงเมื่อปริมาณของน้ำมันที่ลอยอยู่ที่ค่อนข้างเล็กและไม่อาจจะปล่อยกลับสู่น้ำคอลัมน์ความตึงผิวอาจจะไม่เพียงพอสำหรับการตรวจสอบประสิทธิภาพของตัวแปรสภาพแวดล้อมสารช่วยกระจายตัวในน้ำเกลือ เมื่อน้ำที่ใช้ ( เช่น ศูนย์ความเค็ม ) คือ ลดแรงตึงผิวสารเพิ่มความเข้มข้น อย่างไรก็ตามไม่มีแนวโน้มที่ชัดเจนในแรงตึงผิวของน้ำเกลือโซลูชั่น ( 17 – 51 ppt ) ผสมน้ำมันดิบและวัสดุธรรมชาติ พร้อมช่วยเพิ่มสมาธิ