Alexander was very happy to move to

Alexander was very happy to move to boston and continue the work he had started in britain. He became so successful that he soon opened his own school called ‘The School of Vocal Physiology’. However , he was so busy there that he did not have the time to work on his inventions.

Then, two years later, he agreed to give private lessons to a young boy whose family allowed him to use their basement as a workshop. This gave Alexander the opportunity to resume his experiments with sound transmitters. He used to spend all his free time, and most of his money, on his inventions. At that time he had another student who greatly influenced his life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อเล็กซานเดอร์มีความสุขมากที่จะย้ายไปบอสตัน และต่อไปการทำงานที่เขาได้เริ่มต้นในสหราชอาณาจักร เขาก็กลายเป็นว่า เขามาได้เปิดโรงเรียนของเขาเองที่เรียกว่า ' การเรียนของ Vocal สรีรวิทยา ' ประสบความสำเร็จ อย่างไรก็ตาม เขาเป็นดังนั้นว่างมีที่เขาไม่มีเวลาทำงานจากสิ่งประดิษฐ์ของเขาแล้ว สองปีต่อมา เขาตกลงที่จะให้เรียนกับเด็กผู้ชายที่มีครอบครัวอนุญาตให้เขาใช้ห้องใต้ดินของพวกเขาซ่อม นี้ให้อเล็กซานเดอร์โอกาสที่จะทำการทดลองของเขาต่อ ด้วยการส่งสัญญาณเสียง เขาใช้การใช้เวลาว่างของเขา และส่วนใหญ่ของเงินของเขา กับสิ่งประดิษฐ์ของเขา ในเวลานั้น เขามีนักศึกษาอีกคนที่ชีวิตของเขาที่ได้รับอิทธิพลอย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อเล็กซานเดมีความสุขมากที่จะย้ายไปบอสตันและดำเนินการต่องานที่เขาได้เริ่มต้นในสหราชอาณาจักร เขากลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จเพื่อให้เขาเร็ว ๆ นี้เปิดโรงเรียนของตัวเองที่เรียกว่า 'โรงเรียนแกนนำสรีรวิทยา' แต่เขาก็ยุ่งมากอยู่ที่นั่นเขาไม่ได้มีเวลาที่จะทำงานในสิ่งประดิษฐ์ของเขา. จากนั้นอีกสองปีต่อมาเขาได้ตกลงที่จะให้บทเรียนส่วนตัวถึงเด็กหนุ่มซึ่งครอบครัวของเขาได้รับอนุญาตให้ใช้ชั้นใต้ดินของพวกเขาเช่นการประชุมเชิงปฏิบัติการ เรื่องนี้ทำให้อเล็กซานเดโอกาสที่จะกลับมาทดลองของเขากับเครื่องส่งสัญญาณเสียง เขาใช้ในการใช้เวลาว่างของเขาทั้งหมดและส่วนใหญ่ของเงินของเขาเกี่ยวกับสิ่งประดิษฐ์ของเขา ในเวลานั้นเขามีนักเรียนที่มีอิทธิพลอย่างมากในชีวิตของเขาอีก