A generation later, the model had c

A generation later, the model had changed, I have already said to what extent the field of social sciences had, between 1930 and 1960, regrouped itself, at least in France, around the field of history. But what is even more important is that the basic referent was no longer method, but the object of study, man. The French university system has maintained the custom, which I believe to be unique, to refer to what is called elsewhere the social sciences as the sciences of man, or human sciences. The unity of the field concerned was thus transferred to the objects proposed for study as it is perceived in various scientific practices. The object was assumed to be held in common and became the potential focus of collective research projects. The model for interdisciplinary exchange was no longer methodological standardization; it became diffusion, either of concepts or of facts. The various scientific practices no longer needed to follow a single pattern; they could capitalize on a common holding from which each could borrow as he needed. This capitalization was carried ou in a kind of optimistic per spective insofar as the assumed unity of man created the hope, at least as an asymptote, of general reconciliation. This model seemed to be implicit in Febvre's well-known conception of zusammenhang. It set forth a sort of placid interdisciplinarity, of which it is not surprising to note historians were to be the chief beneficiaries, in terms of both intellectual vision as well as institutional dynamics. Moreover, history provided a wide experimental field for conceptual imports, while speaking in the least abstruse scientific terms. Fernand Braudel wrote courageously in his 1958 article, at a time when the prestige and accomplishment of history might have war ranted a more triumphant tone, that"history, perhaps the least structured of the social sciences, accepts lessons from all its neighbors and makes an effort to circulate them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่นหลัง แบบมีการเปลี่ยนแปลง ฉันได้ว่า ขอบเขตด้านสังคมศาสตร์ 1930 และ 1960, regrouped ตัวน้อยในฝรั่งเศส รอบด้านประวัติศาสตร์ แต่สิ่งสำคัญยิ่งคือ ว่า ใช้พื้นฐานไม่มีวิธี แต่วัตถุประสงค์ของการศึกษา คน ระบบมหาวิทยาลัยฝรั่งเศสได้รักษาเอง ซึ่งผมเชื่อว่าจะไม่ซ้ำกัน ถึงจะเรียกว่าอะไรอื่นสังคมวิทยาเป็นศาสตร์ของมนุษย์ หรือมนุษย์ศาสตร์ สามัคคีของฟิลด์ที่เกี่ยวข้องจึงได้ถูกถ่ายโอนไปยังวัตถุที่เสนอสำหรับการศึกษาคือการรับรู้ในปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์ต่าง ๆ วัตถุถือจัดกัน และกลายเป็น ความเป็นไปได้ของโครงการวิจัยรวม แบบจำลองสำหรับอาศัยแลกเปลี่ยนได้ไม่มาตรฐาน methodological มันกลายเป็นแพร่ อย่างใดอย่างหนึ่ง ของแนวคิด หรือข้อเท็จจริง ปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์ต่าง ๆ ที่ไม่จำเป็นต้องทำตามรูปแบบเดียว พวกเขาสามารถใช้ประโยชน์จากการถือทั่วไปที่ซึ่งแต่ละสามารถยืมเขาตาม มูลค่านี้ถูกจำหน่ายอูในแบบในเชิงบวกต่อ spective insofar ตามความสันนิษฐานของคนสร้างความหวัง น้อยเป็นการ asymptote กระทบยอดบัญชี รุ่นนี้ดูเหมือนจะ มีนัยในความคิดรู้จักของ Febvre ของ zusammenhang มาตั้งเรียงของพลาซิด interdisciplinarity ซึ่งไม่สามารถทำให้นักประวัติศาสตร์ได้เป็น ประธานรับผลประโยชน์ ในแง่ของทั้งทางปัญญาวิสัยทัศน์เป็นสถาบัน dynamics หมายเหตุ นอกจากนี้ ประวัติให้เขตทดลองกว้างสำหรับการนำเข้าแนวคิด ในขณะที่พูดในแง่วิทยาศาสตร์น้อย abstruse Fernand Braudel ปฏิญาณเขียนในบทความของเขา 1958 เมื่อเพรสทีจและความสำเร็จของประวัติศาสตร์อาจมีใน สงคราม ranted เสียงมากวารสาร ที่ "ประวัติ อาจจะน้อยที่สุดโครงสร้างของสังคมศาสตร์ ยอมรับบทเรียนจากเพื่อนบ้านทั้งหมดของ และทำให้ความพยายามที่จะไหลเวียนไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นต่อมารูปแบบที่มีการเปลี่ยนแปลงที่ผมได้กล่าวไว้แล้วว่าสิ่งที่ขอบเขตด้านการสังคมศาสตร์มีระหว่าง 1930 และ 1960 รั้งตัวเองอย่างน้อยในประเทศฝรั่งเศสรอบสนามของประวัติศาสตร์ แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือการที่อ้างอิงพื้นฐานไม่มีวิธีการอีกต่อไป แต่เป้าหมายของการศึกษาคน ระบบมหาวิทยาลัยของฝรั่งเศสยังคงกำหนดเองซึ่งผมเชื่อว่าจะไม่ซ้ำกันในการอ้างถึงสิ่งที่เรียกว่าที่อื่นสังคมศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์ของมนุษย์หรือมนุษย์ศาสตร์ ความสามัคคีของสนามที่เกี่ยวข้องจึงถูกย้ายไปยังวัตถุที่นำเสนอสำหรับการศึกษาในขณะที่มันเป็นที่รับรู้ในการปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์ต่างๆ วัตถุสันนิษฐานที่จะจัดขึ้นในการร่วมกันและกลายเป็นจุดสนใจที่มีศักยภาพของโครงการวิจัยร่วมกัน รูปแบบสำหรับการแลกเปลี่ยนสหวิทยาการไม่มีมาตรฐานวิธีการอีกต่อไป; มันก็กลายเป็นการแพร่กระจายอย่างใดอย่างหนึ่งของแนวความคิดหรือข้อเท็จจริง การปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์ต่างๆไม่จำเป็นที่จะปฏิบัติตามรูปแบบเดียว; พวกเขาจะได้ประโยชน์จากการถือหุ้นร่วมกันจากการที่แต่ละคนสามารถกู้ในขณะที่เขาจำเป็น โครงสร้างเงินทุนนี้ได้รับการดำเนินการอูในชนิดของการมองโลกในแง่ต่อ spective ตราบเท่าที่ความสามัคคีสันนิษฐานของชายคนหนึ่งที่สร้างความหวังอย่างน้อยเป็นสิ้นสุดการทั่วไปของการประนีประนอม รุ่นนี้ดูเหมือนจะเป็นนัยในความคิดที่รู้จักกันดีของ Febvre zusammenhang มันกำหนดไว้การเรียงลำดับของ interdisciplinarity สงบซึ่งไม่น่าแปลกใจที่จะต้องทราบประวัติศาสตร์กำลังจะได้รับผลประโยชน์หัวหน้าทั้งในแง่ของวิสัยทัศน์ทางปัญญาเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงของสถ​​าบัน นอกจากนี้ยังมีประวัติความเป็นมาให้แปลงทดลองกว้างสำหรับการนำเข้าคิดในขณะที่พูดในแง่วิทยาศาสตร์น้อยลึกซึ้ง Fernand Braudel เขียนกล้าหาญในปี 1958 บทความของเขาในช่วงเวลาที่ศักดิ์ศรีและความสำเร็จของประวัติศาสตร์อาจมีสงครามโวยวายโทนชัยชนะมากขึ้นว่า "ประวัติศาสตร์อาจจะเป็นอย่างน้อยที่มีโครงสร้างของวิทยาศาสตร์สังคมยอมรับบทเรียนจากเพื่อนบ้านทั้งหมดและทำให้ ความพยายามที่จะไหลเวียนพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่นต่อมา รูปแบบเปลี่ยนไป ฉันได้กล่าวว่าสิ่งที่ขอบเขตด้านสังคมศาสตร์ มี ระหว่าง 1930 และ 1960 รั้งตัวเอง อย่างน้อยก็ในฝรั่งเศส รอบสนาม ของประวัติศาสตร์ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือ อ้างอิงพื้นฐานไม่ใช่วิธีการ แต่เป้าหมายของการศึกษา เพื่อน ระบบมหาวิทยาลัยฝรั่งเศส ยังคงรักษาขนบธรรมเนียม ซึ่งผมเชื่อว่า จะเป็นเฉพาะหมายถึงสิ่งที่เรียกว่าที่อื่นทางสังคมศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์ของมนุษย์ หรือมนุษย์วิทยาศาสตร์ เอกภาพของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงโอนไปยังวัตถุที่เสนอเพื่อศึกษาเป็นที่รับรู้ในการปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์ต่าง ๆ วัตถุเป็นสำคัญ จัดขึ้นในทั่วไปและกลายเป็นเน้นศักยภาพของโครงการวิจัยร่วมกันรูปแบบการแลกเปลี่ยนแบบสหวิทยาการคือไม่ตรงมาตรฐาน มันก็กระจายเหมือนกันแนวความคิดหรือข้อเท็จจริง ทางวิทยาศาสตร์ต่าง ๆปฏิบัติไม่ต้องปฏิบัติตามรูปแบบเดียว พวกเขาสามารถพิมพ์บนทั่วไปถือซึ่งแต่ละสามารถยืมตามที่เขาต้องการบริษัทนี้ทำการหรือในชนิดของมองในแง่ดีต่อ spective ตราบเท่าที่คิดว่าความสามัคคีของมนุษย์สร้างความหวัง อย่างน้อยเป็นมูลฐานของการทั่วไป รุ่นนี้ดูเหมือนจะเป็นที่รู้จักกันดีใน febvre นัยความคิดของบริบทนี้ . มันมาตั้งเรียงสงบเงียบด้าน ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจที่จะทราบข่าวที่เป็นประโยชน์คะทั้งในแง่ของปัญญา วิสัยทัศน์ ตลอดจนกิจกรรมของสถาบัน นอกจากนี้ ประวัติศาสตร์ให้กว้างเข้าสนามทดลองสำหรับแนวคิดในขณะที่พูดในแง่วิทยาศาสตร์ก็ยากที่จะเข้าใจ . เฟอร์นานด์ โบรเดลเขียนอย่างกล้าหาญในบทความของเขา 1958 ครั้งเมื่อบารมีและความสำเร็จของประวัติศาสตร์ อาจมีสงคราม ranted เสียงชัยชนะมากกว่า ว่า " ประวัติศาสตร์บางทีก็มีโครงสร้างของสังคมศาสตร์ ยอมรับบทเรียนจากประเทศเพื่อนบ้านและทำให้ความพยายามที่จะทำให้พวกเขา