Jane Trogdon is head of the guidanc

Jane Trogdon is head of the guidance department at Harrison High School in Colorado Springs. Harrison has the reputation of being a “rough” school, a “gang” school. The reputation is not entirely deserved; it may have stuck because Harrison is where many of the city’s poorest teenager go to school. Harrison is where you will find an abundance at Harrison of fast foot workers. About 60 percent of the students come from low-income families. In a town with a relatively low minority population, only 40 percent of the students at Harrison are white…Jane Trogdon has worked at the school since the day it opened in 1967. Over the past three decades, Trogdon has observed tremendous changes in the student body. Harrison was always the school on the wrong side of the tracks, but the kids today seem poorer than ever. It used to be, even in many low-income families, that the father worked and the mother stayed home to raise the children. Now it seems that no one is home and that both parents work just to make ends meet, often holding down two or three jobs. Many of the kids at Harrison are on their own from an early age. Parents increasingly turn to the school for help, asking teachers to supply discipline and direction. The teachers do their best, despite a lot of disrespect from students and the occasional threat of violence. Trogdon worries about the number of kids at Harrison who leave school in the afternoon and go straight to work, mainly at fast food restaurants. She also worries about the number of hours they’re working.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจน Trogdon เป็นหัวหน้าภาควิชาแนะแนวที่โรงเรียนมัธยมแฮร์ริสันในโคโลราโดสปริงส์ แฮร์ริสันได้ชื่อเสียงของ โรงเรียน "หยาบ" โรงเรียน "แก๊ง" ไม่ได้ชื่อเสียงเป็นสำคัญทั้งหมด มันอาจมีติดอยู่ เพราะแฮร์ริสันเป็นที่มากของวัยรุ่นที่ยากจนที่สุดของเมืองไปโรงเรียน แฮร์ริสันเป็นที่หาความอุดมสมบูรณ์ที่แฮร์ริสันของเท้าอย่างรวดเร็ว ประมาณร้อยละ 60 ของนักเรียนที่มาจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำ ในเมืองที่มีประชากรส่วนน้อยค่อนข้างต่ำ เพียงร้อยละ 40 ของนักเรียนที่แฮร์ริสันเป็นสีขาว... เจน Trogdon ได้ทำงานที่โรงเรียนตั้งแต่วันที่เปิดในปี 1967 กว่าสามทศวรรษที่ผ่านมา Trogdon ได้ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในร่างกายนักเรียน แฮร์ริสันได้เสมอโรงเรียนบนด้านผิดของแทร็ค แต่เด็กวันนี้ดูเหมือนด้อยกว่าที่เคย มันใช้ได้ แม้ในครอบครัวที่มีรายได้ต่ำมาก ว่า พ่อทำงานและบ้านพักแม่ยกเด็ก ตอนนี้ดูเหมือนว่า ไม่มีใครอยู่ บ้าน และว่า ทั้งพ่อและแม่ทำงานเพียงเพื่อให้ชัก มักจะค้างงานสอง หรือสาม ของเด็กที่แฮร์ริสันเป็นด้วยตนเองตั้งแต่เริ่มแรก ผู้ปกครองมากขึ้นเปิดโรงเรียนสำหรับความช่วยเหลือ ขอให้ครูวินัยและทิศทาง ครูทำดีที่สุดของพวกเขา แม้ มีจำนวนมากของตุลาการจากนักเรียนและการคุกคามเป็นครั้งคราว Trogdon กังวลเกี่ยวกับจำนวนเด็กที่แฮร์ริสันที่ออกจากโรงเรียนในตอนบ่าย และไปตรงที่การทำงาน ส่วนใหญ่เป็นร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด นอกจากนี้เธอยังกังวลเกี่ยวกับจำนวนชั่วโมงที่พวกเขากำลังทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจน Trogdon เป็นหัวหน้าภาควิชาคำแนะนำที่โรงเรียนมัธยมแฮร์ริสันในโคโลราโดสปริงส์ แฮร์ริสันมีชื่อเสียงของการเป็นโรงเรียน "หยาบ" เป็น "แก๊ง" โรงเรียน ชื่อเสียงจะไม่สมควรได้รับทั้งหมด; มันอาจจะติดอยู่เพราะแฮร์ริสันเป็นที่ที่วัยรุ่นหลายคนที่ยากจนที่สุดของเมืองไปโรงเรียน แฮร์ริสันเป็นที่ที่คุณจะได้พบกับความอุดมสมบูรณ์ที่แฮร์ริสันของคนเดินเท้าได้อย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับร้อยละ 60 ของนักเรียนที่มาจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำ ในเมืองที่มีประชากรน้อยค่อนข้างต่ำเพียงร้อยละ 40 ของนักเรียนที่แฮร์ริสันเป็นสีขาว ... เจน Trogdon ได้ทำงานที่โรงเรียนตั้งแต่วันที่เปิดให้บริการในปี 1967 ที่ผ่านมาสามทศวรรษที่ผ่านมา Trogdon ได้ตั้งข้อสังเกตการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในนักเรียน ร่างกาย. แฮร์ริสันก็มักโรงเรียนในด้านผิดของแทร็ค แต่เด็กในวันนี้ดูเหมือนด้อยกว่าที่เคย จะใช้เป็นแม้ในหลายครอบครัวมีรายได้ต่ำว่าพ่อทำงานและแม่อยู่ที่บ้านจะยกเด็ก ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่มีใครอยู่ที่บ้านและที่ทั้งพ่อและแม่ทำงานเพียงเพื่อให้จบตรงที่มักจะค้างสองหรือสามงาน หลายของเด็กที่แฮร์ริสันเป็นตัวของตัวเองตั้งแต่อายุ พ่อแม่มากขึ้นหันไปโรงเรียนเพื่อขอความช่วยเหลือขอให้ครูผู้สอนที่จะจัดหาวินัยและทิศทาง ครูทำดีที่สุดของพวกเขาแม้จะมีจำนวนมากของการดูหมิ่นจากนักศึกษาและภัยคุกคามที่เป็นครั้งคราวของความรุนแรง Trogdon กังวลเกี่ยวกับจำนวนของเด็กที่แฮร์ริสันที่ออกจากโรงเรียนในช่วงบ่ายและตรงไปที่ทำงานส่วนใหญ่ที่ร้านอาหารอาหารอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้เธอยังกังวลเกี่ยวกับจำนวนชั่วโมงที่พวกเขากำลังทำงาน