The word electromagnetism is a comp

The word electromagnetism is a compound form of two Greek terms, ἤλεκτρον, ēlektron, "amber", and μαγνῆτις λίθος magnētis lithos, which means "magnesian stone", a type of iron ore. The science of electromagnetic phenomena is defined in terms of the electromagnetic force, sometimes called the Lorentz force, which includes both electricity and magnetism as elements of one phenomenon.

The electromagnetic force plays a major role in determining the internal properties of most objects encountered in daily life. Ordinary matter takes its form as a result of intermolecular forces between individual molecules in matter. Electrons are bound by electromagnetic wave mechanics into orbitals around atomic nuclei to form atoms, which are the building blocks of molecules. This governs the processes involved in chemistry, which arise from interactions between the electrons of neighboring atoms, which are in turn determined by the interaction between electromagnetic force and the momentum of the electrons.

There are numerous mathematical descriptions of the electromagnetic field. In classical electrodynamics, electric fields are described as electric potential and electric current in Ohm's law, magnetic fields are associated with electromagnetic induction and magnetism, and Maxwell's equations describe how electric and magnetic fields are generated and altered by each other and by charges and currents.

The theoretical implications of electromagnetism, in particular the establishment of the speed of light based on properties of the "medium" of propagation (permeability and permittivity), led to the development of special relativity by Albert Einstein in 1905.

Although electromagnetism is considered one of the four fundamental forces, at high energy the weak force and electromagnetism are unified. In the history of the universe, during the quark epoch, the electroweak force split into the electromagnetic and weak forces.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรงแม่เหล็กไฟฟ้าคำเป็นแบบผสมสองภาษากรีก ἤλεκτρον ēlektron "แอมเบอร์" และμαγνῆτιςλίθος magnētis lithos ซึ่งหมายความว่า "magnesian " หิน หินแร่เหล็กชนิดหนึ่ง วิทยาศาสตร์ของปรากฏการณ์ไฟฟ้าไว้ในรูปแบบของแรงแม่เหล็ก บางครั้งเรียกว่าแรงลอเรนซ์ ซึ่งรวมถึงไฟฟ้าและแม่เหล็กเป็นองค์ประกอบของปรากฏการณ์หนึ่งเล่นแรงแม่เหล็กไฟฟ้ามีบทบาทสำคัญในการกำหนดคุณสมบัติภายในของวัตถุที่พบในชีวิตประจำวัน เรื่องธรรมดาใช้รูปแบบจากกอง intermolecular ระหว่างโมเลกุลแต่ละตัวในเรื่อง อิเล็กตรอนถูกผูกไว้ โดยกลศาสตร์คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเป็น orbitals สถานแอลฟาอะตอมกับอะตอมแบบฟอร์ม การสร้างบล็อกของโมเลกุล ซึ่งควบคุมกระบวนการเกี่ยวข้องกับเคมี ซึ่งเกิดขึ้นจากการโต้ตอบระหว่างอิเล็กตรอนของอะตอมข้างเคียง ซึ่งจะถูกกำหนด โดยการโต้ตอบระหว่างแรงแม่เหล็กและโมเมนตัมของอิเล็กตรอนมีคำอธิบายทางคณิตศาสตร์จำนวนมากของฟิลด์แม่เหล็กไฟฟ้า ใน electrodynamics คลาสสิก เขตไฟฟ้าไว้เป็นไฟฟ้า และอาจเกิดกระแสไฟฟ้าในกฎของโอห์ม สนามแม่เหล็กเกี่ยวข้องกับการเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้าและแม่เหล็ก และของแมกซ์เวลล์ อธิบายวิธีไฟฟ้าและสนามแม่เหล็กที่สร้างขึ้น โดยแต่ละอื่น ๆ และค่าใช้จ่ายและกระแสการเปลี่ยนแปลงนัยทางทฤษฎีของแรงแม่เหล็กไฟฟ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการก่อตั้งความเร็วของแสงขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของ "สื่อ" ของการแพร่กระจาย (permeability และ permittivity), นำไปสู่การพัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ โดยอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ปีพ.ศ. 2448 สมัยแม้ว่าแรงแม่เหล็กไฟฟ้าถือเป็นหนึ่งกองกำลังพื้นฐานสี่ ที่พลังงานสูง แรงอ่อนแอและแรงแม่เหล็กไฟฟ้ารวมชื่อ ในประวัติศาสตร์ของจักรวาล ระหว่างยุค quark แรง electroweak แบ่งเป็นกองกำลังของแม่เหล็กไฟฟ้า และอ่อนแอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่เหล็กไฟฟ้าเป็นคำที่เป็นรูปแบบผสมสองคำกรีกἤλεκτρον, Elektron "สีเหลือง" และμαγνῆτιςλίθος Magnetis Lithos ซึ่งหมายความว่า "magnesian หิน" ประเภทของแร่เหล็ก วิทยาศาสตร์ของปรากฏการณ์แม่เหล็กไฟฟ้าที่กำหนดไว้ในแง่ของแรงแม่เหล็กไฟฟ้าบางครั้งเรียกว่าแรงลอเรนซึ่งรวมทั้งไฟฟ้าและแม่เหล็กเป็นองค์ประกอบหนึ่งปรากฏการณ์. แรงแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีบทบาทสำคัญในการกำหนดคุณสมบัติภายในของวัตถุที่พบในชีวิตประจำวัน ชีวิต. เรื่องสามัญจะใช้รูปแบบที่เป็นผลมาจากแรงระหว่างโมเลกุลระหว่างโมเลกุลของแต่ละบุคคลในเรื่อง อิเล็กตรอนจะผูกพันตามกลศาสตร์คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเข้าสู่วงโคจรรอบนิวเคลียสของอะตอมในรูปแบบอะตอมซึ่งเป็นหน่วยการสร้างของโมเลกุล นี้ควบคุมกระบวนการที่เกี่ยวข้องในทางเคมีที่เกิดขึ้นจากการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างอิเล็กตรอนของอะตอมที่อยู่ใกล้เคียงซึ่งเป็นในทางกลับกันกำหนดโดยการปฏิสัมพันธ์ระหว่างแรงแม่เหล็กไฟฟ้าและโมเมนตัมของอิเล็กตรอน. มีรายละเอียดทางคณิตศาสตร์จำนวนมากของสนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่มี ในไฟฟ้ากระแสคลาสสิกสนามไฟฟ้าจะมีการอธิบายเป็นศักย์ไฟฟ้าและกระแสไฟฟ้าในกฎของโอห์ม, สนามแม่เหล็กที่มีความเกี่ยวข้องกับการเหนี่ยวนำไฟฟ้าและแม่เหล็กและสมการของแมกซ์เวลอธิบายว่าสนามไฟฟ้าและสนามแม่เหล็กจะถูกสร้างและเปลี่ยนแปลงโดยแต่ละอื่น ๆ และค่าใช้จ่ายและกระแสความหมายของทฤษฎีแม่เหล็กไฟฟ้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดตั้งความเร็วของแสงขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของ "กลาง" ของการขยายพันธุ์ (การซึมผ่านและ permittivity) นำไปสู่การพัฒนาความสัมพันธ์พิเศษโดย Albert Einstein ในปี 1905 แม้ว่าแม่เหล็กไฟฟ้าถือเป็นหนึ่งใน สี่แรงพื้นฐานที่พลังงานสูงแรงแม่เหล็กไฟฟ้าที่อ่อนแอและเป็นปึกแผ่น ในประวัติศาสตร์ของจักรวาลในช่วงยุคควาร์กแรง electroweak แบ่งออกเป็นกองกำลังไฟฟ้าและอ่อนแอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่าแม่เหล็กเป็นสารประกอบรูปแบบของกรีกสองเงื่อนไข ἤλεκτρονē , lektron " แอมเบอร์ " และμαγνῆτιςλίθος Magn ēมอก. ไลทอสซึ่งหมายความว่า " magnesian หิน " , ประเภทของแร่เหล็ก วิทยาศาสตร์ของปรากฏการณ์แม่เหล็กไฟฟ้า ที่กำหนดไว้ในแง่ของพลังแม่เหล็กไฟฟ้า บางครั้งเรียกว่า Lorentz บังคับ ,ซึ่งมีทั้งไฟฟ้าและแม่เหล็กที่เป็นองค์ประกอบของปรากฏการณ์หนึ่ง

พลังแม่เหล็กไฟฟ้ามีบทบาทสำคัญในการกำหนดคุณสมบัติภายในของวัตถุส่วนใหญ่ที่พบในชีวิตประจําวัน เรื่องทั่วไปจะใช้เวลารูปแบบของผลของแรงดึงดูดระหว่างโมเลกุลของสารประกอบเชิงซ้อนในแต่ละเรื่องอิเล็กตรอนถูกผูกไว้โดยกลศาสตร์คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นวงโคจรรอบนิวเคลียสของอะตอมเป็นรูปปรมาณู ซึ่งเป็นหน่วยการสร้างโมเลกุล นี้ควบคุมกระบวนการที่เกี่ยวข้องในเคมีซึ่งเกิดขึ้นจากอันตรกิริยาระหว่างอิเล็กตรอนของอะตอมที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งจะกำหนดโดยปฏิสัมพันธ์ระหว่างพลังแม่เหล็กไฟฟ้า และโมเมนตัมของอิเล็กตรอน .

มีหลายคำอธิบายทางคณิตศาสตร์ของสนามแม่เหล็กไฟฟ้า . ในกระแสคลาสสิก , สนามไฟฟ้าเรียกว่าศักย์ไฟฟ้าและกระแสไฟฟ้าในกฎของโอห์ม สนามแม่เหล็กที่เกี่ยวข้องกับการเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้า และแม่เหล็กสมการของแมกซ์เวลล์อธิบายวิธีการและสนามไฟฟ้าและสนามแม่เหล็กที่ถูกสร้างขึ้นและเปลี่ยนแปลงโดยแต่ละอื่น ๆและค่าใช้จ่ายและกระแส

ความหมายเชิงทฤษฎีของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า โดยเฉพาะสถานประกอบการของความเร็วของแสงขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของ " สื่อ " ของการขยายพันธุ์ ( permeability และป้อน ) นำไปสู่การพัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษโดย Albert Einstein ในปี 1905 .

ถึงแม้ว่าคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจะถือเป็นหนึ่งใน สี่พื้นฐานบังคับ ที่ให้พลังงานสูง แรง อ่อนแอ และคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นปึกแผ่น ในประวัติศาสตร์ของจักรวาลระหว่างควาร์กยุค , ทฤษฎีอิเล็กโตรวีคบังคับแบ่งพลังแม่เหล็กไฟฟ้า และอ่อนแอ