Integrating academic and non academ

Integrating academic and non academic activities within
the university would effectively enhance e-learning systems
by building shared knowledge and automated system
workflows [5]. In this sense the proposed e-learning system
should act as a centralized environment for integrated and
collaborative work activities. These functionalities would be
better realized by adopting SOA in learning environments.
SOA can provide a better alternative to component based
architecture, as being loosely coupled and can be accessed
at any time or any place [7]. SOA also enhances integration
of applications among a distributed network and enables
reuse of e-learning components.
Research contributions in the field of SOA design and
specification did not tackle issues related to SOA in elearning
environments, such as design of architecture and
possible reusable architectural patterns. Instead issues of
interest covered code reusability & content management as
compared to traditional e-learning systems [7]. Based on the
importance of utilizing Web 2.0 technologies and techniques
in today’s modern e-learning systems, there is an increasing
need to specify e-learning architectural patterns built on SOA
and Web 2.0 concepts.
As a fact most e-learning systems now are still authorized
and managed through a centralized e-learning system as a
bundle of static courses and modules, without focusing on the
social aspect of the learning process. However learning is
basically more about people than just static content and
technologies. And this involves a shift from content based to a
collaborative and user centric forum with the use of Web 2.0
technologies enhanced with multi-media standards for
Internet [4]. On the other hand design, building and
evaluation of collaborative e-learning systems is such a
challenge, in contrast to traditional e-learning systems that do
not imply multiple user interactions. This challenge comes in
terms of guaranteeing concurrency, speed and optimization,
as well as integration among different system objects [3].
The importance of integration in e-learning systems is due to
diversity in stakeholders such as students, professors,
administrators, librarians, etc. with their varying needs

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บูรณาการวิชาการ และไม่วิชาการกิจกรรมภายในมหาวิทยาลัยจะเพิ่มระบบการศึกษาได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยการสร้างความรู้ร่วมกันและระบบอัตโนมัติลำดับ [5] ในการนำเสนอความรู้สึกนี้ควรทำหน้าที่เป็นสภาพแวดล้อมส่วนกลางสำหรับรวม และกิจกรรมที่ร่วมมือทำงาน ฟังก์ชันเหล่านี้จะดี จริง โดยการนำ SOA ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้SOA สามารถให้ทางเลือกดีกว่าใช้คอมโพเนนต์สถาปัตยกรรม เป็นการหลวม ๆ ควบคู่ และสามารถเข้าถึงเวลาหรือสถานที่ [7] SOA ช่วยเพิ่มการรวมโปรแกรมประยุกต์การกระจายและทำให้นำมาใช้ประกอบในการเรียนวิจัยผลงานในฟิลด์ของการออกแบบ SOA และข้อมูลจำเพาะไม่ได้แก้ไขปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ SOA ในบทสภาพแวดล้อมในการทำงาน เช่นการออกแบบสถาปัตยกรรม และได้ใช้สถาปัตยกรรมรูปแบบ แต่ ปัญหาของสนใจจัดการสามารถนำมาใช้และเนื้อหาที่ครอบคลุมรหัสเป็นเมื่อเทียบกับระบบการศึกษาแบบดั้งเดิม [7] ตามความสำคัญของการใช้เทคโนโลยีเว็บ 2.0 และเทคนิคในระบบการศึกษาสมัยใหม่วันนี้ มีการเพิ่มมากขึ้นต้องระบุการศึกษารูปแบบสถาปัตยกรรมบน SOAและแนวคิดของเว็บ 2.0เป็นความจริงระบบการศึกษาส่วนใหญ่ตอนนี้จะยังคงได้รับอนุญาตและจัดการระบบการศึกษาส่วนกลางเป็นการกำคงและโมดูล โดยเน้นการด้านสังคมของกระบวนการเรียนรู้ อย่างไรก็ตาม การเรียนรู้เป็นโดยทั่วไปมากกว่าเกี่ยวกับคนคงเพียงเนื้อหา และเทคโนโลยี และเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนจากการให้การทำงานร่วมกันและผู้ใช้เป็นศูนย์กลาง ด้วยการใช้เว็บ 2.0ด้วยมาตรฐานหลายสื่อเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ต [4] ใน การออกแบบ สร้าง และประเมินผลของระบบการศึกษาทำงานร่วมกันได้เช่นการความท้าทาย ตรงข้ามกับระบบการศึกษาแบบดั้งเดิมที่ทำไม่บ่งบอกถึงการโต้ตอบผู้ใช้หลาย ความท้าทายนี้มาในเงื่อนไขการรับประกันพร้อมกัน ความเร็ว และเพิ่ม ประสิทธิภาพเช่นเดียวกับการรวมระหว่างวัตถุต่าง ๆ ระบบ [3]ความสำคัญในระบบการศึกษามีกำหนดที่จะความหลากหลายในส่วนได้ส่วนเสียเช่นนักศึกษา อาจารย์ผู้ดูแล บรรณารักษ์ ฯลฯ กับความแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบูรณาการกิจกรรมทางวิชาการของนักวิชาการและที่ไม่ใช่ภายใน
มหาวิทยาลัยได้อย่างมีประสิทธิภาพจะเพิ่มระบบ e-learning
โดยการสร้างองค์ความรู้ร่วมกันและระบบอัตโนมัติ
เวิร์กโฟลว์ [5] ในแง่นี้ระบบ e-learning ที่นำเสนอ
ควรทำหน้าที่เป็นสภาพแวดล้อมที่ส่วนกลางสำหรับบูรณาการและ
กิจกรรมการทำงานร่วมกัน ฟังก์ชันเหล่านี้จะถูก
ตระหนักดีขึ้นโดยการนำ SOA ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้.
SOA สามารถให้เป็นทางเลือกที่ดีกว่าที่จะตามองค์ประกอบ
สถาปัตยกรรมที่ถูกคู่อย่างอิสระและสามารถเข้าถึง
ได้ตลอดเวลาหรือสถานที่ใด ๆ [7] SOA ยังช่วยเพิ่มการรวม
ของการใช้งานในหมู่เครือข่ายการกระจายและช่วยให้
นำมาใช้ใหม่ของส่วนประกอบ e-learning.
ผลงานวิจัยในด้านการออกแบบ SOA และ
สเปคไม่ได้จัดการกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ SOA ใน eLearning
สภาพแวดล้อมเช่นการออกแบบสถาปัตยกรรมและ
เป็นไปได้รูปแบบสถาปัตยกรรมที่นำมาใช้ใหม่ . แต่ประเด็นของ
ดอกเบี้ยปกคลุมรหัสสามารถนำมาใช้และการจัดการเนื้อหาเป็น
เมื่อเทียบกับระบบ e-learning แบบดั้งเดิม [7] ขึ้นอยู่กับความ
สำคัญของการใช้เทคโนโลยี Web 2.0 และเทคนิค
ในระบบ e-learning ที่ทันสมัยในปัจจุบันมีการเพิ่มขึ้น
จำเป็นต้องระบุ e-learning รูปแบบสถาปัตยกรรมที่สร้างขึ้นบน SOA
และ Web 2.0 แนวคิด.
ในฐานะที่เป็นความเป็นจริงมากที่สุดระบบ e-learning ในขณะนี้ยังคงมี ที่ได้รับอนุญาต
และมีการจัดการผ่านระบบ e-learning ส่วนกลางเป็น
มัดของหลักสูตรแบบคงที่และโมดูลโดยไม่ต้องมุ่งเน้นไปที่
ด้านสังคมของกระบวนการเรียนรู้ แต่การเรียนรู้เป็น
พื้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับคนมากกว่าเนื้อหาเพียงแบบคงที่และ
เทคโนโลยี และนี้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนจากเนื้อหาที่ใช้ในการที่
ฟอรั่มเป็นศูนย์กลางการทำงานร่วมกันและใช้งานที่มีการใช้ Web 2.0
เทคโนโลยีที่เพิ่มขึ้นด้วยมาตรฐานหลายสื่อสำหรับ
อินเทอร์เน็ต [4] ในที่อื่น ๆ การออกแบบมือการก่อสร้างและการ
ประเมินผลของระบบ e-learning การทำงานร่วมกันเป็นเช่น
ความท้าทายในทางตรงกันข้ามกับระบบ e-learning แบบดั้งเดิมที่ไม่
ได้หมายความถึงการปฏิสัมพันธ์ของผู้ใช้หลาย ๆ ความท้าทายนี้มาใน
แง่ของการรับประกันการเห็นพ้องด้วยความเร็วและเพิ่มประสิทธิภาพ
รวมทั้งการรวมหมู่วัตถุของระบบที่แตกต่างกัน [3].
ความสำคัญของการบูรณาการในระบบ e-learning เป็นเพราะ
ความหลากหลายในการมีส่วนได้เสียเช่นนักเรียนนักศึกษาอาจารย์
ผู้บริหารบรรณารักษ์ ฯลฯ ที่มีความต้องการที่แตกต่างกันของพวกเขา