Myricetin, quercetin-3-O-rutinoside

Myricetin, quercetin-3-O-rutinoside, naringenin, and 3,4-
dihydroxybenzoic, gallic and syringic acids have already been
reported in guava fruit (Flores et al., 2015; Kubola, Siriamornpun,
& Meeso, 2011). Furthermore, other phenolic compounds, mainly
flavonols, have been recently reported in guava fruit (Flores
et al., 2015; Kubola et al., 2011). To the best of our knowledge,
the present study is the first to report the presence of
2-hydroxybenzoic, 3-hydroxycinnamic, 4-hydroxyphenylacetic
and 3,4-dihydroxyphenylacetic acids in fresh guava fruit.
In FDG, eleven soluble phenolic compounds were identified.
With the exception of syringic acid, all phenolic compounds
observed in fresh guava fruit were identified in FDG in addition
to quercetin and benzoic acid. In ODG, thirteen soluble phenolic
compounds were identified; the same eleven phenolics identified
in FDG plus syringic and rosmarinic acids. Recently, Alves and
Perrone (2015) reported nine phenolic compounds in guava powder
obtained by oven drying under the same conditions employed
in the present study. With the exception of myricetin, quercetin
and benzoic, syringic and rosmarinic acids, all phenolic compounds
observed in ODG were identified by Alves and Perrone (2015).
However, these authors identified ferulic acid, although in low contents
(0.1 mg/100 g), which was investigated but not identified in
the present study (Table 2). The identification of a higher diversity
of phenolic compounds in guava powders than in the fresh fruit
may be explained by their relative concentration caused by water
loss in both dehydration processes.
Non-flavonoids, flavonoids and phenolics contents in fresh
guava fruit were 43.6 mg/100 g dwb, 9.5 mg/100 g dwb and
53.1 mg/100 g dwb, respectively. The last value was lower than
those reported by Kubola et al. (2011) (1080 mg of gallic acid
equivalent/100 g dwb) and Silva et al. (2014) (1723 mg of gallic
acid equivalent/100 g dwb). However, it is important to highlight
that the HPLC method employed in the present study is much more
specific than the Folin–Ciocalteu method used by those authors. In
addition, variations in cultivar, ripeness stage, soil, climate and
agricultural practices should be considered.
Oven and freeze drying of guava promoted losses of soluble
phenolics (Table 2), in accordance with literature data for fruits
and vegetables (de Torres et al., 2010; Guiné et al., 2015;
Gümüs
ay, Borazan, Ercal, & Demirkol, 2015; Wojdyło, Figiel, &
Oszmian´ ski, 2009; Wojdyło et al., 2014). Losses of phenolic compounds
during drying processes may be mainly attributed to
oxidative reactions. While during oven drying one might expect
both non-enzymatic and enzymatic oxidative reactions to take
place, during freeze drying enzymatic oxidation by polyphenol oxidase
and peroxidase is more likely to occur, due to the lower exposure
to oxygen (Gümüs
ay et al., 2015; Wojdyło et al., 2014) and to
cell structure injury caused by ice crystals formation (Sogi, Siddiq,
& Dolan, 2015). Consistently, freeze drying promoted a higher loss
in the contents of soluble phenolics (58% in comparison to the
fresh guava fruit) than oven drying (37%) (Table 2). This difference
may be explained by the formation of ice crystals within the tissue
matrix during freeze drying, leading to cell rupture and exposure of
phenolics to the aforementioned oxidative conditions (Sogi et al.,
2015). Oven drying of pumpkin also led to higher contents of phenolic
compounds than freeze drying (Aydin & Gocmen, 2015; Que
et al., 2008). However, Shih, Kuo, and Chiang (2009) observed that
oven and freeze drying led to similar contents of phenolics in yellow
sweet potatoes, and studies have showed that freeze drying of
grape skin, tomatoes, ginger and citrus fruits leads to higher contents
of phenolic compounds than oven drying (de Torres et al.,
2010; Gümüs
ay et al., 2015; Sun, Shen, Liu, & Ye, 2015). Therefore,
the choice between oven or freeze drying of a given fruit or vegetable
aiming at phenolic compounds stability is difficult to predict
based on data from other foods and needs to be supported by
experimental data

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Myricetin, quercetin-3-O-rutinoside, naringenin และ 3, 4 -dihydroxybenzoic กรด gallic และ syringic แล้วในผลไม้ฝรั่ง (ฟลอเรส et al., 2015 Kubola, Siriamornpunและ Meeso, 2011) นอกจากนี้ อื่น ๆ ม่อฮ่อม ส่วนใหญ่flavonols เพิ่งถูกรายงานในผลไม้ฝรั่ง (ฟลอเรสร้อยเอ็ด al., 2015 Kubola et al., 2011) กับความรู้ของเราการศึกษาปัจจุบันเป็นครั้งแรกในการรายงานของ2-hydroxybenzoic, 3 hydroxycinnamic, 4 hydroxyphenylaceticและ 3, 4 dihydroxyphenylacetic กรดในผลไม้สดฝรั่งใน FDG ม่อฮ่อมละลาย 11 ได้ระบุยกเว้นสารประกอบกรด ฟีนอทั้งหมด syringicในฝรั่งสดผลไม้ระบุใน FDG แห่งquercetin และกรด benzoic ใน ODG สิบสามลักษณะละลายฟีนอระบุสาร phenolics 11 เดียวกันระบุใน FDG บวก syringic และกรด rosmarinic ล่าสุด Alves และฝรั่งผงเก้าม่อฮ่อมรายงาน Perrone (2015)รับ โดยเตาอบแห้งภายใต้เงื่อนไขเดียวกันที่ทำงานในการศึกษาปัจจุบัน ยกเว้น myricetin, quercetinและ benzoic, syringic และ กรด rosmarinic ม่อฮ่อมทั้งหมดสังเกตใน ODG ด้วย Alves และ Perrone (2015)อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนเหล่านี้ระบุที่กรด ferulic แม้ในเนื้อหาต่ำ(0.1 มิลลิกรัม/100 กรัม), ซึ่งถูกสอบสวน แต่ไม่ได้ระบุไว้ในปัจจุบันศึกษา (ตารางที่ 2) รหัสของความหลากหลายสูงม่อฮ่อมผงฝรั่งกว่าในผลไม้สดอาจอธิบายความเข้มข้นของญาติที่เกิดจากน้ำการสูญเสียในกระบวนการคายน้ำทั้งสองเนื้อหาไม่ใช่ flavonoids, flavonoids และ phenolics สดฝรั่งผลไม้ถูก dwb 43.6 มิลลิกรัม/100 กรัม dwb 9.5 มิลลิกรัม/100 กรัม และdwb 53.1 มิลลิกรัม/100 กรัม ตามลำดับ ค่าสุดท้ายต่ำกว่าที่รายงานโดย Kubola et al. (2011) (1080 มก.กรด gallicเทียบ เท่า/100 g dwb) และ Silva et al. (2014) (1723 มิลลิกรัมของ gallicกรดเทียบ เท่า/100 g dwb) อย่างไรก็ตาม จะต้องเน้นว่าวิธี HPLC การจ้างงานในการศึกษาอยู่มากระบุเฉพาะเจาะจงมากกว่า Folin-Ciocalteu วิธีใช้ โดยผู้เขียนเหล่านั้น ในนอกจากนี้ ใน cultivar ขั้น ripeness ดิน อากาศ และควรพิจารณาวิธีปฏิบัติทางการเกษตรเตาอบ และตรึงให้แห้งขาดทุนฝรั่งส่งเสริมของละลายน้ำphenolics (ตาราง 2), ตามข้อมูลเอกสารประกอบการสำหรับผลไม้และผัก (เดอทอร์เรส et al., 2010 Guiné et al., 2015Gümüs ay, Borazan, Ercal, & Demirkol, 2015 Wojdyło, Figiel, &Oszmian´ สกี 2009 Wojdyło et al., 2014) ขาดทุนม่อฮ่อมในระหว่างกระบวนการตากแห้งอาจส่วนใหญ่เกิดจากปฏิกิริยา oxidative ในขณะที่ระหว่างเตาอบ แห้งหนึ่งอาจคาดหวังไม่ใช่เอนไซม์ในระบบ และเอนไซม์ในระบบ oxidative ปฏิกิริยาจะสถานที่ ในระหว่างการแช่แข็งแห้งเอนไซม์ในระบบออกซิเดชัน โดย polyphenol oxidaseและ peroxidase เป็นแนวโน้มที่จะเกิด ความเสี่ยงต่ำให้ออกซิเจน (Gümüs ay et al., 2015 Wojdyło et al., 2014) และบาดเจ็บในโครงสร้างเซลล์ที่เกิดจากการก่อผลึกน้ำแข็ง (Sogi ศิดดีกและ Dolan, 2015) อย่างสม่ำเสมอ การแช่แข็งแห้งส่งเสริมขาดทุนสูงในเนื้อหาของละลาย phenolics (58% เปรียบเทียบการผลไม้สดฝรั่ง) กว่าเตาอบแห้ง (37%) (ตารางที่ 2) ความแตกต่างนี้อาจอธิบายได้ โดยการก่อตัวของผลึกน้ำแข็งในเนื้อเยื่อตรึงเมตริกซ์ระหว่างการอบแห้ง การนำไปสู่การแตกเซลล์และการเปิดเผยphenolics เงื่อนไข oxidative ดังกล่าว (Sogi et al.,2015) ด้วยเตาอบให้แห้งฟักทองยังนำเนื้อหาที่สูงของฟีนอสารประกอบมากกว่าตรึงแห้ง (Aydin & Gocmen, 2015 Queร้อยเอ็ด al., 2008) สังเกตที่อย่างไรก็ตาม นายสือ Kuo และเชียงใหม่ (2009)เตาอบและอบแห้งแช่แข็งนำไปสู่เนื้อหาคล้ายของ phenolics สีเหลืองมันฝรั่งหวาน และศึกษาได้พบที่ตรึงให้แห้งผิวองุ่น มะเขือเทศ ขิง และผลไม้ที่นำไปสู่เนื้อหาที่สูงขึ้นม่อฮ่อมกว่าเตาอบแห้ง (เดอทอร์เรส et al.,2010 Al. et Gümüs ay, 2015 ดวงอาทิตย์ เซิน หลิว & เย 2015) ดังนั้นเลือกระหว่างเตาอบ หรือตรึงให้แห้งให้ผลไม้หรือผักมุ่งที่ความเสถียรม่อฮ่อมเป็นเรื่องยากที่จะทำนายตามข้อมูลจากอาหารอื่น ๆ และต้องได้รับการสนับสนุนโดยข้อมูลทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

myricetin, quercetin-3-O-rutinoside, naringenin และ 3,4-
Dihydroxybenzoic, ฝรั่งเศสและกรด syringic
ได้รับการรายงานในผลไม้ฝรั่ง(ฟลอเรส et al, 2015;. Kubola, Siriamornpun,
และ Meeso 2011) นอกจากนี้สารประกอบฟีนออื่น ๆ ส่วนใหญ่
flavonols ได้รับการรายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้ในผลไม้ฝรั่ง (ฟลอเรส
et al, 2015;.. Kubola et al, 2011)
ที่ดีที่สุดของความรู้ของเราการศึกษานี้เป็นครั้งแรกที่รายงานการปรากฏตัวของ
2 hydroxybenzoic 3 hydroxycinnamic 4 hydroxyphenylacetic
และกรด 3,4-dihydroxyphenylacetic ในผลไม้ฝรั่งสด.
ใน FDG เอ็ดสารประกอบฟีนอที่ละลายน้ำได้มีการระบุ .
ด้วยข้อยกเว้นของกรด syringic
ทั้งหมดสารประกอบฟีนอสังเกตในผลไม้ฝรั่งสดที่ถูกระบุในFDG
นอกเหนือไปquercetin และกรดเบนโซอิก ใน ODG
สิบสามฟีนอลที่ละลายน้ำได้สารที่ถูกระบุ; เดียวกันสิบเอ็ดฟีนอลระบุใน FDG บวกกรด syringic และ rosmarinic
เมื่อเร็ว ๆ นี้อัลเวสและ
Perrone (2015) รายงานเก้าสารประกอบฟีนอผงฝรั่งที่ได้รับจากเตาอบแห้งภายใต้เงื่อนไขเดียวกันที่ใช้ในการศึกษาในปัจจุบัน ด้วยข้อยกเว้นของ myricetin, quercetin และเบนโซอิก, syringic และกรด rosmarinic ทั้งหมดสารประกอบฟีนอลตั้งข้อสังเกตในODG โดยระบุว่าอัลเวสและ Perrone (2015). อย่างไรก็ตามผู้เขียนเหล่านี้ระบุกรด ferulic แต่ในเนื้อหาต่ำ(0.1 มก. / 100 กรัม) ซึ่งได้รับการตรวจสอบ แต่ไม่ได้ระบุไว้ในการศึกษาปัจจุบัน(ตารางที่ 2) บัตรประจำตัวของความหลากหลายที่สูงขึ้นของสารประกอบฟีนอลในผงฝรั่งกว่าในผลไม้สดอาจจะอธิบายได้ด้วยความเข้มข้นของญาติของพวกเขาที่เกิดจากน้ำสูญเสียทั้งในกระบวนการคายน้ำ. flavonoids-บุหรี่, flavonoids และเนื้อหาฟีนอลในผลไม้สดผลไม้ฝรั่งเป็น43.6 มก. / 100 กรัม DWB 9.5 มก. / 100 กรัม DWB และ53.1 มิลลิกรัม / 100 กรัม DWB ตามลำดับ ค่าสุดท้ายต่ำกว่าผู้ที่รายงานโดย Kubola et al, (2011) (1,080 มิลลิกรัมของฝรั่งเศสกรดเทียบเท่า/ 100 กรัม DWB) และซิลวา, et al (2014) (1,723 มิลลิกรัมของฝรั่งเศสเทียบเท่ากรด/ 100 กรัม DWB) แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นว่าวิธี HPLC ได้ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นมากขึ้นที่เฉพาะเจาะจงกว่าวิธีFolin-Ciocalteu ใช้โดยผู้เขียนเหล่านั้น ในนอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงในพันธุ์เวทีสุกดินสภาพภูมิอากาศและการปฏิบัติทางการเกษตรควรได้รับการพิจารณา. เตาอบและแช่แข็งอบแห้งของฝรั่งการส่งเสริมการสูญเสียที่ละลายน้ำได้ฟีนอล (ตารางที่ 2) ให้สอดคล้องกับข้อมูลวรรณกรรมสำหรับผลไม้และผัก(เดอร์เรสและอัล . 2010; guine et al, 2015;. Gumus เฮลโล, Borazan, Ercal และ Demirkol 2015; Wojdyło, Figiel และOszmian' สกี 2009; Wojdyło et al, 2014). การสูญเสียของสารฟีนอลในช่วงกระบวนการอบแห้งอาจจะมีสาเหตุหลักมาจากการเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชัน ขณะที่ระหว่างการอบแห้งเตาอบหนึ่งอาจคาดหวังปฏิกิริยาทั้งที่ไม่ใช่เอนไซม์และเอนไซม์ออกซิเดชันที่จะใช้สถานที่ในระหว่างการแช่แข็งแห้งเกิดออกซิเดชันของเอนไซม์โดยเอนไซม์โพลีฟีนและperoxidase มีโอกาสมากขึ้นที่จะเกิดขึ้นเนื่องจากการเปิดรับแสงที่ต่ำกว่าออกซิเจน(Gumus? Ay et al., 2015; Wojdyło et al, 2014) และ. ได้รับบาดเจ็บโครงสร้างของเซลล์ที่เกิดจากการก่อตัวของผลึกน้ำแข็ง (Sogi, Siddiq, และ Dolan 2015) อย่างต่อเนื่อง, การอบแห้งแช่แข็งการส่งเสริมการสูญเสียที่สูงขึ้นในเนื้อหาของฟีนอลที่ละลายน้ำได้(58% เมื่อเทียบกับผลไม้ฝรั่งสด) กว่าเตาอบแห้ง (37%) (ตารางที่ 2) ความแตกต่างนี้อาจจะอธิบายได้ด้วยการก่อตัวของผลึกน้ำแข็งภายในเนื้อเยื่อเมทริกซ์ระหว่างการอบแห้งแช่แข็งที่นำไปสู่การแตกของเซลล์และการสัมผัสของฟีนอลกับสภาพดังกล่าวออกซิเดชัน(Sogi et al., 2015) เตาอบแห้งของฟักทองยังนำไปสู่เนื้อหาที่สูงขึ้นของฟีนอลสารกว่าแช่แข็งอบแห้ง (เอดินและ Gocmen 2015; Que. et al, 2008) อย่างไรก็ตามฉือเจียจวง, Kuo และเชียงใหม่ (2009) พบว่าเตาอบและแช่แข็งอบแห้งนำไปสู่เนื้อหาที่คล้ายกันของฟีนอลในสีเหลืองมันเทศ, และการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการอบแห้งแช่แข็งของผิวองุ่น, มะเขือเทศขิงและผลไม้เช่นมะนาวนำไปสู่เนื้อหาที่สูงขึ้นของสารประกอบฟีนอกว่าเตาอบแห้ง (เดอร์เรส, et al. 2010; Gumus Ay et al, 2015;?. ดวงอาทิตย์ Shen หลิวและเจ้า 2015) ดังนั้นทางเลือกระหว่างเตาอบหรือแช่แข็งผลไม้อบแห้งที่กำหนดหรือผักเล็งไปที่ความมั่นคงสารประกอบฟีนอเป็นเรื่องยากที่จะคาดการณ์บนพื้นฐานของข้อมูลที่ได้จากอาหารอื่นๆ และจำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนจากข้อมูลการทดลอง