The analysis is based on data from

The analysis is based on data from the ESS 5 from 2010, including 14 countries.15 Job sat- isfaction is measured by means of a question asking respondents how satisfied they are with their main job (their answers are coded on an 11-point scale). The respondent’s feeling about their household income (ranging from ‘very difficult to get by’ to ‘living comfortably’) is our second indicator of subjective labor market disadvantage. We measure objective job quality with two variables as well: the first question asks about replaceability, that is, respondents evaluate how long it would take someone with the right qualifications to do his or her job right (with answers ranging from 1 ‘one day or less’ to 8 ‘more than five years’). The last in- dicator we use refers to the possibility of updating skills and knowledge in the current job by asking whether the respondent had the possibility to improve his or her skills or knowledge in the past 12 months. Both variables indicate how the respondent feels about his or her chances for career advancement and value for the employer: employers are more interested in retaining and investing in employees that are difficult to replace. Employees with low replaceability are indeed less concerned about their job security (Goldthorpe, 2000; Emmenegger, 2009). In addition, prospects for career advancement should be lower for employees who are easy to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์เป็นไปตามข้อมูลจาก 5 ESS จาก 2010 รวมทั้ง 14 countries.15 งาน isfaction เสาร์วัด โดยคำถามที่ถามผู้ตอบว่าพอใจที่พวกเขาอยู่กับงานหลัก (ตอบที่เขียนในระดับ 11 จุด) ผู้ตอบของความรู้สึกเกี่ยวกับรายได้ครัวเรือน (ตั้งแต่ 'ยากมากที่จะได้รับโดย' 'อาศัยอยู่สบาย') เป็นตัวบ่งชี้ของเราสองของข้อเสียของตลาดแรงงานอัตนัย วัตถุประสงค์งานคุณภาพ ด้วยสองตัวแปรเช่นวัด: คำถามแรกที่ถามเกี่ยวกับ replaceability นั่นคือ ผู้ตอบประเมินระยะจะใช้บุคคลที่ มีคุณสมบัติการทำงานของเขา หรือเธอขวาขวา (ตอบตั้งแต่ 1 'หนึ่งวัน หรือต่ำกว่า' 8 'มากกว่าห้าปี') ที่สุดท้ายใน-dicator เราใช้หมายถึงความเป็นไปได้ของการปรับปรุงทักษะและความรู้ในงานปัจจุบันด้วยการถามว่า ผู้ตอบมีความเป็นไปได้ในการปรับปรุงของเขา หรือทักษะ หรือความรู้ของเธอในช่วง 12 เดือน ตัวแปรทั้งสองบ่งชี้ว่า ผู้ตอบรู้สึกเกี่ยวกับโอกาสของเขา หรือเธอสำหรับการก้าวหน้าในอาชีพและค่าว่าจ้าง: นายจ้างมีความสนใจในการรักษา และลงทุนในพนักงานที่ยากต่อการแทน พนักงานที่ มี replaceability ต่ำมีน้อยจริง ๆ กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยงาน (Goldthorpe, 2000 Emmenegger, 2009) นอกจากนี้ มีโอกาสก้าวหน้าในอาชีพควรต่ำสำหรับพนักงานที่ได้ง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์จะขึ้นอยู่กับข้อมูลจาก ESS 5 จาก 2010, 14 รวมทั้ง countries.15 งานมาตรฐาน isfaction เป็นวัดโดยวิธีการของคำถามที่ถามผู้ตอบแบบสอบถามความพึงพอใจพวกเขาจะมีงานหลักของพวกเขา (คำตอบของพวกเขาจะเขียนในระดับ 11 จุด ) ความรู้สึกของผู้ตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับรายได้ของครัวเรือนของพวกเขา (ตั้งแต่ 'เรื่องยากมากที่จะได้รับโดย' ถึง 'การใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย') เป็นตัวบ่งชี้ที่สองของเราเสียเปรียบตลาดแรงงานอัตนัย เราวัดคุณภาพงานวัตถุประสงค์สองตัวแปรเช่นกัน: คำถามแรกที่ถามเกี่ยว replaceability ที่เป็นผู้ตอบแบบสอบถามประเมินว่าจะใช้เวลานานคนที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมที่จะทำของเขาหรือขวางานของเธอ (กับคำตอบตั้งแต่ 1 'หนึ่งวันหรือ น้อย '8' กว่าห้าปี) ตัวบ่งชี้หสุดท้ายที่เราใช้หมายถึงความเป็นไปได้ของการปรับปรุงทักษะและความรู้ในงานที่ทำปัจจุบันโดยถามว่าผู้ตอบแบบสอบถามมีความเป็นไปได้ที่จะพัฒนาทักษะหรือความรู้ของเขาหรือเธอในรอบ 12 เดือน ตัวแปรทั้งสองระบุว่าผู้ตอบแบบสอบถามรู้สึกเกี่ยวกับโอกาสของเขาหรือเธอสำหรับความก้าวหน้าในอาชีพการงานและความคุ้มค่าให้แก่นายจ้าง: นายจ้างมีความสนใจในการรักษาและการลงทุนในพนักงานที่มีความยากที่จะเปลี่ยน พนักงานที่มี replaceability ต่ำเป็นจริงน้อยกว่าความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยงานของพวกเขา (Goldthorpe 2000; Emmenegger 2009) นอกจากนี้ยังมีโอกาสสำหรับความก้าวหน้าในอาชีพควรจะต่ำสำหรับพนักงานที่จะง่ายต่อการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์จะขึ้นอยู่กับข้อมูลจาก ESS 5 2010 , 14 countries.15 รวมทั้งงานเสาร์ - isfaction เป็นวัดโดยวิธีของผู้ตอบคำถาม ถามว่าพอใจกับงานของพวกเขาเป็นหลัก ( คำตอบของพวกเขาจะเขียนในแบบ 11 จุด ) ของผู้ตอบรู้สึกเกี่ยวกับรายได้ของครัวเรือนของพวกเขา ( ตั้งแต่ " มันยากมากที่จะได้รับโดย " " อยู่สบาย " ) คือตัวบ่งชี้ที่สองของเราทำให้ตลาดแรงงานอัตวิสัย เราวัดคุณภาพวัตถุประสงค์ของงานกับสองตัวแปรเช่นกัน : คำถามแรกถามเกี่ยวกับ replaceability ที่เป็นผู้ตอบแบบสอบถาม ประเมินว่าต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่ ใครที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะทำของเขาหรือเธองาน ( มีคำตอบตั้งแต่ 1 วัน หรือน้อยกว่า " 8 " มากกว่าห้าปี ) สุดท้าย - dicator เราใช้หมายถึงความเป็นไปได้ของการปรับปรุงทักษะและความรู้ในงานปัจจุบัน โดยถามว่า ผู้ถูกกล่าวหามีความเป็นไปได้ที่จะปรับปรุง ของเขาหรือเธอ ทักษะหรือความรู้ใน 12 เดือนที่ผ่านมา ตัวแปรทั้งสองแสดงให้เห็นว่าผู้ตอบรู้สึกเกี่ยวกับ ของเขาหรือเธอ โอกาสความก้าวหน้าในอาชีพ และมูลค่าให้กับนายจ้าง นายจ้างที่สนใจมากขึ้นในการรักษา และการลงทุนในพนักงานที่ยากที่จะแทนที่ พนักงานที่มี replaceability ต่ำแน่นอนกังวลเกี่ยวกับความมั่นคงในอาชีพของตน ( goldthorpe , 2000 ; emmenegger , 2009 ) นอกจากนี้ ควรลดโอกาสสำหรับความก้าวหน้าในอาชีพสำหรับพนักงานที่ง่าย