Our method requires animators to us

Our method requires animators to use their intuition to decide the camera positions for the rough hair sketches. Three-dimensional position points from the hair database sequence are then projected onto the image plane of he rough sketch. The data thereby become two-dimensional. Then we carry out matching in the 2D image plane with an x- and y-axes, comparing the angle between hair segments (Fig. 6). More specifically, we measure the difference in the angles between the data made from the rough hair sketches and the data of the hair sequences from the motion database projected onto the image plane. Then we compare this data using Eq. 1 from the hair root to the edge. We select the hair motion sequence that has the smallest error at the key frames

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการของเราต้องใช้สัญชาตญาณการตัดสินตำแหน่งกล้องสำหรับผมหยาบประเภทอนิ ตำแหน่งสามมิติจุดจากลำดับฐานข้อมูลที่ผมมีแล้วฉายบนระนาบภาพของเขาหยาบร่าง ข้อมูลจึงกลายเป็นสองมิติ แล้ว เรามีออกในระนาบภาพ 2D x - และ y-axes การจับคู่เปรียบเทียบมุมระหว่างส่วนผม (6 รูป) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราวัดความแตกต่างระหว่างข้อมูลจากร่างผมหยาบและข้อมูลลำดับผมจากฐานข้อมูลการเคลื่อนไหวที่ฉายบนระนาบภาพในมุม แล้ว เราเปรียบเทียบข้อมูลนี้ใช้ Eq. 1 จากรากผมไปขอบ เราเลือกลำดับการเคลื่อนไหวผมที่มีข้อผิดพลาดน้อยที่สุดในเฟรมหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการของเราต้องใช้นิเมชั่นที่จะใช้สัญชาตญาณของพวกเขาที่จะตัดสินใจตำแหน่งกล้องดิจิตอลเป็นภาพวาดผมหยาบ สามมิติจุดตำแหน่งจากลำดับฐานข้อมูลผมมีการคาดการณ์จากนั้นเข้าสู่ระนาบภาพของเขาร่างหยาบ ข้อมูลจึงกลายเป็นสองมิติ จากนั้นเราก็จะดำเนินการจับคู่ในระนาบภาพ 2D กับ X และ Y แกนเปรียบเทียบมุมระหว่างกลุ่มผม (รูปที่. 6) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราวัดความแตกต่างในมุมระหว่างข้อมูลที่ทำจากสเก็ตช์ผมหยาบและข้อมูลของผมลำดับจากฐานข้อมูลการเคลื่อนไหวที่ฉายบนเครื่องบินภาพ แล้วเราเปรียบเทียบข้อมูลนี้โดยใช้สมการ 1 จากรากผมไปที่ขอบ เราเลือกลำดับการเคลื่อนไหวผมที่มีข้อผิดพลาดเล็กที่สุดในเฟรมที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการแสดงของเราต้องใช้สัญชาตญาณตัดสินกล้องตำแหน่งสำหรับภาพร่างเส้นผมหยาบ 3 มิติตำแหน่งของจุดจากฐานข้อมูลผมลำดับแล้วฉายภาพเครื่องบินของเค้าร่างหยาบ ข้อมูลจึงกลายเป็นสองมิติ แล้วเรามีการจับคู่ใน 2D ภาพเครื่องบินกับ x - y-axes เปรียบเทียบมุมระหว่างกลุ่มผม ( ภาพที่ 6 ) มากขึ้นโดยเฉพาะ เราวัดความแตกต่างของมุมระหว่างข้อมูลที่สร้างจากภาพร่างผมและข้อมูลของผมลำดับจากภาพยนตร์ฉายบนเครื่องบินฐานข้อมูลภาพ งั้นเราเปรียบเทียบข้อมูลนี้ใช้อีคิว 1 จากรากผมเพื่อขอบ เราเลือกผมเคลื่อนไหวลำดับที่มีข้อผิดพลาดน้อยที่สุดที่คีย์เฟรม