From a sensory attribute perspectiv

From a sensory attribute perspective, it is reported that phenolic compounds elicit unacceptable flavours within plant foods and their products (Drewnowski and Gomez-Carneros, 2000). Wholegrain products have been described as having more intense flavours than their refined counterparts and, within rye based products, this has been associated with the increased concentration of phenolic acids within the bran portion of the grain (Heiniö et al., 2003, 2008). Furthermore, a number of specific sensory properties have been associated with phenolics within grain products and include bitter taste (Busch et al., 2006; Heiniö et al., 2008; Huang and Zayas, 1991; Kobue-Lekalake et al., 2007; Robichaud and Noble, 1990), astringency (Huang and Zayas, 1991; Kobue-Lekalake et al., 2007; Robichaud and Noble, 1990), sour taste (Huang and Zayas, 1991), cereal flavour and germ-like flavour (Heiniö et al., 2008). The association between phenolic acids and sensory properties of many grain-based products has been studied, including corn (Huang and Zayas, 1991), rye (Heiniö et al., 2008), oats (Molteberg et al., 1996) and sorghum (Kobue-Lekalake et al., 2007). There is, however, limited research into this association as it relates to wheat based products. The objective of this paper was to quantify specific phenolic acids commonly present within wholegrain red and white wheat products and to determine if a relationship existed between the sensory properties of intermediate moisture (bread) products and low moisture (cracker) products made with flours from red and white wheat and phenolic acid content of the wheat as well as the products.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากมุมมอง คุณลักษณะทางประสาทสัมผัสแต่ก็มีรายงานว่า ม่อฮ่อมรับรสชาติที่ไม่สามารถยอมรับในพืชอาหารสัตว์และ (Drewnowski และเมซ-Carneros, 2000) ผลิตภัณฑ์ธัญพืชได้อธิบายว่ามีรสชาติเข้มข้นมากขึ้นกว่าคู่ของพวกเขาบริสุทธิ์ และ ใช้ผลิตภัณฑ์ภายในข้าวไรย์ นี้ถูกเชื่อมโยงกับการเพิ่มความเข้มข้นของกรดฟีนอภายในส่วนรำของเมล็ด (Heiniö et al., 2003, 2008) นอกจากนี้ หมายเลขของคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสได้เชื่อมโยงกับ phenolics ภายในผลิตภัณฑ์ข้าว และมีรสขม (บุชค์ราคาและ al., 2006 Heiniö et al., 2008 หวงและ Zayas, 1991 Kobue Lekalake et al., 2007 Robichaud และตระกูล 1990), astringency (หวงและ Zayas, 1991 Kobue Lekalake et al., 2007 Robichaud และตระกูล 1990), sour รส (หวงและ Zayas, 1991), ธัญพืชรสและกลิ่นเหมือนจมูก (Heiniö et al., 2008) ความสัมพันธ์ระหว่างกรดฟีนอและคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์ที่ใช้ข้าวจำนวนมากมีการศึกษา รวมทั้งข้าวโพด (หวงและ Zayas, 1991), ข้าวไรย์ (Heiniö et al., 2008), ข้าวโอ๊ต (Molteberg et al., 1996) และข้าวฟ่าง (Kobue Lekalake et al., 2007) ได้ แต่ วิจัยจำกัดในสมาคมนี้เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์จากข้าวสาลี วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ กำหนดปริมาณกรดฟีนอเฉพาะโดยทั่วไปอยู่ในธัญพืชสีแดง และขาวผลิตภัณฑ์ข้าวสาลี และตรวจความสัมพันธ์อยู่ระหว่างคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์ความชื้นปานกลาง (ขนมปัง) และความชื้นต่ำ (ตัง) ผลิตภัณฑ์ที่ทำ ด้วยแป้งข้าวสาลีสีแดง และสีขาวและกรดฟีนอข้าวสาลีที่เป็นผลิตภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากมุมมองของแอตทริบิวต์ประสาทสัมผัสก็มีรายงานว่าสารประกอบฟีนอล้วงเอารสชาติที่ยอมรับไม่ได้ที่อยู่ในอาหารจากพืชและผลิตภัณฑ์ของตน (Drewnowski และโกเมซ-Carneros, 2000) ผลิตภัณฑ์ธัญพืชได้รับการอธิบายว่ามีรสชาติที่รุนแรงมากขึ้นกว่าคู่ของพวกเขาและการกลั่นภายในไรย์ผลิตภัณฑ์นี้ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความเข้มข้นของกรดฟีนอลที่อยู่ในส่วนของรำข้าว (Heiniö et al., 2003, 2008) นอกจากนี้จำนวนของคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสที่เฉพาะเจาะจงได้เกี่ยวข้องกับฟีนอลที่อยู่ในผลิตภัณฑ์จากธัญพืชและรวมถึงรสขม (Busch et al, 2006;. Heiniö et al, 2008;. หวางและ Zayas 1991; Kobue-Lekalake et al, 2007. Robichaud และโนเบิล, 1990) ฝาด (Huang และ Zayas 1991; Kobue-Lekalake et al, 2007;. Robichaud และโนเบิล, 1990), รสเปรี้ยว (Huang และซายาส, 1991) รสธัญพืชและจมูกเหมือนรส (Heiniö et al., 2008) ความสัมพันธ์ระหว่างกรดฟีนอลและคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์จากธัญพืชที่ใช้จำนวนมากได้รับการศึกษารวมทั้งข้าวโพด (Huang และซายาส, 1991) ข้าว (Heiniö et al., 2008), ข้าวโอ๊ต (Molteberg et al., 1996) และข้าวฟ่าง ( Kobue-Lekalake et al., 2007) มี แต่การวิจัยที่ จำกัด เข้ามาในสมาคมนี้เป็นที่เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์จากข้าวสาลี วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการวัดปริมาณกรดฟีนอลที่เฉพาะเจาะจงโดยทั่วไปในปัจจุบันผลิตภัณฑ์ธัญพืชข้าวสาลีสีแดงและสีขาวและเพื่อตรวจสอบว่ามีความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างประสาทสัมผัสของความชื้นกลาง (ขนมปัง) ผลิตภัณฑ์และความชื้นต่ำ (ข้าวเกรียบ) ผลิตภัณฑ์ที่ทำด้วยแป้งจากสีแดง และข้าวสาลีขาวและปริมาณกรดฟีนอลของข้าวสาลีเช่นเดียวกับผลิตภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากมุมมองของลักษณะทางประสาทสัมผัส มีรายงานว่า สารประกอบฟีนอลกระตุ้นรสชาติรับไม่ได้ในพืชอาหารและผลิตภัณฑ์ของตน ( drewnowski และ Gomez carneros , 2000 ) ผลิตภัณฑ์ธัญพืชได้ถูกอธิบายว่ามีรสชาติที่เข้มกว่าของพวกเขาบริสุทธิ์ คู่และใน ไรย์ ใช้ผลิตภัณฑ์นี้ มีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของกรดฟีนอลภายในส่วนของเมล็ดข้าว ( รำ heini ö et al . , 2003 , 2008 ) นอกจากนี้ ตัวเลขของ คุณสมบัติทางประสาทสัมผัสที่เฉพาะเจาะจงได้รับเกี่ยวข้องกับโพลีฟีนอลภายในผลิตภัณฑ์ข้าว และรวมถึงรสชาติขม ( บุช et al . , 2006 ; heini ö et al . , 2008 ; Huang และ zayas , 1991 ; kobue lekalake et al . , 2007 ; รอบิโช และมีเกียรติ1990 ) ตาล ( หวง และ zayas , 1991 ; kobue lekalake et al . , 2007 ; รอบิโชและโนเบิล , 1990 ) เปรี้ยว ( หวง และ zayas , 1991 ) , ธัญพืชกลิ่นและเชื้อโรค เช่น กลิ่น ( heini ö et al . , 2008 ) ความสัมพันธ์ระหว่างกรดฟีนอลและคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์จากหลายเม็ด มีการศึกษา รวมทั้งข้าวโพด ( หวง และ zayas , 1991 ) , Rye ( heini ö et al . , 2008 ) , ข้าวโอ๊ต ( molteberg et al . ,1996 ) และข้าวฟ่าง ( kobue lekalake et al . , 2007 ) มี แต่ จำกัด การวิจัยในสมาคมนี้เกี่ยวข้องกับการใช้ผลิตภัณฑ์ข้าวสาลีวัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้เพื่อหาเฉพาะฟีโนลิก กรดมักอยู่ในสีแดงและสีขาว ธัญพืช ผลิตภัณฑ์ข้าวสาลี และระบุว่า ความสัมพันธ์ระหว่าง คุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์มีความชื้นปานกลาง ( ขนมปัง ) ผลิตภัณฑ์และความชื้นต่ำ ( Cracker ) ผลิตภัณฑ์ทำจากแป้งขาวและแดงข้าวสาลีและกรดฟีโนลิก ของข้าวสาลี เช่นเดียวกับ ผลิตภัณฑ์