On the following Sunday they all we

On the following Sunday they all went to church, and she was asked whether she wished to go too; but, with tears in her eyes, she looked sadly at her crutches. And then the others went to hear God's Word, but she went alone into her little room; this was only large enough to hold the bed and a chair. Here she sat down with her hymn-book, and as she was reading it with a pious mind, the wind carried the notes of the organ over to her from the church, and in tears she lifted up her face and said: "O God! help me!"
Then the sun shone so brightly, and right before her stood an angel of God in white robes; it was the same one whom she had seen that night at the church-door. He no longer carried the sharp sword, but a beautiful green branch, full of roses; with this he touched the ceiling, which rose up very high, and where he had touched it there shone a golden star. He touched the walls, which opened wide apart, and she saw the organ which was pealing forth; she saw the pictures of the old pastors and their wives, and the congregation sitting in the polished chairs and singing from their hymn-books. The church itself had come to the poor girl in her narrow room, or the room had gone to the church. She sat in the pew with the rest of the pastor's household, and when they had finished the hymn and looked up, they nodded and said, "It was right of you to come, Karen."
"It was mercy," said she.
The organ played and the children's voices in the choir sounded soft and lovely. The bright warm sunshine streamed through the window into the pew where Karen sat, and her heart became so filled with it, so filled with peace and joy, that it broke. Her soul flew on the sunbeams to Heaven, and no one was there who asked after the Red Shoes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันอาทิตย์ที่พวกเขาทั้งหมดก็ไปโบสถ์ และเธอถูกถามว่า เธออยากไปมากเกินไป แต่ ด้วยน้ำตาในดวงตาของเธอ เธอดูเศร้าของเธอไม้ค้ำ แล้ว คนอื่น ๆ ไปได้ยินเสียงของพระเจ้า แต่เธอเดินคนเดียวเข้าไปในห้องน้อยของเธอ นี้เป็นเพียงการเก็บเตียงและเก้าอี้ นี่เธอนั่งลงกับหนังสือเพลงสวดของเธอ และขณะที่เธอกำลังอ่าน ด้วยจิตใจเคร่งศาสนา ลมส่งบันทึกย่อของอวัยวะที่เธอจากคริสตจักร และน้ำตาเธอยกขึ้นใบหน้าของเธอ และกล่าวว่า: "โอพระเจ้า ช่วยฉัน" แล้วแดดส่องสดใสเพื่อให้ และขวาก่อนเธอยืนทูตสวรรค์ของพระเจ้าในเสื้อสีขาว มันก็เหมือนกันที่เธอได้เห็นคืนนั้นที่ประตูโบสถ์ เขาไม่ทำคมดาบ แต่สวยงามสีเขียวสาขา เต็มไป ด้วยดอกกุหลาบ นี้ เขาสัมผัสเพดาน ซึ่งลุกขึ้นสูงมาก และที่เขาได้สัมผัสมันมีส่องดาวทอง เขาสัมผัสผนัง เปิดกว้างกัน และเธอเห็นอวัยวะซึ่งถูก pealing มา เธอเห็นภาพของพระเก่า และภรรยาของพวกเขา และชุมนุมนั่งในเก้าอี้สวยงาม และร้องเพลงจากหนังสือเพลงสวดของพวกเขา คริสตจักรเองได้มาแย่สาวในห้องแคบ ๆ ของเธอ หรือห้องดิฉันไปโบสถ์ เธอนั่งในพิวของครัวเรือนของบาทหลวง และเมื่อพวกเขาจบสวด และมองขึ้น พวกเขาพยักหน้า และกล่าวว่า "มัน เป็นสิทธิของคุณมา กะเหรี่ยง" "มันเป็นความเมตตา กล่าวว่า เธอ อวัยวะที่เล่นและเสียงของเด็กในการประสานเสียงที่ไพเราะนุ่มนวลและน่ารัก แสงแดดอบอุ่นสดใสสตรีมผ่านหน้าต่างในพิวที่กะเหรี่ยงเสาร์ และหัวใจของเธอก็เต็มไป ด้วย ดังนั้นจึงเต็มไป ด้วยความสงบและความสุข ที่มันยากจน วิญญาณของเธอขึ้น sunbeams การไปสวรรค์ และไม่มีใครถามหลังรองเท้าสีแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันอาทิตย์ที่ดังต่อไปนี้พวกเขาทั้งหมดไปโบสถ์และเธอถูกถามว่าเธออยากจะไปเกินไป แต่ด้วยน้ำตาในดวงตาของเธอเธอมองเศร้าที่เธอไม้ค้ำ และแล้วคนอื่น ๆ ก็จะได้ยินพระวจนะของพระเจ้า แต่เพียงอย่างเดียวที่เธอเดินเข้ามาในห้องเล็ก ๆ ของเธอ; นี่เป็นเพียงขนาดใหญ่พอที่จะถือเตียงและเก้าอี้ นี่เธอนั่งลงกับสวดหนังสือของเธอและขณะที่เธอกำลังอ่านมันด้วยใจที่เคร่งศาสนาลมดำเนินการบันทึกของอวัยวะไปของเธอจากคริสตจักรและในน้ำตาเธอยกขึ้นใบหน้าของเธอและกล่าวว่า "ข้า แต่พระเจ้า ! ช่วยฉัน! "
จากนั้นดวงอาทิตย์ส่องแสงเพื่อให้สดใสและขวาก่อนที่เธอจะยืนทูตสวรรค์ของพระเจ้าในเสื้อคลุมสีขาว; มันเป็นหนึ่งเดียวกันคนที่เธอเคยเห็นในคืนนั้นที่คริสตจักรประตู เขาไม่ได้ถือดาบคม แต่สาขาสีเขียวที่สวยงามเต็มไปด้วยดอกกุหลาบ; กับเรื่องนี้เขาสัมผัสเพดานซึ่งลุกขึ้นสูงมากและที่เขาเคยสัมผัสมันมีส่องดาวสีทอง เขาสัมผัสผนังซึ่งเปิดกว้างออกจากกันและเธอเห็นอวัยวะซึ่ง pealing ที่มา; เธอเห็นภาพของพระเก่าและภรรยาของเขาและการชุมนุมนั่งอยู่ในเก้าอี้ขัดและร้องเพลงสวดจากหนังสือของพวกเขา คริสตจักรที่ตัวเองได้มาถึงเด็กยากจนในห้องแคบ ๆ ของเธอหรือห้องพักที่ได้ไปคริสตจักร เธอนั่งอยู่ในม้านั่งกับส่วนที่เหลือของครัวเรือนของบาทหลวงและเมื่อพวกเขาได้เสร็จสิ้นการสวดและเงยหน้าขึ้นมองพวกเขาพยักหน้าและกล่าวว่า "มันเป็นสิทธิของคุณมากะเหรี่ยง."
"มันเป็นความเมตตา" บอกว่าเธอ
ออร์แกนเล่นและเสียงของเด็ก ๆ ในคณะนักร้องประสานเสียงฟังนุ่มและน่ารัก แสงแดดอบอุ่นสดใสสตรีมมิ่งผ่านหน้าต่างเข้ามานั่งที่กะเหรี่ยงนั่งและหัวใจของเธอกลายเป็นที่เต็มไปกับมันเต็มไปด้วยความสงบและความสุขที่มันยากจน จิตวิญญาณของเธอบินลอดไปสวรรค์และไม่มีใครอยู่ที่นั่นที่ถามหลังจากที่รองเท้าสีแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันอาทิตย์ที่พวกเขาไปโบสถ์ต่อ เธอถามว่า เธออยากจะไปเหมือนกัน แต่ที่มีน้ำตาคลอ เธอดูเศร้าที่ไม้เท้าของเธอ แล้วคนอื่นเค้าจะได้ยินพระวจนะของพระเจ้า แต่เธอมาคนเดียว เข้าไปในห้องเล็กๆ นี้เป็นเพียงขนาดใหญ่พอที่จะเก็บเตียงเก้าอี้ นี่เธอนั่งลงกับหนังสือเพลงสวดของเธอ และขณะที่เธอกำลังอ่านมันด้วยจิตใจที่ศรัทธา ลมนำบันทึกของอวัยวะไปจากโบสถ์ และน้ำตาเธอยกใบหน้าของเธอและกล่าวว่า " โอ พระเจ้า ! ช่วยฉันด้วย ! "แล้วดวงอาทิตย์ส่องแสงสดใส และขวาก่อนที่เธอยืนอยู่เป็นทูตสวรรค์องค์หนึ่งของพระเจ้าในเสื้อคลุมสีขาว มันเป็นใบเดียวกับที่เธอเคยเห็นในคืนนั้นที่ประตูโบสถ์ เขาไม่ถือดาบคม แต่สีเขียวสวยสาขาเต็มรูปแบบของกุหลาบ กับ เขาแตะเพดานซึ่งเพิ่มขึ้นสูงมาก และที่เขาได้สัมผัสมันส่องดาวสีทอง เขาแตะผนัง ซึ่งเปิดกว้างออกจากกัน เธอเห็นอวัยวะที่ pealing ออกมา เธอเห็นภาพของพระเก่าและภรรยาของเขา และชุมนุมนั่งอยู่ในเก้าอี้ที่สวยงามและร้องเพลงจากหนังสือเพลงสวดของ คริสตจักรเองก็มาน่าสงสารอยู่ในห้องแคบๆ หรือห้อง ต้องไปโบสถ์ เธอนั่งอยู่บนม้านั่งในโบสถ์กับส่วนที่เหลือของครอบครัวของบาทหลวง และเมื่อพวกเขาได้เสร็จสิ้นการสวดและเงยหน้าขึ้นมอง เขาพยักหน้าและบอกว่า " มันเป็นสิทธิของคุณที่จะมา คาเรน "" มันคือความเมตตา” เธอกล่าวออร์แกนเล่นและเสียงของเด็ก ๆในชมรม เสียงนุ่มและน่ารัก แสงแดดอบอุ่นสดใสแบบสตรีมมิ่งผ่านทางหน้าต่างในโบสถ์ที่คาเรน นั่งลง และหัวใจเธอ จึง เต็ม ไป ด้วย ดังนั้น ที่เต็มไปด้วยความสงบและความสุข มันก็พัง วิญญาณของเธอบินตาม sunbeams สวรรค์ และไม่มีใครถามถึงรองเท้าสีแดง