Thai House of the northeast are bui

Thai House of the northeast are built with due considerations for dryness, hot temperatures in the hot season and cool temperatures in the cool season. The geoeconomic conditions and believes also play their parts in the evolve of the house styles of the northeast.

Early northeastern villages are relatively small and widely scattered over the entire region. The passage of time sees rice farmer families numbering from 100 to 400 gradually gather to from bigger villages. The typical village is crisscrossed by walkways along the length and width of the village dividing it into groups or "koom". Each koom is given a name for the purpose of record and registration. There are to be found in a village, a school a rice mill and a village court of law and a reservoir.

The layout of the houses in each koom gives no hint of symmetry or systematic planning. The orientation of the roof of each house is invariably along the east west direction. The space between one house and the next is not fixed, but on the average about four meters. Most if not all houses are without fences. Each house is accompanied by a granary built close to the house either to the north or south of the house.

The average house is designed for a single family. The house plan is simple consisting of a bed room, corridor, a kitchen, and a shelf for shoring water. Some houses may have "ruan kong" added ti the main house. Ruan Kong is a hall room built opposite to the bedroom. Most houses have no partitions and assigned areas are not clearly marked off one another.

Houses of the northeast rice farmers maybe classified into four main styles :

1. Gable roofed house in the traditional style.
2. House with ruan Kong (walls on three side.)
3. House without ruan Kong
4. Temporary house

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านไทยของภาคอีสานที่สร้างด้วยครบกำหนดข้อควรพิจารณาสำหรับความแห้งกร้าน อากาศร้อนในฤดูร้อนและอุณหภูมิที่เย็นสบายในฤดูเย็น ที่ geoeconomic เงื่อนไข และเชื่อว่ายังเล่นของชิ้นส่วนใน evolve ที่ลักษณะบ้านของภาคอีสานหมู่บ้านอีสานต้นจะค่อนข้างเล็ก และแพร่กระจายทั้งภูมิภาค เวลาเห็นชาวนาที่ครอบครัวเลข 100 กับ 400 ค่อย ๆ รวบรวมจากหมู่บ้านใหญ่ หมู่บ้านทั่วไปเป็น crisscrossed โดยทางเท้าตามความยาวและความกว้างของหมู่บ้านแบ่งออกเป็นกลุ่มหรือ "ขุม" แต่ละขุมจะได้รับชื่อเพื่อลงทะเบียนและบันทึก มีการพบในหมู่บ้าน โรงเรียนโรงสีข้าว และกฎหมายของศาลวิลเลจ และอ่างเก็บน้ำเค้าโครงของบ้านในแต่ละขุมให้คำใบ้ไม่สมมาตรหรือการวางแผนระบบ การวางแนวของหลังคาของบ้านแต่ละหลังได้คงเส้นคงวาตามทิศตะวันออกตะวันตก ช่องว่างระหว่างบ้านหนึ่งและต่อไปจะไม่ถาวร แต่ในเมตร ๔ เฉลี่ย ส่วนใหญ่ถ้าบ้านไม่มีไม่ มีรั้ว บ้านแต่ละหลังตามมา ด้วย granary ที่สร้างบ้าน ทางทิศเหนือ หรือทิศใต้ ของบ้านบ้านเฉลี่ยถูกออกแบบมาสำหรับครอบครัวเดี่ยว แผนบ้านจะประกอบด้วยห้องนอน ระเบียง ห้องครัว และชั้นน้ำ shoring ง่าย บางบ้านอาจมี "เรือนฮ่องกง" เพิ่มตี้บ้านหลักได้ กองเรือนเป็นหอประชุมที่สร้างขึ้นตรงข้ามกับห้องนอน บ้านส่วนใหญ่มีไม่พาร์ติชัน และพื้นที่ที่กำหนดไม่ชัดเจนทำเครื่องหมายออกจากกันบ้านอีสานข้าวเกษตรกรอาจแบ่งได้ 4 ลักษณะหลัก:1. ช่อฟ้าหลังคาบ้านในสไตล์2. บ้านเรือนฮ่องกง (ผนังสามด้าน)3. บ้านไม่ มีเรือนอินเตอร์เนชั่นแนล4. บ้านชั่วคราว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไทยเฮ้าส์อีสานถูกสร้างขึ้นด้วยการพิจารณา เนื่องจากความแห้ง ร้อน อุณหภูมิในฤดูร้อนอุณหภูมิเย็นในฤดูเย็น เงื่อนไข geoeconomic และเชื่อว่ายังเล่นส่วนของพวกเขาในการวิวัฒนาการของบ้านสไตล์อีสาน

แรกภาคตะวันออกเฉียงเหนือหมู่บ้านมีขนาดค่อนข้างเล็กและแพร่หลายกระจายไปทั่วทั้งภูมิภาคเวลาผ่านไปเห็นชาวนาครอบครัวเลข 100 ถึง 400 ค่อยรวบรวมจากหมู่บ้านใหญ่ หมู่บ้านโดยทั่วไปทับ โดยทางเท้าตามความยาวและความกว้างของหมู่บ้าน แบ่งออกเป็นกลุ่มหรือ " ขุม " แต่ละขุมจะได้รับชื่อสำหรับวัตถุประสงค์ของการบันทึกและการลงทะเบียน มีการพบในหมู่บ้าน